به رغم این که سازمان ملل همه ساله در ماه نوامبر، روز همبستگی با ملت فلسطین را جشن می گیرد، اما حقیقت این است که انتخاب این ماه با هدف کم رنگ کردن بیانیه شوم “لورد بالفور” بوده است.
همه ساله در جریان این جشن که سازمان ملل برگزار می کند، شمار زیادی از نمایندگان کشورهای عضو حاضر می شوند و سازمان ملل طی آن نسبت به ادامه خشونت ها در فلسطین اظهار نگرانی و برای از سرگیری مذاکرات سیاسی اظهار امیدواری کرده و خطاب به رهبران “اسرائیل” و فلسطین اعلام می دارد تا با نمایندگان سازمان و اتحادیه اروپا به منظور اعتماد سازی همکاری نمایند.
این جشن در حالی برگزار می شود که رژیم صهیونیستی چه در سال جاری و چه سال های گذشته به جنایت های خود علیه ملت فلسطین ادامه می دهد و جهانیان در هر سال همبستگی خود با رژیم صهیونیستی را اعلام می دارند، بنابراین می توان گفت که جهانیان با طرفداری خود از این رژیم، در گرسنه نگه داشتن ملت غیور فلسطین که همچنان اندک آبروی باقیمانده مسلمانان را حفظ کرده است، سهیمند.
یک چنین موضع گیری هایی از سوی کشورهای اروپایی و آمریکا با همکاری رژیم صهیونیستی که پیوسته در حال توطئه چینی و دامن زدن به قتل، و ترور و ارعاب ملت های مظلومی همچون ملت فلسطین هستند، امری بعید نیست.
هدف از این جنایت ها فرمانبرداری بی چون و چرا از خواسته های رژیم صهیونیستی و تحقق اهداف شوم آن از قبیل کوچاندن ملتی بی گناه و نابود کردن هر چیزی است که نام عربی و اسلامی دارد و نیز تروریست معرفی کردن هر کسی است که به اصول و آرمان های خود پایبند می باشد.
در اقصی نقاط جهان به ویژه در خاورمیانه و کشورهای اسلامی دستگاه ها و سازمان های پیشرفته ای وجود دارند که با تهمت زدن به افراد، تلاش می کنند تا حق هر گونه سخن گفتن و دست به قلم بردن را از افراد بگیرند و صدای حق طلبانه آنان را خفه کنند و به تمامی کسانی که خود را برای تغییر و اصلاح در جامعه آماده می کنند، هشدار می دهند.
هر کس که جرات رویارویی با طرح های صهیونیستی و آمریکایی را به دل راه دهد، زندان “گوانتانامو” بهترین مکانی است که پذیرای او خواهد بود و در این میان درباره کسانی که در حین بازداشت کشته می شوند یا این که خانه های بر سرشان تخریب می شوند، گفته می شود که آنها قربانی اقدامات خشونت آمیز قبیله ای شده اند.
دردناک تر از همه، ظلمی است که از سوی خویشاوندان و نزدیکان و آنهایی روا داشته می شود که با اهداف صهیونیست جهانی از جمله مشارکت در محاصره ملت قهرمان فلسطین، مانع تراشی بر سر راه کمک رسانی به این ملت همسو گشته اند. در واقع کمک کردن به ملت فلسطین برای دینداران واجب شرعی است و برای انسان هایی که به دین پایبند نیستند، ضرورتی استراتژیک به شمار می آید که امنیت فلسطین و ثبات در خاورمیانه بدان بستگی دارد.
سرکوب، قتل و عام، ترور، اقدامات تحریک آمیز نظامیان صهیونیست، سرویس های اطلاعاتی و جوخه های ترورریستی این رژیم، مواضع اروپا و عملکرد دولت آمریکا، عامل اصلی فتنه انگیزی و خشونت در منطقه است، خاصه آن که ملت فلسطین امروزه خود را در برابر موضع ظالمانه جهان یافته است که از طرفی یک روز را به همبستگی با ملت اختصاص داده و از طرفی دیگر با غده سرطانی در سرزمین فلسطین همسو گشته است؛ سرزمینی که تماما ویران و همه بخش های آن امروزه به زندان هایی نزدیک به هم تبدیل شده است که ساکنان آن از ناچیزترین حقوق زندگی روزمره خود محرومند. در این سرزمین مقدس تفریحگاه های کودکان به قتل گاه تبدیل، باغچه های خانگی تخریب و دام و طیور غارت می شوند.
باید اذعان کرد که جهان به اصطلاح همدرد با ملت فلسطین امروزه شریک جرم رژیم صهیونیستی است و آنچه که در فلسطین اتفاق می افتد بر هیچ کس پنهان نیست. زورمداران در نهایت وقاحت و بی شرمی و در سایه ضعف و رخوت کشورهای عربی و مرگ وجدان های بیدار جهان ـ که تنها به مصالح خود می اندیشند ـ پیوسته به قتل و خونریزی در این کره خاکی دامن می زنند.
منبع: روزنامه الخلیج چاپ بحرین
