نتایج انتخابات قانونگذاری در اواخر ژانویه گشته که جنبش مقاومت اسلامی حماس در آن با کسب بیش از 60 درصد از کرسی های مجلس به پیروزی رسید و جنبش فتح را از تخت حکومت تشکیلات خودگردان به پایین کشید بیانگر سلب اعتماد توده فلسطینیان از جنبشی بود که چندین دهه بر صدر تصمیم گیری های فلسطین قرار داشت.
به طبیع جنبش فتح در محظوریتی افتاده است که شماری از قدرت های سیاسی جهان در آن گرفتار شده بودند. این محظوریت در سازمانی ـ همچون فتح مثلاً ـ تنها سازمان صاحب نفوذ در تشکیلات خودگردان که محبوبیت آن در میان مردم زمین و آسمان را پر می کرد و امکان نداشت که این محبوبیت کاهش یابد، نمود پیدا کرد. مشکل قدرت های سیاسی جهان سوم این است که میزان محبوبیت خود را به کثرت پیوستن افراد به این جنبش تعبیر می کنند.
واقعیت گریزناپذیر اینکه برخی از آنها از افراد منفعت طلب به ویژه از طبقه جوانانی هستند که هدف اصلی آنها استفاده از مزایای این عضویت است.
جنبش فتح که فساد مالی و اداری در داخل ساختار سازمانی آن تسری یافته است و این فساد در کمیته مرکزی، شورای انقلاب، بخش بسیج و سازماندهی و کمیته های اقلیم ها، سفیران، کارمندان اداری و مسئولان در نتیجه سیطره عده کمی از افراد بر مراکز تصمیم گیری شیوع پیدا کرده است اکنون به دنبال راه چاره ایست تا از این وضعیت رهایی یابد و بار دیگر چرخ های خود را بر روی ریلی که بیش از چهل سال پیش به راه افتاده است، حرکت دهد. بازگشایی پرونده فساد و مفسدان در داخل فتح از سوی اعضای خود این جنبش گام اول به سمت اصلاحات محسوب می شود.
بی تردید تلاش جنبش فتح برای سازمان دهی مجدد و استرداد پایگاه مردمی بالایی که مدت ها آن را در اختیار داشت، کار آسانی نیست و این کار را باید از نقطه صفر شروع شود. از این رو این جنبش باید برای رهایی از منجلابی که به خاطر سیطره گروهی غیر مسئول بر امور در آن گرفتار شده و پایگاه مردمی خود را که ارزش و احترام خاصی در بین ملت فلسطین برخوردار بود، از دست داده است تلاش و کوشش دو چندان انجام دهد و گرنه به سرنوشت بقیه گروه های سیاسی دچار خواهد شد که به سازمان آزادی بخش فلسطین پیوستند. شکست و از دست دادن وجهه سیاسی و زندگی با خاطرات گذشته پیامد خوشایندی ندارد کما اینکه بسیاری از گروه های سیاسی در داخل فلسطین به این وضعیت گرفتار شده اند.
حیف و میل میلیاردها دلار در فتح
عدلی صادق از رهبران برجسته جنبش فتح و عضو شورای انقلاب آن که از تاریخ مبارزاتی طولانی برخوردار است در مصاحبه چند روز پیش با پایگاه اینترنتی “الجزیره” درباره فساد در داخل جنبش فتح این گونه می گوید:”فساد شایع در داخل جنبش فتح در جهان کم نظیر نیست بلکه در درون بسیاری از دولت های حاکم به ویژه دولت های مستبد و نهادهای سری آنها و در داخل برخی از مسئولان مشاهده می گردد، اما با توجه به سابقه تاریخی این جنبش و 30 سال حاکمیت آن اگر خواستیم که از نظر کیفی فساد در داخل جنبش فتح را بسنجیم در می یابیم که میلیاردها دلار در این جنبش حیف و میل شده است”.
وی اضافه می کند:”اگر از فساد کنونی صحبت می کردیم در زمینه ارقام واقعی دچار سردرگمی می شدیم، اما آن چه امروز از آن باخبریم اینکه مثلا یکی از افرادی که اموال جنبش در اختیار او بود در حال حاضر در کشور مشخصی به سر می برد و به اموال جنبش فتح تیغ می زند و به مصارف شخصی خود می رساند کما اینکه فرزندان او و فرزندان همکاران آنها از افراد بانفوذ جنبش فتح هستند این جنبش را تیغ می زنند”. پرونده فساد در داخل جنبش فتح و قضاوت دیوار محکمی ایجاد شده است و پرونده های فسادی که به دستگاه های قضایی ارجاح می شود با وجودی که کم هستند و از ممیزی گذشته اند، پرونده هایی هستند که به فساد در تشکیلات مربوط می شود. عدلی صادق در این باره می گوید:”آنچه به دستگاه های قضایی ارسال می شوند پرونده هایی هستند که فعالیت سازمان های دولتی در تشکیلات خودگردان و شاخه های آن مربوط می شوند و هیچ گونه رابطه ای به جنبش فتح ندارد زیرا در فتح “خاخام های” بزرگی وجود دارند که کسی نمی تواند به حدود آنها تجاوز کند، برگه های همه برای دیگری رو شده است، محمود عباس رئیس تشکیلات در امور مالی دست دارد احمد قریع نیز در امور مالی دخالت دارد ، شاید این دو با هم فرق بکنند، اما هیچ کدام نمی تواند به محدوده دیگری وارد شوند از این رو پرونده های فساد در داخل جنبش فتح باز نمی شود و آنچه به دادستانی ارسال می گردد پرونده های تشکیلات است و پرونده های تشکیلات که به دست ما رسیده همان هایی است که از طریق جنبش فتح ارائه شده است.
صادق در ادامه صحبتش درباره فساد مالی در داخل جنبش فتح می گوید:”رئیس کل هیئت نظارت که پرونده ها به او محول می گردد در خلال نشستی که درباره این موضوع ترتیب دادیم در جلسه ای بزرگ از آن صحبت کرد. خاطر نشان می کنم که حجم سرقت هایی که به دست رئیس کل هیئت نظارت صورت گرفته است، بسیار بالاست. وی که در داخل فتح در انتخابات شورای انقلاب بالاترین آرا را به خود اختصاص داد و به خاطر آشنایی کامل با گردش نقدینگی و به خاطر پست قبلی خود به عنوان بانکدار به عضویت این شورا درآمد. میزان اموالی که این مرد چپاول و به حساب خود در کانادا منتقل کرده به 450 الی 500 میلیون دلار رسیده است یعنی وی نیم میلیارد دلار اختلاس کرده است که اداره بازرسی کل نمی داند این اموال به کجا رفته است. این فساد با این حجم بسیار زیاد در تشکیلات خودگردان از جنبش فتح و این مرد که بالاترین آرا را در شورای انقلاب کسب کرده کما اینکه دربالا به آن اشاره کردیم، نشأت گرفته است”.
فتح عامل فساد در تشکیلات خودگردان
صادق در جواب سئوال خبرنگار “الجزیره” که گفت آیا فساد در داخل فتح به عدم وجود مرزی بین اموال تشکیلات، سازمان ساف و جنبش فتح باز می گردد؟ پاسخ داد:”تشکیلات خودگردان باری بیش از حد توان خود به دوش گرفت. اگر از من بپرسید که فساد در فتح بیشتر است یا تشکیلات؟ به شما می گفتم: فتح نه تشکیلات؛ زیرا متأسفانه این فتح بود که تشکیلات را به فساد کشاند، به شما می گویم من از 16 سالگی عضو فتح بودم و حالا که 56 سال دارم به شما می گویم: پیش از آنکه تشکیلات ایجاد شود فساد در فتح وجود داشت و هنوز هم وجود دارد این در حالیست که فتح جزو تشکیلات نیست، در فتح شفافیت وجود ندارد، معلوم نیست که اموال ما کجا مصرف می شوند، سرمایه های ما کجا می روند، مستغلات ما کجاست و به کجا می رود؟ چگونه خرج می شود؟ در کجا صرف می شود، همه اینها در شخصیت یاسر عرفات که خود او هم تشکیلات بود هم سازمان و هم فتح خلاصه می شود. عرفات از اموالی که دیده می شد صحبت می کرد و از اموالی که دیده نمی شود صحبتی نمی کرد، اما در زمینه جنبش فتح نظامی وجود نداشت که نحوه مصرف اموال و دخل و تصرف در آن به صورت شفاف مشخص شود.
صادق با تأکید به اینکه پیگیری پرونده فساد در داخل جنبش فتح به سبب ماهیت این جنبش و شکل سازمانی آن که اجزاء آن به خاطر ناکارآمدی و پارتی بازی از هم گسسته شده، بسیار دشوار است، اعتقاد دارد که کمیته مرکزی جنبش فتح مسبب اصلی این فسادهاست” زیرا آنها به خاطر دریافت حقوق گزافی که ماهیانه دریافت می کنند هرگز به فکر پیگیری این گونه قضایا نمی افتند”.
اسباب فساد در داخل تشکیلات
صادق درباره سرکرده های فساد در داخل تشکیلات خودگردان می گوید:” در بین آنها افرادی عضو فتح و غیر فتح مشاهده می شوند، شماری از آنها نیز در گذشته عضو فتح نبودند اما هنگامی که قطار حکومت به مناطق امن رسید آنها به آخرین واگن آن سوار شدند مناطقی که دریافت می کرد نه عطا، مناطقی که غنیمت می گرفت نه اینکه می داد”.
وی اضافه می کند:” فساد در تشکیلات که فتح بخشی از آن است به سه روش صورت می گیرد: تمرکز بر روی اقتصاد سودآور یعنی گروهی از هم سفره ای های رئیس عرفات به گمان اینکه زیرک و تافته جدابافته زمان خود هستند بر روی کالاهای پرفروش دست می گذراند و آنها را در بازارها و گذرگاه ها احتکار می کنند و با پروژه هایی وارد جامعه می شوند که چرخه اقتصاد را از کار می اندازند و هر ماه مبالغی را به یاسر عرفات می دهند تا امور خود را با آن رتق و فتق کند که در نتیجه این افراد به امپراطورهای مالی بزرگی تبدیل می شوند”.
وی در ادامه می افزاید:”روش دوم ایجاد منبع درآمدزا برای سازمان هاست. هر سازمانی به طور مثال سازمان امنیت ماهیانه ده هزار دلار هزینه دارد، پنج هزار دلار از آن را می پردازد و می گوید با این مقدار کارهای خودت را رتق و فتق کن سپس برای خود در زمینه های مختلف سرمایه گذاری می کند که فاجعه بار است، آنها به شاهرگ اقتصادی خیابان ها، محله ها و حتی سلول ها دسترسی پیدا می کنند و در آن سرمایه گذاری می کنند.
عدلی صادق اضافه می کند:”روش سوم در اداره کل کارمندان صورت می گیرد که این داستان این گونه آغاز می شود که من برای تو یکی را استخدام می کنم تو نیز برای من یکی را استخدام کن، بدین ترتیب هزاران کارمند بدون تخصص که پسران و دختران افراد برجسته در تشکیلات هستند، استخدام می شوند و دهها هزار فلسطینی متخصص نمی تواند به کار دسترسی پیدا کنند”.
وی مثالی از فساد در وزارت امور خارجه می زند و می گوید:”دکتر محمود الزهار وزیر امور خارجه با تعجب به من گفت: صد کارمند در وزارت امور خارجه حتی مدرک دیپلم ندارند در حالی 200 نفر برای کار در وزارت امور خارجه درخواست داده اند که که کم ترین آنها مدرک کارشناسی روابط بین الملل و روابط دیپلماتیک دارند؟”.
آنها را در پول غرق کنید تا فاسدشان کنید
صادق در پاسخ به سئوالی درباره رابطه بین فتح و کار دیپلماتیک و فساد در آن این گونه می گوید:” آنها فقط نام را یدک می کشند. شخص فاسد می گوید که از فتح است اما آیا این فرد به ارزش کار ملی احترام می گذارد؟ من برای شما مثال می زنم..هنگامی که سفیری می آید که نزدیک ترین سفیر به محمود عباس است و به تازگی به مقام سفارت یکی از کشورهای خلیجی رسیده است متوجه می شویم که پسر همین سفیر تقاضای دریافت حقوق معاون سفیر یا مشاور اول آن را از یکی از کشورهای اروپای شرقی برای چهار سال متوالی می کند و این در حالی است که او در آن کشور حضور ندارد بلکه مدیر یک شرکت در امان اردن است، این سفیری که داستان او را برای شما گفتم از اعضای جنبش فتح است”.
در پایان سخن مشهور هنری کیسنجر وزیر امور خارجه آمریکا را درباره برخی از رهبران عرب یادآوری می کنم که گفت:”برای به فساد کشاندنشان، آنها را در پول غرق کنید”. این را به عهده خواننده می گذارم که مشخص کند این سخن درباره اعضای فتح صادق بوده است یا نه!
