گفتگوی مفصل مرکز اطلاع رسانی فلسطین با مسئول روابط بین المللی جنبش حماس

اسامه حمدان در گفتگوی اختصاصی با مرکز اطلاع رسانی فلسطین خاطر نشان کرد که سالروز این حادثه دردناک باید چندین درس عبرت برای ما به همراه داشته باشد. نخست: اینکه نباید دشمن مان را ضعیف بشماریم و در عین حال از بزرگنمایی درباره آن نیز خودداری کنیم. دوم: اینکه ملت فلسطین باید در خط مقدم مقابله با پروژه صهیونیستی قرار بگیرد. مساله سوم: شکی نیست که فقدان هویت سیاسی ملت فلسطین در سال 48 این زمینه را برای جامعه بین المللی فراهم کرد که تاسیس رژیم صهیونیستی و در مقابل فقدان تشکیلات سیاسی ملت فلسطین در سرزمین خود را به رسمیت بشناسد. ما در سالروز این حادثه تاریخی تاکید می کنیم که تنها راه رسیدن به فلسطین تنها مقاومت است و هر راهکار دیگری، نتیجه ای جز هدر رفت انرژی و تضییع خون و رشادت های ملت فلسطین نخواهد داشت.

وی با اشاره به تحولات منطقه و به ویژه کشورهای عربی تصریح کرد که پیروزی اراده امت باعث نزدیک تر شدن ما به هدف آزاد سازی فلسطین می شود. ما به امت و گروه های فعال و پویای آن و نیز اراده ملت ها و کشورهایی که از اراده و استقلال کامل برای حمایت از مقاومت برخوردارند و خود را تنها به یک قدرت وابسته نکرده اند، امید داریم. لذا، تحقق اراده این ملت ها باعث افزایش قدرت آنها در حمایت از مساله فلسطین و افزایش توان آنها برای اعمال فشار علیه رژیم صهیونیستی خواهد شد. لذا، من معتقدم که تغییر و تحولات صورت گرفته در منطقه ـ هر چند که امروز در وضعیت تاسفباری به سر می برند ـ اما در نهایت به نفع امت و به ویژه مساله فلسطین خواهند بود.

حمدان در ادامه به مساله اعتصاب غذای اسرای فلسطینی دربند زندان های صهیونیستی اشاره کرد و گفت نبرد اسرای دربند بازداشت موقت که از یک ماه فراتر رفته است، نبردی برای پایان دادن به بازداشت های موقت بی حد و مرز رژیم صهیونیستی علیه فرزندان ملت فلسطین است. از نظر ما، دوران حبس نیز بخشی از مقاومت است و جریان مقاومت از آغاز تصمیم گرفته است که هرگز اسرای فلسطینی را در مقابل اقدامات سرکوبگرانه و ایذائی طرف صهیونیستی در داخل زندان ها تنها نگذارد.

وی افزود جنبش حماس در راستای حمایت از اسرای دربند زندان های صهیونیستی، برنامه های مردمی با حضور گسترده شهروندان فلسطینی برگزار کرد و مساله خوشحال کننده این بود که افرادی از تمامی اقشار جامعه با گرایشات مختلف در این برنامه ها مشارکت داشتند. مساله دیگر این است که تماس های متعددی با دولت ها و طرف های سیاسی منطقه ای و بین المللی برقرار شد تا زمینه مداخله آنها در این مساله و پایان یافتن مساله بازداشت موقت اسرا و مختومه شدن این پرونده فراهم آید. مساله سوم هم تحرکات حقوقی به منظور محکومیت رژیم صهیونیستی در مساله بازداشت اسرا و تشریح درد و رنج اسرای فلسطینی دربند زندان های صهیونیستی بود.

مسئول روابط بین المللی جنبش حماس همچنین به روابط مستحکم این جنبش با جمهوری اسلامی ایران اشاره کرد و تاکید نمود روابط ما با ایران سابقه ای طولانی دارد و به اوایل دهه 90 بر می گردد. جمهوری اسلامی ایران نقشی اساسی و بزرگ در حمایت از مقاومت فلسطین داشت و این حمایت ها تنها محدود به جنبش حماس نیست، بلکه تمامی گروه های مقاومت را شامل می شود.

وی افزود پس از کودتای سال 2006 علیه نتایج انتخابات، تهران به حمایت های خود از طرف منتخب ملت فلسطین ادامه داد و شاید این مساله خوشایند برخی طرف ها و به ویژه رژیم صهیونیستی و حامیان آن نبود. البته این روابط نیز مانند هر گونه رابطه دیگری در معرض چالش ها و بحران هایی قرار گرفته است، اما من به صراحت می توانم بگویم که روابط حماس با ایران در حال پیشرفت و بهبود است و به مراتب بهتر از آن چیزی است که برخی طرف ها فکرش را می کنند. طی ماه های اخیر دیدارهای متعددی میان رهبران حماس و مسئولان ایرانی صورت گرفته است و شاید طی روزهای آینده و به ویژه پس از دیدار اخیر خالد مشعل رئیس دفتر سیاسی با آقای امیر عبد اللهیان معاون وزیر امور خارجه ایران خبرهای بیشتری در این زمینه منتشر شود.

در زیر متن کامل مصاحبه مرکز اطلاع رسانی فلسطین با اسامه حمدان مسئول مناسبات بین المللی جنبش حماس از نظر خوانندگان محترم می گذرد:

س: پیام جنبش حماس به ملت فلسطین در شصت و ششمین سالگرد فاجعه اشغال فلسطین چیست؟

ـ سالروز فاجعه اشغال برای ملت فلسطین دردآور است؛ چرا که یادآور از دست رفتن 77 درصد از خاک فلسطین و اشغال آن و از سوی دیگر، تاسیس رژیم صهیونیستی در این اراضی است. ملت فلسطین خیلی زود به خطر پروژه صهیونیستی در سرزمین فلسطین پی برد و انقلاب های خود علیه این پروژه را از همان دهه 20 قرن گذشته آغاز کرد. در آن زمان امت عربی و اسلامی نیز با ملت فلسطین ابراز همبستگی کرد و نخستین کنفرانس اسلامی به منظور بررسی مساله قدس در دسامبر سال 1931 با حضور 145 نفر از نمایندگان کشورهای اسلامی برگزار شد. این کنفرانس درصدد درمان زخم وارده به پیکره فلسطین برآمد و از امت خواست که به مقابله با پروژه صهیونیستی بپردازد.

متاسفانه در آن زمان منطقه خاورمیانه و به ویژه نظام های رسمی در خواب عمیق فرو رفته بودند و زمانی هم که خواستند به حمایت از فلسطین برخیزند، ارتش های آنها شکست سختی را در برابر شبه نظامیان و گروهک های تروریستی صهیونیستی متحمل شدند. اما با این وجود، ما امروز اعلام می کنیم که سالروز این حادثه دردناک باید چندین درس عبرت برای ما به همراه داشته باشد. نخست: اینکه نباید دشمن مان را ضعیف بشماریم و در عین حال از بزرگنمایی درباره آن نیز خودداری کنیم. ما باید در برابر دشمن خود واقع بین باشیم و فکر نکنیم که هر چند اگر آمادگی لازم را کسب نکنیم، می توانیم به اهداف خود دست پیدا کنیم و این همان چیزی بود که متاسفانه در جنگ سال 1948 اتفاق افتاد.

مساله دوم: اینکه ملت فلسطین باید در خط مقدم مقابله با پروژه صهیونیستی قرار بگیرد. در سال 1948 نقش ملت فلسطین نادیده گرفته شد و برخی طرف ها مانع از رسیدن کمک ها و تسلیحات مورد نیاز به دست فلسطینیان شدند. آنها فکر می کردند که این ارتش ها هستند که می توانند در برابر رژیم صهیونیستی ایستادگی کنند، اما تاریخ نشان می دهد که اتفاقا مناطق محل درگیری فلسطینیان با نظامیان صهیونیستی شاهد موفقیت ها و پیروزی های بیشتری بودند و اگر چنین نمی شد، این رژیم می توانست پیشروی های بیشتری انجام دهد. لذا، باید نقش ملت فلسطین در منازعه با رژیم صهیونیستی مد نظر قرار گیرد و حمایت های بیشتری به آن ارائه شود.

اما مساله سوم: شکی نیست که فقدان هویت سیاسی ملت فلسطین در سال 48 این زمینه را برای جامعه بین المللی فراهم کرد که تاسیس رژیم صهیونیستی و در مقابل فقدان تشکیلات سیاسی ملت فلسطین در سرزمین خود را به رسمیت بشناسد. امروز پیام ما به ملت فلسطین خیلی واضح و آشکار است. ما از 66 سال اشغالگری و نزدیک به 23 سال مذاکره در مرحله پس از امضای توافق اسلو صحبت می کنیم و به عبارت دیگر، یک سوم تاریغ اشغال فلسطین در دوران مذاکرات سپری شده است و نتیجه این بود که رژیم صهیونیستی به هیچ وجه از موضع خود عقب نشینی نکرده است و تنها طرفی که آنرا مجبور به عقب نشینی کرد، مقاومت بود. ما در سالروز این حادثه تاریخی تاکید می کنیم که تنها راه رسیدن به فلسطین تنها مقاومت است و هر راهکار دیگری، نتیجه ای جز هدر رفت انرژی و تضییع خون و رشادت های ملت فلسطین نخواهد داشت.

ما خطاب به امت نیز اعلام می کنیم که حمایت های آن از مقاومت در فلسطین را ارج می نهیم و تاکید می کنیم که دستاوردهای مقاومت به ویژه طی دو دهه اخیر مرهون حمایت های امت؛ چه در زمینه تسلیحاتی، مالی و انتقال تجارب و چه در زمینه حمایت معنوی ملت ها بوده است و در واقع همه طرف های امت در دستاوردهای مقاومت شریک و سهیم هستند و حامیان مقاومت چه در سطوح رسمی و چه در سطوح مردمی به همان اندازه مبارزان فلسطینی در موفقیت های مقاومت نقش داشتند.

در حال حاضر، منطقه ما در حال تغییر و تحول به سر می برد و بیداری جدیدی در داخل امت جریان دارد که در جریان آن، تمامی طرف ها مشغول التیام زخم های خودشان و به نتیجه رسیدن انقلاب شان هستند. در این شرایط پیام ما به امت این است که با وجود تمامی زخم ها و دردهای عمیق، مساله فلسطین همچنان مساله اصلی امت باقی خواهد ماند و تمامی تلاش ها برای کودتا علیه اراده ملت ها و به شکست کشیدن گزینه های مورد نظر آنها که هدف اصلی شان خدمت به پروژه صهیونیستی است، ناکام خواهد ماند.

 س: اشاره کردید که منطقه ما در مرحله دشواری به سر می برد و در همین روزها ما شصت و ششمین سالروز فاجعه اشغال فلسطین را پشت سر می گذاریم. به نظر شما، این فضا و تحولاتی که ممکن است در آینده روی دهد، ما را به هدف آزاد سازی فلسطین نزدیک می کند، یا از آن دور می سازد؟

ـ بی تردید، پیروزی اراده امت باعث نزدیک تر شدن ما به هدف آزاد سازی فلسطین می شود. ما به امت و گروه های فعال و پویای آن و نیز اراده ملت ها و کشورهایی که از اراده و استقلال کامل برای حمایت از مقاومت برخوردارند و خود را تنها به یک قدرت وابسته نکرده اند، امید داریم. لذا، تحقق اراده این ملت ها باعث افزایش قدرت آنها در حمایت از مساله فلسطین و افزایش توان آنها برای اعمال فشار علیه رژیم صهیونیستی خواهد شد. لذا، من معتقدم که تغییر و تحولات صورت گرفته در منطقه ـ هر چند که امروز در وضعیت تاسفباری به سر می برند ـ اما در نهایت به نفع امت و به ویژه مساله فلسطین خواهد بود.

س: برخی طرف ها مدعی هستند که فلسطین جز با آزادی ملت های عربی و اسلامی از زیر سلطه استعمار آزاد نخواهد شد. آیا شما با این نظر موافق هستید؟

ـ مساله آزاد سازی آرمان بزرگی است و ما اعتقاد داریم که این مساله متعلق به کل امت است. به نظر من دلیل طرح این مساله از سوی برخی طرف ها این است که آنها به آینده امیدوارند و شاید هم برخی طرف ها در راستای جنجال آفرینی چنین مسائلی را مطرح می کنند. اما برای اینکه وارد این بحث ها نشویم، من تاکید می کنم که هر چقدر ملت ها به آزادی بیشتری دست پیدا کنند، آرمان آزادی فلسطین نیز دست یافتنی تر می شود؛ چرا که افراد فاقد آزادی نمی توانند زمینه ساز آزادی شوند و تحقق آزادی تنها از دست انسان های آزاده ساخته است. لذا، هر وقت ملت های امت در هر نقطه ای تسلیم اراده اشغالگران شوند، به زوال و نابودی گرفتار خواهند شد و به صفحات تاریخ خواهند پیوست، اما اگر همچنان حیات و پویایی خود را حفظ کرده و با اراده طرف اشغالگر مقابله کردند، می توانند طرف اشغالگر را نابود کنند؛ همان طوری که این مساله پس از تقریبا 150 سال در الجزائر اتفاق افتاد. ملت الجزائر پویایی و تحرک خود را حفظ کرده و توانستند پس از 130 سال اشغالگران را از خاک خود بیرون کند، اما اگر این ملت تسلیم خواست و اراده طرف اشغالگر می شد، تنها 100 سال برای حذف هویت ملت الجزائر کافی بود.

لذا من تاکید می کنم که بی تردید، آزادی امت نقش اساسی در آزادی ملت فلسطین و سرزمین آن ایفا خواهد کرد، اما این مساله به هیچ وجه نباید باعث شود که شهروندان فلسطینی در عمل به وظایف خود در زمینه مقاومت در برابر اشغالگران کوتاهی کنند و آزادگان و فرزندان غیور امت نیز باید به حمایت های خود از مقاومت ادامه دهند. بی شک، اگر طرف اشغالگر سرزمین فلسطین روی آرامش و آسایش به خود ببیند، به توسعه طلبی های خود ادامه خواهد داد، اما اگر مقاومت در فلسطین ادامه پیدا کند، شکی نیست که رژیم صهیونیستی در نهایت عقب نشینی خواهد کرد؛ چرا که همین رژیم روزی ادعای تشکیل کشور از فرات تا نیل را می کرد، اما امروز در سایه عملیات های مقاومت در فلسطین و لبنان، سعی در دستیابی به صلح در داخل مرزهای کنونی اش را دارد. البته این نمی تواند باعث دست کشیدن ما از پروژه راهبردی مان شود، اما حداقل، مسئولان عالی رتبه این رژیم به این مساله پی برده اند که موجودیت شان در معرض خطر بزرگی قرار گرفته است و به هر حال باید وضعیت موجود را بپذیرند.

س: ملت فلسطین چه در داخل و چه در خارج ملت مبارز محسوب می شود و حتی در صورتی که شهروندان فلسطینی بازداشت و روانه زندان های رژیم صهیونیستی شوند با تمام توان خود به مقاومت ادامه می دهند. در حال حاضر، اسرای فلسطینی در داخل زندان های صهیونیستی دست به اعتصاب غذا زده اند. طراحان اصلی این حرکت اسرای دربند بازداشت موقت بودند، اما در ادامه اسرای دیگری نیز به آنها ملحق شده اند. حماس چه برنامه ای برای حمایت از این اسرا دارد؟

ـ قبل از هر چیز باید به این مساله اشاره کرد که نبرد اسرای دربند بازداشت موقت که از یک ماه فراتر رفته است، نبردی برای پایان دادن به بازداشت های موقت بی حد و مرز رژیم صهیونیستی علیه فرزندان ملت فلسطین و پایان دادن به مساله بازداشت های فوری و بی دلیل و جهت از سوی این رژیم است. از نظر ما، دوران حبس نیز بخشی از مقاومت است و جریان مقاومت از آغاز تصمیم گرفته است که هرگز اسرای فلسطینی را در مقابل اقدامات سرکوبگرانه و ایذائی طرف صهیونیستی در داخل زندان ها تنها نگذارد. در داخل زندان، برنامه هایی برای اسرا تدارک دیده می شود و به امور آنها در خارج از زندان و نیز مشکلات خانواده هایشان و حتی مساله انتخاب وکیل مدافع برای اسرا نیز رسیدگی می شود. در کل تلاش های سیاسی زیادی برای دفاع از مساله اسرا صورت می گیرد و به نظر من خالد مشعل رئیس دفتر سیاسی جنبش حماس در سخنرانی اخیر خود به صراحت اعلام کرد که آزادی اسرا از طریق مقاومت محقق خواهد شد و همان طوری که همگان ابتکار مقاومت در جریان عملیات وفاداری به آزادگان را مشاهده کردند، امیدواریم در آینده نیز شاهد تکرار چنین مبادله هایی باشیم و مقاومت دست به ابتکارات بزرگتر و مهم تری بزند.

جنبش حماس در راستای حمایت از اسرای دربند زندان های صهیونیستی، برنامه های مردمی با حضور گسترده شهروندان فلسطینی برگزار کرد و مساله خوشحال کننده این بود که افرادی از تمامی اقشار جامعه با گرایشات مختلف در این برنامه ها مشارکت داشتند. مساله دیگر این است که تماس های متعددی با دولت ها و طرف های سیاسی منطقه ای و بین المللی برقرار شد تا زمینه مداخله آنها در این مساله و پایان یافتن مساله بازداشت موقت اسرا و مختومه شدن این پرونده فراهم آید. مساله سوم هم تحرکات حقوقی به منظور محکومیت رژیم صهیونیستی در مساله بازداشت اسرا و تشریح درد و رنج اسرای فلسطینی دربند زندان های صهیونیستی بود. به نظر من، این اقدامات به نفع مساله اسرا است، اما همان طوری که گفتم، به نظر می رسد که رژیم صهیونیستی زبانی جز منطق زور نمی فهمد و ان شاء الله این سیاست نیز در مساله اسرا نتیجه خواهد داد.

س: در سالروز حادثه تلخ فاجعه اشغال، تحول مهمی در زندگی فلسطینیان روی داد که همان دستیابی به آشتی ملی بود. اما این شادی فلسطینی ها هنوز تکمیل نشده است؛ چرا که مردم هنوز شاهد اقدامات عملی در راستای تحقق آشتی نبوده اند. بسیاری از رهبران دو جنبش فتح و حماس تاکید کرده اند که صفحه آشتی ملی به تاریخ پیوسته است، اما هنوز اقدامات عملی در این زمینه برداشته نشده است. موضع جنبش حماس در این زمینه چیست؟

ـ بی شک، توافقی که بر سر پایان دادن به شکاف داخلی و تحقق آشتی ملی صورت گرفت، تحولی مهم به ویژه در این برهه بود. به نظر من، با وجود تمامی مداخله جویی ها و تلاش ها برای به شکست کشیدن آشتی ملی، احتمال موفقیت و به نتیجه رسیدن توافق آشتی ملی خیلی زیاد است. ما امروز به جایی رسیده ایم که همه می دانند روند سازش به شکست انجامیده است و شاید طرف آمریکایی بتواند بار دیگر زمینه بازگشت بر سر میز مذاکرات را فراهم آورد، اما باز نمی تواند نتیجه ای را محقق سازد و آنهایی که به دولت آمریکا و رژیم صهیونیستی چشم امید دوخته اند، خیال باطلی دارند. از سوی دیگر، همگان می دانند که در سایه اوضاع کنونی منطقه و تحولات اخیر چاره ای جز وحدت و یکپارچگی جبهه داخلی فلسطین به منظور مقابله با مقتضیات مرحله کنونی و جلوگیری از مواجهه تنها و یکجانبه با دشمن صهیونیستی نبود.

به هر حال، توافق آشتی ملی امضا شد و جنبش های فتح و حماس بر اتخاذ اقدامات عملی در این راستا به تفاهم رسیدند. من می توانم بگویم که طی یک هفته آینده شاهد تشکیل دولت خواهیم بود و بر اساس توافق حاصل شده، دکتر رامی حمد الله نخست وزیر این دولت خواهد بود که قرار است شخصیت های تکنوکرات در قالب آن حضور داشته باشند. از سوی دیگر، پس از مدت ها نخستین نشست کمیته اجرایی سازمان آزادی بخش فلسطین “ساف” برگزار خواهد شد تا اقدامات عملی برای اصلاح ساختار این سازمان و سازماندهی به اوضاع داخلی سیاسی فلسطین فراهم آید. ان شاء الله ما تلاش داریم که این دو مساله در آینده نزدیک اتفاق بیفتد، اما در عین حال، مساله آشتی اجتماعی را نیز دنبال می کنیم و اتفاقا شاهد همکاری برخی خانواده ها و قبایل و گذشت آنها از حق خود هستیم و بدین ترتیب به پیشبرد آشتی ملی امیدوار شده ایم.

من با صراحت تمام می گویم که مساله مورد اختلاف و حل نشده در بحث آشتی ملی که خالد مشعل رئیس دفتر سیاسی جنبش حماس و محمود عباس رئیس تشکیلات خودگردان فلسطین در دوحه نیز مورد بحث و بررسی قرار گرفت، مساله بازداشت های سیاسی بود. واقعیت این است که کمیته ویژه ای برای پیگیری پرونده بازداشت های سیاسی و پایان دادن به این مساله به ریاست دکتر مصطفی برغوثی تشکیل شده است که نمایندگانی از گروه های سیاسی مختلف فلسطین نیز در آن مشارکت دارند. این کمیته تلاش های زیادی به کار می گیرد و ما امیدواریم که این تلاش ها نتایج ملموسی داشته باشد و منجر به مختومه شدن پرونده بازداشت های سیاسی شود؛ چرا که این کار می تواند افق پیش روی ملت فلسطین را باز کند و باعث تحقق واقعی آشتی ملی و پایان یافتن شکاف داخلی شود.

س: آیا شما وعده هایی درباره پایان یافتن مساله بازداشت های سیاسی دریافت کرده اید؟

 ـ دکتر مصطفی برغوثی چند روز پیش به تمامی طرف ها اعلام کرد که تمامی مسائل در آستانه حل شدن است و ما منتظر حصول نتیجه هستیم.

س: اشاره کردید که دولت آتی فلسطین دولت تکنوکرات خواهد بود. آیا این بدین معناست که جنبش های فتح و حماس در آن مشارکت نخواهند داشت؟

ـ قرار نیست شخصیت هایی از دو جنبش فتح و حماس و رهبران آنها در دولت وحدت ملی حضور داشته باشند، بلکه این دولت متشکل از شخصیت های ملی تکنوکرات خواهد بود. من به صراحت اعلام می کنم که برای تحقق آشتی ملی لازم بود یک سری امتیازاتی واگذار کنیم و جنبش حماس این امتیازات را داد، اما این امتیازدهی ها در داخل وطن فلسطینی صورت گرفت و منجر به تحقق منافع ملی خواهند شد و در نتیجه جزء منافع ملی به شمار می روند، اما آنچه که ما مخالف آن هستیم و خواهیم بود، امتیازدهی به دشمن است که نوعی شکست و کوتاهی و تسلیم در برابر دشمن به شمار می رود.

س: رئیس دفتر سیاسی جنبش حماس گفته بود که این جنبش یک سری امتیازاتی را واگذار کرده است. این امتیازات را تبیین می کنید؟

ـ بله ما یک سری امتیازاتی دادیم که از جمله آنها می توان به مساله دولت و تشکیل آن و نیز مساله نخست وزیری اشاره نمود. ما با تشکیل دولت با حضور شخصیت های مستقل و نخست وزیری محمود عباس موافقت کردیم و پس از آن نیز مقرر شد که شخص دیگری به عنوان نخست وزیر انتخاب شود و گروه های سیاسی اصلی فلسطینی در دولت وحدت ملی حضور نداشته باشند. علاوه بر این، تفاهم کردیم که آشتی ملی را به اقدامات میدانی مانند بازداشت های سیاسی و تعقیب و احضارهای امنیتی سرویس های امنیتی تشکیلات خودگردان که به نوبه خود از اهمیت زیادی برخوردار است، گره نزنیم. به نظر من وحدت ملی خیلی مهمتر از این مسائل است و شاید برخی طرف ها سعی در مانور بر روی این مسائل به منظور به شکست کشیدن آشتی ملی را داشته باشند، اما چاره ای جز این امتیازدهی نداشتیم.

از سوی دیگر، بر اساس قانون اساسی فلسطین، دولت باید از پارلمان رای اعتماد بگیرد، اما ما با این مساله موافقت کردیم که دولت بدون اخذ رای اعتماد از پارلمان تشکیل شود و یک ماه بعد پارلمان تشکیل جلسه داده و درصدد عمل به اختیارات و مسئولیت های خود برآید. از همین رو، من معتقدم که این امتیازدهی ها در عرصه داخلی نوعی دستاورد و موفقیت است که به آشتی ملی و احیای وحدت ملت فلسطین کمک می کند.

س: آیا جنبش حماس این امتیازات را به خاطر ضعف خود واگذار کرد یا در راستای اهتمام به یکپارچگی جبهه داخلی دست به چنین کاری زده است؟

ـ هیچ کس نمی تواند ادعا کند که این امتیازدهی ها از موضع ضعف صورت گرفته و یا به صورت آنی چنین تصمیمی اتخاذ شده است. ما این مسائل را 4 سال پیش و در سال 2009 اعلام کرده بودیم و امروز درصدد اجرای آنها هستیم و اعلام می کنیم که هیچ تغییری در موارد مذکور ایجاد نشده است و تنها موانع موجود بر سر راه اجرای توافقات صورت گرفته رفع شده اند و اکنون امکان اجرای آنها وجود دارد. من نمی خواهم طرف خاصی را مسئول این وضعیت معرفی کنم، بلکه ما تلاش داریم به آشتی ملی ادامه دهیم.

اما پاسخ من به طرف هایی که مدعی هستند آشتی ملی در نتیجه ضعف جنبش حماس صورت گرفته، این است که این مساله از سوی طرف هایی مطرح می شود که آشتی ملی را دوست ندارند. علاوه بر این، اگر آنها مدعی هستند که ضعف حماس باعث گرایش آن به سمت آشتی ملی شده است، باید به این سوال نیز پاسخ دهند که چرا وقتی حماس در موضع قدرت حضور داشت، باز هم دست آشتی به سمت طرف مقابل دراز کرده بود؟ شاید آنها مدعی شوند که حماس می خواست از قدرت خود برای تحقق آشتی ملی استفاده کند! لذا، مشخص می شود آنهایی که دل خوشی از آشتی ملی طرف های فلسطینی ندارند، در هر حالتی بهانه ای برای ضربه زدن به آشتی ملی و حمله به آن پیدا می کنند.

قدرت جنبش حماس ریشه در دو مساله اساسی دارد: نخست؛ ملتی که به آن رأی اعتماد و مشروعیت داده است. ما به جرأت می توانیم بگوییم که در طول 7 سال گذشته تلاش های زیادی برای تحریک افکار عمومی ملت فلسطین علیه جنبش حماس صورت گرفت، اما این تلاش ها نتیجه ای در بر نداشت و این جنبش توانست جایگاه و موقعیت سیاسی و مردمی خود را حفظ کند. مساله دوم؛ پروژه مقاومت است که همچنان ادامه دارد و در جریان تجاوز سال 2009 توانست به خوبی از عهده مقابله با رژیم صهیونیستی برآید و ضربات سنگینی نیز در جنگ سال 2012 به آن وارد کند و در اقدامی بی سابقه با موشک های خود قدس و تل آویو را هدف قرار دهد. همگان می دانند که مقاومت همچنان آماده مقابله با تجاوزات صهیونیستی است و ان شاء الله در روزهای آینده نیز دست به چنین عملیات هایی خواهد زد.

س: این مساله درباره طرف مقابل نیز مطرح است و گفته می شود که ابو مازن و جنبش فتح پس از شکست روند سازش و تضعیف موضع شان، به سمت آشتی ملی گرایش پیدا کردند. نظر شما در این باره چیست؟

ـ به نظر من، هر کسی بخواهد از آشتی ملی به عنوان یک برگه و اهرم استفاده کند، از لحاظ سیاسی در مقابل ملت فلسطین رسوا خواهد شد؛ حال این طرف جنبش حماس باشد یا جنبش فتح؛ چرا که وحدت ملت فلسطین یک ابزار و وسیله نیست، بلکه حقیقتی است که باعث همبستگی می شود. مساله دیگر این است که من این موضع جنبش فتح را یک دستاورد برای آن می دانم که رهبران این جنبش به این باور رسیده باشند که روند سازش شکست خورده است و باید به دامان مقاومت مبتنی بر وحدت ملی بازگردد. این یک دستاورد برای جنبش فتح و تمام ملت فلسطین است. در این صورت است که موضع طرف فلسطینی بر اساس اصل مقابله با رژیم صهیونیستی و مقاومت در برابر آن متحد می شود و می توان انتظار حمایت امت از آنرا داشت.

س: برخی رسانه های گروهی از موافقت حماس با تشکیل دولتی از سوی محمود عباس رئیس تشکیلات خودگردان فلسطین خبر داده اند که می تواند شروط کمیته چهارجانبه بین المللی را به رسمیت بشناسد. این رسانه ها مدعی هستند که این موضع حماس به معنای پذیرش حل راهکار تشکیل دو کشور و به رسمیت شناختن غیر مستقیم رژیم صهیونیستی است. پاسخ شما به این ادعاها چیست؟

ـ برخی ها آرزو دارند که حماس روزی رژیم صهیونیستی را به رسمیت بشناسد، اما من به صراحت اعلام می کنم که این جنبش هرگز اسرائیل را به رسمیت نخواهد شناخت و هیچ بحثی در این مساله نیست. سرزمین فلسطین متعلق به ماست و ما حقوقی داریم که طرف اشغالگر آنها را غصب کرده است و بالاخره روزی آنها را پس خواهیم گرفت. لذا، کسی که امروز نمی تواند سرزمینش را آزاد کند نباید آنرا به دشمن واگذار کند، بلکه باید حقش را حفظ کند و در راه احقاق آن مبارزه کند تا نسل های بعدی نیز همین راه وی را ادامه دهند؛ همان طوری که فرد ناتوان از دستیابی به امر حلال، اجازه توسل به فعل حرام را ندارد. لذا، کسی که نمی تواند سرزمین تحت اشغالش را آزاد کند، حق ندارد آنرا بفروشد یا در حفظ آن کوتاهی و یا خیانت کند.

بنابراین این توهم که جنبش حماس روزی رژیم صهیونیستی را به رسمیت خواهد شناخت، خیالی واهی است و هرگز چنین اتفاقی نخواهد افتاد، بلکه ما معتقدیم آنهایی که رژیم صهیونیستی را به رسمیت شناخته اند و با آن توافق صلح امضا کرده اند، پس از آنکه به این واقعیت پی برده اند که این غده سرطانی هیچ حد و مرزی نمی شناسد و شروط آن تمامی ندارد و همچنان به نقض حریم و حاکمیت آنها و کشتار شهروندان شان و نیز جاسوسی علیه منافع آنها ادامه می دهد، باید از این موضع خود عقب نشینی کنند. همان طوری که همگان می دانند اخیرا اخباری درباره جاسوسی رژیم صهیونیستی از آمریکا به عنوان همپیمان اصلی این رژیم منتشر شد و در این شرایط، آنهایی که فکر می کردند که می توانند با اسرائیل صلح کنند، باید این واقعیت را قبول کنند که این ها خیالی بیش نیست و هرگز چنین مساله ای اتفاق نخواهد افتاد. لذا، آنهایی که فکر به رسمیت شناختن رژیم صهیونیستی را در سر دارند، باید در مواضع خود بازنگری کنند.

اکنون ما فلسطینی ها معتقدیم که سوال بزرگی که پیش روی ما قرار دارد، این است که پس از به رسمیت شناختن اسرائیل از سوی ما، چه اتفاقی خواهد افتاد. من فکر می کنم که ما فرصت خوبی برای بازنگری سیاسی همه جانبه در عرصه ملی پیش روی خود داریم تا بتوانیم مواضع خود را اصلاح کنیم و به روند تحقق پروژه ملی مقاومتی فلسطین که یادآور تاریخ مبارزاتی و حقوق ماست و ان شاء الله زمینه ساز آزادی فلسطین خواهد شد، کمک کنیم.

س: نظر شما درباره موافقت جنبش حماس با تشکیل کشور فلسطین در مرزهای سال 1967 چیست؟

ـ این مساله کاملا آشکار است و ما نباید مسائل را به صورت جزئی مورد بررسی قرار دهیم. توافقنامه ای که در ژوئن سال 2006 میان تمامی گروه های فلسطینی به امضا رسید و در ادامه به سند اسرا یا سند وفاق ملی معروف شد، پروژه حد اقلی مورد قبول گروه های فلسطینی است که در راستای آن باید کشور فلسطینی در مرزهای 4 ژوئن سال 67 تشکیل شود و ضمن برخورداری از حاکمیت کامل، شهر اشغالی قدس به عنوان پایتخت آن انتخاب شود و زمینه بازگشت آوارگان فلسطینی به سرزمین و وطن خود نیز فراهم گردد. این کمترین چیزی است که گروه های فلسطینی آنرا قبول دارند، اما به معنای عقب نشینی هیچ گروهی از برنامه خود در ارتباط با دیگر حقوق فلسطینی نیست. ما معتقدیم که این توافقات کمترین حد خواسته های گروه های فلسطینی است و هیچ کس نمی تواند از آنها چشم پوشی کند، اما اگر بخواهد می تواند اهدافی بیشتر از آن برای خود تعریف کند و درصدد تکمیل این روند برآید. اگر یک طرف فلسطینی بگوید که من تنها خواستار تشکیل کشور فلسطین در مرزهای سال 67 هستم، ما به وی می گوییم که با نظرش موافق هستیم، اما وی نمی تواند به ما بگوید که نباید این روند را تکمیل کنید. هر کس دوست داشته باشد این روند را تکمیل کند ما از آن حمایت می کنیم.

س: دوباره به مساله آشتی ملی برمی گردیم. برخی گروه های فلسطینی نسبت به این مساله ناراحت هستند که گفتگوهای آشتی ملی به گفتگوهای دو جانبه میان دو جنبش فتح و حماس تبدیل شده است و دیگر گروه ها در گفتگوهای آشتی ملی مشارکت ندارند و همین انحصار گفتگوها میان دو جنبش فتح و حماس می تواند باعث شکست آشتی ملی شود. نظر شما در این باره چیست؟

ـ من به نظر همه احترام می گذارم؛ حتی اگر آنرا قبول نداشته باشم. من این مساله را قبول دارم که آشتی ملی باید میان تمامی طرف ها صورت گیرد، اما اجازه دهید واقعیت را خدمت شما عرض کنم. پس از آن که شکاف داخلی شکل گرفت، ما با تمامی گروه ها برای تحقق آشتی ملی صحبت کردیم و توافق آشتی نیز به امضای تمامی گروه های فلسطینی رسیده است و هیچ یک از طرف ها نادیده گرفته نشده اند. من به صراحت اعلام می کنم که تمامی گروه ها در این آشتی شریک بوده اند و من از مواضع برخی گروه ها که به موضع جنبش فتح یا ابو مازن اعتماد نداشتند و با احترام به موضع حماس و رهبران آن، به حمایت از این آشتی پرداختند، تقدیر و تشکر می کنم. در متن توافقنامه به جزئیات اجرای تفاهمات اشاره شده بود. لذا، اگر تخلفی از بندهای توافق آشتی صورت گرفته است، ما خوشحال می شویم که گروه های فلسطینی در این زمینه اظهارنظر کنند و ما هرگز بر اشتباهات مان اصرار نمی کنیم. در صورتی هم که اقدامات صورت گرفته مطابق متن توافقنامه باشد، این گروه ها باید با اقدامات مذکور همراه شوند و نه اینکه مجریان توافق آشتی را به تخطی از توافقات صورت گرفته متهم کنند.

س: برخی طرف ها معتقدند که تعدادی از نظام های عربی سعی در کودتا علیه محمود عباس را دارند. برخی کشورهای عربی هم محمد دحلان یا برخی دیگر از رهبران جنبش فتح را در خاک خودشان مهمان کرده اند و عباس اخیرا خواستار اخراج و ارجاع این اشخاص به کرانه باختری به منظور محاکمه شان شده بود. دیروز نیز آقای شرائحی با عبد الفتاح سیسی سرکرده دولت کودتا در مصر دیدار کرده و با وی عکس یادگار گرفته بود. در حالی که محمود عباس خواستار اخراج وی از مصر شده بود. آیا به نظر شما موضع عباس در جهان عرب به خطر افتاده است؟

ـ قبل از هر چیز می خواهم بگویم که همه می دانند مشکل داخلی جنبش فتح با محمد دحلان و برخی دیگر از رهبران این جنبش که از تشکیلات خودشان برکنار و اخراج شده اند، مساله داخلی این جنبش مانند هر جنبش دیگری در فلسطین است و ما هرگز در مسائل داخلی گروه های فلسطینی دخالت نکرده و در صدد بهره گیری از آنها نیستیم؛ چرا که چنین کاری در عرصه ملی و داخلی خطرناک و ضرربار است. اگر شخصی به خاطر افکار سیاسی اش از یک جنبش کنار گذاشته شود، می تواند گروه یا تشکل دیگری را راه اندازی کرده و به فعالیت های سیاسی اش در عرصه فلسطین ادامه دهد، اما اگر به خاطر تخلفاتش از اصول حرفه ای و مسائل امنیتی طرد شده باشد، چه از اعضای حماس باشد و چه از اعضای یک جنبش دیگر، منافع ملی ایجاب می کند که به وی اجازه ورود در این عرصه داده نشود.

اکنون برخی طرف ها فکر می کنند که امکان تغییر مقامات فلسطینی در راستای خدمت به رژیم صهیونیستی وجود دارد، اما من خطاب به آنها می گویم که اولا: ملت فلسطین فردی را که با حمایت آمریکا و رژیم صهیونیستی برای اداره امور آن انتخاب شده باشد، قبول نمی کند و آنها باید از این اوهام و خیالات خود بیرون بیایند. مساله دوم اینکه هر طرفی سعی در اجرای چنین برنامه ای درباره فلسطینیان داشته باشد، نباید وقتی طرف های دیگر هم درصدد اجرای برنامه مشابهی علیه خودشان برآمدند، ناراحت شود. به عبارت دیگر، هر کس چنین برخوردی با طرف فلسطینی داشته باشد، باید انتظار رفتار مشابه با خودش را هم داشته باشد. شاید فلسطینیان امروز به خاطر اینکه تحت اشغال رژیم صهیونیستی هستند، نمی توانند کاری بکنند و همین مساله باعث شده است که برخی طرف ها به خود جرأت دخالت در امور فلسطینیان را بدهند، اما باید به یاد داشته باشند که شاید روزی فرا برسد که تمامی حامیان این جریان نابود شوند. لذا من تاکید می کنم که هر کس کار خیر از دستش برمی آید باید آنرا انجام دهد و در غیر این صورت دست به حماقت در عرصه داخلی فلسطین نزند.

س: اخیرا خبرهای زیادی درباره بهبود روابط حماس و جمهوری اسلامی ایران منتشر می شود، این خبرها را تایید می کنید؟

روابط ما با ایران سابقه ای طولانی دارد و به اوایل دهه 90 بر می گردد. جمهوری اسلامی ایران نقشی اساسی و بزرگ در حمایت از مقاومت فلسطین داشت و این حمایت ها تنها محدود به جنبش حماس نیست، بلکه تمامی گروه های مقاومت را شامل می شود.

پس از کودتای سال 2006 علیه نتایج انتخابات، تهران به حمایت های خود از طرف منتخب ملت فلسطین ادامه داد و شاید این مساله خوشایند برخی طرف ها و به ویژه رژیم صهیونیستی و حامیان آن نبود. البته این روابط نیز مانند هر گونه رابطه دیگری در معرض چالش ها و بحران هایی قرار گرفته است، اما من به صراحت می توانم بگویم که روابط حماس با ایران در حال پیشرفت و بهبود است و به مراتب بهتر از آن چیزی است که برخی طرف ها فکرش را می کنند.

طی ماه های اخیر دیدارهای متعددی میان رهبران حماس و مسئولان ایرانی صورت گرفته است و شاید طی روزهای آینده و به ویژه پس از دیدار اخیر خالد مشعل رئیس دفتر سیاسی با آقای امیر عبد اللهیان معاون وزیر امور خارجه ایران خبرهای بیشتری در این زمینه منتشر شود.

س: اگر امکان دارد در مورد دیدار عبداللهیان با مشعل بیشتر صحبت کنید؟

در این دیدار بیشتر سه مساله مورد بحث و بررسی قرار گرفت: نخست مساله آشتی ملی و تحولات داخلی فلسطین که ما شاهد حمایت کامل ایران از این مساله و تاکید آن بر لزوم یکپارچگی جبهه داخلی فلسطین بودیم و این مساله تازه ای نیست. این وحدت باید مبتنی بر مقاومت تا آزاد سازی سرزمین فلسطین باشد. محور دوم گفتگوهای طرفین تحولات منطقه و بازتاب های آن بر روی مساله فلسطین بود و مشعل در این دیدار تاکید کرد که تحولات منطقه هر چقدر هم شدت داشته باشد، باز هم پایداری ملت فلسطین باید ادامه پیدا کند و حمایت ها از مقاومت به منظور ادامه مبارزات علیه رژیم صهیونیستی ادامه پیدا کند و در مقابل، مقاومت نیز امت را در برابر رژیم صهیونیستی تنها نگذارد. اما مساله سوم به روابط دو جانبه طرفین و لزوم توسعه این روابط مربوط بود و به نظر من این دیدار مثبت و سازنده بود و به حول و قوه الهی به بهبود مناسبات میان حماس و ایران کمک خواهد کرد.

س: آیا “بحران سوریه” همچنان مانعی بر سر تقویت روابط دو جانبه است؟

من به صراحت اعلام می کنم که روابط مستحکم طرفین با این سابقه طولانی و همکاری های میدانی که حمایت های ایران از مقاومت و حقوق ملت فلسطین نمود عینی آن است، تحت تاثیر شدید چنین اختلاف نظرهایی قرار نمی گیرد. شاید برخی طرف ها سعی در بزرگنمایی این مساله دارند، اما من معتقدم که هیچ طرفی نباید جنبش حماس را به خاطر موضع خود در این زمینه مورد بازخواست و سرزنش قرار دهد. ما از همان آغاز اعلام کردیم که بحران سوریه مساله داخلی این کشور است و بحران سوریه باید در داخل این کشور حل و فصل شود و این همان موضعی است که ما در سال 2011 اتخاذ کردیم و هنوز هم به آن پایبند هستیم. ما از درگیری ها و کشتارها در سوریه و نیز تخریب مناطق مختلف آن ناراحت هستیم و معتقدیم که تنها طرف ذینفع این وضعیت رژیم صهیونیستی است و خسارت های اصلی به ملت سوریه وارد می شود که این آزار و اذیت ها را تحمل می کند.

 س: موضع جنبش حماس در قبال بحران سوریه واضح و آشکار است و طی بیانیه این جنبش تشریح شده است، اما برخی رسانه ها شبهاتی در مورد حمایت حماس از برخی گروه های مسلح در سوریه منتشر می کنند، نظر شما در باره این دست اخبار چیست؟

حماس هرگز در امور داخلی کشورهای دیگر دخالت نکرده و نخواهد کرد. این ها ادعاهای بی پایه و اساسی هستند که برخی طرف ها مطرح می کنند اما دلیل و مدرکی ندارند. اینکه مدعی هستند حماس از برخی گروه ها و طرف ها در داخل سوریه حمای می کند، هیچ دلیل و مدرکی برای آن وجود ندارد. ما خودمان آرمانی داریم که نیازمند تلاش گسترده ما و ملت فلسطین و حتی حمایت های امت است و امکان آنرا نداریم که این تلاش های خود را صرف مسائل دیگر کنیم. از سوی دیگر، ما می دانیم همان طوری که خودمان مخالف دخالت در امور داخلی مان هستیم، منطق حکم می کند که در امور دیگران نیز دخالت نکنیم.

ما معتقدیم که امت ما باید به صورت آزاد و مقتدر به حیات خود ادامه دهد و حمایت از یک طرف در برابر طرف دیگر هیچ معنایی ندارد. مطمئنم که تمامی انسان های شریف و آزاده در داخل امت؛ اعم از اینکه جزء طرف های رسمی باشند و یا جزء تشکل های مردم نهاد و احزاب سیاسی و یا حتی یک شهروند عادی باشند، از این مساله حمایت می کنند. ما خواستار اقتدار امت هستیم و معتقدیم که برقراری عدالت، استقلال در تصمیم گیری های سیاسی، عدم وابستگی به طرف های خارجی و یا بین المللی، همبستگی و مقابله با تلاش ها برای فتنه انگیزی در داخل امت و تمرکز بر روی دشمن واقعی که سعی در اشغال سرزمین و هتک حرمت و مصادره حقوق امت را دارد، می تواند باعث اقتدار امت شود و فکر نمی کنم که این موضع ما سزاوار سرزنش و یا عتاب باشد.

س: آیا احیای روابط حماس با ایران به معنای بازگشت آن به محور مقاومت و بازدارندگی است؟

به کار بردن عبارت “احیای روابط” زیاد دقیق نیست. به نظر من، روابط طرفین هرگز قطع نشده بود که بخواهیم در صدد برقراری مجدد آن باشیم. من فقط می توانم بگویم که گروه های مقاومت همچنان در میدان هستند و به اصول و مبانی خود پایبندند. مقاومت هرگز تاریخ پربار و دیرینه خود؛ چه در زمینه روابط و چه در زمینه دستاوردها را از یاد نمی برد و من نمی خواهم بیشتر از این در این باره صحبت کنم.

س: برخی نظرسنجی ها نشان می دهد که یک چهارم مردم کره زمین از اسرائیلی ها و صهیونیست ها متنفرند. به نظر شما این مساله چه معنایی می تواند داشته باشد؟

ـ این بدین معناست که سه چهارم مردم زمین هنوز چهره واقعی رژیم صهیونیستی به عنوان طرف اشغالگر سرزمین فلسطین را نشناخته اند و شاید هم این سه چهارم مردم جهان نیز از رژیم صهیونیستی متنفرند، اما نظرسنجی ها نمی خواهند واقعیت ها را بیان کنند. ما اعلام می کنیم که مقاومت چه در سطح ملت فلسطین و چه در سطح امت توانسته است کذب و دروغین بودن ادعای رژیم صهیونیستی درباره حق صهیونیست ها در سرزمین فلسطین را به جهانیان اثبات کند و کذب ادعای آن درباره دموکراتیک بودن رژیم اشغالگر قدس را نیز نشان دهد. ما موفق شده ایم ادعاهای این رژیم درباره اینکه اسرائیل پل رسیدن به تمدن غربی در منطقه است، را رد کنیم و خطوط اصلی چهره کریه و واقعی رژیم صهیونیستی به عنوان رژیم نژاد پرست، متجاوز و تروریست را که اقدام به کشتار ملت فلسطین، اشغال سرزمین آن و راه اندازی بزرگترین هلوکاست در تاریخ بشریت کرده است، به جهانیان نشان دهیم. هلوکاستی که این رژیم مرتکب شده است، به اندازه ای بزرگ و فجیع است که هلوکاست مورد ادعای آن در مقابل این جنایت ها به داستان کوچکی می ماند. ما نباید این موفقیت ها را نادیده بگیریم، اما نباید به این حد نیز بسنده کنیم، بلکه باید تلاش های بیشتری به کار بگیریم تا چهره واقعی رژیم صهیونیستی را به جهانیان نشان دهیم و بتوانیم حمایت جهانیان از خود در مقابل رژیم صهیونیستی و حامیان آنرا را جلب کنیم.

س: تلاش های رژیم صهیونیستی برای یهودی سازی قدس ادامه دارد و طی دوره اخیر شدت بیشتری به خود گرفته است و ما شاهد حملات روزمره به مسجد مبارک الاقصی هستیم. این حوادث در حالی روی می دهد که تحولات بزرگی در منطقه رقم می خورد. برخی طرف ها معتقدند که رژیم صهیونیستی می خواهد قبل از بازگشت آرامش به منطقه، مساله قدس را حل و فصل کرده و معبد کذایی را احداث کند. نظر شما در این باره چیست؟

ـ رژیم صهیونیستی دو سال قبل از بحران بزرگ خبر داده بود. مقامات صهیونیستی با آغاز انقلاب های منطقه به دنبال راهی برای مقابله با خطرات راهبردی متوجه این رژیم از طریق ایجاد واقعیت های جدید بر روی زمین و تثبیت اوضاع بودند تا جامعه بین المللی وضعیت موجود را به عنوان امر مسلم قبول کند.از جمله طرح هایی که رژیم صهیونیستی برای تحقق این هدف خود در نظر گرفته بود، یهودی سازی قدس، مصادره مسجد مبارک الاقصی و اشغال اماکن مقدس فلسطینی بود که به نظر می رسد موعد سررسید این طرح ها فرا رسیده است. ما معتقدیم که ملت فلسطین همچنان به مقاومت در برابر این پروژه ها ادامه می دهد. درست است که اراضی و مستغلات فلسطینیان مصادره شده است، اما این اقدامات باعث ایجاد مشروعیت نمی شوند؛ چرا که صاحبان این اراضی و مستغلات همچنان در قید حیات هستند و اسناد مربوط به تملک اراضی و مستغلات شان را در اختیار دارند. کل دنیا نیز می داند که قبل از جنگ سال 67 هیچ خبری از اسرائیلی ها و صهیونیست ها در قدس نبود؛ لذا، تلاش های رژیم صهیونیستی برای تغییر اوضاع قدس نمی تواند به هیچ وجه مساله ای قابل قبول باشد.

طرح های رژیم صهیونیستی علیه مسجد الاقصی نشان دهنده افزایش جرأت و جسارت این رژیم تا حد ریسک پذیری است. صهیونیست ها فکر می کنند که این اقدامات بی پاسخ خواهد ماند، اما آنها قبلا فلسطینی ها را آزمایش کرده و دیده اند که چطور هزاران نفر از آنها به منظور دفاع از مسجد الاقصی و مقدسات فلسطین بسیج شدند و اکنون نیز امکان وقوع چنین حادثه ای وجود دارد. البته این مساله تنها به خود فلسطینی ها محدود نخواهد شد، بلکه شاید ابعاد گسترده تری پیدا کند. من به صراحت اعلام می کنم که هر گونه تعرض به مسجد الاقصی و قدس عواقب وخیمی به دنبال خواهد داشت. شهروندان فلسطینی تلاش های زیادی برای حمایت و دفاع از قدس انجام می دهند، اما این تلاش ها باید از حمایت امت نیز برخوردار شود. در همین راستا، برخی طرف ها در داخل امت تلاش های زیادی انجام می دهند، اما اگر رژیم صهیونیستی فکر می کند که می تواند با استفاده از سکوت برخی طرف ها بر قدس و مسجد الاقصی سلطه پیدا کند، اشتباه می کند؛ چرا که مدافعان قدس و مسجد الاقصی می توانند دست به کارهای بزرگتری بزنند. لذا، قدس و مسجد الاقصی با وجود تمامی اقدامات رژیم صهیونیستی همچنان متعلق به ما فلسطینیان خواهند بود و مقدسات اسلامی و مسیحی حق ما هستند و طولانی شدن مدت اشغالگری و حتی ماهیت تجاوزات رژیم صهیونیستی نمی تواند حقی را برای این رژیم متجاوز در سرزمین فلسطین ایجاد کند.

س: پاپ واتیکان به عنوان شخصیت دینی درجه یک جهان مسیحیت طی روزهای جاری به اراضی اشغالی فلسطین سفر کرده است، اما حاضر به دیدار با صهیونیست ها در قدس نشده است. آیا این مساله به منزله شکست سیاست رژیم صهیونیستی در معرفی قدس به عنوان پایتخت اسرائیل است؟

ـ این مساله علاوه بر اینکه به معنای عدم پذیرش قدس به عنوان پایتخت رژیم صهیونیستی است، حاوی این پیام است که حتی موضع سیاستمداران در قبال پایتختی قدس برای رژیم صهیونیستی نمی تواند زمینه ساز پذیرش چنین ایده ای شود. من امیدوارم که صهیونیست ها این پیام کلیسا و واتیکان را دریافت کرده باشند که تداوم اشغالگری این رژیم در سرزمین فلسطین و قدس بی جواب نخواهد ماند و شهر قدس اماکن مقدس مسیحی زیادی را در خود جای داده است و قبل از حضور اشغالگران در این سرزمین، مسیحیان دوران طلایی را در آنجا تجربه می کردند، اما پس از اشغال قدس، جمعیت مسیحیان به مرور کاهش یافته است و در حالی که جمعیت آنها قبل از اشغال قدس 42 هزار نفر بود، امروز در نتیجه اقدامات رژیم صهیونیستی به منظور کوچاندن مسیحیان قدس به 10 هزار نفر کاهش یافته است. اشاره به این نکته نیز لازم است که قطعه زمین وقف شده برای یک کلیسا از سوی رژیم صهیونیستی مصادره شد و برای ساخت معبد مورد استفاده قرار گرفت و همگان می دانند که این رژیم اراضی وقفی کلیسای مسیحی یونانی را چند سال قبل مصادره کرد و این بدین معناست که صهیونیست ها در تجاوزات خود به کلیساها و مسیحیان نیز همانند تجاوزات شان به مسلمانان و مقدسات شان عمل کرده اند.