محمد فرج الغول، وزیر دادگستری دولت مشروع و منتخب فلسطین به ریاست اسماعیل هنیه تاکید کرد: “چندین سناریو را برای استفاده از گزارش گولدستون جهت محکوم کردن سران جنایتکار رژیم صهیونیستی در اختیار داریم.”
وی در گفتگویی با خبرنگار مرکز اطلاع رسانی فلسطین ابراز داشت: گزارش گولدستون سندی بین المللی برای محکومیت اشغالگرانی است که در جریان جنگ غزه مرتکب زشت ترین جنایت های ضد بشری علیه ملت فلسطین شدند.
این عضو پارلمان همچنین تصریح کرد: “باید از گزارش گولدستون در ابعاد مختلف استفاده کنیم. در بعد اطلاع رسانی می توان با به کارگیری این گزارش پرده از ماهیت واقعیت اشغالگران جنایتکار قدس که مدت های مدیدی است که به فریب جهان دست می زنند و خود را به عنوان یک رژیم دموکراتیک معرفی می کنند، پرده برداشت. گزارش گولدستون ماهیت دروغین صهیونیست ها را بر ملا می کند و هویت اصلی این جنایتکاران را آشکار می سازد و این نکته را برای همه هویدا می سازد که دست این رژیم آلوده به خون ملت مظلوم و بی دفاع فلسطین است.”
این عضو هیات دولت فلسطین گفت: “مهم ترین استفاده ای که می توانیم از گزارش گولدستون داشته باشیم، مربوط به بعد حقوقی آن است. امید ما این است وقتی این گزارش به شورای امنیت ارجاع داده می شود، سریعا به اجرا درآید یعنی اقدامات لازم جهت مجازات اشغالگران قدس اتخاذ شود و رژیم صهیونیستی به عنوان مسئول خسارت های وارده به ملت فلسطین در نوار غزه معرفی گردد و موظف به رفع خسارات شود.”
محمد فرج الغول افزود: “اگر رژیم صهیونیستی از جبران خسارت های وارده به نوار غزه که خود مسئول آن است، سر باز زد باید مجازات شود یعنی همان اتفاقی که برای بسیاری از کشورها ـ به خاطر خودسری در انجام تصمیمات بین المللی ـ افتاد. اگر بعد از این مجازات ها باز هم این رژیم از اعطای حقوق فلسطینی ها استنکاف ورزید، باید جامعه جهانی را به سمت بازپسگیری حقوق ملت سوق داد.”
این مقام فلسطینی خاطرنشان ساخت: “اگر آمریکا به عنوان عضو شورای امنیت از حق وتوی خود استفاده کرد ـ که البته بنده چنین چیزی را پیش بینی می کنم ـ و گزارش گولدستون به اجرا در نیامد، واشنگتن مشارکت در جنایت های جنگی اشغالگران را در کارنامه خود به ثبت می رساند ؛ چرا که با این اقدام خود چراغ سبز را برای ارتکاب جنایت های بیشتر به تل آویو نشان می دهد. بد نیست بدانید که اگر آمریکا گزارش گولدستون را وتو کند، ماجرا به پایان نمی رسد ؛ زیرا شورای حقوق بشر سازمان ملل می تواند این گزارش را به منظور رای گیری به مجمع عمومی سازمان ملل ارجاع دهد و بنده معتقدم از آنجایی که در این مجمع چیزی به نام حق وتو وجود ندارد، این گزارش مورد تایید قرار خواهد گرفت و به دادگاه بین المللی رسیدگی به جنایت های جنگی ارجاع خواهد شد و رژیم اشغالگر قدس به مجازات جنایت های خود خواهد رسید.”
وی در ادامه عنوان داشت: “ضمنا به غیر از ارجاع گزارش به شورای امنیت یا مجمع عمومی سازمان ملل، گزینه سومی نیز وجود دارد و آن اینکه دادگاه بین المللی رسیدگی به جنایت های جنگی مستقیما از طریق دادستان کل این دادگاه پیگیری مسئله را بر عهده بگیرد و برای تحقیق در خصوص بروز جنایت های جنگی علیه ملت فلسطین وارد عمل شود، بدون آنکه منتظر دستور طرف دیگری باشد. به هر حال، سناریوهای و فرصت های فراوانی برای استفاده از گزارش گولدستون جهت محکومیت سران رژیم صهیونیستی به خاطر ارتکاب جنایت های جنگی علیه ملت فلسطین وجود دارد.”
متن کامل مصاحبه خبرنگار مرکز اطلاع رسانی فلسطین با محمد فرج الغول، وزیر دادگستری فلسطین ترجمه و از نظر خوانندگان عزیز فارسی زبان می گذرد:
س: جناب وزیر! در ابتدا اجازه بدهید نظر شما را در مورد تصویب گزارش گولدستون در شورای حقوق بشر سازمان ملل ـ با رای اکثریت اعضا ـ جویا شوم.
ج: در ابتدا باید خدمت تان عرض کنم ما از تایید گزارش گولدستون در نشست شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد در ژنو استقبال می کنیم و همان طور که می دانید این گزارش با موافقت 25 عضو و مخالفت 6 عضو از جمله آمریکا و رای ممتنع 11 عضو به تایید شورای مذکور رسید. به اعتقاد بنده، تصویب این گزارش پیروزی شهدا و جانبازانی بود که خون خود را در راه میهن تقدیم کردند. تصویب این گزارش پیروزی آنانی بود که خانه و کاشانه و زمین های زراعی خود را از دست دادند. تصویب این گزارش پیروزی فریاد کودکان، اسرا، مظلومان و مادرانی بود که فرزندان خود را از دست داده بودند. تصویب این گزارش پیروزی ملت فلسطین بر اشغالگران جنایتکاری بود که برای لحظه ای دست از ارتکاب جنایت های جنگی و ضد بشری علیه فلسطینیان بر نمی دارند.
در همین جا تاکید می کنم آنچه در جریان جنگ غزه رخ داد، جنایتی جنگی بود که اشغالگران قدس در حق ملت فلسطین مرتکب شدند. قاضی ریچارد گولدستون در گزارش خود توصیه هایی را در مورد محاکمه رهبران جنایتکار رژیم صهیونیستی در برابر دادگاه بین المللی رسیدگی به جنایات جنگی گنجانده است و علاوه بر آن، خواستار پایان دادن به روند محاصره نوار غزه شده و آن را یک جنایت جنگی دانسته است. وی همچنین تاکید کرده است تل آویو باید به خاطر زیان های ناشی از جنگ و محاصره، به مردم فلسطین غرامت بپردازد و به بازسازی خرابی هایی که در نوار غزه به باور آورده است، مبادرت ورزد. انتظار ملت فلسطین این است که توصیه های این گزارش به اجرا درآید ؛ زیرا این گزارش امید دست یابی به حقوق حقه را در دل فلسطینیان زنده نگاه می دارد. ملت ما این توقع را دارد که دشمن جنایتکار به سزای اعمال زشت خود برسد.
س: به نظر شما، گام بعدی در این مسیر چیست؟
ج: ما چندین سناریو را برای استفاده از گزارش گولدستون تهیه کرده ایم:
1 ـ گزارش گولدستون یک سند معتبر و مهم بین المللی برای اثبات جنایت های جنگی و ضد بشری اشغالگران قدس علیه ملت فلسطین در نوار غزه است. آنچه در گزارش مذکور به عنوان حقوق فلسطینیان مطرح شده، ثابت و غیر قابل چانه زنی است و هرگز مشمول گذشت زمان نمی شود. گزارش گولدستون که جنایت های جنگی اشغالگران علیه ملت فلسطین را به اثبات می رساند، یک سند قوی در کنار دیگر اسناد است و ما امیدواریم که با استفاده از این اسناد، حق به صاحبش بازگردانده شود و دشمن صهیونیستی نیز در برابر دادگاه های بین المللی محاکمه و در نهایت مجازات شود.
باید از گزارش گولدستون در ابعاد مختلف استفاده کنیم. در بعد اطلاع رسانی می توان با به کارگیری این گزارش پرده از ماهیت واقعیت اشغالگران جنایتکار قدس که مدت های مدیدی است که به فریب جهان دست می زنند و خود را به عنوان یک رژیم دموکراتیک معرفی می کنند، پرده برداشت. گزارش گولدستون ماهیت دروغین صهیونیست ها را بر ملا می کند و هویت اصلی این جنایتکاران را آشکار می سازد و این نکته را برای همه هویدا می سازد که دست این رژیم آلوده به خون ملت مظلوم و بی دفاع فلسطین است.
مهم ترین استفاده ای که می توانیم از گزارش گولدستون داشته باشیم، مربوط به بعد حقوقی آن است. امید ما این است وقتی این گزارش به شورای امنیت ارجاع داده می شود، سریعا به اجرا درآید یعنی اقدامات لازم جهت مجازات اشغالگران قدس اتخاذ شود و رژیم صهیونیستی به عنوان مسئول خسارت های وارده به ملت فلسطین در نوار غزه معرفی گردد و موظف به رفع خسارات شود. اگر رژیم صهیونیستی از جبران خسارت های وارده به نوار غزه که خود مسئول آن است، سر باز زد باید مجازات شود یعنی همان اتفاقی که برای بسیاری از کشورها ـ به خاطر خودسری در انجام تصمیمات بین المللی ـ افتاد. البته بد نیست بدانید که مقامات تل آویو که همیشه پشت شان به آمریکا و حق وتوی این کشور در سازمان ملل گرم است، به گونه ای صحبت می کنند که گویی قانون برای آنها وضع نشده است.
اگر آمریکا به عنوان عضو شورای امنیت از حق وتوی خود استفاده کرد ـ که البته بنده چنین چیزی را پیش بینی می کنم ـ و گزارش گولدستون به اجرا در نیامد، واشنگتن مشارکت در جنایت های جنگی اشغالگران را در کارنامه خود به ثبت می رساند ؛ چرا که با این اقدام خود چراغ سبز را برای ارتکاب جنایت های بیشتر به تل آویو نشان می دهد. بد نیست بدانید که اگر آمریکا گزارش گولدستون را وتو کند، ماجرا به پایان نمی رسد ؛ زیرا شورای حقوق بشر سازمان ملل می تواند این گزارش را به منظور رای گیری به مجمع عمومی سازمان ملل ارجاع دهد و بنده معتقدم از آنجایی که در این مجمع چیزی به نام حق وتو وجود ندارد، این گزارش مورد تایید قرار خواهد گرفت و به دادگاه بین المللی رسیدگی به جنایت های جنگی ارجاع داده خواهد شد و رژیم اشغالگر قدس به مجازات جنایت های خود خواهد رسید.
ضمنا به غیر از ارجاع گزارش به شورای امنیت یا مجمع عمومی سازمان ملل، گزینه سومی نیز وجود دارد و آن اینکه دادگاه بین المللی رسیدگی به جنایت های جنگی مستقیما از طریق دادستان کل این دادگاه پیگیری مسئله را بر عهده بگیرد و برای تحقیق در خصوص بروز جنایت های جنگی علیه ملت فلسطین وارد عمل شود، بدون آنکه منتظر دستور طرف دیگری باشد.
سناریوی دیگر ـ یا به عبارت بهتر ـ آخرین سناریویی که برای استفاده از گزارش گولدستون جهت محکومیت رژیم صهیونیستی وجود دارد، آن است که کشورهای امضا کننده توافق نامه ژنو و نیز اعضای مجمع عمومی سازمان ملل باید در قوانین خود بندهایی را برای محاکمه جنایتکاران جنگی صهیونیست توسط نظام های قضایی داخلی شان بیافزایند و نهادهای حامی حقوق بشر و همچنین تشکیلات خودگردان نیز وظیفه دارند که دادخواست هایی را علیه جنایتکاران جنگی صهیونیست در دادگاه های داخلی کشورها ارائه دهند و گزارش گولدستون را به عنوان سندی برای محکوم کردن اشغالگران تقدیم دادگاه های مذکور نمایند ؛ البته صهیونیست ها جنایت های بسیاری را مرتکب شده اند که ما اسناد مربوط به آن را جمع آوری کرده ایم. ضمنا باید خدمت تان بگویم که اگر این طرح نیز با موفقیت همراه نشد، باز هم راه دیگر برای محکوم کردن صهیونیست ها وجود دارد.
س: آیا ادعای برخی مقامات تشکیلات خودگردان مبنی بر اینکه در گزارش گولدستون مقاومت نیز به ارتکاب جنایات جنگی محکوم شده، درست است؟
بنده این اظهارات را از زبان ابراهیم خریشه، نماینده تشکیلات خودگردان در سازمان ملل متحد شنیدم و به نظر می رسد که ایشان گزارش گولدستون را مطالعه نکرده اند و از همین رو، اعلام داشته است که در صورت طرح گزارش گولدستون در شورای حقوق بشر، رهبران حماس نیز باید در برابر دادگاه های بین المللی حضور یابند. برای اولین بار در طول تاریخ می شنوم که یک فلسطینی خواستار محاکمه فلسطینیان در برابر دادگاه های بین المللی می شود. به اعتقاد بنده، اگر حماس یا مقاومت و یا دولت در نوار غزه محکوم شود، تشکیلات خودگردان در رام الله نیز محکوم خواهد شد. حرف ما این است که اگر مقاومت محکوم شود به معنای محکومیت همه است و عباس نیز به خاطر اقدامات مقاومت باید در برابر دادگاه حاضر شود. ما مطمئنیم که در گزارش چیزی با عنوان جنایت های جنگی مقاومت ذکر نشده و تنها در این گزارش آمده است که برخی شبهات در مورد اینکه بخشی از اقدامات فلسطینیان به مرز جنایت جنگی برسد وجود دارد ؛ ولی کمیته حقیقت یاب سازمان ملل هیچ آثار و اسنادی که این امر را ثابت کند نیافته است و تنها توصیه می شود که کمیته ای برای تحقیق در این باره تشکیل شود.
در همین جا اعلام می دارم که ما با آغوش باز پذیرای نهادهای حامی حقوق بشر و نیز کمیته حقیقت یاب گلدستون یا هر کمیته دیگری از این نوع هستیم. ما چیزی برای پنهان کردن نداریم. ما قربانی جنایت های اشغالگران هستیم. چگونه یک قربانی مرتکب جنایات جنگی می شود. ضمنا این اشغالگران هستند که با هفت لشکر به ما حمله کردند و چندین تن بمب بر سر ما ریختند. ما مطمئن هستیم که هیچ گاه محکوم نخواهیم شد. مقاومت در طول این جنگ (جنگ غزه) به وجود نیامده ؛ بلکه فعالیت خود را از دهه بیست قرن بیستم آغاز کرده و بر اساس آنچه در شرایع سماوی و قوانین بین المللی آمده است مقاومت حق محفوظ ملت های تحت اشغال به شمار می رود.
ما از حق خود برای مقاومت در برابر اشغالگران دفاع می کنیم و اگر مقاومت دست به اقدامی بزند، اشغالگران مسئول نتایج آن هستند. این اشغالگران بودند که مراکز پلیس را هدف قرار دادند و نیروهای امنیتی را که مسئول حفظ امنیت بودند، کشتند و زندان ها را بمباران نمودند و باعث فرار صدها زندانی شدند که برخی از آنها محکوم به اعدام بودند. اگر نابسامانی امنیتی به وجود آید، اشغالگران عامل آن هستند ؛ زیرا با اقدامات خود امنیت را بر هم زدند.
حرف بنده با کسانی که از محاکمه مقاومت صحبت می کنند، این است که شما اولین افرادی هستند که به آتش محاکمه خواهند سوخت. صحبت از مجازات مقاومت، خیانتی آشکار به ملت فلسطین است ؛ البته بیان چنین حرف هایی از سوی تشکیلات خودگردان چیز عجیبی نیست زیرا این جماعت مبارزان را بازداشت و آنها را در اتاق های بازجویی و در زیر فشار شکنجه می کشند. تشکیلات خودگردان باید به خاطر جنایت هایی که در حق ملت انجام داده است، در دادگاه های فلسطین محاکمه شود. از جمله جنایت های این گروه می توان به درخواست تعویق زمان بررسی گزارش گولدستون در سازمان ملل، زیر پا گذاشتن خون شهدا، مجروحان و جنگ زدگان فلسطینی و غصب قدرت در کرانه باختری اشاره کرد.
س: چه صحبتی با کشورهایی که رای موافق به گزارش گولدستون داده اند، دارید؟ پیام تان برای مخالفان این گزارش چیست؟
ج: مراتب تقدیر و تشکر عمیق خود را از تمامی کشورها، نهادها، شخصیت های مختلف و حتی افراد گمنامی که به حمایت از ملت فلسطین پرداختند، اعلام می دارم و از آنها به خاطر موضع شجاعانه شان سپاسگزارم و از ایشان می خواهم که در راه حق پایداری ورزند و از عدالت دفاع نمایند تا اینکه لبخند دوباره بر لبان ستمدیدگان و خانواده های شهدا بازگردد. در اینجا باید از نماینده مصر تشکر کنم که شجاعانه در برابر نماینده فرانسه ایستاد و با خواست وی مبنی بر تعویق زمان رای گیری در مورد گزارش گولدستون که البته بارها نیز تکرار شد، مخالفت کرد.
ما از جمهوری عربی مصر و موضع شجاعانه اش تشکر می کنیم. ضمنا مراتب قدردانی خود را نیز به آقای عمر موسی، دبیر کل اتحادیه عرب که قویا برای حمایت از گزارش گولدستون وارد عمل شد، اعلام می دارم. از کمیسر عالی حقوق بشر که گزارشی را در خصوص اقدامات ناقض حقوق بشر صهیونیست ها ارائه کرد، نیز کمال سپاس را دارم.
پیام بنده برای کشورهایی که با گزارش گولدستون مخالفت کرده یا رای ممتنع داده اند، این است که شما وجدان خود و همچنین قوانین بین المللی را زیر پا گذاردید و فریب ادعاهای جلادان صهیونیست را خوردید و با این کار خود، از مجرمان حمایت کردید و بستر را برای فرارشان از مجازات جنایت های انجام داده فراهم ساختید.
تقاضای ما از کشورهایی که رای مخالف یا ممتنع را به گزارش گولدستون داده اند و در عین حال مدعی حقوق بشر نیز هستند، این است که در حساب های خود تجدید نظر کنند و هنگام طرح گزارش در شورای امنیت، مجمع عمومی سازمان ملل و دادگاه بین المللی رسیدگی به جنایات جنگی رای مثبت را به صندوق بیاندازند و هرگز تحت تاثیر فشارهای آمریکا که جلادان را حمایت می کند و به دنبال ایجاد گستره مناسب برای فرار جنایتکاران جنگی صهیونیست از مجازات اقدامات زشت و غیر انسانی شان است، قرار نگیرند.
در همین جا تاکید می کنم که مخالفت با گزارش گولدستون در تناقض با اصول عالی حقوق بشر و همچنین قوانین بین المللی است و امیدواریم کشورهایی که به گزارش گولدستون رای مخالف یا ممتنع داده اند، برای یاری قربانیان فلسطینی و نیز دفاع از حق ملت فلسطین در برخورداری از یک کشور مستقل به مرکزیت قدس شریف وارد عمل شوند و روند حرکت خود را تغییر دهند. به کشورهای مذکور اعلام می کنم که امروز دادگاه وجدان شما را به یاری قربانی فرا می خواند.
س: می توانید بفرمایید که مساعدت های دولت فلسطین در نوار غزه به کمیته حقیقت یاب سازمان ملل متحد به ریاست قاضی گولدستون جهت مستندسازی جنایت های جنگی اشغالگران به چه شکل بود؟
ج: اجازه بدهید تا در ابتدا سپاس بیکران خود را خدمت جناب آقای دکتر اسماعیل هنیه، دولت ایشان، مجلس قانونگذاری فلسطین، نهادهای حقوقی و مدنی، رسانه های مختلف، جهان عرب و اسلام و نیز تمامی آزادیخواهان در سرتاسر جهان به خاطر توجهی که به موضوع داشته اند تشکر نمایم. از کمیته مستندسازی که به همت وزارت دادگستری تشکیل شد و بیش از 700 پرونده را با 1200 مورد جنایت جنگی، ضد بشری و نسل کشی اشغالگران صهیونیست علیه ملت فلسطین تدوین کرد، کمال سپاسگزاری را دارم.
دولت آقای هنیه بلافاصله بعد از تشکیل کمیته حقیقت یاب سازمان ملل متحد به ریاست قاضی ریچارد گولدستون، به همکاری با این کمیته پرداخت و از فعالیت های آن استقبال نمود. دولت در غزه بستر مناسب را برای فعالیت آزادانه کمیته فراهم کرد و حتی اقدامات لازم را برای تسهیل در فعالیت کمیته گولدستون انجام داد ؛ البته همه کمیته های فعال در این زمینه (دفاع از ملت فلسطین) از کمک های دولت بهره مند بودند.
این اشغالگران قدس بودند که مانع فعالیت شمار زیادی از کمیته ها و سازمان هایی شدند که برای بررسی حوادث جنگ غزه راهی فلسطین شده بودند. ما مطمئن هستیم که جنایت های جنگی اشغالگران آن قدر گسترده هست که پنهان کردنش برای اشغالگران امری غیر ممکن می باشد. به هر حال، ما بستر را برای فعالیت کمیته گولدستون فراهم آوردیم و هیچ چیزی را از این کمیته پنهان ننمودیم. ضمنا این امکان برای همه وجود دارد که از نزدیک آثار جنایت های اشغالگران را بررسی کنند ؛ زیرا این آثار همچنان باقی است. اطمینان کامل دارم که دیگر این بار اشغالگران توان فرار از مجازات را نخواهند داشت ؛ زیرا جنایتکار بودن رژیم صهیونیستی امری است که برای دادگاه ها به وضوح محرز شده است و این رژیم باید منتظر مجازات باشد.
س: لطفا برای ما از کمیته ویژه بررسی و پیگیری اقدامات ناقض حقوق بشر اشغالگران قدس در نوار غزه بگویید.
ج: باید عرض کنم که از زمان آغاز جنگ کمیته هایی برای بررسی و پیگیری جنایت های جنگی اشغالگران قدس تشکیل شد که تمامی مسائل را زیر نظر داشت. در عرصه داخلی، کمیته های شکل گرفت که در دوره آغاز جنگ تا این لحظه که بنده در خدمت شما هستم، کیفرخواست ها و دادخواست هایی را علیه صهیونیست ها به خاطر زیر پا گذاشته شدن حقوق بشر تنظیم می کنند. به باور بنده، کمیته های مذکور دست به کار بزرگی زدند.
س: آیا در حقوق بین الملل، قوانین یا چیزی از این قبیل وجود دارد که به گروه های مقاومت اجازه دفاع از ملت شان را بدهد ؟
ج: قوانین بین المللی این اجازه را به ملت های تحت اشغال می دهد که با استفاده از ابزارهای مختلف به مقابله با اشغالگران بپردازند که از جمله این ابزار مبارزه مسلحانه است. از این رو، ما مطمئن هستیم که حماس و دیگر گروه های فلسطینی به عنوان گروه های مقاومت هستند که در برابر دشمن اشغالگر ایستادگی می نمایند. ما به این نکته ایمان داریم که دفاع از خویشتن با استفاده از ابزارهای مشروع از جمله مبارزه مسلحانه حق طبیعی ما است.
س: آیا ارجاع پرونده جنایت های اشغالگران قدس به نظام های قضایی و دادگاه های ملی کشورها فایده ای در بر خواهد داشت؟ بفرمایید که چه تلاش هایی در این زمینه داشته اید؟
ج: ما در زیر فشار محاصره هستیم. نمی توانیم طرح ها و برنامه های خود را به صورت کامل به انجام برسانیم ؛ البته ما تلاش های خود را برای احقاق حقوق فلسطینی ها و نیز محاکمه اشغالگران قدس در برابر دادگاه های بین المللی و ملی کشورها صرف خواهیم کرد و تمام توان خود را برای همکاری با سازمان های مدافع حقوق بشر، نهادهای بین المللی، کشورهای دوست و نیز تمامی حامیان حقوق ملت فلسطین به کار خواهیم گرفت و از هیچ تلاشی دریغ نخواهیم ورزید. ضمنا کمیته هایی جهت پیگیری جنایت های جنگی اشغالگران قدس تشکیل شده است که با حقوقدانان بین المللی در داخل و خارج همکاری دارد و به امید خدا، به زودی نتایج این همکاری مشخص خواهد شد. به هر حال، هدف ما در بلند مدت، بازپسگیری حقوق خود و نیز آزادی سرزمین فلسطین است.
س: به نظر می رسد که ایالات متحده آمریکا با حمایت های خود از رژیم صهیونیستی در صدد اثبات شراکتش در جنایت های این رژیم علیه ملت فلسطین است. نظر شما در این رابطه چیست؟
ج: ما به شدت از موضع آمریکا در حمایت از اشغالگران قدس و تضییع حقوق ملت فلسطین تعجب کردیم. اتخاذ چنین مواضعی از سوی این کشور نشانگر نیت پلید دولت آمریکا است. سخنگوی کاخ سفید اعلام داشته است: “تصویب گزارش گولدستون از سوی شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد به معنای اجرای آن در شورای امنیت نیست.”
مقصود سخنگوی کاخ سفید از عبارت فوق الذکر، این است که آمریکا از حق وتوی خود برای رد این گزارش استفاده خواهد کرد و این مسئله حکایت از مشارکت واشنگتن در اشغالگری های صهیونیست ها و همچنین چراغ سبزی دارد که کاخ سفید به تل آویو برای ارتکاب جنایات جنگی علیه فلسطینیان نشان می دهد. ضمنا هراس آمریکا از این است که در صورت انجام تحقیقی جدی و حقیقی درباره حمله اشغالگران به نوار غزه، دست وی نیز رو شود و ماجرای مشارکتش در این جنگ بر ملا گردد.
در مورد گزارش گولدستون نیز باید عرض کنم که این گزارش تنها در بر گیرنده بخش اندکی از جنایت های هولناک رژیم اشغالگر قدس در جنگ اخیر غزه، نسل کشی، جنایت های ضد بشری و اقدامات تجاوزکارانه است. در گزارش های کمیته مستندسازی اتحادیه عرب و نیز نهادهای حقوقی داخلی و بین المللی اسنادی در رابطه با جنایات اشغالگران قدس وجود دارد که بسیار هولناک می باشد و باید در کنار گزارش گولدستون، در برابر دادگاه های بین المللی و نیز ملی کشورها مطرح شود تا پرده از چهره واقعی اشغالگران قدس و هوادارانش برداشته شود و جنایتکاران صهیونیستی نیز به عنوان جنایتکاران جنگی محاکمه و به سزای اعمال خود برسند.
