اولین واکنش رسمیرژیم صهیونیستی به حوادث ترکیه با تاخیری بیش از 15 ساعت (از زمان آغاز کودتا)اعلام شد. شاید این رژیم در توجیه کار خود بگوید که این کودتا در شب شنبه واقع شدهو به همین خاطر واکنش نسبت به آن با تاخیر همراه بوده است ؛ ولی حقایق نشان از آندارد که این تاخیر دلایل دیگری داشته است که بازتابش را می توان در مقالاتتحلیلگران صهیونیست یافت، مقالاتی که دیروز یک شنبه منتشر شد و نشان از تنفراشغالگران قدس نسبت به رجب طیب اردوغان داشت.
تحلیلگرانصهیونیست کوشیدند تا اردوغان را به عنوان فردی به تصویر بکشند که در جهت کسب منفعتو سود برای خود و حزب تحت رهبری اش یعنی عدالت و توسعه می کوشد و در راه این منفعتجویی، دموکراسی را در ترکیه زیر پا می گذارد. چیزی که تحلیلگران صهیونیست ـ در اینمیان ـ مورد تجاهل قرار دادند، این بود که رئیس جمهور ترکیه 15 سال در قدرت بوده وترک ها نیز به خاطر طول دوره حاکمیت وی، به خوبی با سیاست هایش آشنا هستند و درانتخاباتی دموکراتیک او را برای ریاست کشورشان انتخاب می کنند.
شاید بارزترینانعکاس دیدگاه صهیونیست ها ـ به ویژه دولتی ها ـ در مورد کودتای ترکیه را بتوان درمطالب منتشر شده در روزنامه «اسرائیل امروز» یافت که از روزنامه های نزدیک بهبنیامین نتانیاهو، نخست وزیر رژیم صهیونیستی می باشد و تریبون وی و کابینه اش بهشمار می رود. دان مرگلیت از برجسته ترین تحلیلگران این روزنامه درباره کودتا چنینمی نویسد: «افسرانی که برای این کودتای نافرجام اقدام کردند، هیچ پیامی را به شهروندانترک درباره برنامه شان مخابره نکردند و نتوانستند تعداد زیاد مخالفان رئیس جمهوررا برای کمک به برنامه خود بسیج کنند.»
مرگلیت می افزاید:«بنده به عنوان یک اسرائیلی چهره بدی از اردوغان در ذهن دارم. از سال 2010 یعنی اززمانی که ماجرای کشتی مرمره (کشتی شکست محاصره غزه) روی داد، بنده به دقت گزارشهای مربوط به ترکیه را دنبال می کنم و چقدر دوست داشتم که حکومت او نابود شود.»
پرفسور ایال زیسر،مستشرق و استاد دانشگاه تل آویو نیز درباره کودتای نافرجام ترکیه می گوید: «ارتشدر ترکیه دیگر نمی تواند کشور را آن طور که مورد علاقه اش هست، مدیریت کند. دیگرکنترل ارتش بر وضعیت این کشور به تاریخ پیوسته است. این کودتا توسط افسران جزءانجام گرفته و علاوه بر آن، بیشتر فرماندهان و همکاران آنها در ارتش با آن مخالفبودند.»
وی درباره ناکامماندن کودتا در ترکیه گفت: «این کودتا نشان داد که در میان ترک ها، انتقادهای روبه رشدی درباره سیاست های اردوغان وجود دارد. مردم از سال ها حاکمیت این چهره ونیز اقدامات وی در سرکوب دموکراسی و ماهیت سکولاریته کشور خسته شده اند ؛ ولی جبههمخالفان ـ اگر چه اکثریت هستند ـ ولی با همدیگر متحد نیستند و نیازمند یک رهبریواحد هستند. علاوه بر این، هیچ کس در ترکیه نمی خواهد که به دوره کودتاهای نظامیبازگردد. اردوغان ـ با وجود تمامی انتقادات ـ حاکمی است که از طریق انتخاباتیدموکراتیک بر سر کار آمده و از حمایت فراوانی برخوردار می باشد.»
این چهره صهیونیستابراز داشت: «ترکیه دموکراسی اردوغانی را بر حاکمیت نظامیان ترجیح می دهد ؛ ولی درسایه حذف ارتش به عنوان یک بازیگر سیاسی در ترکیه، کسانی که از تلاش های اردوغانبرای لطمه زدن به ارثیه آتاتورک و محدود کردن دموکراسی در این کشور بیمناک هستند،مجبور به پیدا کردن یک پشتیبان و حامی ـ البته برتر از افسران ارتش ـ برای خودهستند.»
دغدغه صهیونیست هااساسا مربوط به دموکراسی در ترکیه نیست و تنفر آنها از اردوغان در اساس مربوط بهسیاستی است که این چهره در قبال مناقشه فلسطینی ـ صهیونیستی دارد. به نظر می رسدکه اردوغان به عنوان یک رهبر قوی، خواب و آرام را از چشم صهیونیست ها ربوده است.
بن درور، تحلیلگرسیاسی روزنامه عبری زبان «یدیعوت آهارانوت» و از چهره های راستگرا صهیونیست بابیان اینکه ارتش ترکیه نماینده ارزش های سکولاریته است ؛ ولی نظام منتخب بیشتر نمایندهرویکردهای اسلامگرایانه است، چنین نتیجه می گیرد که نظر اکثریت در ترکیه چیز مهمینیست.
بن درور و دیگرتحلیلگران صهیونیست، انتخاب حزب اردوغان در ترکیه از سوی اکثریت جامعه را همچونانتخاب حماس از سوی اکثریت جامعه فلسطینی در سال 2006 و انتخاب محمد مرسی از سویاکثریت جامعه مصر می دانند که توسط ارتش مصر و در جریان یک کودتا به رهبریعبدالفتاح سیسی از منصب خود عزل شد.
اشغالگران قدس ارزشها را بر حسب نظر خود تغییر می دهند. در نگاه آنان، کودتاگران دارای مشروعیت هستندو کسانی که به گواه جهانیان در انتخاباتی دموکراتیک قدرت را به دست گرفته اند، فاقدمشروعیت می باشند. یکی از چهره های راستگرای صهیونیستی ـ بدون ارائه هیچ دلیلمنطقی ـ می گوید: «با شکست این کودتا، آن مقدار باقی مانده از دموکراسی نیز درترکیه از بین رفت.»
باراک راوید،خبرنگار سیاسی روزنامه هاآرتص نیز به نوبه خود اظهار داشت: «اگر اردوغان صبح روزشنبه به جای آنکه در فرودگاه استانبول به خاطر نابودی کودتا جشن بگیرد در زندانبود، یک نفر هم در دولت اسرائیل وجود نداشت که به خاطرش، قطره اشکی بریزد.»
راوید با اشاره بهدلیل تاخیر رژیم صهیونیستی در موضعگیری رسمی نسبت به کودتای شکست خورده گفت:«وزارت خارجه اسرائیل در بیانیه ای بسیار کوتاه اعلام کرد که اسرائیل نسبت بهفرآیند دموکراسی در ترکیه احترام می گذارد و انتظار دارد که آشتی و صلح میان دوکشور تداوم یابد.»
