لطفا، اهداف خود از سفر به تهران را تشریح بفرمائید؟
این سفر با اهداف مختلفی انجام گرفت. در اولین گام، هدف آن بود که رهبران و مسئولان ایران را در جریان اوضاع داخلی فلسطین ـ به ویژه با توجه به شرایط کنونی و محاصره اقتصادی ملت و دولت ـ بگذاریم. در گام بعدی، هدف از این اقدام تحکیم روابط دوجانبه با جمهوری اسلامی ایران بود.
سومین هدف از سفر به ایران، تلاش برای یافتن راه هایی جهت شکستن سد محاصره اقتصادی و درخواست حمایت های مالی برای دولت فلسطین بود. ضمنا توسعه فعالیت ها و برنامه های وزارت کشور فلسطین، ایجاد فرصت هایی برای پذیرش دانشجویان فلسطینی در دانشکده پلیس ایران، آموزش تخصصی نیروهای پلیس فلسطین، همکاری و انتقال تجربیات از دیگر اهداف این سفر به شمار می رود.
همکاری ایران را چگونه ارزیابی می کنید؟
همکاری بسیار خوب و رضایت بخشی با ما داشتند. ضمنا تمامی مسئولان ایرانی که با آنها دیدار کردیم، بر آمادگی خود برای حمایت همه جانبه و نامحدود از دولت، ملت و مسئله فلسطین اعلام کردند.
اجازه بدهید که به مسائل داخلی فلسطین بپردازیم. با نظر به پایبندی و تاکید دولت بر مواضعش و همچنین شکست تمامی اقدامات میانجیگرایانه که آخرین مورد آن، میانجیگری دولت قطر بود، آینده دولت و وضعیت داخلی فلسطین را چگونه ارزیابی می کنید؟
ما بر مواضع خود تاکید می کنیم ؛ نخست به خاطر آنکه مردم ما را بر آن اساس انتخاب کرده اند. دوم اینکه سند وفاق ملی را که به تایید تمامی گروه های فلسطینی رسیده است، امضا کرده ایم. سوم اینکه ما تاکید فراوانی بر تشکیل دولت وحدت ملی داریم. چهارم اینکه ما باعث شکست هیچ اقدام میانجیگرایانه نشدیم و به گفته وزیر امور خارجه قطر، برخی طرف ها باعث شکست ماموریت و طرح وی شدند.
با نظر به تاکید فتح و ابومازن بر ضرورت پذیرش شروط از پیش تعیین شده شان که در اصل همان شروط کمیته چهارجانبه به شمار می رود، آیا باز هم انتظار دارید که دولت وحدت ملی تشکیل شود؟
ما تنها خود را پایبند چیزی می دانیم که تامین کننده منافع ملی ما باشد. ما به عنوان یک دولت ـ بر اساس برنامه سیاسی خود ـ در انتخابات شرکت کردیم و پیروز از این میدان بیرون آمدیم و بر اساس همان برنامه سیاسی دولت را تشکیل دادیم و توانستیم از پارلمان رای اعتماد بگیریم.
هر کس در صدد آن است که ما را به سمت اجرای خواسته ها و شروط خود بکشاند، در مرحله اول باید در انتخابات پیروز می شد، انتخاباتی که بر اساس برنامه سیاسی ویژه خود در آن حضور یافته بود. از این رو، معتقدیم که نه جنبش فتح و نه رئیس تشکیلات خودگردان این حق را ندارند که بر مواضع خود اصرار بورزند ؛ البته این امکان وجود دارد که طرف های مختلف در مورد سند وفاق ملی فلسطین که به عنوان محور در تشکیل دولت وحدت است، تفاهم و اتفاق نظر داشته باشند.
در حال حاضر اوضاع داخلی چگونه است؟ با نظر به مشکلاتی همچون عدم پرداخت حقوق کارمندان و بهبود نیافتن وضعیت اقتصادی فلسطین، آیا گمان می کنید که حماس در دولت باقی خواهد ماند؟
بر هیچ کسی پوشیده نیست که اوضاع پیچیده است. ما نیز منکر آن نیستیم که اوضاع پیچیده است ؛ ولی در عین حال نمی پذیریم که یکی از طرف های فلسطینی در اجرای دسیسه های دشمن شریک باشد و یا به ابزاری برای فشار به دولت حماس بدل شود.
ملت فلسطین صبور و هوشیار است و آمادگی تحمل مشکلات را دارد. مسئله حقوق ـ آن طور که تبلیغ می کنند ـ نیست. بخشی از حقوق کارمندان پیش پرداخت شده است. شاید بتوان گفت که دولت تقریبا 50 درصد از حقوق ها را پرداخت کرده است. انتظاری که در این میان وجود دارد، آن است که در عرصه داخلی شاهد وحدت رویه و ثبات و پایداری باشیم ؛ ثباتی که باعث شکست طرف های محاصره کننده ملت فلسطین شود و آنها را مجبور به پذیرش خواست مردم کند.
در مورد بقا و دوام حضور حماس در دولت باید گفت که تمامی اینها بستگی به تصمیم جنبش دارد و جنبش نیز تاکید دارد که سکانداری دولت، حقی است که از طریق انتخابات آن را به دست آورده است نه از طریق استفاده از زور.
برخی می گویند: در صورت انحلال دولت توسط ابومازن، حماس به شکلی شدیدتر از گذشته به مقاومت روی خواهد آورد؟
حماس مقاومت را رها نکرده است تا مجددا به آن روی آورد. حماس ـ همان طور که همه مطلع هستند ـ یک عملیات نظامی بی نظیر را انجام داد که تمامی ناظران و تحلیلگران را به شگفتی واداشت و توانست یک سرباز صهیونیست را برای مبادله با اسرای فلسطینی اسیر کند.
از سوی دیگر، مشکل در انحلال دولت نیست ؛ بلکه در پیامدها و نتایج آن است. ممکن است که انسان از یک سری اختیارات و یا حقوق معینی برخوردار باشد، ولی باید پیش از هر چیز به ابعاد و زمان مناسب برای استفاده از آن بیاندیشد. در حال حاضر اوضاع داخلی فلسطین متشنج است و به نظر من، به جای آنکه به دنبال انحلال دولت باشیم، باید در اندیشه یافتن راه حل باشیم. ضمنا ما نه مقاومت و نه دولت را ترک نکرده ایم.
برخی شما را مسئول حوادث 1/10/2006 می دانند. به صورت کوتاه و مختصر بفرمایید که چه اتفاقی افتاد و چرا این همه اتهام را به نیروهای پشتیبانی نسبت می دهند؟ آیا شما به بهبود وضعیت امنیت خوش بین هستید؟
اول اینکه باید خدمت تان عرض کنم که آنها از همان لحظه نخست، نوک پیکان را به سمت دولت و نیروهای پشتیبانی نشانه رفتند و هدف شان دولت و نیروهای یادشده بود.
هر کس که نیروهای پشتیبانی را متهم می کند، در صدد آن است که جامعه را در حالتی از نابسامانی امنیتی و هرج و مرج ببیند ؛ زیرا از چنین وضعیتی استفاده کامل می برد. اگر نظم و آرامش در جامعه حاکم باشد، منافع افرادی که انگشت اتهام به سمت نیروهای پشتیبانی دراز می کنند، به خطر می افتد و رسوا می شوند.
نیروی پشتیبانی وزارت کشور عبارت از نیرویی است که طیف ها و گروه های مختلف فلسطینی و شاخه های نظامی آنها، عنصر تشکیل دهنده اش به شمار می روند. وظیفه این نیروها خدمت به ملت و جلوگیری از نابسامانی های امنیتی و هرج و مرج در جامعه است.
در این میان گروه اندکی هستند که گمان می کنند توانایی منزوی ساختن نیروهای پشتیبانی و متهم کردن آنها به دشمنی ملت فلسطین را دارند ؛ ولی آن چیزی را که امروز شاهد آن هستیم، کاملا خلاف اندیشه های آنان است و نیروهای پشتیبانی نیز از احترام تمامی اقشار ملت فلسطین برخوردار است و خدمات شایانی را به ملت ارائه می دهد، سارقان را دستگیر و در راستای پایان بخشیدن به درگیری های قومی و قبیله ای تلاش می کند و علاوه بر آن، نوعی آرامش، نظم و ثبات را برای جامعه به ارمغان آورده است.
آیا می توانید موفقیت های نیروهای پشتیبانی را در قالب ارقام بیان بفرمائید؟
این ارقام را باید در کارنامه پلیس فلسطین ملاحظه کرد ؛ زیرا هنگام شکل گیری نیروی پشتیبانی، آن را به عنوان یکی از شاخه های پلیس برشمردیم. نیروهای مذکور هنگامی که باندهای دزدی، قاچاق مواد مخدر و یا سرقت خودرو را از بین می برند، در واقع با پلیس همکاری می کنند و هر کس که در این میان دستگیر شود، به پلیس فلسطین تحویل داده می شود. به هر حال، آمارها را باید در چارچوب نهاد پلیس جستجو کرد.
نیروهای پشتیبانی دستاوردهای بسیاری داشته اند و توانسته اند از بیمارستان ها، وزارتخانه ها، موسسات و مدارس در مقابل اقدامات آشوب طلبانه مزدوران محافظت کند و باعث کسب وجهه و احترام برای نهاد پلیس شود.
مسئله نظامی اسیر صهیونیست “شلیت” به کجا رسید؟
این مسئله در وهله نخست مربوط به گروه هایی است که موفق شده اند که نظامی صهیونیست مذکور را به اسارت خود درآوردند. ما به عنوان دولت بر ضرورت حل مسئله بر اساس اصل تبادل تاکید می کنیم ؛ به این معنا که ملت فلسطین ده هزار اسیر در زندان های صهیونیستی دارد و عاقلانه نیست که هیچ گروه و یا فردی از مبارزان فلسطینی بخواهد که نظامی یادشده را بدون هیچ بهایی آزاد کند. اشغالگران صهیونیست باید این معادله را درک کنند و بفهمند که ملت فلسطین به هیچ وجه اسرایش را در پشت میله های زندان فراموش نمی کند.
دحلان (از رهبران فتح) در مصاحبه ای مطبوعاتی اظهار داشت که حماس می خواهد همه چیز را ویران می کند تا اینکه گفته نشود که شکست خورده است. وی در این مصاحبه بار دیگر اتهاماتی را که به شما نسبت می داد، تکرار کرد. پاسخ شما ـ به عنوان یک رهبر حماسی ـ به این اتهامات چیست؟
نخست اینکه ما هنگام بر به دست گرفتن دولت، جایگاه رهبری خود را ترک کردیم. متاسفانه این اظهارات در شرایطی بسیار خطرناک عنوان می شود و هدف از آن، متشنج ساختن اوضاع داخلی است. حماس قصد ویرانگری ندارد. حماس می خواهد چیزی را بسازد که پیش از حضورش، تخریب و ویران شده، ربوده شده و یا به فساد کشیده شده است.
در حال حاضر، حماس و دولت هدف حملات و هجوم ها واقع شده اند. در جریان حوادث اخیر، برخی عناصر فتح به نهادهای دولتی، مجلس قانونگذاری، دفتر نخست وزیری، وزارت کشور و وزارت کشاورزی حمله کردند، به ربودن شماری از نمایندگان اقدام ورزیدند، به سمت وزرا تیراندازی کردند و موسسات خیریه در کرانه باختری و همچنین خودروهای متعلق به نهادهای حمایت از کودکان بی سرپرست را به آتش کشیدند.
بسیار روشن است که این اتهام به خود گوینده باز می گردد و در واقع یک نوع فرافکنی است ؛ زیرا فردی که همه چیز را از دست داده است، تلاش می کند تا همه چیز را خراب کند
