چهارشنبه 30/آوریل/2025

برخورد مسئولانه و شفاف حماس با مسائل

دوشنبه 25-دسامبر-2006

نویسنده: احمد خلیل

 

حماس پس از پیروزی با فشارها و شرط و شروط هایی که از هر سو پیش رویش می گذاشتند و از این جنبش می خواستند تا رژیم اشغالگر قدس را به رسمیت بشناسد، تمامی توافق نامه های به امضا رسیده میان سازمان آزادی بخش و صهیونیست ها را بپذیرد و دست از مقاومت و سلاح بردارد؛ چگونه برخورد کرد؟

پاسخ کاملا روشن است. حماس کاملا مسئولانه و شفاف با این شرط و شروط ها برخورد کرد و به هیچ وجه دست به این اقدام احمقانه نزد که “اسرائیل” را پیشاپیش و بدون آنکه هیچ کدام از حقوق حقه ملت فلسطین را به صورت کامل بازگرداند، به رسمیت بشناسد.

آری! حماس با این زبان شفاف با تمامی کسانی که در صدد اعمال فشار بر علیه اش بودند، برخورد و اعلام کرد که با تمامی توافق نامه های به امضا رسیده میان تشکیلات خودگردان و رژیم صهیونیستی مسئولانه برخورد خواهد کرد به گونه ای که تامین کننده منافع ملی فلسطینیان باشد و حقوق از دست رفته شان را بازگردانده و به اصول و آرمان های ملی هیچ لطمه ای وارد نکند. حماس در مقابل مصوبات بین المللی مربوط به قضیه فلسطین نیز موضعی مسئولانه گرفت و اعلام کرد که محور در مسئله رد و یا پذیرش مفاد این مصوبات همان منافع ملی فلسطین است.

جنبش مقاومت اسلامی به صراحت اعلام کرد که به اشکال مختلف مقاومت پایبند است و آن را حق مشروع ملت فلسطین برای پایان بخشیدن به اشغالگری های رژیم صهیونیستی و بازستاندن حقوق از دست رفته ملت فلسطین از جمله حق بازگشت آوارگان فلسطین به میهن و سرزمین شان می داند، حقی که به هیچ وجه نمی توان با دیده اغماض به آن نگریست.

اثری که حماس از خود در فلسطین، منطقه و جهان به جای گذارد، بسیار مهم بود. با وجود آنکه چندی از پیروزی حماس نگذشته است، این جنبش ثابت کرد که می تواند مسئولانه و شفاف با تمامی مسائل برخورد کند و پس از آن نیز بلافاصله با هماهنگی کامل، مثال زدنی و شایان تقدیر مسئولیت هایی را که در داخل و خارج فلسطین داشت، بر عهده گرفت. سفرهایی که هیات حماس به ریاست استاد خالد مشعل به کشورهای مختلف داشت، موفقیت آمیز بود و در داخل فلسطین نیز حماس گام به گام و بدون هیچ تردیدی به پیش رفت. نگاه کنید که چگونه مجلس قانونگذاری فلسطین کارهایش را با جدیت تمام انجام می دهد و تمامی مسائل را ضمن التزام کامل به قانون و آیین نامه داخلی مجلس مورد بررسی قرار می دهد. در حال حاضر نیز اسامی وزرا و برنامه های سیاسی دولت آتی را در اختیار محمود عباس گذارده و در انتظار اجرای بقیه مراحل قانونی تشکیل دولت تا پایان هفته جاری است.

هر کس که فکر می کند جامعه جهانی از تعامل با حماس خودداری می کند، سخت در اشتباه است. تنها گزینه پیش روی جامعه جهانی تعامل با حماس است. نکته شایان توجه آن است که مذاکرات جاری حماس با کشورهای مختلف در شفافیت کامل انجام می گیرد و جای هیچ تردیدی در آن نیست و به هیچ وجه حماس مذاکرات سازشی را در پشت درهای بسته با دشمن صهیونیستی انجام نمی دهد. از همه مهم تر این است که حماس هرگز گمان  نمی کند که با ظهورش روند سازشی متوقف شده باشد و ملت فلسطین نیز این مسئله را به خوبی درک می کند، چرا که اگر سازشی وجود داشت، پیروزی حماس در انتخابات غیر ممکن بود. توجه داشته باشید تنها چیزی که در این میان تحت عنوان سازش مطرح می شود، یک راه حل یک جانبه از سوی صهیونیست هاست که با اجرای آن، فلسطینیان در سه منطقه جداگانه و بدون هیچ ارتباط با هم زندگی خواهند کرد؛ ضمن آنکه هیچ فلسطینی حق ورود به دشت اردن، قدس شرقی و کانکس های واقع در منطقه میان دیوار حائل و خط سبز را ندارند؛ بر اساس طرح یک جانبه صهیونیست ها، فلسطینی ها حق ندارند که از خودروهای شخصی خود در منطقه شمال کرانه باختری و جنوب آن استفاده کنند که این مقررات در مورد ورود خودروهای فلسطینی به منطقه نابلس و خروج از آن نیز اجرا می شود.

در آن طرف (فلسطین اشغالی) نیز مرد دوم کادیما “شیمون پرز” از تصمیم رژیم صهیونیستی مبنی بر ترسیم مرزهای دائم به صورت یک جانبه خبر می دهد و می گوید که پس از این مرحله تلاش هایی نیز برای قانع کردن جهان عرب در مورد پذیرش مرزهای نهایی “اسرائیل” با فلسطین صورت خواه گرفت که البته این همان چیزی است که اولمرت جانشین خلف شارون در پی اجرای آن است، طرحی که اولمرت از آن با عنوان “جدایی کامل از فلسطینی” یاد کرده و آغاز سال 2010 را مرز نهایی پایان اجرای طرح مذکور می داند.

این وضوح در طرح های شیطانی اشغالگران چیز جدیدی نیست، همچنانکه نمی توان آن را نتیجه پیروزی حماس دانست، بلکه عکس این مسئله صحیح است، زیرا ملت فلسطین پس از آنکه دید تمامی فرصت ها برای دست یابی به صلحی عادلانه از بین رفته است و جامعه جهانی نیز همگام با “اسرائیل” و آمریکا در زیرپا گذاشتن حقوق ملی فلسطینی ها عمل می کند، به سوی از سر گیری مقاومت پیش رفت و به جای حاکمیت سازش، حاکمیت مقاومت را برای خود برگزید.

لینک کوتاه:

کپی شد