الوقت- پیوستن حزب تندروی «اسرائیل خانه ما»به ائتلاف حاکم در رژیم صهیونیستی و انتخاب آویگدور لیبرمن، رئیس این حزب، بهعنوان وزیر دفاع رژیم تاثیرات قابل توجهی بر تحولات سیاسی آتی دولت کنونی اسرائیلخواهد داشت و باعث می‌شود تا گرایش‌های این دولت به سمت راست افراطی بیش از پیششود. انتخاب لیبرمن به عنوان وزیر دفاع باعث شده است تا در سطوح داخلی وخارجی ابهاماتی نسبت به آینده تحولات منطقه‌ای به وجود آید. در داخل اسرائیل حضورلیبرمن در راس وزارت دفاع باعث می‌شود احتمالات متعددی در زمینه‌های مختلف مطرحشود که حداقل این احتمالات تشدید اقدامات نظامی رژیم صهیونیستی علیه نیروهایمقاومت و به طور خاص در نوار غزه خواهد بود.
در سطحمنطقه‌ای انتخاب لبیرمن در شرایطی صورت می‌گیرد که همگرایی و نزدیکی بی‌سابقه‌ایبین کشورهای عربی و به طور خاص عربستان سعودی با رژیم صهیونیستی شاهد هستیم.همچنانکه عبد الفتاح السیسی رئیس جمهور مصر نیز در هفته گذشته از گسترش معاهده صلحبین مصر و اسرائیل سخن گفت؛ به گونه ای که تمام کشورهای عربی را شامل شود.این درحالی است که احیای طرح صلح عربی از سوی عربستان سعودی پس از گذشت حدود 14سال از دیگر تحولاتی است که در روابط بین برخی کشورهای عربی و اسرائیل شاهد هستیم.براین اساس می‌توان گفت انتخاب لیبرمن پاسخی از سوی دولت نتانیاهو به اقداماتعربستان سعودی بوده است. همچنانکه می توان گفت این انتخاب اطیمنان بخشی به جامعهداخل در خصوص توجه به منافع اسرائیل در هرگونه سازش احتمالی نیز می‌باشد.
با این حالبرخی بر این باورند انتخاب لیبرمن به عنوان وزیر دفاع ممکن است تلاشهایی که در جهتنزدیکی بین اسرائیل با کشورهای عربی صورت می گیرد را با مشکل مواجه کند؛ در دوسالگذشته روابط بین ریاض و تل آویو با تکیه بر سه محور به هم نزدیک شده است: نخستتاکید بر دشمنی مشترک به نام ایران و به طور کلی محور مقاومت. دوم همکاری دوجانبهبرای پرکردن خلاء ناشی از کنارکشیدن واشنگتن به عنوان حامی سیاسی و نظامی دوطرف وسوم رهبری دوجانبه منطقه در حل قضیه فلسطین به عنوان گامی مهم برای ورود اسرائیل بهعنوان یک یک رژیم سیاسی، اقتصادی و اجتماعی در منطقه عربی و عادی سازی روابط آنبا اعراب. در چنین شرایطی این احتمال وجود دارد که حضور لیبرمن در وزارت دفاع اینتلاش ها را با چالش مواجه کند. چرا که او همیشه بر دشمنی خود با کشورهای عربیتاکید و تصریح می کند که این دشمنی شامل کشورهایی که با اسرائیل معاهده صلح دارندنیز می‌شود.
باوجودآنچه که درباره دشمنی لیبرمن با اعراب گفته می‌شود، او از جمله افرادی است که طرحصلح عربستان سعودی را با رعایت برخی ملاحظات تایید می کند و معتقد است از طریق اینطرح می توان به تروریسم و افراط گرایی – که از نظر وی نمود آن در مقاومت غزه ولبنان می‌باشد – پایان داد.
درخصوصاقدامات احتمالی لیبرمن در جایگاه جدید این احتمال نیز وجود دارد که وی در جبهه‌هایشمال، جنوب و یا شرق دست به یک ماجراجویی بزند؛ البته تصمیم به ورود به یک جنگ ازسوی اسرائیل نیازمند کسب موافقت دستگاه‌هایی است که در این زمینه مسئول هستند، ولیدر گذشته نتانیاهو نشان داده است که می‌توان به صورت فردی هم در این خصوص عمل کردو اقداماتی انجام داد که ممکن است مورد تایید و حمایت نهاد‌های مسئول نباشد. ضمناینکه هر گونه اقدام احتمالی از سوی لیبرمن دراین زمینه به نوعی برد نتانیاهو تلقیمی‌شود؛ به بیان دیگر چنانچه در تل آویو تصمیم گرفته شود عملیاتی نظامی در غزه،لبنان و یا سوریه صورت گیرد، اگر این عملیات با موفقیت همراه باشد، موفقیتی براینتانیاهو تلقی می شود که شخصی مثل لیبرمن را در دولت جذب کرده است و چنانچه اینعملیات با شکست و ناکامی همراه شود، تبعات احتمالی آن متوجه لیبرمن خواهد بود.
منبع: الوقت 08/03/1395
