٢٩ ماه می گذشته«ولادیمیر پوتین»، رئیس‌جمهوری روسیه، فرمانی را صادر کرد که به موجب آن یک تانکاسرائیلی (مدل ام ٦٠ ساخت آمریکا) به تل‌آویو بازگردانده شد. این تانک را ابتداسوری‌ها در جریان اشغال لبنان از سوی اسرائیل در سال ١٩٨٢ در شهرک «سلطان یعقوب»،واقع در بقاع غربی به غنیمت گرفته بودند. بعدها به درخواست روسیه این تانک به مسکوفرستاده شد تا روی سیستم‌های آن و نحوه کارکردش تحقیق شود.
در اسرائیل این تانک تنها خاطره باقی‌ماندهبرای خانواده‌های سه سرباز اسرائیلی است که در جریان این جنگ کشته شدند. این هدیهدرست زمانی تقدیم تل‌آویو شد که اسرائیل و روسیه می‌رفتند تا بیست‌وپنجمین سالایجاد روابط مابین خود را جشن بگیرند.
در پنج‌سال گذشته که بحران سوریه شروعشد، روابط بین اسرائیل و روسیه همواره مورد توجه کارشناسان بوده است زیرا هر دوکشور موضعی کاملا متفاوت نسبت به سوریه دارند و درعین‌حال تلاش می‌کنند منافعامنیتی و سیاسی خود را حفظ کنند. از یک طرف مسکو به لحاظ سیاسی و نظامی از دولت«بشار اسد» در سوریه حمایت می‌کند و همین امر موجب شده تا دولت او با وجود پاره‌ايمشكلات، همچنان به‌عنوان یک دولت مشروع بر سر قدرت بماند. اسرائیل نیز تمام تلاشخود را به کار بسته است تا اجازه ندهد سلاح‌های ویژه‌ای در اختیار حزب‌الله گذاشتهشود یا منطقه جولان اشغالی به میدانی برای استفاده مقاومت و بنای یک زیرساخت نظامیبرای مقابله با اسرائیل تبدیل شود. به‌همین‌خاطر تل‌آویو از ابتدای بحران سوریهتاکنون بیش از ١٣ عملیات نظامی اعلام‌شده در خاک این کشور انجام داده است که آخرینآنها ترور «سمیر قنطار»، مبارز لبنانی، بود. بعضی از این حملات در شرایطی انجام شدکه روسیه نیز به صورت مستقیم در این کشور حضور داشت. از ابتدای ورود مستقیم روسیهبه بحران سوریه، دیدارهای دیپلماتیک نظامی متعددی بین مسکو و تل‌آویو برگزار شدهاست که بعد از یکی از همین دیدارها روسیه اعلام کرد که بخش اعظم نیروهایش را ازسوریه خارج می‌کند.
این وقایع نشان می‌دهد روسیه پوتین درچارچوب حضور دوباره نظامی – سیاسی مسکو در منطقه خاورمیانه قصد ندارد – چنان‌کهبخش‌هایی از نیروی مقاومت می‌پندارند – به‌عنوان مخالف سیاست‌های اسرائیل ظاهرشود. حتی مسکو تمایل دارد موضع خودش را به‌عنوان یک بازیگر بین‌المللی به‌گونه‌ایتثبیت کند و ازاین‌رو تلاش می‌کند به صورت یک بازیگر حرفه‌ای با طرف‌های مختلفارتباط داشته باشد. همین امر است که به روسیه امکان آن را می‌دهد تا در آینده به‌عنوانیک بازیگر و شریک آمریکا در تدوین سیاست‌های منطقه نقش بازی کند. ازاین‌رو طرفداران مقاومت نباید از این تعجب کنند که چرا مسکوتلاش می‌کند روند صلح بین طرف‌های مختلف را به‌خصوص در سوریه فعال کند. آن‌هم باوعده یک نظام سیاسی جدید و مطلوب که باید با توجه به توازن‌های داخلی این کشور شکلبگیرد و هنوز ماهیتش معلوم نیست. آمریکا نیز نه‌تنها در میدان روابط روسیه واسرائیل غایب نیست، بلکه در متن آن قرار دارد. اسرائیل در رابطه با روسیه پلیخواهد بود به‌سوی تفاهم با واشنگتن؛ به‌ویژه در مرحله‌ای که دولت آمریکا می‌رود تابا شروع سال میلادی، تغییرات تازه‌ای را تجربه کند.از طرف دیگر، روابط روسیه و اسرائیلتهدیدی برای ایران و متحدانش است.
هرچند از تاریخ‌مصرف آن تانک گذشتهبود، اما روابط اسرائیل و روسیه وارد مراحل تازه‌ای شده است. اسرائیل در روابط بین‌المللیبه تنها چیزی که می‌اندیشد، منافع سیاسی و امنیتی خودش است. به یاد داشته باشیدسیاست بین‌الملل، میدانی برای کسب قدرت و داشتن نفوذ است؛ موضوعی که در آن برقراریعدالت برای توده‌های مردم هرگز مطرح نبوده و نخواهد بود.
منبع : شرق ،30/03/1395
