چهارشنبه 30/آوریل/2025

تروريسم صهيونيستی، خانواده غاليه و تصاويری دردناک

چهارشنبه 27-دسامبر-2006

چقدر چهره منزل خانواده “غالیه” که شمار زیادی از ساکنانش را در جنایت هولناک و وحشیانه اخیر دشمن اشغالگر در غزه از دست داده است، دردناک و غم بار است؛ جنایتی که صهیونیست ها با ارتکاب آن برگی دیگر را به دفتر سیاه جنایت های خود افزودند.

صهیونیست ها جنایت جدید خود را در ساعت 5:30 عصر روز جمعه (9/6/2006) و در ساحل دریای بیت لاهیا در شمال شهر غزه مرتکب شدند. در لحظه جنایت شمار زیادی از خانواده های فلسطینی برای گذراندن تعطیلی آخر هفته خود به همراه فرزندان شان به ساحل آمده بودند، به ویژه آنکه تعطیلی تابستانی دانش آموزان نیز شروع شده بود.

آری! همه در ساحل نشسته و از طبیعت زیبا بهره می بردند، ولی مثل همیشه نیروهای دشمن آمدند و با حضور خود لحظه های خوش را به کام آنان زهر و چند بمب را به سمت خانواده های بی پناه فلسطینی شلیک کردند. فضایی آکنده از ترس حاکم شد. هر کسی دنبال جایی می گشت که به آن پناه ببرد. کودکان، زنان، مردان و سالمندان. برخی از آنها موفق به فرار شدند و برخی دیگر نیز قضا و قدر حکم خود را بر آنان جاری ساخت که از آن جمله باید به اعضای خانواده “غالیه” اشاره کرد. آنان به دنبال وسیله نقلیه بودند که خود را از آن مکان (جهنمی) برهانند، ولی آتش دشمن سریع تر از برق وارد عمل شد.

جنایت اخیر صهیونیست ها به شهادت پدر و مادر و 5 فرزند خانواده غالیه انجامید؛ صبری سه ساله، هیثم کودک شیرخوار چهار ماهه، الهام 14 ساله، عالیه 25 ساله و هنادی دو ساله. ضمنا شش نفر از اعضای این خانواده نیز زخمی شدند؛ فاطمه، اسماعیل، أمانی، أمینه، أدهم و حمدیه غالیه که یکی از دستانش قطع شد و از ناحیه معده نیز هدف ترکش قرار گرفت.

بمب ها پیکر قربانیان را تکه تکه کرد و هر تکه را در قسمتی از ساحل پراکند. بمب ها به صورت مستقیم به اعضای خانواده غالیه اصابت کرد.

اما توجیه صهیونیست ها چه بود؟ “آویجای ادری” سخنگوی ارتش رژیم اشغالگر قدس در اظهاراتی وقیحانه و بی شرمانه گفت که این عملیات در واکنش به حملات موشکی فلسطینیان به شهرک صهیونیست نشین “اسدوروت” صورت می گیرد. بحث اینجاست که منطقه هدف قرار گرفته شده، به هیچ وجه عرصه فعالیت رزمندگان فلسطینی نبوده است و کسانی که در ساحل غزه حضور داشتند، تنها تعدادی خانواده بی پناه بودند که برای ساعتی گردش به دریایی آمده بودند که تنها مکان تفریحی باقی مانده در نوار غزه است؛ نوار غزه ای که شب و روز و از زمین و آسمان بر آن آتش می بارد.

کسانی که از نزدیک شاهد کشتار بیرحمانه شهروندان فلسطینی در ساحل غزه بودند، در توصیف آن صحنه ها، از عبارت هولناک استفاده می کنند… چقدر دردناک است تصویر کودکانی که بر پیکرهای عزیزان شان می گریند، افرادی که به جای شنا در آب دریا، در خون خود می غلطند و پاره های پیکرهایی که تکه های سوخته لباس بر روی آنان دیده می شود و با شن خیس ساحل در آمیخته اند.

جنایت اخیر صهیونیست ها، ضربه شدید روحی را به هدیل دخترک معصوم فلسطینی و یکی از بازماندگان خانواده غالیه وارد کرد. در لحظه وقوع جنایت، او در ساحل به دنبال خانواده اش می گشت، ولی هیچ کدام از آنها را زنده نیافت تا به دامنش پناه ببرد و پیکر بی روح پدر را نیز غرقه به خون دید. احساس کینه و نفرتی که هدیل، دخترک معصوم و بی پناه فلسطینی نسبت به صهیونیست ها دارد، بر هیچ احدی پوشیده نیست؛ دخترکی که با چشمان خود شاهد جنایت هولناکی بود که به شهادت پدر، چهار خواهر و همسر پدرش انجامید.

آری! در لحظه ملاقات با هدیل، دیدیم از شدت شوک وارد شده می لرزد. به هیچ نمی خواست به یاد بیاورد که چه چیزی در برابر دیدگان معصومش رخ داده است. چه کسی می توانست جای مهر پدر و گرمای خانواده را برای او پر کند، خانواده ای که تنها از آن مادری باقی مانده است که در حال حاضر بر روی تخت بیمارستان بستری است و دو برادری که یکی از آنها به شدت مجروح شده است و سه خواهر ناتنی که دو تای آنها در بخش مراقبت های ویژه به سر می برند. به گفته برادر هدیل:

“این چه دادی است که این بیدادگران از آن دم می زنند و چه شرطی است که از ملت فلسطین می خواهند که به آن تن در دهند. دیگر از ما می خواهند چه امتیازی را در مقابل جنایت های دشمن بدهیم. کدامیک را باید ملزم به رعایت قانون و تعهدات کرد، اشغالگر یا اشغال شده؟ این چه عدالتی، قانون و عرفی است که اجازه می دهد اعضای یک خانواده بی دفاع در مقابل چشم دخترکی معصوم کشته شوند، دخترکی که همچون دیگر کودکان جهان برای سعادت به آغوش گرم آنان نیازمند است.

یونس عموی “هدیل” ماجرا را چنین نقل می کند: “علی (پدر خانواده) بعد از آنکه نماز جمعه را به همراه خانواده اش در مسجد ادا کرد، برای تفریح به ساحل غزه که به اعتقاد اهالی غزه تنها گردشگاه شهر است، رفت. وقتی که صهیونیست ها حمله خود را آغاز کردند، خانواده علی با خودرویی که آنها را به ساحل آورده بود، تماس گرفتند و از راننده خواستند تا آنها را به منزل بازگرداند؛ ولی هنگامی که از ساحل دور و به سمت جاده اصلی می دویدند، ناگهان بمبی منفجر شد که به شهادت آنها انجامید.”

وی می گوید: “در نتیجه انفجار بمب، هفت نفر از اعضای خانواده کشته و شش تن دیگر مجروح شدند که در حال حاضر در بیمارستان به سر می برند که از آن جمله باید به مادر خانواده اشاره کرد. یعنی اینکه تمامی اعضای خانواه به جز هدیل و پسر بزرگ خانواده که در کنار وی بود، در جریان این حادثه یا شهید و یا به شدت مجروح شدند.”

ام غسان غبن، خواهر شهید علی غالیه در حالی که اشک بر گونه هایش نقش بسته است و در عزای برادر خون می گرید، می گوید: “ما به قضا و قدر الهی ایمان داریم. بی گمان عشق ما به فرزندان و نزدیکان مان باعث این صبر و پایداری شده است. حسبنا الله و نعم الوکیل.”

ام غسان مادر 5 جوان فلسطینی است که در حمله وحشیانه سال گذشته تانک های صهیونیست به بیت لاهیا به شهادت رسیدند.             

لینک کوتاه:

کپی شد