واکاوی راهبرد ارتش رژیم صهیونیستی/ بخش نخست: نیروی هوایی

می‌توانراهبرد ارتش رژیم صهیونیستی در حوزه نیروی هوایی در منطقه را بر دو اصل ساده‌نویسیکرد که عبارت‌اند از: تقویت همکاری با نیروی هوایی کشورهای منطقه‌ای علیه ایران وحفظ اف- 35 به‌عنوان ابزار راهبردی نیروی هوایی ارتش رژیم صهیونیستی.

مقدمه

ماهیت شکل‌گیریو بقای رژیم صهیونیستی بر نیروی نظامی متکی بوده و هست. در دایره المعارف«صهیونیسم و اسرائیل» که به سرپرستی زلمان شازار[1] رئیس‌جمهور رژیم صهیونیستی درسال‌های 1963-1973 تدوین گشته، کلمه‌ی صهیونیسم را این‌گونه معنی می‌کند:«صهیونیسم جنبشی است که هدف آن بازگشت قوم یهود به سرزمین اسرائیل (فلسطین) است کهجنبش سیاسی آن را تئودور هرتزل[2] از سال 1897، بنا نهاد.»[3] آنچه در تعریف بالااهمیت دارد تأکید بر نژاد و قوم یهود در کنار مؤلفه‌ی سرزمین است. صهیونیستمدر کنار یهودیت، موجودیت و هویت می‌یابد و این دو بدون یکدیگر مفهوم ندارند؛صهیونیستم یک جنبش سیاسی برای بازگشت قوم و نژاد یهودیان به سرزمین مقدس است و هم‌چنینیهود نیز هویت خود را قومی برگزیده می‌داند که سرزمین‌های فلسطین و حاکمیت بر جهانرا از آن خود می‌داند. در آیین یهود، رستاخیز به معنی یکی شدن با قوم مقدس یهود ودستیابی به جاودانگی از طریق آن و چه‌بسا دفن شدن در سرزمین مقدس است.[4] در حقیقتباور به سرزمین، یکی از اصلی‌ترین مؤلفه‌های جهان‌بینی صهیونیسم و یهودیت است کهخروجی آن، شکل‌گرفتن نوعی حاکمیت و نظامی‌گری خاص در رژیم صهیونیستی است. باور بهحقانیت صهیونیسم در کنار ایدئولوژی ماتریالیستی و نتیجه‌ محوری یهود، موجب تقدس‌زاییبه ارتش و نظامی‌گری در رژیم صهیونیستی شده است. صهیونیسم معتقد است بر اساس قانونطبیعت، حکومت حق برتر بر ضعیف است. البته هر چند یهودیان صهیونیسم به دلیل باور بهبرتری بر دیگر انسان‌ها معتقدند باید بر تمام جهان حکومت کنند؛ اما در خصوص سرزمینفلسطین، معتقدند آن را باید با هر روشی به کنترل خویش درآورد. مناخیم بگین[5] نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی طی سال‌های 83-1977 در سخنانی می‌گوید: «صهیونیست‌هابه مشروعیت قانونی بودن کارهای غیرقانونی خود نیز ایمان‌دارند؛ و ازآنجاکه دکارتگفت می‌اندیشم پس هستم، من نیز می‌گویم من می‌جنگم پس هستم![6]» نظامی‌گری در رژیمصهیونیستی جدا از باور و اعتقادات صهیونیسم، ناشی از وضعیت تاریخی پیش روی اینرژیم از زمان اعلام تأسیس حکومت جعلی تاکنون است. بر اساس تفکر بسیاری از پایه‌گذارانرژیم صهیونیستی، دو نیروی نظامی و سیاسی، دو پایه اصلی سازندگی ملت و بسیج امکاناتآن را تشکیل می‌دهند و نیروی نظامی باید از لحاظ سیاسی به رهبری صهیونیستی وابستهباشد. رهبر این طرز فکر «یوسف ترومیلدور» بود که از حمایت بیشتررهبران صهیونیسم به‌ویژه «بن گوریون» برخوردار بود.اینان معتقد بودند تنها راه «بازپس‌گیریمیهن»، از رهگذر مبارزه‌ی سرباز سازنده‌ی پیشاهنگ و جلودار (نظامی‌گری) امکان‌پذیراست.[7] با توجه به نقش مولفه‌‌‌‌ی نظامی‌گری در ماهیت رژیم صهیونیستی و اهمیت اینموضوع برای محور مقاومت، در سلسله مقالاتی به قدرت ارتش رژیم صهیونیستی، راهبردشاخه‌های گوناگون آن و تهدیدات پیش رو از توسعه ارتش این رژیم پرداخته خواهد شد.   1- تسلیحات و قدرت نیروی هوایی رژیم صهیونیستی نیروی هوایی رژیمصهیونیستی را می‌توان اصلی‌ترین و قدرتمندترین نیرو در ارتش رژیم صهیونیستی دانست. نیرویهوایی رژیم صهیونیستی با داشتن سابقه و کارنامه‌ی نسبتاً موفقیت‌آمیز در جنگ‌هایپیشین اعراب و رژیم همواره مورد توجه صهیونیست‌ها بوده است.نیروی هوایی رژیم به‌نوعی آبرو وپرستیژ آن محسوب می‌شود و همواره سعی کرده خود را در رتبه نخست منطقه‌ای حفظ کند.حوزه‌ی نیروی هوایی هوایی رژیم با کمیت و کیفیت نسبتاً بالا و برتری نسبت به دیگرشاخه‌های ارتش، در رتبه نخست نظامی‌گری رژیم قرار دارد. در خصوص تعداد هواپیماها وتسلیحات ارتش رژیم صهیونیستی آمارهای گوناگونی مطرح می‌شود که حتی برخی مواقعفاصله‌های زیادی با یکدیگر دارند. برای آنکه آمار ارائه شده، صحیح و قابل استنادباشد، به گزارش مرکز مطالعات امنیت ملی رژیم صهیونیستی(INSS) که در انتهای سال 2014 منتشرشده است،استناد خواهد شد. بر اساس گزارش مرکز امنیت ملی رژیم صهیونیستی،[8] ارتش رژیمصهیونیستی دارای 466 هواپیمای جنگی و شکاری، 52هواپیمای ترابری و 154 هلیکوپتر آمادهبه سرویس است. این در حالی است که تعداد هواپیماهای جنگی رژیم که در حال ساخت،آماده‌سازی و سرویس هستند به رقم 520 فروند هم می‌رسد. بر اساس جدول این گزارشمرکز صهیونیستی، جنگنده‌های تهاجمی نیروی هوایی عبارت‌اند از: 100 فروند اف-16 مدلسوفا، یک فروند اف-16 مدل 2020، 135 فروند اف-16 مدل باراک، 25 فروند اف-15 مدلرام و 107 فروند اف-16 مدلNETZ، 58 فرونداف-15 از مدل BAZ (بازسازی شده در سال 2000) و 20 فروند Douglas A-4. همچنین باید توجه داشت که 20 فروند اف– 35 و هواپیمای سوپر هرکیولیس از راهبردی‌ترینجنگنده‌های دنیا در آستانه پیوستن به نیروی هوایی تل‌آویو قرار دارد. پایگاه‌هایهوایی رژیم در قسمت‌های مختلفی در سرزمین‌های اشغالی مستقر است. برخی پایگاه‌هایمهم عبارت‌اند از: 1-آمیاد(Amiad): در شمال غربی دریاچه طبریه (جلیل) درمرز سرزمین‌های اشغالی و بلندی‌های جولان قرار دارد. 2-بت زیت (BetZet): این پایگاه مختص هواپیماها و هلیکوپترهای سبک جنگی است که درناهاریا در شمال غربی‌ترین نقطه سرزمین‌های اشغالی قرار دارد. 3-بیرانت (Biraneet): این پایگاه هم در مرزهای لبنان قرار دارد و محل استقرارهلیکوپترهای جنگی از نوعAH – 2 است. 4-دالتون یا شاکار 23 (Shachar 23): در شمال سرزمین‌های اشغالی و در 15 کیلومتری مرز لبنان قراردارد و محل استقرار هواپیماها و هلیکوپترهای سَبک جنگی است. 5- مادوکوت( Maduchot) یا شاکار 14(Shacharl 14) : پایگاه جنگنده‌ها و هلیکوپترهای سبکاست. این پایگاه در نزدیکی شهرک کدماد زوی(Chodmad Zevi) در مناطق جولان اشغالی واقع شدهاست.[9] 6- رامات دیوید(Ramat David): پایگاه رامات دیوید در جنوب شرقی حیفاقرار دارد و اسکادران‌های 109، 110، 117 و 190 از این پایگاه استفاده می‌کنند. 7-تل نوف (Tel NofAirbase): پایگاه هوایی تل نوف مرکز اصلی آموزشیگان چتربازان ارتش رژیم صهیونیستی و مقر اصلی یگان ویژه 699 که مسئول امدادرسانی،کمک به مجروحان و یافتن اجساد نظامیان در جریان نبرد است، محسوب می‎شود. برآوردهایامنیتی نشان می‎دهد این پایگاه هوایی یکی از انبارهایتسلیحاتی اتمی رژیم صهیونیستی نیز هست.[10]   2- نیروی هوایی رژیم صهیونیستی؛اهداف و پیامدهای آن 1-2- رزمایش هوایی در آسمان همسایگان تهران؛ راهبرد نظامیرژیم صهیونیستی علیه ایران رزمایش‌ها و خریدهای نیروی هوایی رژیم صهیونیستی طی دوسال گذشته، زنگ خطر جدی‌ای را به ایران و محور مقاومت مخابره می‌نماید. آخرین خبریکه نشان از زنگ خطر برای ایران از سوی رسانه‌ها منتشر شده است، برگزاری رزمایشمشترک رژیم صهیونیستی، آمریکا، پاکستان و امارات تحت عنوان «پرچم سرخ» در ایالتنوادا هست. سال گذشته نیز رزمایشی تحت همین نام با حضور رژیم صهیونیستی، آمریکا،سنگاپور و اردن برگزار شده بود. اهداف رزمایش پرچم سرخ شبیه‌سازی جنگ هوایی بزرگ ومشترک، علیه دشمنی فرضی اعلام شده است. حضور کشورهای اردن، پاکستان و امارات طی دورزمایش پرچم سرخ از نکات حائز اهمیت و تهدید برانگیز برای امنیت ملی جمهوری اسلامیایران است. مانور پرچم سرخ، یک مانور نظامی استکه از 41 سال پیش، ایالات‌متحده آمریکا آن را برگزار می‌کند و یکی از مهم‌ترین وبزرگ‌ترین مانورهای نظامی در جهان محسوب می‌شود.[11] یکی دیگر از مانورهایی کهنشان‌دهنده جدیت رژیم صهیونیستی علیه ایران در حوزه هوایی است، تمرین هوایی نیرویهوای رژیم در تیرماه است. تمرین دفاعی آمریکا و رژیم صهیونیستی در تیر 95 از دیگررزمایش‌هایی است که مورد توجه تحلیل گران قرار گرفته است. این همایش با حضورسازمان دفاع موشکی رژیم صهیونیستی(IMDO)، آژانس دفاع موشکیآمریکا (MDA) همراه با مقر فرماندهی اروپایی آمریکا (EUCOM) برگزار شد. سامانه دفاع موشکی «فلاخن» رژیم صهیونیستی کهاخیراً به نیروی هوایی ارسال‌شده‌ نیز به نشانه‌ی عملیاتی شدن در این رزمایش مشترکشرکت داده شد. طبق گزارش بنگاه صهیونیستی «عیزرییل دیفنس»، تمرین دفاعی آمریکا ورژیم صهیونیستی در تیر امسال با هدف آمادگی در مقابل تهاجم هوایی ایران و موشکیحزب‌الله انجام شده است. پیش از این، وب‌سایت فلایت گلوبال، از دست‌یابی نیروهوایی رژیم صهیونیستی به اطلاعات فنی سامانه دفاع موشکی اس 300 و شبیه‌سازی حملهبه آن در رزمایش هوایی مشترک با یونان و آمریکا در سال گذشته خبر داده بود. شواهدو قرائنی چون انجام رزمایش مشترک با همسایگان ایران، ارتقا نیرو هوایی، خرید اف –35 و بهینه‌سازی سامانه دفاعی موشکی از سوی رژیم صهیونیستی، همگی نشان از تلاش تل‌آویودر تقویت راهبرد نبرد هوایی علیه جمهوری اسلامی ایران است.[12] لذا می‌توان در جمع‌بندیرفتارهای رژیم صهیونیستی این‌گونه گفت که تل‌آویو به دنبال آن است که با همکاری‌هایدوجانبه و چندجانبه با همسایگان ایران، مزیت نسبی خود نسبت به ایران، یعنی داشتنقدرت نیروی هوایی برتر را گسترده‌تر و نمایان‌تر نماید.   2-2- اف 35،سلاح راهبردی نیروی هوایی رژیم در ماه پایانی سال 2016، کابینه امنیتی رژیمصهیونیستی، با خرید 17 فروند دیگر اف – 35 موافقت نمود. این جنگنده‌ها قرار است بهشرکت مشهور «لاکهید مارتین» آمریکا سفارش داده شوند.همان‌گونه که در بخش‌های پیشین گفتهشد، رژیم صهیونیستی پیش از این هم خرید این جنگنده را آغاز نموده بود. با اینقرارداد، تعداد اف -35 هایی که تل‌آویو به «لاکهید مارتین» آمریکا سفارش داده، به50 فروند خواهد رسید که رقمی بسیار تعجب‌برانگیز است. اف-35 آخرین نسل جنگنده‌هایآمریکایی است و با برد بیش از 2000 کیلومتر، می‌تواند 8200 کیلوگرم مهمات حملکند.[13] برخی تحلیل گران حوزه نظامی معتقدنددر میان کشورهای منطقه،‌ هیچ سامانه دفاعی‌ای که بتواند مانع قابل اتکایی در مقابلجنگنده‌های اف – 35 باشد، وجود ندارد و این موضوع در کنار رادار گریز بودن جنگنده،آن را به سلاحی راهبردی و مزیت نسبی ارتش تل‌آویو در جنگ‌های احتمالی منطقه‌ایتبدیل خواهد کرد. کلینت هینواوت، سرهنگ نیروی هوایی امریکا، در مقاله خود در نشریه«نشنال اینترست» می‌نویسد که طی ده سالاخیر، امریکا و متحدانش در آسمان «خاور نزدیک»، آزادی عمل کافی داشتند ومخالفان آن‌ها ناگزیر بودند در انتخاب طرح‌های خود گزینه‌هایشان را محدود کنند. ویمعتقد است که این مسئله به‌خصوص برای ایران اهمیت زیادی داشت، اما دستیابی به مجموعه«اس – 300» همه‌چیز را تغییر خواهد داد. نشریه«نیویورک‌تایمز» پیش‌بینی می‌کند که تلاش‌های دولت‌های حاشیه خلیج‌فارس برایدستیابی به هواپیماهای آمریکایی «اف – 35» شدت خواهد گرفت که هر یک ازآن‌ها، حداقل 83 میلیون دلار ارزش دارد.[14] این تحلیل‌ها ناشی از این موضوع استکه سیستم‌های پدافندی موجود کنونی چون اس- 300، بازدارندگی مطمئنی برای مقابله بااف-35 نیستند. لذا سرمایه‌گذاری رژیم بر خرید این جنگنده، بسیار حائز اهمیت است.  3– نتیجه‌گیری نظامی‌گری در رژیمصهیونیستی جدا از باور و اعتقادات صهیونیسم، ناشی از وضعیت تاریخی پیش روی اینرژیم از زمان اعلام تأسیس حکومت جعلی تاکنون هم بوده است. با توجه به نقش مؤلفه‌ینظامی‌گری در ماهیت رژیم صهیونیستی و اهمیت این موضوع برای محور مقاومت، نیرویهوایی رژیم، همواره مورد رصد و توجه بوده است. به‌طور خلاصه می‌توان راهبرد ارتش رژیمصهیونیستی در حوزه نیروی هوایی را بر دو اصل ساده نویسی کرد که عبارت‌اند از:تقویت همکاری با نیروی هوایی کشورهای منطقه‌ای علیه ایران و حفظ اف- 35 به‌عنوانابزار راهبردی نیروی هوایی ارتش رژیم صهیونیستی. این رژیم به دنبال آن است که باهمکاری‌های دوجانبه و چندجانبه با همسایگان ایران، مزیت نسبی خود نسبت به ایرانیعنی داشتن قدرت نیروی هوایی برتر را گسترده‌تر و نمایان‌تر نماید.  

منبع : فارس ، محمدمحسن فایضی ، 20/09/1395