وزیر سابق امور اسرا و آزادگان فلسطینی با اشاره به اینکه نتایج سفر دبیر کل اتحادیه عرب به نوار غزه ناامید کننده بوده است، گفت: این دیدار با هدف فریب افکار عمومی و خاموش کردن آتش خشم ملت های عربی از ادامه روند محاصره انجام گرفت.
وی در مصاحبه سه شنبه 15/6/2010 خود با خبرنگار مرکز اطلاع رسانی فلسطین به شدت از عمر موسی به خاطر اینکه بازسازی نوار غزه را مشروط به موضوع آشتی کرده است، انتقاد کرد و خاطرنشان ساخت: “اتخاذ چنین مواضعی از سوی دبیر کل اتحادیه عرب نشانه بی مسئولیتی این نهاد در قبال ملتی می باشد که امروز دشنه کینه صهیونیست ها را بر پهلوی خود احساس می کند و جز تایید و حمایت نظام های عربی از صهیونیست ها، چیز دیگری را از آنها نمی بیند.”
مهندس وصفی قبها با تاکید بر اینکه امروز وقت آن رسیده است تا رهبران عرب به مسئولیت های ملی و قومی خود جامه عمل بپوشانند و تسلیم باج خواهی های آمریکا و رژیم اشغالگر قدس نشوند، تصریح کرد: “اظهارات دبیر کل اتحادیه عرب در نوار غزه حکایتگر جانبداری این نهاد از یک گروه فلسطینی علیه گروه دیگر است و نشان می دهد که اتحادیه عرب حاضر به پذیرش انتخاب ملت فلسطین نمی باشد. درخواست بنده از تشکیلات خودگردان این است که به روند بازداشت افراد به خاطر وابستگی سیاسی و گروهی شان خاتمه بخشد و بستر را برای تفاهم و گفتگو باز نماید و برای پایان دادن به شکاف موجود و تحقق آشتی ملی از پل اعتماد سازی استفاده کند ؛ ضمن آنکه در این راه باید دو طرف حسن نیت خود را به نمایش بگذارند و نشان دهند که در جهت تحقق آشتی حاضر به چشم پوشی از منافع تنگ نظرانه حزبی و گروهی هستند و هرگز سر تسلیم در برابر خواست ها و دیکته های بیگانگان فرود نمی آورند و نسبت به مسئولیت تاریخی که بر عهده شان است، آگاه می باشند.”
وزیر پیشین امور اسرا در بخشی دیگر از گفتگوی خود به بحث در خصوص هیات اعزامی فتح به نوار غزه پرداخت و تاکید کرد: “این هیات سه دیدار داشته است و در حال حاضر مشغول تدوین چارچوب های کاری خود و نیز انجام فعالیت های لازم جهت دست یابی به توافقاتی است که اساس آشتی ملی قرار می گیرد. برنامه های این هیات در راستای حل برخی موضوعاتی می باشد که تا این لحظه، عدم توافق در مورد آنها مانع از امضای طرح پیشنهادی مصر از سوی حماس شده است. از جمله این مسائل می توان به تشکیل کادر رهبری موقت برای سازمان آزادیبخش فلسطین و تضمین اجرای تصمیمات اتخاذ شده از سوی گروه های مختلف جهت بازسازی این نهاد، تشکیل کمیته ویژه برگزاری انتخابات و دادگاه رسیدگی به شکایات انتخاباتی، ایجاد کمیته عالی امنیتی و محدوده اختیارات آن، بازسازی دستگاه های امنیتی بر اساس اصول حرفه ای و ملی و نیز پیگیری موضوع بازداشت افراد به خاطر وابستگی سیاسی و گروهی شان و تلاش ها برای رفع این موضوع اشاره کرد.”
وی همچنین برای هیات اعزامی فتح به نوار غزه آرزوی موفقیت کرد و خاطرنشان ساخت که این موفقیت، منافع ملت فلسطین و نیز استحکام هر چه بیشتر همبستگی ملی را به دنبال دارد و به مثابه سوخت جدیدی برای موتور وحدت مردم در برابر جنایت های اشغالگران است.
متن کامل مصاحبه خبرنگار مرکز اطلاع رسانی فلسطین با مهندس وصفی قبها، وزیر پیشین امور اسرا و آزادگان ترجمه شده و از نظر خوانندگان عزیز فارسی زبان می گذرد.
س: در ابتدا تحلیل تان را از سفر عمر موسی، دبیر کل اتحادیه عرب به نوار غزه برای ما بفرمایید.
ج: امیدهای زیادی به این سفر می رفت تا جایی که برخی ها نگاهی خوش بینانه به این موضوع داشتند و معتقد بودند که سفر دبیر کل اتحادیه عرب به نوار غزه گامی آغازین در جهت تحقق برنامه ای فراگیر است، برنامه ای که با هدف رفع محاصره، مقابله با تجاوزات اشغالگران صهیونیستی در قدس و دیگر اراضی فلسطینی صورت می گیرد ؛ ولی بعدها مشخص شد که این سفر صرفا با هدف فریب افکار عمومی و نیز خاموش کردن آتش خشم ملت های عربی از ادامه محاصره ـ به ویژه بعد از آن جنایت هولناکی که صهیونیست ها علیه کاروان آزادی مرتکب شدند ـ صورت گرفته است.
به هر رو، این وظیفه دبیر کل اتحادیه عرب بود که سال ها پیش به نوار غزه سفری داشته باشد ؛ ولی این مقام عربی نه تنها این وظیفه را با تاخیر انجام داد، بلکه وضعیت فاجعه بار یک و نیم میلیون فلسطینی ساکن نوار غزه و همچنین نیاز شدید آنها به کالاهای حیاتی و تسریع در روند بازسازی این منطقه جنگ زده را نادیده گرفت و اعلام کرد که بودجه لازم برای بازسازی نوار غزه در اختیار است ؛ ولی بازسازی تنها بعد از آشتی ملی انجام می پذیرد. اتخاذ چنین مواضعی از سوی دبیر کل اتحادیه عرب نشانه بی مسئولیتی این نهاد در قبال ملتی می باشد که امروز دشنه کینه صهیونیست ها را بر پهلوی خود احساس می کند و جز تایید و حمایت نظام های عربی از صهیونیست ها، چیز دیگری را از آنها نمی بیند.
امروز وقت آن رسیده است تا رهبران عرب به مسئولیت های ملی و قومی خود جامه عمل بپوشانند و تسلیم باج خواهی های آمریکا و رژیم اشغالگر قدس نشوند. عمر موسی به خوبی می داند که مشروعیت از آن کدامین نهاد فلسطینی است. ایشان خیلی خوب درک می کنند که اتخاذ چنین مواضعی به رژیم اشغالگر قدس و قدرت های جائر و ظالم بین المللی و کشورهای مستکبر حامی این رژیم کمک می کند تا به روند محاصره ملت فلسطین ادامه داده و گرسنه اش نگاه دارند و حتی به کشتارشان دست ببرند.
ملت فلسطین انتظار دیگری از عمر موسی داشت. مردم ما هرگز موضعی که از آن بوی همراهی و همسویی با طرف های محاصره کننده نوار غزه بیاید، را از این مقام عربی نمی پذیرند ؛ زیرا این عمر موسی بود که در کنفرانس دو سال پیش داووس از کاندولیزا رایس خواست تا تلاش ها برای تحقق آشتی میان گروه های فلسطینی را وتو نکند. اظهارات دبیر کل اتحادیه عرب در نوار غزه حکایتگر جانبداری این نهاد از یک گروه فلسطینی علیه طرف دیگر است و نشان می دهد که اتحادیه عرب حاضر به پذیرش انتخاب ملت فلسطین نمی باشد.
س: آیا به نظر شما رابطه ای میان سفر دبیر کل اتحادیه عرب به نوار غزه و همزمانی آن با اقدام اشغالگران و تشکیلات خودگردان در تشدید روند بازداشت ها وجود دارد؟
ج: تشدید روند بازداشت ها ربطی به سفر آقای عمر موسی به نوار غزه ندارد. اشغالگران صهیونیستی هرگز دست از انجام جنایت های مختلف علیه ملت فلسطین بر نمی دارند و هرگز نمی توانند تصور کنند که هفته ای را بدون بازداشت فلسطینیان بگذرانند. این معادله در مورد تشکیلات خودگردان نیز صدق می کند و این نهاد نیز هرگز دست از تعقیب، اعمال فشار و نیز بازداشت مبارزان فلسطینی بر نمی دارد و در واقع، زندان و حبس در کتاب سرنوشت تمامی انسان های شرافتمند ساکن کرانه باختری نوشته شده است یعنی این عزیزان باید دو ظلم را تحمل می کنند. [حضور اشغالگران و جور تشکیلات خودگردان]
امیدوارم دیدارهایی جدی با طرف های ذیربط در خصوص بازداشت افراد به خاطر وابستگی گروهی و سیاسی شان صورت گیرد. درخواست بنده از تشکیلات خودگردان این است که به روند بازداشت افراد به خاطر وابستگی سیاسی و گروهی شان خاتمه بخشد و بستر را برای تفاهم و گفتگو باز نماید و برای پایان دادن به شکاف موجود و تحقق آشتی ملی از پل اعتماد سازی استفاده کند.
س: حرف و حدیث هایی در خصوص اعزام هیات ویژه آشتی ملی به نوار غزه وجود دارد. در صورت امکان برای ما از این هیات بگویید.
ج: در ابتدا باید خدمت تان عرض کنم که این هیات به دستور شخص آقای محمود عباس شکل گرفته است و ریاست آن را منیب المصری، بازرگان برجسته بر عهده دارد. بر حسب قرار، این هیات باید در ظرف دو هفته بعد از زمان صدور دستور تشکیل در تاریخ 5/6/2010 ماموریت خود را شروع می کرد. هیات آشتی از اعضای کمیته اجرایی سازمان آزادیبخش فلسطین، نمایندگان گروه های مختلف و شخصیت های ملی تشکیل شده است و ماموریتش نیز از بین بردن موانعی می باشد که در راه امضا و اجرای طرح پیشنهادی مصر برای تحقق آشتی ملی وجود دارد.
از برجسته ترین افرادی که نام شان در لیست اعضای هیات آشتی وجود دارد می توان از هانی المصری، اسقف میشل صباح، انیس القاسم، فدوی البرغوثی، محمد اشتیه، ناصر الشاعر، عبدالرحیم ملوح، حنان عشراوی، قیس عبدالکریم، جبریل الرجوب، عزام الاحمد، غسان الشکعه، مصطفی البرغوثی، حنا ناصر، حنا عمیره و اسعد عبدالرحمن یاد کرد.
این هیات سه دیدار داشته است و در حال حاضر مشغول تدوین چارچوب های کاری خود و نیز انجام فعالیت های لازم جهت دست یابی به توافقاتی است که اساس آشتی ملی قرار می گیرد. برنامه های این هیات در راستای حل برخی موضوعاتی می باشد که تا این لحظه، عدم توافق در مورد آنها مانع از امضای طرح پیشنهادی مصر از سوی حماس شده است. از جمله این مسائل می توان به تشکیل کادر رهبری موقت برای سازمان آزادیبخش فلسطین و تضمین اجرای تصمیمات اتخاذ شده از سوی گروه های مختلف جهت بازسازی این نهاد، تشکیل کمیته ویژه برگزاری انتخابات و دادگاه رسیدگی به شکایات انتخاباتی، ایجاد کمیته عالی امنیتی و محدوده اختیارات آن، بازسازی دستگاه های امنیتی بر اساس اصول حرفه ای و ملی و نیز پیگیری موضوع بازداشت افراد به خاطر وابستگی سیاسی و گروهی شان و تلاش ها برای رفع این موضوع اشاره کرد.
س: شانس هیات اعزامی آشتی ملی به نوار غزه را تا چه حد می بینید؟
ج: این هیات ماموریت سنگینی را بر عهده دارد و موفقیتش در گرو آن است که در این راه دو طرف حسن نیت خود را به نمایش بگذارند و نشان دهند که در جهت تحقق آشتی حاضر به چشم پوشی از منافع تنگ نظرانه حزبی و گروهی هستند و هرگز سر تسلیم در برابر خواست ها و دیکته های بیگانگان فرود نمی آورند و نسبت به مسئولیت تاریخی که بر عهده شان است، آگاه می باشند.
امیدوارم که هیات مذکور در کار خود موفق باشد ؛ زیرا این موفقیت، منافع ملت فلسطین و نیز استحکام هر چه بیشتر همبستگی ملی را به دنبال دارد و به مثابه سوخت جدیدی برای موتور وحدت مردم در برابر جنایت های اشغالگران است.
س: آیا شما نیز در این هیات حضور دارید؟ اگر این طور است برای ما از دلایل حضور خود بگویید؟ اخباری هست که نشان می دهد دکتر ناصر الشاعر [از وزرای پیشین کابینه] نیز در این هیات عضویت دارد، آیان این موضوع حقیقت دارد؟
ج: بنده شخصا در این هیات عضویت ندارم. مهم این نیست که چه کسی در این هیات حضور داشته باشد ؛ زیرا این آقای ابومازن است که در این رابطه تصمیم می گیرد و شاید هم منیب المصری نیز در انتخاب تیم همراه خود نظرات خاص خود را اعمال نموده است که البته این موضوع نیز مانعی ندارد. مهم آن است که اعضای هیات از اراده ای قوی برخوردار باشند و اگر مانعی را در مسیر فعالیت خود دیدند یا اینکه با انتقادی رو به رو شدند، مایوس نشوند و تلاش های خود را برای از بین بردن موانع صرف کنند. در خصوص حضور دکتر ناصر الشاعر باید عرض کنم کسانی که هیات آشتی را تدوین نمودند، دکتر را انتخاب کردند که البته ایشان نیز در زمینه رد یا پذیرش این پیشنهاد آزاد بودند. به هر حال، همه می دانیم که دکتر ناصر الشاعر یکی از برجسته ترین و سرشناس ترین چهره های ملی است که البته از احترام زیادی در میان مردم برخوردار می باشد و به همین خاطر حضور ایشان در هیات، وجهه خاصی به آن می دهد. علاوه بر این، حضور دکتر می تواند در همکاری میان دو طرف بسیار موثر باشد.
س: اجازه بدهید تا به موضوع رنج ها و محنت های ملت فلسطین در کرانه باختری بپردازیم. نظر شما در خصوص آزادی خانم میرفت صبری ـ آن هم در مقابل ضمانت سنگین مالی که به حدود 15 هزار دینار می رسید ـ چیست؟
ج: در آغاز باید عرض کنم که زنان فلسطینی نقشی مهم در مقابله با اشغالگران قدس ایفا می کنند. زنان ـ پا به پای مردان ـ به ایفای نقش می پردازند و حتی در این عرصه به رقابت با مردان می پردازند و در برخی میادین از آنها پیشی گرفته اند. این زنان هستند که وظیفه تربیت و پرورش نسل ها را بر عهده دارند و طعم تلخ اسارت را چشیده و می چشند. گروه های مبارز فلسطینی تمامی توان خود را برای آزادی بانوان اسیر صرف می دارند ؛ البته ملت، نهادهای مختلف و نیز آزادگان جهان نیز در مسیر حمایت از پایداری بانوان اسیر فلسطینی و آزادی این عزیزان، مقاومت را همراهی می کنند. خانم میرفت صبری به مبارزان تحت تعقیب تشکیلات خودگردان ـ از هر گروه و حزبی که بودند ـ پناه می داد و به خاطر همین نقشی که در حمایت از مبارزان فلسطینی و تامین نیازهای معیشتی شان داشته است، مورد ستایش قرار می گیرد. میرفت صبری یکی از مفاخر این ملت و از آزادگان آن است و امروز به همراه همسرش، بهای مواضع شان در حمایت از مبارزان را می دهند. آیا این پاداشی که تشکیلات خودگردان و دستگاه های امنیتی به این شیر زن فلسطینی می دهند (اسارت)، مناسب است؟!
س: به نظر شما، میرفت صبری چه گناهی را مرتکب شده است تا این مجازات برایش در نظر گرفته شود؟
ج: جرم ایشان آن است که از مهمانان همسرش یعنی اعضای گروه های مبارز فلسطینی پذیرایی کرده است و به همین خاطر به عنوان مجازات، وی را بازداشت و فرزندانش را از نعمت مادر محروم نموده اند. بر اساس کدامین عرف و سنت، یک زن به خاطر حمایت از مبارزان فلسطینی باید به زندان های تشکیلات خودگردان بیافتد و خانواده و سه فرزندش که یکی از آنها شیرخوار است از نعمت حضورش محروم شوند.
اگر صهیونیست ها دست به اسارت گرفتن زنان فلسطینی می برد، ما به شدت در مقابلش می ایستادیم و آن را به آن یک جرم می دانستیم و حتی وقتی اشغالگران، نوباوگانی که به سن دو سال رسیده بودند را از مادران اسیرشان جدا می کردند، شدیدا اعتراض می کردیم.
ما از سازمان ملل و تمامی نهادهای فعال در زمینه حقوق بشر می خواستیم تا جلوی جنایت های اشغالگران قدس در حق کودکان فلسطینی را بگیرند و اجازه ندهند که مادری از شیر دادن فرزندش محروم گردد. حال دیگر با تشکیلات خودگردان که به اقداماتی مشابه اشغالگران دست می زند، چه می توان کرد. این نهاد به مادران فلسطینی اجازه نمی دهد تا کودکان خود را در هنگام حبس در زندان های شان به همراه داشته باشند. سوال اینجاست که آیا انجام چنین کاری جزء ارزش ها و سنت های ملت فلسطین می باشد، ملتی که مقاومت را تجربه کرده و در مقابل اشغالگران ایستاده است و حتی در زمینه کمک به مبارزان و تامین غذا و پناهگاه برای افراد تحت تعقیب رژیم صهیونیستی سابقه ای طولانی دارد؟
کمک به مبارزان جزئی جدایی ناپذیر از زندگی فلسطینیان و نیز روابط اجتماعی آنها است. کمک به این عزیزان، یک ارزش تلقی می شود که ملت ما همیشه به تحقق آن توجه داشته است. البته شاید در برخی موارد این کار به صورت مخفیانه صورت گرفته باشد تا اشخاص از گزند صهیونیست ها در امان بمانند.
کسی که از کمک رسانی به مبارزان و افراد تحت تعقیب رژیم صهیونیستی امتناع می ورزد، از سوی ملت و گروه های مختلف مورد سرزنش قرار می گیرد تا جایی که حتی در وطن پرستی چنین شخصی شک می کنند. ضمنا برخی افراد که به نام قانون شکن شناخته می شدند، در زمان انتفاضه اول در مقابل هر کسی که حاضر به حمایت از مبارزان تحت تعقیب رژیم صهیونیستی نبود، می ایستادند. سوال اینجاست آیا بازداشت همسران (زنان) آن اشخاصی که به کمک مبارزان می شتابند، از نظر منطق و عقل کار درست و میهن پرستانه ای تلقی می شود. آیا محروم کردن کودکان فلسطینی از نعمت مادر ـ آن هم از سوی تشکیلات خودگردان ـ کار خطرناکی نیست؟
س: رنج دوری از مادر ـ آن هم برای کودکی شیرخوار ـ یک ماجرای تاثیر برانگیز انسانی است.
ج: چیزی که باعث تاسف و تاثر است و قلب انسان را به درد می آورد، آن است که تشکیلات خودگردان تنها اجازه می دهد تا این کودک شیرخوار دو ساعت از روز را در کنار مادر باشند و از او تغذیه کنند. وجود مسئولان تشکیلات از هر گونه احساس انسانی و عاطفی عاری شده و قلب شان به یک تک سنگ و بلکه سخت تر مبدل گشته است. بعد از تلاش های بسیاری را که برای رفع مشکل صورت گرفت، دادگاه نظامی فلسطینی دستور داد تا میرفت صبری با ضمانت سنگین مالی که به حدود 15 هزار دینار می رسید، آزاد شود. سوال اینجاست که کجای این کار منطقی و عقلانی است. این چه عدالتی است که کودکی شیرخوار را از نعمت مادر محروم می سازد؟ آیا تشکیلات خودگردان با این اقدامات خود می خواهد کاری کند که ملت ما بگوید یاد آن روزهای حضور اشغالگران به خیر.
واقعا اوضاع اسفبار، دردناک و البته خطرناکی بر کرانه باختری حکمفرما شده است. مسئولان تشکیلات خودگردان باید خطر اقدامات خود علیه شهروندان فلسطینی را درک کنند، اقداماتی که صرفا باعث ایجاد تنفر در وجود شهروندان می شود و هرگز به ایجاد فضای مناسب جهت گفتگو و تحقق آشتی ملی نمی انجامد.
