نبرد قدس

  آیا می توان گفت که آخرین نبرد بر سر قدس شروع شده است و عینا در تاریخ تعیین شده یعنی ششم ژوئن شروع شده است. این تاریخی است که “اسرائیل” آن را برای حملات و تجاوزات خود به عرب ها تعیین کرده است و جنگ سال 1967 و اشغال لبنان نیز در این تاریخ صورت گرفت.

به نظر می رسد که درگیری های روز گذشته در حرم قدس شریف محدود بود، اما با توجه به تحولات درگیری و سیاست های آریل شارون باید گفت که این واقعه حادثه ای گذرا نبوده است بلکه هشداری برای نبردهای آتی محسوب می شود. در واقع این نقطه آغازین طرحی بسیار خطرناک است و حتی خطرناک تر از آن تبلیغات دار و دسته شارون است. شارون و باندش این گونه تبلیغ می کنند که یهودیان تندرو تلاش می کنند که برای جلوگیری از اجرای طرح عقب نشینی از نوار غزه مانع تراشی و مشکلاتی ایجاد کنند.

از ماه ها قبل تهدیدات یهودیان تندرو از جمله مخالفان عقب نشینی و موافقان ساخت سومین معبد کذایی در قدس شریف تکرار می شود. اما آنها دیروز بخشی از این طرح شیطانی خود را اجرا ساختند و تحت حمایت پلیس صهیونیستی وارد حرم شریف شدند. نباید این حمله به خاطر گرامیداشت سی و هشتمین سالگرد اشغال قدس و یا تلاش “اسرائیل” برای یکپارچه کردن آن تفسیر شود، بلکه باید گفت که این یورش در چارچوب نبرد شارون بر سر قدس و مفهوم واقعی و حقیقی عقب نشینی از نوار غزه صورت گرفته است. عقب نشینی مقابل بلعیدن اراضی قدس و اشغال کامل آن و توسعه شهرک های صهیونیست نشین در کرانه باختری و تکه تکه کردن این منطقه. در واقع خمیرمایه طرح عقب نشینی همین است و بس

 همه این حرف ها و تبلیغات جز سناریویی بیش نیست و تنها هدف قدس است نه چیز دیگر

بخش های مختلف این سناریو:

ـ تهیه طرح هایی برای تخریب 88 باب منزل در محله البستان در سلوان واقع در دروازه های قدس قدیمی و سرکوب و از بین بردن هزار فلسطینی ساکن آن به بهانه این که منازل آن ها بدون مجوز ساخته شده است. اکنون بولدوزرهای صهیونیست ها برای اجرای بزرگ ترین علمیات تخریبی در شهر مقدس قدس از زمان اشغال این شهر و با هدف احداث پارک موسوم به “هیکل” (معبد) آماده می شوند و در واقع می توان گفت که این اولین گام برای تخریب و نابودی کل سلوان است.

 ـ ادامه ساخت دیوار حایل در ابودیس برای تکمیل شدن این سناریو

ـ توسعه مجتمع شهرک نشینی معالیم ادومیم که قدس شرقی را از کرانه باختری جدا می کند و همچنین ساخت منازل زیاد و واحدهای مسکونی در آن

 ـ اختصاص 64 میلیون دلار برای طرح “توسعه قدس”. شارون اعلام کرده است که این طرح با هدف تحکیم و تثبیت سیطره “اسرائیل” بر این شهر و تبدیل آن به مهم ترین شهر صهیونیستی و قطب گردشگری و تلاش برای جذب سرمایه های خارجی صورت می گیرد.

 همه این اقدامات در حالی صورت می گیرد که سیاست یهودی سازی شهر تحت عناوین و بهانه های مختلف از جمله امنیتی، توسعه و حفظ آثار باستانی همچنان به قوت خود ادامه دارد. همچنین صهیونیست ها به اقدامات نژادپرستانه خود برای تکه تکه کردن مناطق مسکونی فلسطینیان و قطع ارتباط جغرافیایی آن ها با هم ادامه می دهند و هم اکنون سازمان های یهودی مسؤول اجرای اوامر مقامات صهیونیست برای تخلیه منازل فلسطینیان و احداث مناطق یهودی نشین در آن ها هستند و در آینده هم این مناطق را به هم و بالاخره به مناطق بزرگ یهودی نشین وصل می کنند.

همه این مسائل حقایقی هستند که بر این نکته دلالت دارند که اسرائیلی ها درصدد رسیدن به صلح واقعی با فلسطینیان نیستند و این گونه نیست که عقب نشینی از نوار غزه با هدف رسیدن به این صلح صورت می گیرد. بلکه صهیونیست ها می خواهند با اجرای این طرح تمامی یهودیان افراطی را برای خدمت به اهداف شارون در تسریع سلطه بر قدس شریف قبل از مذاکرات نهایی تشویق و آن ها را وادار به چنین کاری کنند. باید این طرح ها را در ادامه سیاست های از پیش طراحی شده شارون که اجرای آنها از زمان دیدار شوم وی از مسجد الاقصی در سپتامبر 2000 میلادی آغاز شد، تفسیر نمود ؛ دیداری که شعله های انتفاضه الاقصی را برافروخت و شارون هم هر چه در توان داشت از جمله قتل فلسطینیان و تخریب دارایی ها و منازل آن ها و احداث دیوار حایل انجام داد.

اغراق نیست اگر بگوییم که شارون با رساندن یهودیان تندرو به حرم مسجد الاقصی توانست گامی خطرناک و اساسی در نبرد قدس و در راستای تحقق اهداف واقعی خود از اجرای طرح عقب نشینی از نوار غزه بردارد. وی در غفلت حکومت بوش که اکنون تنها به تضمین عقب نشینی صهیونیست ها از نوار غزه می اندیشد، این گام را برداشت و حتی نسبت به هشدار بوش در جریان دیدار وی با محمود عباس نسبت به اقدامات یکجانبه که بر مذاکرات نهایی تاثیر منفی گذارد، توجهی نکرد و خود را به فراموشی زد.

اما شگفت این که شارون در حالی دست به این اقدامات می زند که حکام عرب در خوابی عمیق فرو رفته اند ؛ حکامی که تنها دنباله رو بوش هستند به این امید که وی آن ها را از عواقب نبرد آتی نجات دهد.

روزنامه النهار چاپ لبنان