رامی عبده: رژیم صهیونیستی به عمد غیرنظامیان را هدف قرار می دهد

عبده در گفتگوی ویژه با مرکز اطلاع رسانی فلسطین اظهار داشت که نظامیان صهیونیستی در جریان تجاوز کنونی ارتش صهیونیستی به غزه مرتکب جنایت های کامل جنگی شده اند و بررسی وضعیت شمار زیادی از مجروحان نشان می دهد که جنگنده های صهیونیستی در حملات خود از سلاح های ممنوعه ای مانند “دایم” استفاده کرده اند که باعث تخریب و متلاشی شدن استخوان های افراد می شود.

وی افزود مرکز اروپایی ـ مدیترانه ای موارد متعددی از شهادت های هولناک ساکنان غزه درباره جنایت های ارتش عبری علیه غیرنظامیان و به ویژه کودکان را ثبت کرده است. عبده در عین حال نسبت به تعطیلی بخش بهداشت نوار غزه در سایه شرایط وخامت بار بی سابقه هشدار داد.

در زیر متن کامل این مصاحبه از نظر خوانندگان محترم می گذرد:

ـ لطفا درباره سلاح های ممنوعه ای که رژیم صهیونیستی علیه غیرنظامیان مورد استفاده قرار می دهد، صحبت کنید؟

بله، بسیاری از کارشناسان و پزشکان غربی استفاده جنگنده های صهیونیستی از سلاح های ممنوعه برای هدف قرار دادن غیر نظامیان را تایید کرده اند که از جمله این سلاح ها می توان به اسلحه “دایم” اشاره نمود و موارد بررسی شده صحت این مدعای ما را اثبات می کند.

ما سعی در فراهم کردن زمینه حضور تعدادی از کارشناسان در غزه را داریم و در همین راستا، دعوتنامه هایی را هم برای برخی کارشناسان مسائل پزشکی ارسال کرده ایم تا با حضور در غزه اسناد مربوط به جنایت های جنگی رژیم صهیونیستی را جمع آوری کنند تا ما با دلیل و مدرک قانع کننده و از طریق علمی بتوانیم جنایت رژیم صهیونیستی در استفاده از سلاح های ممنوعه را ثابت کنیم.

ـ شما چطور می توانید ارتکاب “جنایت های جنگی” توسط نظامیان صهیونیستی در غزه را ثابت کنید؟

ما قبلا تجربه های متعددی در زمینه استفاده رژیم صهیونیستی از سلاح های ممنوعه داشتیم و در کنار آن می خواهیم ساز و کارهای مورد استفاده این رژیم برای استفاده از این سلاح ها را به صورت مستند مشخص کرده و نشان دهیم که این سلاح ها چطور باعث نابودی زندگی مردم می شود.

ما درباره اهدافی صحبت نمی کنیم که احتمالا ماهیت نظامی داشته باشند و حتی خود رژیم صهیونیستی نیز از غیرنظامی بودن این اهداف اطمینان دارد و برای حمله به آنها دست به “فریب افکار عمومی” می زند. این رژیم قدرت ضربه زدن به مبارزان مسلح را ندارد و از همین رو، تلاش می کند به خانواده های غیرنظامی ضربه زده و باعث اذیت و آزار آنها می شود.

لذا، ما با جنایت های کامل مواجه هستیم و می خواهیم دقیقا مشخص کنیم که چه جنایت هایی صورت گرفته است؛ چرا که تا این لحظه هیچ منزلی که از قبل برای اهداف نظامی مورد استفاده قرار گرفته باشد، یا عملیات نظامی از آنجا صورت گرفته باشد، مشاهده نشده است. در نتیجه، ما سعی در مستند سازی جنایت های رژیم صهیونیستی و به ویژه جمع آوری اسناد لازم درباره کیفیت سلاح های مورد استفاده و خسارت های وارده به قربانیان و اموال و املاک آنها را داریم و انتظار می رود که با مشخص شدن بمباران منازل و اطلاع افکار عمومی از این مساله، واکنش هایی را در این زمینه شاهد باشیم.

ـ آیا شما در مرکز اروپایی ـ مدیترانه ای وضعیت قربانیان را به دقت ثبت و ضبط کرده اید؟

بله ما تمامی اتفاقات را به دقت ثبت و ضبط می کنیم و شهادت های عینی و هولناکی از عملیات حمله به غیرنظامیان در اختیار داریم که نشان می دهند اهداف مورد حمله نمی توانستند اهداف نظامی بوده باشند یا عملیات های مسلحانه از آنجا صورت گرفته باشد، بلکه کاملا غیرنظامی بوده اند.

ما درباره ضربات وارده به غیرنظامیان صحبت می کنیم و رژیم صهیونیستی وقتی به غیرنظامیان حمله می کند، به آنها حتی فرصت ترک منازل شان را هم نمی دهد و ادعاهای مطرح شده درباره اعطای فرصت برای تخلیه منازل بی پایه و اساس است؛ چرا که نمی توان به اعضای یک خانواده با موشک هشدار داد و اینکه رژیم صهیونیستی با موشک به مردم هشدار می دهد، نشانگر قصد و نیت آن برای کشتار غیرنظامیان است.

ـ شما چطور موارد حمله ارتش صهیونیستی به منازل غیرنظامیان را دنبال می کنید؟

ما اینجا باید به نتایج گزارش کمیته حقیقت یاب سازمان ملل موسوم به “کمیته گلدستون” درباره جنگ فرقان طی سال های 2008/2009 اشاره کنیم که بر اساس آن، ارتش صهیونیستی در جریان جنگ مذکور فرصت بیشتری نسبت به جنگ کنونی برای تخلیه منازل غیر نظامیان می داد، اما شیوه کنونی مبتنی بر شلیک موشک توسط جنگنده های ارتش عبری و بمباران منزل مورد نظر به فاصله یک دقیقه و شاید هم کمتر یا بیشتر است که باعث کشته و زخمی شدن شمار بیشتری از اهالی خانواده ها می شود.

در جنگ قبلی اهتمام بیشتری به این مساله معطوف می شد که هشدار باید موثر باشد؛ یعنی به افرادی که در معرض خطر قرار می گیرند، برسد و در عین حال، آنها زمان کافی برای اتخاذ تدابیر لازم در قبال این هشدار را داشته باشند. در گزارش گلدستون آمده بود که موشک های هشدار دهنده ای که توسط ارتش عبری برای هشدار دادن به غیرنظامیان قبل از بمباران منازل آنها شلیک می شد، نوعی بی مسئولیتی کامل است و ارتش عبری باید این مساله را مد نظر قرار دهد که اعطای هشدار به غیرنظامیان و اعطای فرصت کافی به آنها نمی تواند توجیهی برای بمباران منازل باشد؛ چرا که این مساله یکی از شروط متعدد برای انجام حمله است که مهمترین مورد در میان آنها بر این مساله تاکید دارد که وارد آمدن خسارت به املاک غیرنظامیان تنها در صورتی قابل قبول است که این امر در راستای شرایط امنیتی و نظامی ضروری صورت گیرد و ما نمی دانیم که این شرایط ضروری کجا هستند. روشن است که همان طوری که همگان می دانند، رژیم صهیونیستی غیرنظامیان را هدف قرار می دهد.

ـ اوضاع بهداشتی نوار غزه را در سایه تشدید تجاوزات رژیم صهیونیستی چطور ارزیابی می کنید؟

ما امروز در باریکه غزه با یک فاجعه مواجه هستیم. بخش بهداشت غزه هرگز تا این حد از هم پاشیده نبود و ما در مرحله قبل از آغاز تهاجم رژیم صهیونیستی به غزه نیز از فاجعه واقعی صحبت می کردیم، اما امروز این فاجعه شدت پیدا کرده است و برای اولین بار هیات های خارجی در زمان جنگ اجازه ورود به غزه به منظور کمک رسانی به مجروحان را پیدا نمی کنند و حتی با نهایت تاسف، هیچ هیاتی از کرانه باختری هم وارد غزه نشده است. شاید هماهنگی درباره مسائل سیاسی پذیرفتنی باشد، اما اینکه ما بخواهیم درباره ورود یک هیات پزشکی هماهنگی بکنیم، به نظر من یک معضل است.

ـ وضعیت ورود هیات های خارجی و کمک های دارویی به غزه چطور است؟

واقعیت این است که هیچ گونه کمک پزشکی از سوی هیات های خارجی؛ چه در سطح دارو و اقدامات پزشکی و چه در زمینه ورود پزشکان به غزه صورت نگرفته است و بسیاری از مجروحان مجبور به مراجعه به خارج برای مداوای خود هستند. متاسفانه مشکلات زیادی در این زمینه وجود دارد و دهها نفر از مجروحان نیاز به درمان در خارج دارند، اما تنها 10 درصد از آنها توانسته اند از باریکه غزه خارج شوند.

متاسفانه پزشکان به برخی از این مجروحان اعلام کرده اند که با وجود نیاز شدیدشان به مداوا در خارج، از هر گونه تحرکی خوددار کنند؛ چرا که این کار با توجه به شرایط پیچیده خروج از غزه و روال اداری این کار می تواند تبعات خطرناکی بر روی سلامتی آنها داشته باشد و از سوی دیگر، گذرگاه بیت حانون بسته است. در این شرایط، تنها برخی مجروحان اجازه خروج از طریق گذرگاه رفح را که مسئولان آن کاملا سلیقه ای رفتار می کنند، پیدا می کنند. به نظر من، این وضعیت نوعی تشدید ظلم و ستم علیه ملت فلسطین و بیماران است.

ـ وضعیت بهداشتی نوار غزه به چه سمت و سویی می رود؟

اگر وضعیت به همین شکل باقی بماند، ما طی ساعت های آینده شاهد فروپاشی کامل اوضاع بهداشتی نوار غزه خواهیم بود و اگر حملات شدیدتری نسبت به تجاوز کنونی صورت گیرد، شکی ندارم که بخش بهداشتی نمی تواند نیازهای مردم را برآورده سازد.

دو روز قبل، جنگنده های صهیونیستی منزل یکی از نزدیکان مرا بمباران کردند که در جریان آن 8 کودک زخمی شدند. وقتی من برای عیادت از آنها به بیمارستان آمدم، ناگهان پزشکان از من خواستند داروهایی را تهیه کنم که در بیمارستان محل بستری اعضای خانواده نزدیکانم موجود نبود. من برای پیدا کردن این داروها به داروخانه های متعددی مراجعه کردم که اکثر آنها به خاطر شرایط جنگی بسته بودند، اما این داروهای اساسی اصلا نزد وزارت بهداشت هم موجود نبودند و این وضعیت غیرقابل قبول است.

ـ آیا دارو و کمک های دارویی از خارج به دست شما نمی رسد؟

دو روز قبل طبق اعلان مراجع ذیربط در وزارت بهداشت یک محموله دارویی به باریکه غزه وارد شد، اما متاسفانه این داروها هیچ ارتباط مستقیمی با داروهای مورد نیاز در بیمارستان ها در مواقع جنگ نداشت. وقتی اسم تروفین کودکان به گوش آدم می خورد، در مقایسه با نیازهای دارویی نوار غزه بسیار مسخره به نظر می رسد و ما نیاز به رفع احتیاجاتی داریم که پزشکان آنها را فوری و اضطراری تشخیص می دهند.

ـ موسسات بین المللی چه نقشی را در این میان ایفا می کنند؟

متاسفانه سازمان صلیب سرخ و سازمان بهداشت جهانی به عنوان متولیان اصلی امر هیچ نقشی را ایفا نمی کنند و ما شاهد کوتاهی آشکار این موسسات و عدم احساس مسئولیت آنها هستیم.

ما فلسطینی ها و نهادهای حقوقی باید پس از پایان این جنگ به بررسی مواردی بپردازیم که در آنها کوتاهی صورت گرفته است و طرف های مسئول این کوتاهی ها را شناسایی کنیم؛ چرا که این اولین جنگ نیست و اصل این است که ما درس عبرت گرفته باشم، اما اینکه برخی نهادهای مسئول از عمل به وظایف و مسئولیت های خود در این شرایط شانه خالی کنند، به منزله این است که ما با یک فاجعه مواجه هستیم؛ چرا که وجود چنین موسساتی که خدمات واقعی به مردم ارائه ندهند، بدین معناست که آنها نقش نادرست و غیر منطقی ایفا می کنند.