محمد نزال، عضو دفتر سیاسی جنبش مقاومت اسلامی “حماس” درخواست تشکیلات خودگردان برای تعویق زمان بررسی گزارش گولدستون ـ با محوریت جنایت های رژیم صهیونیستی در جنگ غزه ـ در شورای حقوق بشر سازمان ملل را یک رسوایی بزرگ برشمرد و تاکید کرد که تشکیلات خودگردان با این اقدام خود دشنه خیانتی بر پیکر ملت فرود آورد.
وی در مصاحبه ای ویژه با خبرنگار مرکز اطلاع رسانی فلسطین که در روز دوشنبه 11/10/2009 برگزار شد، خاطرنشان ساخت: درخواست نمایندگان تشکیلات خودگردان در شورای حقوق بشر برای تعویق زمان بررسی گزارش گولدستون در این شورا لکه ننگی بر پیشانی نمایندگان و نیز روسای تشکیلات مذکور است ؛ زیرا آنان با این اقدام زشت و ننگ آور خود قلب فلسطینیان، عرب ها، مسلمانان و انسان های آزادیخواه جهان را به درد آوردند.
این رهبر برجسته حماس در ادامه افزود: “در حال حاضر و در فضای موجود کنونی که ملت فلسطین و جهان عرب و اسلام از اقدامات تشکیلات خودگردان خشمگین هستند، بستر برای برقراری آشتی ملی فراهم نیست. پرسش بنده این است که حماس در این وضعیت که ابومازن و اطرافیانش پا بر روی خون شهدا می گذارند، چگونه با این جماعت توافق نامه آشتی امضا کند.”
محمد نزال تصریح کرد: “از تمامی آزادیخواهان جهان می خواهم تا به فعالیت های خود علیه تشکیلات خودگردان تداوم بخشند ؛ زیرا این نهاد به خون شهدا خیانت کرده است. باید تشکیلات خودگردان را وادار کرد که ضمن تجدید نظر در درخواستش برای تعویق زمان بررسی گزارش گولدستون در شورای حقوق بشر سازمان ملل، از این شورا بخواهد تا در اسرع وقت این گزارش را بررسی و تصویب کند.”
عضو دفتر سیاسی حماس درباره مبادله 20 اسیر زن فلسطین با ارائه نواری ویدیوئی از گلعاد شلیت، آن را مبادله جزئی خواند و ابراز داشت: “این مبادله جزئی بستر را برای مبادله موعود و بزرگ فراهم خواهد ساخت و امید ما این است که مبادله مذکور نهایتا تا پایان سال جاری انجام بپذیرد.”
این چهره نام آشنای مقاومت یادآور شد: “مبادله روز جمعه چهار پیام آشکار را با خود به دنبال داشت. اول اینکه مقاومت موفق به خلق معادله ای جدید شده است، معادله ای که در آن هرگز دشمن به صورت مجانی هیچ اطلاعاتی را در مورد اسیر نظامی خود دریافت نخواهد کرد. دوم اینکه دشمن صهیونیستی تنها به اجبار و زور حاضر است امتیازی را تقدیم طرف مقابل کند. این دشمن همانی است که با گذشت دوازده سال از امضای توافق نامه صلح با اردن تنها حاضر به آزادی چهار اسیر اردنی شد ؛ البته برای آزادی آن چهار نفر نیز شروطی را تعیین کرد و قرار بر آن شد تا افراد مذکور برای اتمام حکم صادره از سوی دادگاه های صهیونیستی به زندان های اردن انتقال داده شوند. رژیم اشغالگر قدس همان طرفی است که با وجود امضای توافق نامه اسلو با سازمان آزادیبخش فلسطین و نیز علی رغم چشم پوشی رهبران سازمان مذکور از هشتاد درصد خاک فلسطین و اعطای امتیازات دیگر به مقامات تل آویو، تنها چند صد نفر را از زندان های خود آزاد کرد که البته اکثر آنها را کسانی تشکیل می دادند که دوران محکومیت شان به پایان رسیده یا در آستانه انتها بود.”
وی در بخشی دیگر از اظهارات خود عنوان داشت: “سومین پیامی که مبادله روز جمعه به دنبال داشت، تنوع در وابستگی سیاسی و جغرافیایی اسیران زن آزاد شده از زندان های صهیونیستی بود. چهارمین پیام نیز این بود که رهبران سازمان آزادیبخش و تشکیلات خودگردان با وجود برخورداری از کارت های VIP و رفت و آمد آزادانه در تالارهای سازمان ملل متحد، نتوانستند هیچ خدمتی به ملت و مسئله فلسطین بنمایند و حال آنکه جنبش حماس ـ با وجود آنکه رهبرانش در کرانه باختری امروز محبوس زندان های صهیونیستی و سیاهچال های تشکیلات خودگردان هستند و مسئولانش در نوار غزه نیز در زیر فشار محاصره هستند و عرصه فعالیت برایشان در خارج از فلسطین نیز محدود می باشند ـ توانست شروط خود را بر رژیم صهیونیستی تحمیل کند، رژیمی که بسیاری از رهبران تشکیلات خودگردان و نیز جهان عرب و اسلام از شنیدن نام آن بر خود می لرزند.”
ایشان در مصاحبه خود درباره اطلاعات جزئی تر و تفصیلی از مبادله اسرای فلسطینی با گلعاد شلیت، گفت: “مذاکرات از طریق میانجیگران آلمانی و ناظران مصری در حال جریان است و به نظر بنده، بیان جزئیات مربوط به این مذاکرات هیچ سودی در بر ندارد و تنها امیدوارم که این مذاکرات نتایجی مثبت به دنبال داشته باشد.”
س: بگذارید گفتگوی خود را با اصلی ترین موضوع مورد بحث در فلسطین آغاز کنیم. بفرمایید که چرا حماس امضای توافق نامه آشتی با جنبش فتح را به تعویق انداخت؟
ج: واقعیت این است که حماس همیشه به دنبال آشتی و وفاق ملی بوده و هست ؛ ولی پرسشی که در اینجا مطرح می شود، آن است که حماس چگونه در وضعیت کنونی که ابومازن و اطرافیانش خون شهدا را زیر پا می گذارد، توافق نامه آشتی ملی با فتح را به امضا برساند؟! چگونه حماس با جنبشی آشتی کند که هر روز چشم خود را بر یکی از اصول و آرمان های ملی می بندد؟! حماس معتقد است که در حال حاضر و در فضای موجود کنونی که ملت فلسطین و جهان عرب و اسلام از اقدامات تشکیلات خودگردان خشمگین هستند، بستر برای برقراری آشتی ملی فراهم نیست.
س: نظر شما درباره توجیهات مطرح شده از سوی مقامات تشکیلات خودگردان در خصوص درخواست تعویق زمان بررسی گزارش گولدستون در شورای حقوق بشر سازمان ملل چیست؟
ج: درخواست نمایندگان تشکیلات خودگردان در شورای حقوق بشر برای تعویق زمان بررسی گزارش گولدستون در این شورا دشنه خیانتی بر پهلوی ملت فلسطین و لکه ننگی بر پیشانی نمایندگان و نیز روسای تشکیلات مذکور است ؛ زیرا آنان با این اقدام زشت و ننگ آور خود قلب فلسطینیان، عرب ها، مسلمانان و انسان های آزادیخواه جهان را به درد آوردند.
به اعتقاد بنده، عبارت “رسوایی” کمترین چیزی است که می توان در توصیف این اقدام زشت تشکیلات خودگردان استفاده کرد و مقامات تشکیلات مذکور با هیچ کدام از آن توجیهات مضحک خود نمی توانند بر زشتی این اقدام سرپوش بنهند. ضمنا توجه به این نکته نیز ضروری می نماید که مسئولان تشکیلات خودگردان خود نیز در تفسیر و توجیه این اقدام در سر درگمی کامل به سر می برند ؛ به عنوان نمونه، “صائب عریقات” رئیس تیم مذاکره کننده تشکیلات خودگردان در واکنش به اخبار منتشر شده از سوی روزنامه هاآرتص درباره تعویق زمان بررسی گزارش گولدستون به درخواست نهاد مذکور، بلافاصله منکر مسئله شد و بعد از گذشت تنها چند ساعت، مشخص شد که این ادعای هاآرتص کاملا درست و حرف های عریقات دروغ بوده است. بعد از گذشت 24 ساعت از انتشار خبر رسوایی نمایندگان تشکیلات خودگردان در سازمان ملل و واکنش های فراوانی که به این اقدام صورت گرفت، نمر حماد از مقامات تشکیلات تحت فرمان ابومازن به دفاع از این اقدام زشت پرداخت.
گفتنی است اخیرا نیز ابومازن برای خاموش کردن آتش خشم ملت فلسطین و جهان عرب و اسلام و اجماعی که علیه وی صورت گرفته، اعلام کرده است که کمیته ای را برای تحقیق در خصوص دلایل درخواست نمایندگان تشکیلات خودگردان برای تعویق در زمان بررسی گزارش گولدستون در شورای حقوق بشر سازمان ملل تشکیل داده است.
س: به نظر شما، چه عواملی باعث شده است تا تشکیلات خودگردان خواستار تعویق زمان تصویب گزارش گولدستون شود؟
ج: بد نیست در اینجا خدمت تان عرض کنم که شبکه دو تلویزیون رژیم صهیونیستی در یکی از بخش های خبری خود که شامگاه روز دوشنبه 5/11/2009 پخش شد، اعلام کرد که ژنرال گابی اشکنازی، رئیس ستاد مشترک ارتش «اسرائیل» برای اولین بار و طی اظهاراتی اعتراف کرده است که تل آویو و تشکیلات خودگردان برای نخستین بار در جریان جنگ غزه در کنار همدیگر با حماس جنگیدند.
ضمنا اشکنازی با ارسال نامه ای به مشاور حقوقی دولت عبری و در مقام دفاع از خود و ارتش ددمنش تحت فرمانش تاکید کرد که تشکیلات خودگردان به ریاست ابومازن در جریان حمله به نوار غزه با ارتش عبری همکاری بی سابقه ای داشته است به گونه ای که این همکاری در درجه اول امنیتی و اطلاعاتی بوده و در وهله بعد شکل مشارکت مستقیم در جنگ را پیدا کرده است.
روزنامه معاریو نیز اخیرا از وجود سندی پرده برداشت که توسط دفتر وزیر خارجه اسبق رژیم صهیونیستی یعنی زیپی لیونی تهیه شده و در آن آمده بود که مسئولان عالی رتبه تشکیلات خودگردان این رژیم را برای نابودی دولت حماس در نوار غزه تحت فشار قرار داده اند.
پس با توجه به آنچه گذشت، اگر مقامات تشکیلات خودگردان خواستار تصویب گزارش گولدستون می شدند، صهیونیست ها این اعتراض را به آنها می کردند که خودتان از ما می خواهید به نوار غزه حمله کنیم و بعد هم فرماندهان ما را به ارتکاب جنایت های جنگی محکوم می کنید.
اظهاراتی که افیگدور لیبرمن، وزیر خارجه رژیم صهیونیستی در روز سه شنبه 22/9/2009 و در دیدار خود با شماری از روزنامه نگاران آمریکایی در نیویورک بیان داشت، موید ادعای فوق است. وی در حضور رئیس دولت صهیونیستی ابراز داشت: “بنده به اعضای هیات تشکیلات خودگردان عرض کردم این مقامات این نهاد بودند که تل آویو را برای ادامه جنگ در غزه تحت فشار قرار می دادند.”
س: ولی روزنامه های صهیونیستی اعلام کرده اند که ریاست تشکیلات خودگردان [در مقابل موافقت با حمله به غزه] بهایی را دریافت کرده است که این بها، اعطای مجدد مجوز شرکت ویژه تلفن های همراه در کرانه باختری بوده است تا جایی که دولت صهیونیستی سلام فیاض را تهدید کرده است که به تشکیلات خودگردان مجوز مذکور را نمی دهد. نظر خود را در این باره بفرمایید.
ج: به نظر بنده، هیچ تعارضی میان تهدیدات رژیم صهیونیستی مبنی بر پرده برداشتن از رازهای مختلف و اعطای مجوز شرکت ویژه تلفن های همراه وجود ندارد. صهیونیست ها با منطق هویچ و چماق با تشکیلات خودگردان برخورد می کنند. چماق آنها تهدیداتی است که علیه تشکیلات مطرح می کنند و می گویند شواهدی در اختیار دارند که با استفاده از آن، توان اثبات همکاری رام الله در جنگ غزه را دارند. در مورد هویچ شان نیز باید بگویم که این هویچ مجوز شرکت ویژه تلفن همراه است.
س: به نظر شما، آیا در اتهامات مطرح شده علیه ریاست تشکیلات خودگردان غلو صورت نمی گیرد ؛ به ویژه آنکه سند به کار برده شده برای متهم کردن وی از گفته های صهیونیست ها و از رسانه های وابسته به آنها نشات می گیرد؟
ج: تنها ما نیستیم که چنین اتهاماتی را علیه ریاست تشکیلات خودگردان مطرح می کنیم ؛ بلکه دیگر احزاب و گروه های سیاسی فعال در فلسطین نیز با ما هم عقیده هستند. اتهاماتی که علیه ابومازن مطرح می شود تکیه بر قرائن و شواهدی دارد که انکار آن برای هیچ عقل سلیمی امکان پذیر نیست. تهدیداتی که صهیونیست ها علیه تشکیلات خودگردان مطرح می کنند و اظهاراتی که نتانیاهو، لیبرمن و اشکنازی در مورد درخواست این نهاد از رژیم صهیونیستی برای حمله به غزه بیان می دارند، علنی است و در خفا بیان نمی شود [و ابومازن می تواند به آنها پاسخ دهد] و از سوی دیگر، سردرگمی که در مواضع مقامات تشکیلات خودگردان از جمله ابومازن، عبدربه، عریقات، نمر حماد، خریشه، هباش و دیگران مشخص است، نشانگر تنگنایی است که تشکیلات در آن گرفتار است. هر کدام از این جماعت می خواهند خود را از این مشکل برهانند. یک بار، اطلاعاتی از سوی دفتر رئیس تشکیلات خودگردان منتشر می شود که نشان می دهد سلام فیاض در این جریان مقصر بوده و ماجرای تعویق زمان بررسی گزارش گولدستون بدون آگاهی ابومازن صورت گرفته است و یک بار دیگر، دفتر سلام فیاض با انتشار اطلاعاتی، خلاف آن را مدعی می شود. عریقات نیز کاملا منکر موضوع درخواست تشکیلات خودگردان برای تعویق زمان بررسی گزارش گولدستون در سازمان ملل می شود و حال آنکه خریشه بر بروز آن تاکید می کند. آری! این چنین است که این جماعت گرفتار اعمال زشت خود شده اند و صد البته که هر کس پا بر روی آرمان اینچنین مقدس بگذارد و به خون شهدا بی احترامی کند، سزای کار خود را خواهد دید.
تهدیداتی که از سوی لیبرمن و دیگر مقامات صهیونیستی در مورد فاش ساختن موضوع همکاری تشکیلات خودگردان در جنگ غزه مطرح شده است، کاملا با نتیجه تحقیقاتی که از سوی وزارت کشور فلسطین در نوار غزه صورت گرفته و بازجویی هایی که این وزارتخانه با گروهی از اشخاص بازداشت شده وابسته به تشکیلات خودگردان در این منطقه صورت داده است، همخوانی دارد. افراد مذکور که در جریان حمله اشغالگران به نوار غزه بازداشت شده اند به نقش خود در تجهیز اطلاعاتی دشمن صهیونیستی و ارائه اطلاعاتی مهم به صهیونیست ها برای هدفگیری مقاومت اعتراف کردند. وزارت کشور به بخش هایی از این اطلاعات که در اختیار رژیم اشغالگر قدس قرار گرفته و بازداشت شدگان در جریان اعترافات ضبط شده خود از آن یاد کرده اند، اشاره داشته است. بد نیست بدانید که فیلم این اعترافات از طریق ماهواره ها پخش شده است.
در اینجا باید اشاره ای نیز به اقدامات مشابه نماینده پیشین تشکیلات خودگردان در سازمان ملل متحد داشته باشم. وی مانع از تصویب طرح مشترک قطر و پاکستان برای محکوم کردن رژیم صهیونیستی و حمایت از ملت فلسطین در سازمان ملل شد به این بهانه که هماهنگی لازم با تشکیلات خودگردان به عنوان تنها نماینده مشروع ملت فلسطین صورت نگرفته است. همین نماینده در برهه ای دیگر طرحی را برای تصویب تقدیم سازمان ملل کرد که بر اساس آن، حماس به عنوان یک نیروی شبه نظامی و قانون شکن تلقی می شد و اگر نبود مقاومت برخی کشورهای عربی، طرح مذکور به تصویب می رسید.
س: به شکلی غیر منتظره و بدون هیچ مقدمه ای، رژیم صهیونیستی در مقابل دریافت نواری ویدیوئی که زنده بودن گلعاد شلیت را اثبات کند، حاضر به آزادی بیست اسیر زن فلسطینی شد، ارزیابی شما از این مسئله چیست؟
ج: بدون هیچ غلوی عرض می کنم که این مبادله یک دستاورد بزرگ برای مقاومت قهرمانانه ملت فلسطین تلقی می شود ؛ زیرا در مقابل یک نوار ویدیوئی دو دقیقه ای از گلعاد شلیت، توانست بیست اسیر زن فلسطین را آزاد کند. به اعتقاد بنده، مبادله افتخار آمیز روز جمعه چندین پیام و مفهوم متمایز با خود به همراه داشت:
1 ـ تنوع در وابستگی سیاسی و جغرافیایی اسیران زن آزاد شده فلسطینی: بررسی اسامی اسرا نشان می دهد که از چهار گروه مختلف بوده اند به ترتیب: 5 تن عضو فتح، چهار نفر عضو حماس، سه تن از اعضای جهاد اسلامی و یک نفر از اعضای جبهه خلق. هفت تن دیگر نیز مستقل بوده و هیچ وابستگی سیاسی و گروهی نداشته اند. از سوی دیگر، 20 آزاده مذکور از اهالی مناطق مختلف جغرافیایی بوده اند که این ها همه عملا نشانگر آن است که مقاومت بر خلاف تشکیلات خودگردان با حس میهن پرستی عمل می کند. تشکیلات خودگردان در دو باری که رژیم صهیونیستی به آزادی برخی اسرا مبادرت ورزید، به بهانه مخالفت صهیونیست ها هیچ توجهی به مسئله آزادی اسرای جنبش حماس ندارند.
2 ـ مقاومت موفق به خلق معادله ای جدید شده است، معادله ای که در آن هرگز دشمن به صورت مجانی هیچ اطلاعاتی را در مورد اسیر نظامی خود دریافت نخواهد کرد و بهای این امر، آزادی اسرای زن فلسطینی بوده است.
3 ـ دشمن صهیونیستی تنها به اجبار و زور حاضر است امتیازی را تقدیم طرف مقابل کند. این دشمن همانی است که با گذشت دوازده سال از امضای توافق نامه صلح با اردن تنها حاضر به آزادی چهار اسیر اردنی شد ؛ البته برای آزادی آن چهار نفر نیز شروطی را تعیین کرد و قرار بر آن شد تا افراد مذکور برای اتمام حکم صادره از سوی دادگاه های صهیونیستی به زندان های اردن انتقال داده شوند. رژیم اشغالگر قدس همان طرفی است که با وجود امضای توافق نامه اسلو با سازمان آزادیبخش فلسطین و نیز علی رغم چشم پوشی رهبران سازمان مذکور از هشتاد درصد خاک فلسطین و اعطای امتیازات دیگر به مقامات تل آویو، این رژیم تنها چند صد نفر را از زندان های خود آزاد کرد که البته اکثر آنها را کسانی تشکیل می دادند که دوران محکومیت شان به پایان رسیده یا در آستانه انتها بود.
س: آیا انجام مبادله روز جمعه به معنای آن است که ما فاصله چندانی با مبادله نهایی نداریم؟
س: آیا اطلاعات جزئی تری در مورد مبادله بزرگ و نهایی دارید؟
ج: مذاکرات از طریق میانجیگران آلمانی و ناظران مصری در حال جریان است و به نظر بنده، بیان جزئیات مربوط به این مذاکرات هیچ سودی در بر ندارد و امیدوارم که این مذاکرات نتایجی مثبت به دنبال داشته باشد.
