در شصت و دومين سالروز فاجعه اشغال فلسطين ودر حالی كه صحبت فلسطينيان در مورد بازگشت به سرزمين مادری، جهان را فرا گرفته است؛ مطبوعات عبری زبان همزمان با برپايی جشن‌های سالروز شكل گيری رژيم صهيونيستی از سقوط اين رژيم و بر باد رفتن آرزوهایشان سخن می‌رانند.
به گزارش مركز اطلاع رسانی فلسطين، صهيونيست‌ها در تشريح عللی كه زمينه ساز افول و زوال اين رژيم شده است دلايل مختلفی را بيان می‌كنند، ولی در بين آنها مشتركاتی به چشم می‌خورد. صهيونيست ها شرايط سرنوشت سازی را تجربه می‌كنند و رژيم صهيونيستی برای نجات از اين افول نيازمند يك معجزه است.
“يرون لندن” از تحليلگران روزنامه صهيونيستی “معاريو” می‌گويد:« قبل از عيد (عيد شكل گيری رژيم صهيونيستی) اين روزنامه هديه ای را به يكی از صفحات خود ضميمه كرده بود و آن هم يك پرچم بود خواستم آن را بسته نگه دارم و به علاقه مندانی كه قصد دارند، همه چيز را جمع آوری كند، بفروشم ولی از اين تصميم خود منصرف شدم، زيرا ديدم كه هزينه‌های جمع‌آوری آن بيشتر از بهای احتمالی آن خواهد شد و از سویی بازار از اين گونه وسايل به حد اشباع رسیده است. هر گاه كه پايه های حاكميت تضعيف می شود و رو به افول می‌گذارد اسرائيل به تكثير اين نمادها می‌پردازد. نه هرگز نمی‌توانم با يك تكيه پارچه نماد چيزی شوم پارچه ای كه در برهه ای اميد بود و به دو هزار سال پيش باز می‌گشت. تصميم گرفتم كه آن را در بالكن برافرازم و زمانی كه ديدم به هنگام وزرش باد به اهتزار درآمده است. به خودم گفتم كه آرزویمان تباه نشده و برای اين كه به آن ايمان بياورم بايد تمامی نادانی نهفته ام را بکار گیرم.»
وی می‌افزايد:« برای اينكه بفهمیم چرا ما نيازمند حماقتی بس بزرگ هستيم تا فكر كنيم كه اسرائيل قابليت وجودی دارد بايد گزارش “اسرائيل رو به افول گذاشته است” از انتشارات مركز مطالعات سياستی اجتماعی طووب پیرامون وضعیت کشور “اسرائیل” را مطالعه کنیم.»
از سوی ديگر، ابراهيم تيروش در اين روزنامه می‌گويد:« اسرائيل وارد شصت و سومين سال خود شده است و اين عمر برای انسان سن سالخوردگی و برای يك دولت سن نوجوانی به شمار می‌رود.»
به ويژه اين كه هنوز هم کسانی هستند که با حق موجودیت اين دولت مخالفند. اين كشور در شصت و دومين سال خود روزگار سخت و لحظات رعب آور و وحشت زايی را تجربه كرد با اين وجود به نظر می‌رسد كه سال آتی حساس ترين سال در تاريخ اين دولت باشد.
” آری شفت” طی پيامی از طريق روزنامه هاآرتص به بنيامين نتانياهو نخست وزير رژيم صهيونيستی گفت:« با استناد به اظهارات گذشته منظور آن را فهميدم منظورش همان چالش هسته ای، چالش موشك ها و چالش سلب مشروعيت از مجموع اين چالش‌ها و از چالش سلب موجوديت از خاورميانه مو بر بدن انسان سيخ می‌شود و تهديدات راهبردی از ناحيه شمال و تهديدات مهاجرت از غرب … خطری ديگر اين كه يك جنگ بی‌سابقه رخ دهد.»
خطر ديگر اين كه همپيمانان اسرائيل در كنار آن نمانند و همانند گذشته از آن حمايت نكنند و احساس محاصره كنند و احساس كنند كه ما به تنهايی به مقابله با سرنوشت مان برخاسته ايم .
شفت خطاب به نتانياهو يادآور شد:« چه كسی مثل تو می شناسد حتی ابرقدرت ها نيز نمی‌توانند عليه شرايط زمانی دست به اقدامی ببرند چه برسد به يك كشور كوچك تزلزل پذيری مثل اسرائيل؟ از اين رو سوالی كه در اينجا مطرح است اينكه چه كسی ما را به اين وضعيت دچار كرد راستگرايان يا
چپگرايان و سوالی كه در اينجا مطرح می‌شود اينكه چه كه ما را به يك فاجعه بزرگ دچار كرد. سوالی كه بايد اينجا مطرح كنيم اين كه چه كار بايد انجام دهيم تا جايگاه اسرائيل را در جهان تغيير دهيم چه كار بايد بكنيم تا توفندهای تاريخی پروسه صهيونيسم را به زوال و نابودی سوق ندهد؟»
