هر کس خیال کند که جنایت صبرا و شاتیلا پایان یافته و یا این جنایت حد و مرز تعریف شده ای دارد و رژیم صهیونیستی خواهان صلح و سازش با طرف فلسطینی است، کاملا در اشتباه است؛ چرا که دستان پلید این رژیم به خون سرخ فلسطینیان آغشته شده است و قصد هم ندارد که این لکه ننگ را از جبین خود پاک کند، بلکه در پی هر جنایتی، جنایت دیگری را رقم می زند که نمونه های این مساله را می توان در جنایت های صبرا و شاتیلا، جنایت حرم ابراهیم، جنایت دره بقاع، جنایت منطقه ضاحیه در حومه بیروت، جنایت ساحل غزه، جنایت اردوگاه جنین در شمال کرانه باختری، جنایت حمله به نابلس در سال 2002میلادی و در نهایت جنایت “هلوکاست غزه” که مطمئنا آخرین حلقه از زنجیره جنایت های این رژیم نخواهد بود، اشاره کرد.
زنجیره جنایت ها
علی رغم تمامی این جنایت های رژیم اشغالگر قدس که آخرین مورد از آنها جنایت یا هلوکاست غزه در اواخر سال 2008 و اوایل سال 2009 میلادی بود، ملت فلسطین هرگز این رژیم و کشور خیالی و رو به زوال آنرا به رسمیت نشناخته است و با وجود تجاوزات بی وقفه رژیم صهیونیستی همچنان به دفاع از سرزمین خود ادامه می دهد. آری ملت فلسطین علی رغم تمامی تلاش های رژیم صهیونیستی برای کشتار و نسل کشی و آواره کردن این ملت همچنان به پایداری و ایستادگی خود در مقابل این جنایت ها ادامه می دهد و حاضر به تسلیم در برابر اشغالگران صهیونیست نیست و در واقع این ملت خط مقدم ملت های عربی و اسلامی به شمار می رود و این در حالی است که کشورهای مذکور هیچ اقدام مناسب و قاطعانه ای به منظور دفاع از آن انجام نمی دهند.
گروهک های صهیونیستی به منظور اشغال اراضی فلسطینیان در فاصله سال های 1937 تا 1948 میلادی که به سال فاجعه فلسطین موسوم است، به مجموعه ای از جنایت ها و اقدامات تروریستی را علیه ملت فلسطین دست زدند تا بدین ترتیب باعث ایجاد رعب و وحشت در میان فلسطینیان شده و آرامش و امنیت آنها را بر هم بزنند و در نهایت آنها را وادار به تخلیه منازل و ترک اراضی و دایی های خود و آوارگی از شهر و دیار آبا و اجدادی خود بکنند. رژیم صهیونیستی برای دستیابی به این اهداف خود هیچ حد و مرزی را در مقابل خود نمی دید و جالب اینکه جامعه جهانی در مقابل این جنایت های آن هیچ اعتراض و واکنشی از خود نشان نمی داد.
نظامیان صهیونیستی به همراه گروهی از شبه نظامیان حزب “الکتائب” لبنان به منظور نسل کشی آوارگان فلسطینی و به تعبیر خود آنها “پاکسازی لبنان از نژاد فلسطینی” به اردوگاه های آوارگان فلسطینی در این کشور حمله برده و جنایت تاریخی صبرا و شاتیلا را رقم زدند.
قبل از غروب آفتاب روز 16/9/1980 حمله نظامیان صهیونیستی و شبه نظامیان حزب الکتائب لبنان به دو اردوگاه آوارگان فلسطینی در لبنان حمله کردند. نظامیان صهیونیستی به مدت 36 ساعت این اردوگاه ها را محاصره کرده و ضمن ممانعت از ورود و خروج افراد، شب هنگام با شلیک منورها سعی در تسهیل ماموریت شبه نظامیان مسیحی حزب الکتائب موسوم به “فالانژیست ها” را داشتند.
خبر این جنایت صهیونیستی زمانی منتشر شد که تعدادی از زنان و کودکان فلسطینی توانستند خود را به بیمارستان غزه در اردوگاه شاتیلا رسانده و پزشکان این بیمارستان را از وقوع چنین جنایت هولناکی مطلع کردند. خبر این جنایت صبح روز جمعه 17/9/1982 در روزنامه های خارجی درج شده و این جنایت تا ظهر روز شنبه 18/9/1982 ادامه یافت.
در این جنایت که به دستور “آریئل شارون” فرمانده وقت “گردان ویژه 101” رژیم صهیونیستی رقم خورد، 3297 زن و مرد و کودک و جوان فلسطینی در عرض کمتر از 40 ساعت در تاریخ 17 و 18 سپتامبر 1982 به خاک و خون کشیده شدند و در میان قربانیان این جنایت 136 شهروند لبنانی نیز دیده می شد و 1800 نفر از این افراد در خیابان ها و کوچه های تنگ اردوگاه های صبرا و شاتیلا و 1097 نفر دیگر در بیمارستان غزه و 400 نفر هم در بیمارستان دیگر کشته شدند.
اما جنایت های رژیم صهیونیستی تنها به اینجا ختم نشد، بلکه پس از این جنایت هولناک نیز جنایت های دیگری را علیه مردم فلسطین رقم زدند که از جمله آنها می توان به موارد زیر اشاره کرد:
جنایت حرم ابراهیمی
در جنایت حرم ابراهیمی در شهر الخلیل اوج نژاد پرستی صهیونیست ها را می توان به راحتی مشاهده کرد. در جریان این جنایت، یک شهرک نشین صهیونیست که رژیم صهیونیستی در آن زمان وی را دیوانه و مبتلی به اختلال روانی معرفی کرده و در عین حال از اقدام وی به شدت به وجد آمده بود، صبحگاه روز 25/2/1994 همزمان با پانزدهمین روز از ماه مبارک رمضان با حمله به حرم شریف ابراهیمی در شهر الخلیل به سوی نمازگزاران فلسطینی تیراندازی کرد و نکته تعجب آور در این جنایت این بود که نظامیان صهیونیستی نیز نمازگزاران فلسطینی در حال فرار را هدف قرار داده و در نهایت 24 شهروند فلسطینی را به شهادت رسانده و صدها تن دیگر را نیز زخمی کردند.
جنایت خانواده غالیه
در این جنایت زمانی که خانواده “هدی غالیه” در ماه ژوئیه سال 2007 میلادی برای تفریح و سفر تابستانی در ساحل دریای غزه در منطقه سودانی به سر می بردند، قایق های ارتش صهیونیستی اقدام بمباران محل حضور این خانواده فلسطینی کرده و 7 نفر از اعضای آن از جمله پدر و مادر این خانواده را به شهادت رسانده و 4 تن دیگر را نیز زخمی کردند.
جنایت سال 2008 غزه
سال 2009 میلادی نیز از جنایت های رژیم صهیونیستی بی نصیب نبود و جنگنده های ارتش صهیونیستی در صبحگاه روز شنبه 27/12/2008 با ریختن بمب های خود بر سر یک و نیم میلیون ساکن نوار غزه باعث شهادت بیش از 271 شهروند فلسطینی و زخمی شدن بیش از 700 نفر دیگر شد که حال بیش از 120 نفر آنان وخیم گزارش می شد. این جنایت تا 22 روز دیگر ادامه یافت و خسارت های جانی و مالی سنگینی را به فلسطینیان وارد کرد.
جنایتکاران جنگی چه زمانی محاکمه می شوند؟!
در بیست و هفتمین سالگرد وقوع جنایت صبرا و شاتیلا این سوال در اذهان مطرح می شود که عاملان این جنایت هولناک چه زمانی به پای میز محاکمه کشیده خواهند شد. علی رغم تایید گزارش سازمان حقوقی “هیومن رایتز وچ” از سوی طرف های رسمی و غیر رسمی هنوز هیچکدام از عاملان مستقیم و یا غیر مستقیم این جنایت صهیونیستی بازداشت و در دادگاه های بین المللی یا منطقه ای محاکمه نشده اند. “هانی میگالی” مدیر اجرایی بخش خاورمیانه و شمال آفریقای سازمان حقوقی مذکور در این زمینه خاطر نشان کرده است که «دلایل زیادی وجود دارد که نشان می دهد جنایت های جنگی و غیر انسانی زیادی در جریان جنایت صبرا و شاتیلا صورت گرفته است.» تاکنون طرف های غیر رسمی عربی و بین المللی تلاش های زیادی به منظور محاکمه جنایتکاران صهیونیستی در دادگاه لاهه یا دیگر دادگاه های بین المللی صورت گرفته است، اما این رژیم و حامی همیشگی اش آمریکا مانع از به نتیجه رسیدن این تلاش ها شده اند.
جای بسی تعجب دارد که دولت آمریکا که داعیه دار مبارزه با “تروریسم” و جنایتکاران جنگی در نقاط مختلف جهان است، همچنان جنایتکاران جنگی واقعی رژیم صهیونیستی و مزدوران آنرا از این مبارزات خود مصون نگهداشته و حتی از آنها حمایت و پشتیبانی هم می کند و در این راه از سازمان ملل متحد نیز که به آلت دست این کشور تبدیل شده و در راستای منافع و مصالح رژیم صهیونیستی حرکت می کند، کمک می گیرد و در واقع منافع رژیم اشغالگر قدس اولویت اصلی استراتژی های آمریکا در جهان عرب و منطقه خاورمیانه را تشکیل می دهد.
