جمعه 09/می/2025

مقامات تشکیلات خودگردان پس از گذشت 14 سال از جنایت حرم ابراهیمی همچنان به دنبال سراب سازش هستند

دوشنبه 15-سپتامبر-2008

در صبحگاه پانزدهمین روز ماه رمضان 14 سال پیش برابر با ماه فوریه سال 1994 یک یهودی متعصب افراطی با به گلوله بستن نمازگزاران “مسجد ابراهیمی” کینه های یهودی خود را به نمایش گذاشت و بسته بودن درهای این مکان مقدس به روی نمازگزاران باعث شد که جنایت هولناکی در تاریخ جنایت های رژیم صهیونیستی علیه ملت فلسطین رقم بخورد.
 

باروخ گلدشتاین جنایتکار صهیونیستی

“باروخ گلدشتاین” جنایتکار صهیونیستی در این روز تاریخی جنایت جدیدی را علیه مومنان شهر مقدس الخلیل رقم زد و با کشتار تعدادی از نمازگزاران مسجد ابراهیمی و زخمی کردن تعدادی دیگر صفحه دیگری را در دفتر جنایت های رژیم اشغالگر قدس علیه ملت مظلوم و بی دفاع فلسطین رقم زد که نمود عینی کینه و نفرت گروه های جنایتکار یهودی از ملت فلسطین بود.

رژیم صهیونیستی در آنزمان بیماری جنون این شهروند متعصب و افراطی صهیونیستی را دلیل ارتکاب این جنایت از سوی وی اعلام کرد، اما نظامیان صهیونیستی پس از این حادثه شهروندان بی گناه الخلیل را که به منظور اهدای خون به خیابان ها و بیمارستان های این شهر هجوم آورده بودند، به خاک و خون کشیدند تا فاجعه جدیدی را در جریان مبارزات میان خود و شهروندان فلسطینی رقم بزنند.
 

بزرگترین جنایت آشکار پس از توافقنامه شوم اسلو

جنایت مسجد ابراهیمی پس از توافقنامه شوم اسلو که با تعریف و تمجید و استقبال گرم طرف فلسطینی به امضا رسید، بزرگترین تجاوز آشکار علیه فلسطینیان بود. حال در چهاردهمین سالگرد این فاجعه هولناک، “باسم زعاریر” و “سمیره الحلایقه” دو تن از نمایندگان پارلمان فلسطین شهروندان فلسطینی را به بسیج عمومی برای حمایت از مسجد شریف ابراهیمی و نجات شهروندان این شهر از اوضاع ناگوار اقتصادی فراخوانده اند تا بدین ترتیب علاوه بر افزایش شمار نمازگزاران در این مسجد، پایداری خانواده های فلسطینی ساکن بخش قدیمی این شهر نیز تقویت شود.
 

فضای ترور ناشی از این جنایت

“سمیره الحلایقه” در این باره می گوید که « جنایت مسجد ابراهیمی فضایی آکنده از ترور کشتار ملت فلسطین؛ به ویژه در مرکز بخش قدیمی شهر الخلیل را به دنبال داشت و به نوبه خود باعث تقسیم این مسجد به دو بخش فلسطینی و صهیونیستی از سوی رژیم اشغالگر قدس شد که بخش اعظم آنرا در اختیار شهرک نشینان صهیونیست قرار داد. علاوه بر این، این فاجعه باعث کاهش شمار ساکنان عرب و فلسطینی ساکن اطراف مسجد شریف ابراهیمی شد.

وی طی گفتگویی ویژه با روزنامه “فلسطین” خاطر نشان کرده است که جنایت مسجد ابراهیمی باعث وخامت اوضاع ناشی از اشغالگری رژیم صهیونیستی در شهر تاریخی الخلیل شد و نظامیان صهیونیستی از سفر شهروندان فلسطینی به بخش قدیمی شهر الخلیل برای خرید و فروش در آن ممانعت می کردند که این مساله باعث بسته شدن مهمترین بازارهای این شهر از جمله بازار “الحسبه”، “خان شاهین”، “القزازین”، “القصبه”، “سوق العتق”، “السهله” و “شارع الشهداء” و نیز تعطیلی و انتقال دفاتر و موسسات فلسطینی مانند دفتر مدیریت امور اوقاف، دفتر کمیته بازسازی، دیوان عالی عدالت و غیره از این شهر شد.

 این نماینده پارلمان فلسطین در ادامه اظهارات خود تصریح کرد که جنایت مسجد شریف ابراهیمی همچنین باعث گسترش دامنه ساخت و ساز شهرک های صهیونیست نشین در شهر الخلیل، مصادره حجم بیشتری از اموال فلسطینیان به نفع شهرک نشینان صهیونیست و آسفالت خیابان هایی شد که چهار کانون شهرک سازی در مرکز شهر الخلیل را به هم مرتبط می کرد. رژیم صهیونیستی با این اقدامات خود کانون های شهرک سازی الخلیل را به شهرک های صهیونیستی واقع در خارج از بخش قدیمی آن متصل کرده و به منظور تسهیل و تامین شرایط معیشتی شهرک نشینان ساکن این کانون ها مساحت بیشتری از اراضی فلسطینیان را مصادره کرد.
 

کوچاندن شهروندان الخلیل و دور کردن آنها از مسجد ابراهیمی

“باسم زعاریر” یکی دیگر از نمایندگان پارلمان فلسطین نیز در گفتگو با همین روزنامه تاکید کرده است که تمامی قوانین بین المللی و مقررات سازمان ملل متحد نمی تواند هیچ الزامی برای حمایت کشورهای اشغالگر از ملت های تحت اشغال خود و یا تامین امنیت آنها ایجاد کند و حتی نمی تواند امنیت شهروندان فلسطینی در مساجد خود و به هنگام نماز را تامین کند. این قوانین نمی توانند از یک ملت مظلوم و بی گناه در مقابل یک رژیم تا بن دندان مسلح حمایت کنند، بلکه این رژیم های اشغالگر معتقدند که باید زندگی طرف مقابل خود را نابود کنند.

وی در تشریح اهداف جنایت مذکور صهیونیستی می گوید که این جنایت سعی داشت شهروندان الخلیل را وادار به ترک این شهر کرده و از منطقه اطراف مسجد شریف ابراهیمی دور کند تا بدین ترتیب و همانند دیر یاسین و دیگر شهرهای فلسطینی، صهیونیست ها را در این منطقه سکونت دهد. این مساله به نوبه خود نشانگر این مساله است که تمامی این حوادث در راستای یک طرح برنامه ریزی شده صورت می گیرد و اوضاع بخش قدیمی شهر الخلیل و تجاوزات مکرر ارتش صهیونیستی به شهروندان فلسطینی نیز ناشی از پیامدهای همین جنایت است.  
 

پیامی به طرفداران سراب مذاکرات و سازش

این نماینده فلسطینی در ادامه اظهارات خود خاطر نشان کرد که پیام این جنایت صهیونیستی به مقامات فلسطینی طرفدار مذاکره و سازش با رژیم صهیونیستی این بود که باید به مقاومت در برابر این دشمن ادامه داد و اگر ملت فلسطین این راه را ادامه ندهند، شهرک نشینان متعصب و افراطی صهیونیست دست به چنین جنایت های خونینی خواهند زد.

وی در پایان تصریح کرد که اقدام رژیم صهیونیستی در “بیمار روانی” و “دیوانه” خواندن پزشک مذهبی عامل کشتار نمازگزاران صبح پانزدهمین روز ماه مبارک رمضان سال 1415 ق در مسجد ابراهیمی و اعمال مجازات و محدودیت های بیشتر علیه شهروندان فلسطینی پس از آن باعث شد که ملت فلسطین به فکر انتقام گیری از این رژیم افتاده و عملیات های شهادت طلبانه بی سابقه ای را در شهرک های صهیونیستی به اجرا درآورند که در نتیجه آنها چندین نفر از صهیونیست ها به هلاکت رسیدند.

حاتم قفیشه نماینده اسیر فلسطینی شاهد عینی این جنایت

“حاتم قفیشه” از دیگر نمایندگان کنونی پارلمان فلسطین که در حال حاضر به همراه شمار زیادی از نمایندگان و وزرای فلسطینی در زندان های صهیونیستی به سر می برد، شاهد عینی این جنایت و یکی از نمازگزارانی آن روز مسجد ابراهیمی بود که از این حادثه جان سالم به در برد.

وی در توصیف آن حادثه می گوید که این جنایت از تلخ ترین حوادث زندگی وی بود و او با چشمان خود تیراندازی دیوانه وار “باروخ گلدشتاین” به سوی نمازگزاران مسجد شریف ابراهیمی را مشاهده کرده است.

این نماینده اسیر فلسطینی خاطر نشان کرد که با این وجود، مساله تلخ تر و دردناکتر از این جنایت این بود که ارتش صهیونیستی به جای مجازات جانی و مجرم، قربانیان این حادثه و شهروندان الخلیل را مجازات کرد و کمیته “شمگاز” نیز به خاطر این جنایت تقدیر ویژه ای از گلدشتاین به عمل آورد.

وی در پایان تاکید کرد که حرم ابراهیمی مسجدی ویژه مسلمانان است، اما زبان زور رژیم صهیونیستی مانع از تحقق عملی عدالت شده و علاوه بر این، باعث شده است که بازارها و خیابان های شهر تاریخی الخلیل بسته شده و صهیونیست ها در بخش قدیمی این شهر ساکن شوند.

لینک کوتاه:

کپی شد