دکتر “همام سعید” رهبر جماعت اخوان المسلمین اردن، ملت فلسطین را به تغییر وضعیت خود و تبدیل از یک ملت فاجعه زده به رقم زننده فاجعه برای صهیونیست ها فرا خواند و راه حل مقاومت و جهاد را تنها راه باز پس گیری حقوق از دست رفته فلسطینیان خواند.
سعید در گفتگویی ویژه با مرکز اطلاع رسانی فلسطین خاطر نشان کرد که رژیم صهیونیستی طرح محاصره نوار غزه را به کمک رژیم های عربی تدوین کرده است و این کشورها شریک جرم رژیم صهیونیستی در محاصره نوار غزه هستند و هر زن و کودکی که جان خود را در نوار غزه از دست می دهند، خونشان بر گردن عرب هاست.
وی افزود که جنبش حماس در مقابل یهودیان ایستادگی می کند و این در حالی است که برخی رژیم های عربی کاملا از پروژه صهیونیستی حمایت می کنند. علاوه بر این در حالی که جنبش حماس در مقابل طرح آمریکا در منطقه ایستادگی می کند، برخی کشورهای عربی به تحقق این طرح کمک می کنند.
رهبر اخوان المسلمین اردن، وضعیت داخلی این جمعیت در سایه انحلال دفتر اجرایی این جماعت پس از انتخابات پارلمانی اخیر در اردن و انتخاب رهبری جدید این جماعت را تشریح کرد. به گفته موسسات حقوقی مستقل و نزدیک به دولت اردن از موارد مختلف نقض آشکار قانون در انتخابات اخیر خبر داده اند که به از دست رفتن تعدادی از کرسی های پارلمانی این جماعت انجامید.
متن مصاحبه “همام سعید” رهبر جماعت اخوان المسلمین اردن با مرکز اطلاع رسانی فلسطین را در زیر با هم می خوانیم:
موضع کشورهای عربی در قبال محاصره
س: در آغاز می خواهم این سوال را مطرح کنم که ارزیابی شما از موضع رسمی و مردمی کشورهای عربی و اسلامی در قبال محاصره اعمال شده علیه نوار غزه چیست؟
دکتر همام سعید: ملت های عربی، موضع خوبی را در قبال این مساله اتخاذ کردند و ملت اردن نیز، مساله فلسطین و مساله آوارگان را از مسائل مرتبط با خود می داند و ایستادگی در برابر توسعه طلبی بی حد و حصر صهیونیست ها و مقاومت در برابر حملات صهیونیست ها را ارج می نهد و این مساله را در راهپیمایی ها و تجمعات خود نشان داده است.
اما در ارتباط با موضع رسمی اردن باید گفت که دولت هایی که در راستای عادی سازی روابط با دشمن صهیونیستی و امضای توافقنامه های صلح حرکت می کنند، این توافقنامه ها را قوانین ثابتی تلقی می کنند و به هیچ وجه از آنها تخطی نکرده و حتی فکر سرپیچی از این قوانین را نیز به سر خود راه نمی دهند. بنابراین می بینیم که موضع آنها کاملا مخالف موضع ملت های خود است و این خود همین دولت ها هستند که در زمینه مشارکت در محاصره و نابودی گروه های مقاومت فلسطین تصمیم گیری می کنند و موضع آنها به هیچ وجه بیانگر آرمان ها و آرزوها و موضع ملت هایشان نیست.
س: راهکارهای آینده شما در این زمینه چیست؟
ج: ما به فعالیت های خود در زمینه درخواست از دولت ها برای عقب نشینی از سیاست هایشان ادامه خواهیم داد و برای ایفای نقش در زمینه حمایت های مردمی از برادران فلسطینی خود؛ به ویژه جهاد مالی که بخشی از جهاد نفسانی است، تلاش خواهیم کرد. علاوه بر این، ما سعی خواهیم کرد که فعالیت های خود در زمینه زنده نگه داشتن مساله فلسطینی در افکار عمومی ملت اردن را افزایش دهیم.
از سوی دیگر، ما با گروه ها و احزاب اسلامگرای کشورهای عربی و اسلامی در زمینه اتخاذ موضع یکپارچه و اعتراض نسبت به حوادث جاری همکاری خواهیم کرد و با اعمال فشار بر دولت های کشورهای اسلامی و عربی آنها را وادار به حمایت از ملت و مساله فلسطین و لغو محاصره نوار غزه خواهیم کرد. در همین راستا، ما قصد داریم نامه هایی را به دولت های عربی و به ویژه کشورهای مرتبط با مساله محاصره نوار غزه ارسال کرده و با تشویق آنها به تغییر سیاست های خود، زمینه را برای لغو محاصره نوار غزه فراهم خواهیم کرد.
س: در حالی که برخی گروه ها مقاومت را مورد حمله قرار داده و آنرا مساله ای “بیهوده” معرفی می کنند، تلاش های خود برای لغو محاصره نوار غزه را چگونه ارزیابی می کنید؟
ج: آیا کسی می تواند فداکاری های ملت و خون شهدای فلسطینی را که در تاریخ اسلام بی سابقه بوده است، نادیده بگیرد؟ به نظر من جهاد در فلسطین در هیچ دوره ای مانند امروز اوج نگرفته بود و این مساله نشانگر این است که مبارزان گروه های مقاومت و از جمله جنبش حماس به پیروزی دست خواهند یافت.
مسئولیت محاصره
س: برخی طرف ها سعی دارند جنبش حماس را مسئول محاصره نوار غزه؛ به ویژه پس از سیطره نظامی بر این منطقه معرفی کنند. نظر شما در این باره چیست؟
ج: دلیل این اتهامات به جنبش حماس این است که این جنبش از جرگه طرف های شکست خورده خارج شده است و در حالی که این کشورها در مقابل رژیم صهیونیستی تسلیم شده اند، جنبش حماس توانسته است فعالیت های جهادی خود را ادامه دهد. از سوی دیگر در حالی که کشورهای مذکور از پروژه صهیونیستی حمایت می کنند، جنبش حماس در مقابل یهودیان و پروژه آمریکایی در منطقه خاورمیانه که خود این کشورها، ابزار اجرایی آن هستند، ایستادگی می کند. از همین رو طبیعی است که این کشورها مسئولیت محاصره نوار غزه از سوی رژیم صهیونیستی و عواقب آن و نیز پیامدهای ناشی از جهاد و شهادت شهروندان فلسطینی پایبند به اصول و آرمان های خود را به جنبش حماس نسبت دهند.
رژیم صهیونیستی طرح محاصره نوار غزه را با کمک رژیم های عربی آماده کرده است و از همین رو، آنها نیز در این محاصره شریک هستند. واقعیت این است که سوختی که امروز نوار غزه نیازمند آن است کمتر از یک صدم حجم نفت تولیدی یکی از این کشورهاست و آنها با ارسال این میزان سوخت می توانند نوار غزه را از این وضعیت نجات دهند. این کشورها در حال حاضر در حق ساکنان نوار غزه ظلم می کنند و در قبال حوادث جاری در نوار غزه مسئول هستند و هر حادثه ای که منجر به کشته شدن زنان و کودکان این منطقه می شود، کشورهای عربی مسئول آن هستند و در همین دنیا جزای این کار خود را خواهند دید. این کشورها مطمئن باشند که ملت های آنها، سران آنها را محاکمه خواهند کرد؛ چرا که در حالیکه ساکنان نوار غزه از گرسنگی رنج می برند، این کشورها به جمع کردن مال و ثروت مشغول هستند.
س: در حال حاضر شهروندان فلسطینی با یک بحران داخلی مواجه هستند، به نظر شما راه برون رفت از این وضعیت و به ویژه پایان دادن به اختلافات میان جنبش های فتح و حماس چیست؟
ج: ابتدا باید عرض کنم که دلیل این اختلافات میان جنبش های حماس و فتح، حرکت سازمان آزادی بخش فلسطین (ساف) و تشکیلات خودگردان فلسطین در راستای برنامه های آمریکایی است و همگان از این مساله مطلع هستند که هدف از اقدامات ژنرال “کیت دایتون” آمریکایی در نوار غزه و حوادث جاری در کرانه باختری، به تسلیم واداشتن جنبش حماس و پایان دادن به پروژه جهادی این جنبش بود و از همین رو، جنبش حماس مجبور بود که با این توطئه بزرگ مقابله کند.
علاوه بر این، جنبش حماس پس از این حادثه بارها خواستار گفتگو با جنبش فتح و دیگر گروه های ملی بر اساس اصول صحیح و مورد اجماع شد که هدف از این درخواست ها، ایجاد توازن و برابری در جامعه فلسطین و نه توطئه علیه منافع ملی فلسطینیان بود.
تشکیلات خودگردان فلسطین موضع خود در قبال مذاکره با رژیم صهیونیستی را مشخص کرده است و می بینیم که چگونه در مقابل این رژیم تسلیم شده است. مساله جالب توجه در این میان این است که تشکیلات خودگردان بحث درباره موضوع قدس را به تعویق می اندازد و ابتدا درباره مسائل کم ارزش و جزئی گفتگو می کند و این در حالی است که قدس، از مهمترین مقدسات فلسطینیان به شمار می رود. این مساله دلیلی بر این مدعای ماست که تشکیلات خودگردان در صدد دستیابی به راه حلی برای مشکلات فلسطینیان نیست، بلکه مانند مادری که سعی در سیر کردن شکم فرزندان خود با یک غذای لذیذ دارد ولی در ظرف خود جز سنگریزه چیز دیگری ندارد، تلاش می کنند که با سرگرم کردن ملت فلسطین، شرایط را برای سیطره یهودیان بر دیگر اراضی فلسطینی فراهم آورند. به نظر من، نه تنها جماعت اخوان المسلمین، بلکه تمامی ملت های عربی و اسلامی از موضع جنبش حماس حمایت می کنند.
شصتمین سالگرد فاجعه
س: پیام شما به ملت فلسطین در شصتمین سالگرد فاجعه؛ به ویژه در شرایطی که شما از انجام فعالیت های همبستگی با ملت فلسطین در سالگرد این حادثه منع شده اید، چیست؟
ج: واقعیت این است که پروژه یهودی در حال حاضر رنگ باخته است و گروهی از داخل رژیم صهیونیستی به این پروژه ضربه می زنند. احداث دیوار حایل نمونه ای از این مساله است؛ چرا که یهودیان پس از آنکه در آغاز شعار از نیل تا فرات را سر می دادند، اکنون در اندیشه تشکیل کشوری هستند که در پشت دیوار خود را مخفی کرده است و این نشانگر آغاز شکست طرح یهودی است.
از سوی دیگر، یهودیان قادر به مقابله با جو جهادی شکل گرفته در محیط پیرامون خود و به ویژه در داخل فلسطین نیستند و این وضعیت در حال گسترش است و این خود دلیلی بر این مساله است که رژیم صهیونیستی در آستانه فروپاشی قرار گرفته است. مساله مهمتر در این زمینه این است که دولت آمریکا که مهمترین و بزرگترین حامی رژیم صهیونیستی و سیاست های آن است، در عراق و افغانستان شکست خورده است و به نظر نمی رسد که این پروژه بتواند در آینده نزدیک حامی جدیدی برای خود پیدا کند.
پیام من به ملت فلسطین این است که امروز دیگر نوبت این فرا رسیده است که شما ابتکار عمل را بدست بگیرید؛ چرا که دیگر جایز نیست که بیش از این در وضعیت بحرانی و فاجعه زده زندگی کنید، بلکه باید به قدرت برتر در میدان جهاد علیه رژیم صهیونیستی تبدیل شده و دشمن صهیونیستی را به فاجعه ای مشابه فاجعه فلسطین گرفتار کنید. هیچ آواره فلسطینی نباید حاضر به تداوم پناهندگی خود در هیچیک از کشورهای محل اقامت خود شوند، بلکه تمامی آوارگان فلسطینی باید به سرزمین مادری خود بازگردند.
اما در ارتباط با طرف هایی که ما را از فعالیت های خود محروم می کنند، واقعا مشکل دارند؛ چرا که کشورهای متمدن و پیشرفته همیشه سعی در فراهم کردن شرایط آزادی بیان و اندیشه برای شهروندان خود هستند تا آنها بتوانند احساسات خود را بیان کنند و در غیر این صورت، سرکوب و خفقان باعث ایجاد هرج و مرج و ناامنی در کشور می شود. امروزه تمامی کشورها آزادی بیان و اندیشه و حقوق بشر را رعایت می کنند و حتی فلسطینیان ساکن اراضی اشغالی سال 1948 نیز با برگزاری راهپیمایی هایی زیر نظر پلیس فلسطین، سالگرد فاجعه فلسطین را گرامی داشتند. پس آیا مقامات اردنی دایه مهربانتر از مادر برای یهودیان شده اند که ما را از فعالیت های خود در سالگرد فاجعه فلسطین منع می کنند؟
این مقامات تا کی می خواهند این طرز تفکر عجیب خود را ادامه دهند و حتی ابتدایی ترین حقوق ملت خود را نیز رعایت نکنند. آیا آنها نمی دانند که ممانعت آنها از برگزاری فعالیت های مربوط به سالگرد فاجعه فلسطین، باعث تشویق شهروندان اردنی به مشارکت گسترده تر از زمان آزادی برگزاری این مراسم می شود؟ ما نامه مربوط به این تصمیم دولت اردن را دریافت کردیم و کافی است که ما در برابر شهروندان اردنی اعلام کنیم که ما قصد برگزاری فعالیت هایی در این زمینه داشتیم، اما دولت با آنها مخالفت کرده است تا اعتراض های مردمی آغاز شود. به نظر ما، دولت اردن باید از این سیاست های خود عقب نشینی کند و از قانون گردهمایی های عمومی به عنوان پتکی برای سرکوب مردم استفاده نکند. مساله ممانعت دولت از چنین فعالیت هایی در تاریخ کشور اردن بی سابقه بوده است و مساله ای کاملا نگران کننده است.
انتخابات داخلی جماعت اخوان المسلمین در اردن
س: قبل از انتخابات داخلی جماعت اخوان المسلمین در اردن و همچنین در جریان این انتخابات و حتی بعد از آن، بحث و جدل های زیادی در جامعه شروع شده بود، دلیل این بحث ها چه بود؟
ج: جماعت اخوان المسلمین سابقه تاریخی طولانی دارد که باعث ایجاد یک پایگاه مردمی مستحکم برای این جماعت شده است. این جماعت به آن حدی از رشد و فهم و شعور سیاسی رسیده است که تفکرات و آرای مختلف در داخل آن شکل گیرد و این مساله باعث پویایی و تحرک این جماعت است. نمی توان از این جنبش انتظار داشت که همه اعضای آن یک طرز تفکر واحد داشته باشند. این جماعت از ساختار رهبری بزرگی برخوردار است که هیچ حزب و موسسه دیگری قادر به رقابت با آن در این زمینه نیست. جماعت اخوان المسلمین در حال حاضر بیش از هزاران استاد و اندیشمند است و نمی توان از چنین مجموعه ای انتظار تفکرات یکسان و یکپارچه را داشت. اعضای این جماعت در موارد اختلاف نظر، با مشورت و همفکری با یکدیگر، به یک موضع واحد دست می یابند و قبل از هر انتخاباتی چنین همفکری و رایزنی هایی صورت می گیرد.
س: برخی طرف ها معتقدند که روزنامه های اردنی حمله تبلیغاتی هدفمندی را علیه شما انجام دادند و این مساله باعث شکل گیری بحث های مذکور در زمان انتخابات شد. نظر شما در این زمینه چیست؟
ج: این مساله نتیجه کینه ای است که برخی ها در قبال قدرتمند شدن و تنوع آراء و افکار اعضای این جنبش به دل گرفته اند و از روی حسادت نسبت به این وضعیت، چشم دیدن چنین جماعت دارای دیدگاه و سیاست و درایت بالا در اردن را ندارند. این جماعت از قدرت تاثیر گذاری بالایی در اردن برخوردار است و از همین رو، دشمنان آن آرزوی نابودی و فروپاشی آنرا دارند و در نتیجه تلاش دارند این جماعت را وارد جنگ های تبلیغاتی و درگیری های بیهوده بکنند.
س: اما برخی ها معتقدند که انتخاب شما به عنوان ناظر کل جدید اخوان المسلمین در اردن پاسخی از سوی مقامات این جماعت به فشارهای دولت علیه آن بود؟
ج: به نظر من جماعت اخوان المسلمین از طریق بحث و تبادل نظر میان اعضای خود، ناظر کل جدید خود را انتخاب کرده است و این مساله نمی تواند متاثر از واکنش این جماعت در قبال سیاست های اخوان باشد. من قبلا معتقد بودم که اقدام شورای مشورتی در انحلال قبل از پایان دوره قانونی فعالیت پارلمان و درخواست تغییر در آن حتما با واکنش ها و اعتراضاتی نسبت به سیاست های کلی دولت در قبال جماعت اخوان که به نوعی سعی در محدود کردن و کاهش نقش آن در جامعه دارد، مواجه خواهد شد. از همین رو دیدیم که شورای مشورتی که تصمیم به مشارکت در انتخابات پارلمانی گرفت، با تصمیم به انحلال، خود را مجازات کرده و این در حالی بود که می توانست تصمیم دیگری همسو با حوادث صورت گرفته در انتخابات شهرداری ها اتخاذ کند. اما شورای مشورتی که مسئولیت این حوادث را متوجه خود می دانست، تصمیم به انحلال خود گرفت تا انتخابات جدیدی صورت گرفته و هیئت رئیسه جدید انتخاب شود.
نوشته های نادرست
س: آیا شما صحت نوشته های برخی نویسندگان وابسته به دولت اردن مبنی بر وجود جریان های تندرو در داخل جماعت اخوان المسلین که با جنبش حماس در ارتباط هستند و وجود جریان های میانه رو در داخل این جماعت را تایید می کنید؟
ج: این نوشته ها نادرست است؛ چرا که آنها از بیرون ـ و نه از داخل ـ به این مساله نگاه می کنند و با مشاهده اختلاف نظرها میان اعضای آن، برخی از اعضای این جماعت را در یک گروه ویژه دسته بندی می کند. اما من با اطمینان تمام می گویم که نمی توان چنین گروه بندی هایی را در داخل این جماعت انجام داد. من خود از 50 سال پیش در این جماعت عضویت دارم و هیچگاه شاهد چنین گروه بندی هایی در داخل این جماعت نبوده ام. از همین رو، این مساله مایه تعجب ماست که یک شخصی از بیرون جماعت اخوان، به خود این اجازه را بدهد که اقدام به گروه بندی و تقسیم اعضای این جماعت بکند.
س: با توجه به تشدید اقدامات دولت علیه جماعت اخوان، آینده روابط فیما بین را چگونه ارزیابی می کنید؟
ج: تغییری در این روابط ایجاد نشده است؛ چرا که جماعت اخوان به شکل موسسه ای و در زمینه امر به معروف و نهی از منکر فعالیت می کند و برای رسیدن به اهداف خود از ابزارهای مسالمت آمیز استفاده می کند. اعضای این جماعت با درایت و حسن نیت در مورد مسائل مختلف تصمیم گیری می کنند و خط مشی این جماعت به هیچ وجه یک خط مشی مبتنی بر کودتا نیست.
س: اولویت های داخلی شما در مرحله آینده بیشتر به چه مسائلی مربوط می شود؟
ج: اردن در حال حاضر در وضعیت اجتماعی دشواری به سر می برد و گرانی، افزایش قیمت مواد مصرفی و فقر از جمله مشکلاتی هستند که مردم با آنها دست و پنجه نرم می کنند. درآمدهای شهروندان اردنی جوابگوی هزینه های اساسی آنها نیست؛ به طوری که میلیون ها نفر از مردم این کشور دیگر قادر به تامین غذای روزانه خود نیستند. در همین راستا، یکی از اولویت های ما برای مرحله آینده این است که اشتباه بودن این سیاست های دولت و نیز واگذاری موسسات و املاک دولتی به سرمایه گذاران بخش خصوصی را به مقامات دولتی یادآوری کرده و بر لزوم فعالیت این موسسات در راستای منافع اقشار فقیر و کم درآمد تاکید کنیم.
علاوه بر این، ما اصول خود را نیز فراموش نکرده ایم و همواره امر به معروف و نهی از منکر و اجرای شریعت اسلامی را نصب العین خود قرار داده و دولت اردن را نیز به پایبندی به احکام دینی در تمامی زمینه های حکومتی و مدیریتی و نیز توجه به مشکلات داخلی شهروندان اردنی تشویق می کنیم.
