“خودم را در راه خداوند متعال و میهن و مسجد الاقصی فدا می کنم و امیدوارم که این کار مورد قبول درگاه احدیت قرار بگیرد. خودم را تقدیم زنان و مردان اسیر فلسطینی می کنم و به “اسماعیل هنیه” ملقب به “ابوالعبد” نخست وزیر فلسطین و “محمد الضیف” فرمانده کل گردان های شهید عزالدین قسام شاخه نظامی جنبش مقاومت اسلامی “حماس” سلام و درود می فرستم. این عبارت های گوهربار فرازی از سخنان حاجیه “فاطمه النجار” شهادت طلب 57 ساله فلسطینی در واپسین لحظات زندگی اش است. آن شیرزن فلسطینی که زندگی اش از ایثار، فداکاری، عشق و دلباختگی به میهن موج می زند. آن زن دلاوری که بذر عشق و دلدادگی به شهادت را در دل فرزندانش کاشت و قبل از اینکه خودش به لقای معبود بشتابد، فرزاندش را تقدیم وطن کرد. این شیرزن خودش را در میان شماری از نیروهای ویژه صهیونیستی در شمال نوار غزه منفجر کرد.
عبارت های کوتاهی از سخنان این شیر زن فلسطینی که قبل از اینکه به دیدار حضرت دوست بشتابد آن ها به رشته تحریر درآورد؛ کسی از کشتارهای وحشیانه مردم بی گناه فلسطین به دست جلادان صهیونیستی و هتک حرمت ها، اقدامات ویرانگرانه صهیونیست ها که در مقابل دیدگان جامعه بین الملل صورت می گیرد؛ جامعه ای که در مقابل این جنایات سکوت اختیار کرده است و نظاره گر این وحشی گیری ها است، به خشم آمد و با خود سوگند یاد کرد تا انتقام خون این شهیدان بی گناه را از متجاوزان بگیرد.
این زن شهادت طلب دریغش آمد که خودش را در راه خداوند متعال فدا نکند پس از آن که نظامیان صهیونیست در جریان انتفاضه الاقصی خانه اش را که سرپناه شماری از تحت تعقیبان سرویس های امنیتی رژیم صهیونیستی بود بر سرشان ویران کردند.
این زن شهادت طلب بالاخره به خواسته اش جامه عمل پوشاند و به آرزویش رسید. وی می گوید:” این اقدام گوشه ای کارهایی است که مردان و زنان مبارز ما خود را آماده کرده اند تا با آن جواب صهیونیست ها را بدهند. غیورمردان گردان های شهید عزالدین قسام به یاری خداوند متعال شما را غافلگیر خواهند کرد و غزه را به گورستان سربازان بزدل شما مبدل خواهند کرد.”
این زن شهادت طلب معروف به “ام محمد” مادر 7 شهید پسر و دو شهید دختر است و این زن در تظاهراتی که به منظور شکستن محاصره بیش از 70 مبارز در مسجد النصر بیت حانون برپا شد، حضور داشت.
یکی از فرزندان این شیر زن می گوید:” مادرمان در تمامی تظاهرات و مراسم هایی که حماس آنها را تدارک می دید حضوری پررنگ داشت و همواره در کارهای خیر پیشقدم بود و ما و نوادگانش را بر اساس قرآن و سنت نبوی پرورش و تربیت داد و همواره با پروردگار هستی راز و نیایش و آرزوی شهادت می کرد.» در وصیت نامه این مادر شهید آمده است که خودم را در راه خداوند متعال و میهن و مسجد الاقصی فدا می کنم و امیدوارم که این کار مورد قبول درگاه حضرت دوست واقع گردد و خودم را در راه زنان و مردان اسیر فلسطینی فدا می کنم و از خداوند متعال می خواهم تا اسیران ما را از چنگال صهیونیست های ددمنش برهاند و این قلیل کارهای ما را بپذیرد.
در بخش دیگر این وصیت نامه آمده است که از خداوند متعال می خواهم تا ما را با شهدا در فردوس برین محشور گرداند و فرزندان ما را در مسیر صحیح ثابت قدم گرداند و از خانواده ام می خواهم تا پس از شنیدن خبر شهادتم شیرینی پخش کنند.
وی با این عملیات دست به یک اقدام بی نظیر زد و زن فلسطینی یک بار دیگر با ایمان قوی و اراده پولادینش ثابت کرد که زن فلسطینی از هر ارتشی قوی تر و نیرومند تر است. دنیا در نزد این زن تا اندازه ای بی ارزش بود که راضی نشد در مقابل این خونریزی ها سکوت اختیار کند و حراست و صیانت از حرمت این خاک و مرز و بوم و پاسداری از خون ملتش بسی گرانبهاتر و ارزشمندتر از دنیا در نزد وی بود.
