کمیته ملی مقابله با محاصره فلسطین گزارش کاملی را در مورد هفت ماه محاصره نوار غزه و بسته شدن گذرگاه های تجاری و غیرتجاری ارائه کرده و در آن به بررسی پیامدهایی پرداخته که محاصره بر بخش خصوصی، صنعت، کشاورزی و همچنین زندگی یک میلیون و نیم فلسطینی ساکن نوار غزه بر جای گذاشته است.
این گزارش نشان می دهد که میزان ضررها و زیان ها از هفت ماه گذشته، در هر ماه 45 میلیون دلار بوده است که سهم بخش صنعت از این زیان 15 میلیون دلار (33%)، سهم بخش کشاورزی 10 میلیون دلار (22%) و دیگر بخش ها از جمله تجارت و بازرگانی، تاسیسات، خدمات و ماهیگیری 20 میلیون دلار (45 درصد) بوده است.
گزارش مذکور همچنین نشان می دهد که میزان بیکاری در نوار غزه از مرز 60 درصد نیز گذشته است و میزان زیان های وارده به بخش کشاورزی در هر روز 150 هزار دلار اعلام شده است. ضمنا شش هزار شهروند فلسطینی به خاطر بسته ماندن گذرگاه ها بلاتکلیف مانده اند. متن کامل گزارش در ذیل می آید:
روند تشدید محاصره جائرانه نوار غزه که از تاریخ 12/6/2007 آغاز شده، وارد هفتمین ماه خود می شود و نتایج فاجعه بار آن بخش های اقتصادی و اجتماعی را نیز تحت تاثیر قرار داده و باعث شده است تا نوار غزه به یک منطقه فاجعه زده تبدیل شود که در آن یک و نیم میلیون شهروند با محاصره ای رو به رو هستند که حرکت انتقال کالا و افراد را کاملا متوقف ساخته و مانع از انجام هر گونه مبادلات تجاری شده است و این امر نقض تمامی تعهداتی است که اشغالگران صهیونیستی ـ در مورد ایجاد تسهیلات لازم جهت انتقال کالاها و رفت و آمد مسافران فلسطینی ـ به نهادهای بین المللی داده اند.
اشغالگران بر خلاف تعهدات خود به سیاست های تجاوزکارانه و جنایتکارانه خود تداوم بخشیده اند و با اقدامات خود باعث از بین رفتن زیرساخت های زندگی اجتماعی ملت فلسطین در نوار غزه و کرانه باختری شده اند.
اقدامات اشغالگران در نوار غزه هر گونه امیدی که برای رشد اقتصادی در این منطقه وجود داشته، از بین برده و حتی پایه های بر جا مانده اقتصاد ضعیف غزه را نیز ویران ساخته است.
حیات اقتصادی در نوار غزه تقریبا وابستگی کامل به کالاهایی دارد که از طریق گذرگاه های صهیونیستی وارد این منطقه می شود ؛ ولی رژیم اشغالگر قدس از زمان آغاز محاصره تا کنون اجازه وارد کردن مواد خام به نوار غزه یا صادر کردن تولیدات این منطقه به خارج را نداده است و همین امر باعث شده است تا شمار کسانی که در زیر خط فقر زندگی می کنند ـ بر اساس برخی آمارها ـ به مرز 85% برسد ؛ البته آمارهای ارائه شده از سوی بانک جهانی نشان می دهد شمار فلسطینیان ساکن نوار غزه که زیر خط فقر به سر می برند، از 35% در پایان سال 2006 به بیش از 67% در اکتبر سال 2007 رسیده است.
نرخ بیکاری نیز با وجود محاصره به شدت افزایش یافته و به 65 درصد رسیده است که این امر کاهش جدی قدرت شهروندان غزه ای در تامین نیازهای اولیه شان را به دنبال داشته است. ضمنا میزان درآمد شهروندان تا مرز 650 دلار در سال کاهش یافته است.
آمارها همچنین حکایت از آن دارد که نوار غزه از زمان آغاز تشدید روند محاصره اقتصادی در تاریخ 12/6/2007 تا کنون در هر ماه زیانی بالغ بر 45 میلیون دلار متحمل شده است که سهم بخش صنعت در این میان 15 میلیون دلار (33%)، سهم بخش کشاورزی 10 میلیون دلار (22%) و دیگر بخش ها از جمله تجارت و بازرگانی، خدمات، ساختمان سازی و ماهیگیری 20 میلیون دلار (45 درصد) بوده است.
بخش خصوصی
بخش خصوصی در مناطق فلسطینی، به ویژه در نوار غزه عامل اصلی رشد و پیشرفت اقتصادی به شمار می رود و مسئولیت ایجاد 53% از فرصت های شغلی را بر عهده دارد.
در طول سال های حضور اشغالگران در سرزمین فلسطین، بخش خصوص هدف اقدامات ویرانگرایانه دشمن قرار گرفته و این امر باعث شده است تا توان بخش خصوصی جهت بالا بردن نرخ رشد اقتصادی در پایین ترین حد ممکن باشد.
قدرت تولیدی بخش خصوصی در نوار غزه از 76% پیش از آغاز انتفاضه، به 31.1% در چهار ماهه اول سال 2001 رسید. در دوره ای که از ژانویه 2006 آغاز و تا ژوئن 2007 ادامه یافت، میزان قدرت تولیدی بخش خصوصی شاهد رشد اندکی بود و به 46% رسید، ولی بعد از بسته شدن کامل گذرگاه های نوار غزه در نیمه ژوئن 2007، این رقم به 11% رسید که دلیل این امر را می توان در لغو کد گمرکی نوار غزه جستجو کرد.
شایان ذکر است که لغو کد گمرکی باعث شد تا شرکت های تولیدی موفق به دریافت مواد خام لازم نشوند و به طور کلی شرکت ها تنها 10 درصد مواد لازم برای ادامه کار خود را دریافت می کنند ؛ ضمنا دست یابی به این ده درصد نیز با مشکلات فراوان صورت می گیرد و باعث می شود که هزینه تولید تا حد زیادی افزایش یابد. ضمنا تولیدکنندگان به خاطر بسته بودن گذرگاه ها نمی توانند تولیدات خود بازاریابی نمایند.
پژوهش ها حکایت از آن دارد که بیش از 65% از موسسات بخش خصوصی فعالیت های تجاری خود را به میزان 75% کاهش داده اند و 30% نیز به طور کامل از فعالیت باز ایستاده اند.
بخش صنعت
بخش صنعت نیز تا حد زیادی وابسته به مواد خام وارداتی است و 80% از دستگاه های صنعتی و لوازم یدکی نیز از خارج وارد می شود. ضمنا بیشتر تولیدات بخش صنعت صادر می شود و در بهترین وضعیت، 748 کامیون حامل تولیدات صنعتی در طول یک ماه از نوار غزه خارج شده اند که شامل وسایل خانه، تولیدات غذایی، پوشاک و محصولات زراعی می باشد.
از زمان محاصره نوار غزه، رژیم اشغالگر قدس کد گمرکی نوار غزه را ملغی اعلام کرده و مانع از ورود مواد خام به نوار غزه می شود که همین امر توقف فعالیت بخش صنعت را به دنبال شده است که بیش از 85% از مواد خام خود را باید از طریق گذرگاه های صهیونیستی وارد کنند.
آمارها نشان می دهد که بیش از 96% از تاسیسات صنعتی که تعداد آنها به 3900 مورد می رسد، کاملا بسته شده اند و هیچ کالایی صادر نمی کنند ؛ ضمن آنکه تعطیلی تاسیسات صنعتی باعث پیوستن 33000 کارگر فلسطینی به جمع بیکاران نوار غزه شده است.
بد نیست بدانید که شمار کل کارگرانی که پیش از بسته شدن گذرگاه ها در بخش صنعت مشغول فعالیت بودند، 35000 نفر بوده است و در حال حاضر تعداد کارگرهای بخش صنعت از 2000 نفر تجاوز نمی کند.
آمارهای ارائه شده از سوی اتحادیه کل صنعتگران فلسطینی نشان می دهد که بخش صنعت از تاریخ 12/6/2007 تا کنون، هر ماه ضرری بالغ بر 15 میلیون دلار را متحمل شده است و حال آنکه درآمد خالص بخش صنعت غزه در سال گذشته 500000 هزار دلار در هر روز بوده است و به عبارت دیگر، از زمان بسته شدن کامل گذرگاه ها تا پایان سال 2007، بخش صنعت فلسطین زیانی بالغ بر 97.5 میلیون دلار را متحمل شده است ؛ البته برخی آمارها، میزان زیان های وارده را بیش از 120 میلیون دلار توصیف کردند.
شایان ذکر است که بعد از بسته شدن کامل گذرگاه در تاریخ فوق الذکر صادرات وسایل خانگی به صفر رسیده است. 95% از کارگاه هایی که در زمینه صنایع چوب فعالیت می کردند، کار خود را متوقف کرده اند و شمار کارگاه های فعال از 600 مورد به 30 مورد تقلیل یافته است که این امر نیز زیانی بالغ بر 55 میلیون دلار را برای این بخش از صنعت نوار غزه به دنبال داشته است (هشت میلیون در جولای، ده میلیون در سپتامبر، 12 میلیون در اکتبر، 13 میلیون در نوامبر و 12 میلیون در دسامبر) ضمنا بیش از 6500 کارگر فلسطینی کار خود را از دست داده اند و شمار کامیون هایی که پیش از آغاز روند تشدید محاصره، در هر ماه به صدور تولیدات چوبی می پرداختند، به 400 کامیون در می رسید که دیگر خبری از آن نیست.
در مورد بخش نساجی و پوشاک باید گفت که گزارش ها نشان می دهد تمامی 960 کارخانه ای که در این بخش فعالیت می کردند، دست از کار کشیده اند. کارخانه های مذکور سالیانه 5 میلیون قطعه لباس تولید می کردند.
به دنبال تعطیلی بخش نساجی و پوشاک، 25 هزار فلسطینی بیکار شده اند و مجموع خسارت های ناشی از توقف صادرات پوشاک به بیش از 15 میلیون دلار رسیده است و شمار کامیون های حامل پوشاک صادره از نوار غزه پیش از آغاز روند تشدید محاصره 245 کامیون بوده است که دیگر امروز از آن خبری نیست.
بخش کشاورزی
مساحت زمین های کشاورزی نوار غزه به هفتاد هزار دونم می رسد که این مقدار زمین قدرت تولید 280 هزار تا 300 هزار تن محصول کشاورزی در سال را دارد که معمولا یک سوم آن نیز صادر می شود.
بخش کشاورزی برای 40000 فلسطینی فرصت های شغلی دائم و موقت به وجود می آورد که این تعداد 12.7% از نیروی کار نوار غزه را تشکیل می دهد. بخش کشاورزی غذای مورد نیاز یک چهارم ساکنان نوار غزه را تامین می کند.
از زمان تشدید روند محاصره نوار غزه از تاریخ 12/6/2007 تا کنون، اشغالگران به ساکنان نوار غزه اجازه صادرات هیچ گونه محصولی را به خارج از این منطقه نداده اند. اشغالگران همچنین به فلسطینی ها اجازه واردات بذر، سم و دیگر وسایل کشاورزی را به داخل نوار غزه نمی دهند و همین امر باعث شده است تا بخش کشاورزی خسارت های فراوانی را متحمل شود که بر اساس آمارهای اولیه این میزان از اواسط ماه ژوئن تا پایان سال 2007، شصت و پنج میلیون دلار بوده است.
بر اساس گزارش وزارت کشاورزی فلسطین، در نتیجه مخالفت اشغالگران با صادرات محصولات کشاورزی نوار غزه، این بخش در هر روز مبلغی بالغ بر 150 هزار دلار زیان می بیند که اگر این عدد را در شش یعنی تعداد ماه هایی که گذرگاه ها در سال 2007 به صورت کامل بسته مانده، ضرب کنیم نتیجه 28 میلیون دلار است.
شایان ذکر است که بسته ماندن گذرگاه ها باعث فاسد شدن حدود 25000 تن سیب زمینی و بیش از 10000 تن دیگر محصولات کشاورزی شده است ؛ البته برخی از این محصولات با قیمت بسیار کمتر از قیمت صادراتی در بازارهای محلی به فروش رسیده است. قیمت تولیدات کشاورزی در بازارهای محلی ده تا پانزده درصد قیمت صادراتی می باشد.
کشاورزان غزه ای نیز به خاطر فروش تولیدات صادراتی خود در بازارهای محلی، متحمل خسارت های سنگین شده اند و شماری از کشاورزان نیز که محصول خود را برای ارائه به بازار محلی تولید می کنند، به خاطر پر شدن بازار محلی با سیل محصولات صادراتی که به علت بسته ماندن گذرگاه صادر نشده اند، متحمل ضرر شده اند.
انتظار می رود که میزان کل محصولات کشاورزی تولید شده در ماه های اخیر نسبت به سال گذشته 20 تا 30% کمتر باشد و بر این اساس خسارت های وارده در هر ماه به ده میلیون دلار می رسد.
شایان ذکر است که تشدید روند محاصره در هفت ماه گذشته، بر فصل تولید که از 15 نوامبر 2007 آغاز شده و تا نیمه ماه مه سال 2008 ادامه دارد، نیز تاثیر می گذارد.
شمار کارگرانی که در فصل تولید مشغول فعالیت هستند، به بیش از 7500 کشاورز می رسد که تولید 14 میلیون دلاری آنها باید به طور کامل صادر شود که این کار صورت نمی گیرد. کشاورزان مذکور مساحت 3130 دونم را برای کاشت محصولاتی همچون توت فرنگی و گوجه فرنگی اختصاص می دهند.
از دیگر نتایج محاصره نوار غزه و اعمال محدودیت از سوی رژیم صهیونیستی برای فعالیت ماهیگیران غزه ای، بیش از سه هزار ماهیگیر کار خود را از دست داده اند و در طول هفت ماه گذشته، بخش ماهیگیری ماهیانه سه میلیون دلار زیان را متحمل شده است.
بخش بهداشت و درمان
بخش بهداشت و درمان نوار غزه نیز از زمان تشدید روند محاصره ضربه ای سنگین را متحمل شده و همین امر باعث گشته است تا توان خود را برای ارائه ساده ترین خدمات بهداشتی و درمانی به شهروندان از دست دهد.
از هفت ماه گذشته تا لحظه تنظیم این گزارش، 92 قلم دارو به اتمام رسیده است و 84 قلم نیز طی روزهای آتی پایان خواهد یافت. ضمنا 134 دستگاه پزشکی نیز به خاطر نبود لوازم یدکی لازم از کار افتاده که 22 مورد آن دستگاه دیالیز است.
به خاطر بسته شدن گذرگاه ها، شهروندان نمی توانند برای درمان از نوار غزه خارج شوند. آمارهای ارائه شده از سوی سازمان بهداشت جهانی نشان می دهد صدها مورد بیماران خاص هستند که به انجام عمل جراحی فوری در ناحیه مغز، اعصاب و استخوان نیاز دارند. برخی ها از ناحیه قلب و کلیه با مشکل مواجه هستند و دسته ای از افراد نیز از سرطان رنج می برند که موفق به خروج از نوار غزه و درمان نشده اند.
سازمان بهداشت جهانی همچنین تاکید کرد که رژیم صهیونیستی از 12/6/2007 تا کنون به 720 مریض فلسطینی که باید به منظور درمان راهی کشورهای خارجی می شدند، اجازه خروج از نوار غزه را نداده است.
وزارت بهداشت فلسطین همچنین اعلام کرده است بیش از 1540 بیمار فلسطینی هستند که باید برای درمان از نوار غزه خارج شوند و از این تعداد 270 نفر در شرایط بسیار وخیمی به سر می برند. وزارتخانه مذکور همچنین خاطرنشان ساخت که بیش از 70 بیمار نیز به خاطر اینکه موفق به خروج از نوار غزه و درمان در کشورهای خارجی نشده اند، فوت کرده اند.
گزارش سازمان صلیب سرخ جهانی که مسئولیت انتقال بیماران فلسطینی به خارج از نوار غزه را دارد، نشان می دهد که پیش از آغاز روند تشدید یافته محاصره در تاریخ 12/6/2007 شمار بیمارانی که در هر روز برای درمان از نوار غزه خارج می شدند، به 300 تا 400 نفر می رسید ؛ ولی بعد از این تاریخ عدد مذکور به شکل چشمگیری کاهش یافته و به 4 بیمار در روز (100 بیمار در ماه) رسیده است.
بخش ساختمان سازی و امور زیربنایی
از زمانی که رژیم اشغالگر قدس کد گمرکی نوار غزه را ملغی اعلام کرده و مانع از ورود مواد خام از جمله سیمان و میله گرد به این منطقه شده، بخش ساختمان سازی نیز با مشکلات بسیاری مواجه گشته است و تمامی کارخانه های مرتبط با تولید مواد ساختمانی نیز فعالیت خود را متوقف کرده اند که از آن جمله می توان به بسته شدن 13 کارخانه موزاییک سازی، 30 کارخانه سیمان سازی، 145 کارخانه تولید سنگ و 250 کارگاه آجرپزی اشاره کرد که این امر به بیکاری 3500 نفر انجامیده است.
در نتیجه محاصره تمامی طرح های ساختمانی نیز متوقف شده و خسارت ناشی از آن بیش از 350 میلیون دلار برآورد شده است. ضمنا دفتر برنامه توسعه سازمان ملل نیز اجرای تمامی قراردادهای مربوط به ایجاد تاسیسات زیرساختی از جمله خیابان کشی و راه اندازی خطوط آب و فاضلاب که ارزش تخمینی آن به 60 میلیون دلار می رسد، را متوقف ساخته است.
ضمنا سازمان بین المللی آنروا از اجرای برنامه های ایجاد فرصت های شغلی خود به ارزش 93 میلیون سر باز زده است که از این رهگذر 16000 جویای کار متحمل ضرر شده اند.
مواد غذایی
رژیم صهیونیستی از زمان تشدید روند محاصره در تاریخ 12/6/2007 تنها اجازه ورود غیر مداوم مواد غذایی اساسی را به نوار غزه داده است ؛ ولی بعد از اعلام اینکه غزه یک رژیم متخاصم است، تنها اجازه ورود مواد غذایی اساسی که شمار آنها از یازده مورد تجاوز نمی کرد، را می داد که این امر باعث کاهش قابل ملاحظه مواد غذایی و حذف اقلام مختلف غذایی از بازار نوار غزه شد ؛ ضمن آنکه افزایش شدید قیمت ها را به دنبال داشت.
گزارش فائو نشان می دهد که از تاریخ یک اکتبر تا چهار نوامبر 2007 تنها 41 درصد نیازهای غذایی فلسطینیان وارد نوار غزه شده است و در حال حاضر این منطقه از کمبود گندم، روغن نباتی، محصولات لبنی و شیر خشک رنج می برد.
کمبود مواد غذایی باعث شده است تا قیمت اکثر مواد غذایی از ماه جولای 2007 رو به افزایش بگذارد ؛ البته این در حالی بود که قیمت میوه و سبزیجات به خاطر مخالفت رژیم صهیونیستی با صادرات آن به شدت کاهش یافته و بیشتر کشاورزان مجبور شدند تولیدات صادراتی خود در بازارهای محلی عرضه کنند.
ضمنا این نکته را نیز نباید از یاد برد که فقر، بیکاری، کاهش نقدینگی نیز باعث افزایش بسیاری از قیمت ها حتی قیمت میوه و سبزیجاتی شد که تا حد زیادی کاهش یافته بود به گونه ای که دیگر بخش عمده ای از ساکنان نوار غزه قدرت خرید مواد غذایی را ندارند.
به گزارش فائو، از مجموع 62% خانواده فلسطینی که از کاهش قدرت خرید خود صحبت کردند، 93.5 درصد به کاهش کلی خرید مواد غذایی اشاره کردند و گفتند که میزان خرید گوشت آنها به میزان 98% و میزان خرید مواد لبنی آنها به میزان 86% کاهش یافته است.
آمارها همچنین نشان می دهد نوار غزه در هر روز بیش از 867 تن آرد، 153 تن شکر، 110 تن برنج، 75 تن انواع روغ و 49 تن حبوبات مصرف می کند.
رفت و آمد افراد در گذرگاه ها
نوار غزه از طریق شش گذرگاه با جهان خارج ارتباط دارد که 5 مورد آن نوار غزه را به رژیم اشغالگر قدس متصل می کنند که عبارتند از گذرگاه ابوسالم، صوفا، المنطار، بیت حانون و ناحل اوز. گذرگاه رفح نیز نوار غزه را به مصر وصل می کند. کنترل پنج گذرگاه یادشده به دست صهیونیست ها است و کمتر شاهد رفت و آمد افراد از طریق آنها هستیم ؛ زیرا رژیم صهیونیستی اجازه نمی دهد که افراد از این گذرگاه ها برای ورود یا خروج از نوار غزه استفاده کنند، مگر در برخی موارد استثنائی که به برخی کارمندان نهادهای خارجی و همچنین بیمارانی که در وضعیت بسیار سخت به سر می برند، اجازه استفاده از گذرگاه ایرز داده می شود.
برآوردهای انجام شده نشان می دهد که برای تامین موارد غذایی و دارویی مورد نیاز نوار غزه باید روزانه 300 کامیون حامل مواد خام و دیگر کالاها از کرانه باختری و دیگر نقاط وارد این منطقه شود.
رژیم صهیونیستی تا این لحظه تنها اجازه انتقال مقادیر محدودی از نیازهای اساسی و مواد غذایی را به داخل نوار غزه داده و این امر باعث شده است تا ذخیره کالاهای اساسی در نوار غزه از بین برود و مواد غذایی موجود در بازار نیز با کمبود مواجه شود و مجموع کامیون هایی که اجازه عبور از گذرگاه های صهیونیستی را یافته اند، به 1806 مورد در ماه اکتبر و 1813 مورد در ماه نوامبر می رسد یعنی در هر روز تنها 60 کامیون اجازه ورود یافته اند.
گذرگاه رفح
گذرگاه رفح در جنوب نوار غزه قرار دارد و کانال ارتباطی این منطقه با جمهوری عربی مصر است. گذرگاه رفح تنها گذرگاهی است که مسافران فلسطینی برای خروج از نوار غزه استفاده می کنند و طی دو سال گذشته نیز مکررا بسته شده است ؛ ولی از 15 ژوئن به بعد گذرگاه به شکل کامل بسته ماند و این امر باعث شد تا بیش از شش هزار شهروندان فلسطینی از جمله آنهایی که برای تحصیل، درمان و کار به خارج از کشور رفته بودند، بلا تکلیف بمانند.
گذرگاه المنطار (کارنی)
گذرگاه کارنی در شرق شهر غزه قرار دارد و اصلی ترین گذرگاه تجاری نوار غزه به شمار می رود و آن را به کرانه باختری، رژیم صهیونیستی و جهان خارج متصل می کند و به عنوان شریان حیات شهروندان فلسطینی ساکن نوار غزه به شمار می رود.
گذرگاه کارنی قابلیت ترانزیت 400 کامیون در روز را داراست ؛ ولی بعد از حوادث ژوئن غزه، این گذرگاه به طور کامل بسته شده و هیچ گونه صادراتی صورت نمی گیرد.
در مورد واردات صورت گرفته از طریق این گذرگاه نیز باید گفت که این واردات تنها محدود به آرد و همچنین علوفه برای حیوانات بوده است.
در ماه جولای، تنها 348 کامیون از طریق این گذرگاه وارد نوار غزه شدند. در ماه آگوست، گذرگاه کارنی تنها چهار روز و در مجموع شانزده ساعت فعالیت داشت که در طول این ساعات تنها 269 کامیون وارد نوار غزه شدند. در ماه سپتامبر گذرگاه تنها به مدت 7 روز و در مجموع 54 ساعت فعالیت می کرد که در طول این ساعات تنها 480 کامیون موفق به عبور از آن شدند. در ماه اکتبر نیز گذرگاه کارنی تنها 13 روز و در مجموع 71.5 ساعت فعالیت می کرد که طی این ساعات 738 کامیون وارد نوار غزه شدند. در ماه نوامبر نیز 631 کامیون از کارنی گذر کردند و این در حالی است که پیش از حوادث ژوئن غزه، شمار کامیون هایی که در ماه مه 2007 وارد نوار غزه شدند، 8629 مورد می رسید و این مقدار در ماه آوریل 11392 مورد بود. ضمنا بر اساس توافقات صورت گرفته با رژیم صهیونیستی، قرار بر این بود که گذرگاه ماهانه 2300 ساعت فعالیت داشته باشد.
گذرگاه صوفا
گذرگاه صوفا در جنوب نوار غزه (شرق شهر رفح) قرار دارد و از آن برای وارد کردن مصالح ساختمانی استفاده می شود و بعد از تشدید روند محاصره نوار غزه، رژیم صهیونیستی اعلام کرد که گذرگاه ابوسالم و صوفا به عنوان جایگزین برای گذرگاه منطار (کارنی) به شمار می رود و از این دو گذرگاه برای وارد کردن نیازهای اساسی به نوار غزه استفاده می شود ؛ ولی با وجود آن، گذرگاه صوفا به صورت مقطعی و غیرمنظم فعالیت می کرد و در ماه جولای به 2551 کامیون اجازه ورود به نوار غزه را داد. صوفا در ماه آگوست 21 روز فعالیت داشت و به 1792 کامیون اجازه ورود داد و در ماه سپتامبر 12 روز فعالیت داشت و به 646 کامیون اجازه ورود داد. در ماه اکتبر نیز گذرگاه صوفا تنها 13 روز و در مجموع 71.5 ساعت فعالیت داشت که طی آن 500 کامیون موفق به عبور از گذرگاه شدند.
در ماه نوامبر نیز تنها 182 کامیون اجازه ورود به نوار غزه را یافتند که این به معنای کاهش 92 درصدی تعداد کامیون هایی است که از ماه جولای تا ماه نوامبر از گذرگاه صوفا برای ورود به نوار غزه استفاده کردند. انواع اقلامی که از طریق گذرگاه صوفا وارد نوار غزه شدند، می توان به نیازهای اساسی، سبزیجات، تولیدات لبنانی و کالاهای فریز شده اشاره کرد.
گذرگاه ابوسالم
گذرگاه ابوسالم در جنوب شرق نوار غزه قرار دارد و از آن برای وارد کردن کالاها از مصر استفاده می شود. رژیم صهیونیستی از گذرگاه ابوسالم برای وارد کردن محدود برخی کالاهای اساسی (غذایی و دارویی) به نوار غزه استفاده کرده است و از زمان آغاز بحران، رژیم صهیونیستی به طور میانگین روزانه تنها اجازه گذر 17 کامیون از این گذرگاه را داده است.
در ماه آگوست، گذرگاه ابوسالم تنها 18 روز فعال بوده و اجازه ورود 408 کامیون به نوار غزه را داد. در ماه سپتامبر گذرگاه ابوسالم به مدت یازده روز فعالیت داشته و طی آن تنها 356 کامیون وارد نوار غزه شد. در ماه اکتبر نیز 568 کامیون در طول پانزده روز و در مجموع نود ساعت فعالیت گذرگاه، موفق به عبور شدند. در ماه نوار نیز 1000 کامیون از گذرگاه ابوسالم عبور نمودند.
گذرگاه بیت حانون (ایرز)
گذرگاه بیت حانون به عنوان دروازه ارتباطی نوار غزه با کرانه باختری و مناطق اشغالی است. گذرگاه بیت حانون از ژوئن 2007 تا کنون تقریبا به صورت کامل بسته بوده و به جز کارمندان موسسات خارجی و افرادی که در وضعیت بسیار وخیم جسمانی به سر می برند، کسی اجازه گذر نیافته است ؛ البته عبور از این گذرگاه با انجام هماهنگی های لازم با طرف صهیونیستی و اخذ مجوز امکان پذیر است.
بر اساس آمارهای منتشر شده از سوی وزارت بهداشت، شمار بیمارانی که تا پایان ماه نوامبر به گذرگاه ایرز مراجعه کردند تا برای درمان از نوار غزه خارج شوند، به 900 نفر می رسد.
بر اساس گزارش های صادره از سوی نهادهای حقوقی، بیمارانی که قصد خروج از نوار غزه و درمان را دارند، در این گذرگاه توسط سازمان اطلاعات رژیم صهیونیستی مورد باج خواهی قرار می گیرند و سازمان مذکور به آنها می گوید که تنها در صورت دادن اطلاعاتی در مورد نیروهای مقاومت، اجازه خروج از کشور را دارند.
پایگاه ناحل اوز
پایگاه ناحل اوز در شرق شهر غزه قرار دارد و برای انتقال سوخت و گاز به نوار غزه از آن استفاده می شود. نوار غزه در حالت طبیعی روزانه به 350 هزار لیتر گازوئیل، 120 هزار لیتر بنزین، 350 تن گاز و 350 هزار لیتر مازوت نیاز دارد.
شایان ذکر است که هیات وزیران رژیم اشغالگر قدس در تاریخ 25 اکتبر 2007 با طرح کاهش میزان سوخت ارسالی به نوار غزه موافقت کرد و عملا نیز این اتفاق رخ داد و برآوردها نشان می دهد که مقدار سوخت ارسالی بین 15 تا 35 درصد کاهش یافته است و این مسئله پیامدهای منفی را بر بخش های حیاتی و مهم زندگی شهروندان فلسطینی گذاشته است. چاه های آبی که موتورهای آن با سوخت گازوئیل کار می کنند، به کلی از کار افتاده اند و علاوه بر آن، ایستگاه های تصفیه فاضلاب نیز به علت کمبود سوخت فعالیت خود را متوقف کرده اند که این امر می تواند به یک فاجعه زیست محیطی منجر شود. از سوی دیگر، حیات بیماران فلسطینی که در بیمارستان ها به سر می برند، به خاطر عدم وجود سوخت به خطر افتاده است.
