رئیس هیات امدادرسانی و کمک های انسانی ترکیه و مجری طرح کاروان آزادی، ادعای ارتش عبری مبنی بر اینکه به خاطر دفاع از “اسرائیل” به کاروان مذکور حمله کرده و دست به چنین اقدام تروریستی زده است، را دروغ محض دانست.
بولنت یلدرم در گفتگوی روز دوشنبه 19/7/2010 خود با خبرنگار مرکز اطلاع رسانی فلسطین در استانبول تاکید کرد که تل آویو با یورش به کاروان آزادی می خواست از رجب طیب اردوغان، نخست وزیر ترکیه به خاطر مواضع ضد صهیونیستی اش انتقام بگیرد.
وی در ادامه از تصمیم نهاد متبوعش برای تنظیم کیفرخواست علیه رژیم اشغالگر قدس خبر داد و خاطرنشان ساخت: “ما با حقوقدانان و وکلایی از 23 کشور جهان ملاقات داشتیم و نشست ها و همچنین جلسات رایزنی را با آنان در زمینه تنظیم کیفرخواست علیه رژیم صهیونیستی ترتیب داده ایم. ضمنا فعالان صلح حاضر در کاروان آزادی که هدف حمله قرار گرفته اند، تابعیت 36 کشور مختلف را داشته اند که آنها نیز برای تنظیم دادخواست علیه این رژیم دست به کار شده اند. تصمیم ما در این خصوص جدی است و حمایت دولت و ملت مان را نیز با خود داریم.”
متن کامل مصاحبه خبرنگار مرکز اطلاع رسانی فلسطین با بولنت یلدرم، رئیس هیات امدادرسانی و کمک های بشردوستانه ترکیه ترجمه شده و از نظر خوانندگان عزیز فارسی زبان می گذرد:
س: جناب آقای بولنت یلدرم! به عنوان اولین پرسش برای ما بفرمایید چه اتفاقی برای کاروان آزادی رخ داد؟ تجاوز صهیونیست ها به کشتی ها چگونه آغاز شد؟
ج: در آغاز ارتش صهیونیستی بدون هیچ گونه هشدار قبلی، با انجام یک عملیات هلی برد نیروهای کوماندو خود را بر روی عرشه کشتی پیاده کرد و در همین حین، بالگردها نیز شروع به تیراندازی به سمت سرنشینان کشتی مرمره کردند و بر خلاف ادعای صهیونیست ها، گزارش پزشکی قانونی حکایت از آن دارد که گلوله های شلیک شده به سمت شهدا و مجروحان حادثه یورش صهیونیست ها به این کشتی از سمت بالا بوده است.
صهیونیست ها دروغ می گویند. بر خلاف ادعای آنها، در میان فعالان صلح و سرنشینان کشتی حتی یک فرد مسلح هم حضور نداشت. ما هیچ سلاحی در اختیار نداشتیم و حتی صهیونیست هایی را که در جریان درگیری با سرنشینان کشتی زخمی شده بودند، درمان کردیم. سرنشینان کشتی تنها به فکر دفاع از جان خود بودند.
نظامیان رژیم صهیونیستی وقتی به سمت ما یورش آوردند که کشتی ها هنوز وارد آب های منطقه ای این رژیم نشده بودند و هفتاد مایل با آن فاصله داشتند. اشغالگران بر اساس قوانین بین المللی گناهنکار و قاتل هستند.
اشغالگران قدس گمان نکنند که از مکافات عمل خود نجات خواهند یافت. ما و جامعه بین الملل برای مبارزه حقوقی با صهیونیست ها آماده ایم و کسی نمی تواند به خاطر استفاده از این حق ما را سرزنش کند. البته نسبت به این نکته نیز اطمینان داریم که وجدان های بیدار مجازات سنگینی را برای صهیونیست ها تعیین کرده اند، مجازاتی که در خور جنایت آنان باشد.
س: آیا معتقدید که حمله صهیونیست ها به کاروان آزادی، انتقامی بود که تل آویو از رجب طیب اردوغان، نخست وزیر ترکیه به خاطر موضع شجاعانه اش در کنفرانس داووس گرفت؟
ج: بی شک همین طور است. موضع ضد صهیونیستی رجب طیب اردوغان، نخست وزیر ترکیه باعث شد تا شیمون پرز، رئیس رژیم اشغالگر قدس در تنگنا قرار گیرد و به تبع آن، تنش بی سابقه ای در روابط میان ترکیه با این رژیم بروز کند.
ارتش رژیم اشغالگر قدس در هنگام حمله به کاروان آزادی و تیراندازی به سمت سرنشینان کشتی ها، برای استهزا و ریشخند گرفتن ترک ها مکررا از کلمه “وان مینت” (یک دقیقه) استفاده می کردند یعنی واژه ای که در جریان درگیری لفظی پرز و اردوغان پیوسته تکرار می شد. آنها با ذکر این واژه در واقع نشان دادند که صرفا به دنبال انتقام از نخست وزیر ترکیه هستند.
اشغالگران قدس با حمله به کشتی مرمره که سرنشینان آن ترک بودند و راه خود را در آب های بین المللی ادامه می دادند، یک پیام روشن برای ترکیه فرستادند که آن هم انتقام از اردوغان بود. نتیجه حمله صهیونیست ها به کاروان آزادی نشان می دهد که روابط آنکارا ـ تل آویو دچار چنان تیرگی شده که رفع آن امری دشوار است به ویژه آنکه کسی پیش بینی نمی کرد کشتی های جنگی رژیم صهیونیستی کشتی هایی را که هنوز در آب های بین المللی هستند، هدف حمله قرار دهد. پیش بینی ما این بود که صهیونیست ها در بدترین حالت مانع از حرکت کشتی ها به سمت نوار غزه می شوند و آنها را به سمت بنادر خویش سوق می دهند بدون آنکه خون کسی را بریزند ؛ ولی آنها سناریوی کشتار را انتخاب کردند و حال آنکه می توانستند به شکل بسیار ساده تری مسئله را حل کنند . از آنجایی که فعالان صلح عضو کاروان آزادی تابعیت 36 کشور مختلف از جمله آمریکا را داشتند، می توان گفت که رژیم صهیونیستی نه تنها ترکیه، بلکه 36 کشور دیگر در دنیا را نیز هدف قرار داده است.
س: به نظر شما، کشتی های حامل کمک های انسانی که از ترکیه و با شعار “مسیر ما به سمت فلسطین و محموله ما آزادی است” حرکت کردند، توانستند اهداف خود را به مرحله انجام برسانند؟
ج: حمله به کاروان حامل کمک های انسانی برای ملت فلسطین در نوار غزه هرگز باعث نشد تا این کاروان از تحقق اهداف خویش بازماند ؛ بلکه اهدافی را محقق ساخت که ما هرگز پیش بینی آن را نمی کردیم. فعالیت ها در زمینه شکستن سد محاصره ادامه دارد و صهیونیست ها نیز با انجام این اقدام تروریستی خود را در تنگنا قرار دادند و چهره زشت و پلید خود را به جهانیان نمایاندند.
برای جهانیان این نکته به اثبات رسید که رژیم صهیونیستی، رژیمی مستبد و اهل دزدی دریایی است و در قتل ها و کشتارهایش حد و مرز نمی شناسد. جامعه جهانی به چشم خود دید که این رژیم چقدر جنایتکار است و در حق ملت و آرمان فلسطین مرتکب چه اقدامات تجاوزکارانه ای می شود. جهان به این نکته پی برد که سیاست های ظالمانه و گستاخانه تل آویو عامل اصلی عدم ثبات و آرامش در خاورمیانه است.
در همین جا تاکید می کنم که محاصره جائرانه صهیونیست ها علیه نوار غزه به زودی زود پایان خواهد یافت. “کشتی مرمره” یکی از بزرگ ترین فعالیت های مدنی در سطح جهان برای شکستن محاصره بود و حادثه ای که برای این کشتی رخ داد، می رود تا در تاریخ به ثبت برسد ؛ زیرا این حادثه باعث ایجاد یک تنگنای بی سابقه برای رژیم صهیونیستی شد و کار به جایی رسید که امروز مقامات این رژیم از سوی جامعه صهیونیستی و حتی یهودیانی که از وجدانی بیدار برخوردار هستند، مورد سوال قرار گرفته اند.
س: پاسخ شما به تلاش هایی که امروز از سوی رژیم صهیونیستی برای درج نام هیات امدادرسانی و کمک های انسانی ترکیه در لیست سازمان های تروریستی جهان صورت می گیرد، چیست؟
ج: تروریسم چیست؟ تروریست کیست؟ در این دسته بندی گروه ها به تروریستی و غیر تروریستی چه معیاری حاکم است؟ چه کسی مسئولیت این دسته بندی ها را بر عهده دارد؟ چرا این کار فقط در حیطه اختیارات غرب است؟
غربی ها به بسیاری از سازمان هایی که در راه آزادی مبارزه می کنند، انگ تروریست بودن می زنند حتی همین حکم را در مورد حزبی که با خواست ملت خویش قدرت را در دست گرفته است، صادر می نمایند. سوالی که در اینجا مطرح می شود، آن است که در این دسته بندی ها، کارهای آمریکا و رژیم صهیونیستی کجا قرار می گیرند؟ کشتارهای گسترده ای که صهیونیست ها در فلسطین به راه انداختند، به شهادت رساندن 1500 فلسطینی در سال 2008، بمباران 22 روزه نوار غزه از زمین و هوا و قتل کودکان بی گناه فلسطینی که پیکر آنها از زیر آوارهای منازل تخریب شده فلسطینی بیرون می آمد، در کدام یک از این دسته بندی ها قرار می گیرد؟
اگر رژیم صهیونیستی، حماس را به عنوان یک سازمان تروریستی می داند، پس باید چه نامی را برای این رژیم غاصب که 500 کودک فلسطینی را در جریان جنگ غزه به قتل رسانده است، استفاده کرد؟ نکند که این کودکان نیز تروریست بوده اند؟
هیات امدادرسانی و کمک های بشردوستانه ترکیه هدف مشخصی را از به راه انداختن کاروان آزادی داشت که این هدف چیزی جز کمک به ملت ستمدیده فلسطین نبود. رژیم صهیونیستی هیچ مدرکی در اختیار ندارد که با تکیه بر آن، ما را به انجام اقدامات تروریستی متهم نماید. اگر جامعه جهانی این دروغ پردازی های رژیم صهیونیستی را بپذیرد، دیگر با این کار خود قوانین بین المللی و حقوق بشر که خود آن را بنیان نهاده و در طول سالیان گذشته، مدعی دفاع از این حقوق بوده، زیر پا گذارده است.
حرف بنده این است: آیا درج نام یک موسسه خیریه در لیست سازمان های تروریستی بین المللی به همین سادگی است، آن هم موسسه ای که در راستای کمک و خدمت به انسان ها در 120 کشور دنیا می کوشد؟ ما هرگز از چنین تهدیدهایی نمی هراسیم. دشمنان در صدد ایجاد وحشت در وجود ما هستند و با این کار خود می خواهند تا ما را از انجام هر گونه اقدام قانونی علیه رژیم صهیونیستی ـ آن هم در سطح بین المللی ـ باز دارند غافل از آنکه ما هرگز از مواضع خود عقب نمی نشینیم و از تصمیم خود در این خصوص دست نمی کشیم. هرگز اجازه نمی دهیم تا اشغالگران صهیونیستی از سزای جنایت خود رهایی یابند.
س: آیا تصمیم دارید که کیفرخواست هایی را علیه رژیم صهیونیستی تقدیم دادگاه های بین المللی بنمایید؟
ج: ما با حقوقدانان و وکلایی از 23 کشور جهان ملاقات داشتیم و نشست ها و همچنین جلسات رایزنی را با آنان در زمینه تنظیم کیفرخواست علیه رژیم صهیونیستی ترتیب داده ایم. ضمنا فعالان صلح حاضر در کاروان آزادی که هدف حمله قرار گرفته اند، تابعیت 36 کشور مختلف را داشته اند که آنها نیز برای تنظیم دادخواست علیه این رژیم دست به کار شده اند. تصمیم ما در این خصوص جدی است و حمایت دولت و ملت مان را نیز با خود داریم.
س: ارزیابی شما از موضع دولت ترکیه در قبال حمله تروریستی رژیم صهیونیستی به کاروان آزادی چیست و آیا آن را کافی می دانید؟
ج: دولت ترکیه هر کاری که از دستش بر می آمد، در این زمینه انجام داد و حتی این موضوع را به محافل بین المللی کشاند تا از این طریق، صهیونیست ها را به خاطر این جنایت مجازات کند. در همین جا فرصت را مناسب می بینم تا از رجب طیب اردوغان، نخست وزیر و احمد داود اغلو، وزیر امور خارجه به خاطر حمایت های شان کمال تشکر را داشته باشم. در همین جا تاکید می کنم که روابط آنکارا ـ تل آویو هرگز به وضعیت گذشته خود باز نخواهد گشت مگر آنکه رژیم صهیونیستی شروط چهارگانه تعیین شده از سوی دولت ترکیه را بپذیرد. این شروط عبارتند از: عذرخواهی به خاطر حمله به کاروان آزادی، بازگرداندن کشتی های توقیف شده در بندر اسدود، پرداخت خسارت به خانواده های شهدا و رفع محاصره نوار غزه.
رژیم صهیونیستی با از دست دادن دوستی کشوری مانند ترکیه مرتکب اشتباهی سنگین شد و خود را به یک رژیم منزوی در منطقه مبدل ساخت. ملت ترکیه معتقدند که “اسرائیل” یک رژیم غیر قابل اعتماد است.
س: جناب آقای بولنت یلدرم! به عنوان آخرین پرسش بفرمایید که برای آینده چه برنامه ای دارید؟
ج: ما در حال حاضر منتظر مواضع نهادهای حقوقی بین المللی در قبال این حمله و کشتاری که صهیونیست ها علیه کاروان آزادی به راه انداختند، هستیم. تمام تلاش و توان خود را صرف سوق دادن جامعه بین الملل به سمت محکومیت رژیم صهیونیستی خواهیم نمود. اگر هیچ پیشرفتی در این زمینه صورت نگیرد، این بار کاروان بزرگ تری را برای حرکت به سمت نوار غزه ترتیب خواهیم داد که تعداد شرکت کنندگان در آن بسیار بیشتر خواهد بود و تعجب جهانیان را بر خواهد انگیخت.
