ششمين ميزگرد تخصصي” فلسطينو افق آينده “كميته حمايت از انقلاب اسلامي مردم فلسطين –نهادرياست جمهوري در سي امين نمايشگاه بين المللي كتاب تهران – سالنياس برگزار گرديد.
پژوهشگر مسائل منطقۀخاورمیانه گفت: حدود 70 سال است که از اشغال فلسطین میگذرد و تا به حال هرروشی که برای حل این مشکل امتحان شده، فقط مسئله را پیچیده تر کرده است.
به گزارش مرکز اطلاعرسانی فلسطین، بهرامی پژوهشگر مسائل منطقة خاورمیانه، در نشست «نگاهی دوباره بهفلسطین» که در سالن یاس سیامین نمایشگاه بینالمللی کتاب برگزار شد، گفت: ابتداانتقال یهودیان با رضایت کامل فلسطینیها انجام شد. رضایت اعراب فلسطین از نگاهبعضی به دلیل منافع مالی و از نگاهی بعضی دیگر به خاطر مهماننواز بودن فلسطینیهابود. این روند از قدس شروع شد تا اینکه تنها بندر فلسطین هم مملو از یهودیان شد.
بهرامی گفت: بعد ازافزایش جمعیت یهودیان ساکن فلسطین، خانوادههای اصیل و قدرتمند اعراب در این منطقۀنگران موقعیت خود شدند و کنشها از اواخر دهة ۱۸۸۰ میان این دو جمعیتشروع شد.
این کارشناس دربارةاختلافات اقتصادی دو جمعیت گفت: مشکلاتی بر سر سود و زمینهای کشاورزی به وجود آمدکه تماس بین دو مذهب و دو سبک زندگی به این اختلافات دامن زد.
وی ادامه داد: درسال ۱۸۹۷ درنشست بازن سوئیس، هرتزل اعلام کرد که اسرائیل باید وطن خود را تشکیل دهد و درفلسطین مستقر شوند که فلسطین در آن ایام شامل فلسطین، اردن و قسمتی از شبه جزیرۀسینا بود.
بهرامی دربارة تشدیداختلافات گفت: «در شروع قرن بیست، درگیریها تشدید شد. اسرائیل به انگلستان قول میدهدکه از نفوذ خود برای ورود امریکا به جنگ جهانی اول به نفع انگلستان استفاده کند؛به شرطی که حاکمیت فلسطین را به دست بیاورد.»
پژوهشگر مسائلخاورمیانه با اشاره به حضور فلسطینیان در پارلمان عثمانی گفت: در پارلمان عثمانی،نمایندگان فلسطینی تلاش میکردند راهحل مصالحتآمیزی پیدا کنند تا مسئله حل شود؛اما با پایان جنگ جهانی اول، فروپاشی و تقسیم عثمانی و رسیدن فلسطین به انگلستان،دورۀ آشتی فلسطین با انگلستان شروع شد. زیرا عثمانیها، اعراب را بهشدت محدودکرده بودند و اعراب فکر میکردند انگلستان اعراب را از چنگال عثمانیها نجات خواهدداد.
به گزارش منانشر،صهیونیستها به شعار سرزمین بدون ملت، برای ملت بدون سزمین اعتقاد داشتند کهعثمانیها با دامن زدن به این شرایط، امید به آشتی با اروپا و بهتر شدن شرایطداشتند.
وی در ادامه افزود: لردبالفور انگلیسی در اعلامیهای وعده داد، فلسطین به اسرائیل خواهد رسید. ایناعلامیه با اعتراض نخبگان عرب مواجه شد و شاعران نیز شعرهایی در این باره سرودند.
بهرامی با اشاره بهاولین اعتصاب عمومی که در سال ۱۹۲۰شکل گرفت که با شکست مواجه شد، گفت: در ۱۹۲۹،نهضت بعدی اتفاق میافتد و حاج امینالحسینی که پسر مفتی اعظم قدس است، تلاشهایبسیاری برای رفع مشکلات میکند و بهعنوان رهبر فلسطین قبل از اشغال شناخته شد.
این کارشناس مسائلمنطقه خاورمیانه با اشاره به شروع جنگ جهانی دوم، در دهۀ ۱۹۴۰، در حالی که بهتشدید درگیریها تأکید کرد، گفت: در این درگیریها اسرائیلیها دست به کشتار عربهاو انگلستانی زدند که این امر باعث اعمال محدودیتهایی از طرف انگلستان برایصهیونیستها شد. در این بین انگلستان خود را بیطرف اعلام نمود و مسئلۀ فلسطین بهسازمان ملل ارجاع پیدا کرد. سپس، شبه نظامیان یهود شروع به قتل عام روستاییانکردند و مسلمانان هم حملات آنها را بیپاسخ نگذاشتند.
به گزارش مناشر،توافقاتی در این دوره اتفاقات می افتد که تقریباً ۵۶درصد از اراضی بهاسرائیل، ۲درصد به منطقۀ آزاد بینالمللی و ۴۲درصد به فلسطینیان تعلقگرفت.
وی با اشاره به حملۀ ششروزۀ صهیونیستها که باعث اشغال بسیاری از مناطق شد، ادامه داد: در این جنگ،اسرائیل بلندیهای جولان و قسمتهایی از اردن، قدس فعلی، کرانۀ باختری، غزه و شبهجزیرۀ سینا را به اشغال خود درآورد.
بهرامی گفت: قطعنامههایمتعددی وجود دارد که اسرائیل را ملزم به خروج از این مناطق اشغالی میکند؛ اما تابه امروز این قطعنامهها اجرایی نشده است. با وجود آنکه اسرائیل مدعی ماندن در اینمناطق است اما حقوق شهروندی مردم را رعایت نمیکند.
پژوهشگر مسائل فلسطیندربارۀ جنگهای کشورهای اسلامی علیه اسرائیل گفت: با اتحاد سوریه و مصر و تشکیلجمهوری عربی در سال ،۱۹۷۳ طی عملیات رمضان تنها بخشی از کشورهای عربی آزاد شدو هیچ موفقیتی در سرزمین فلسطین حاصل نشد.
به گزارش خبرنگار مجمعناشران انقلاب اسلامی، همزمان با پیروزی انقلاب اسلامی در ایران، در پایان دهۀ ۱۹۷۰،مصر به یکباره با اسرائیل وارد صلح شد و شبه جزیرۀ سینا بدون اجازۀ حضور نیروهاینظامی در آن منطقه به مصر بازگشت.
بهرامی دربارۀجنبش حماس گفت: در دهۀ ۱۹۸۰ اسرائیل با حمله به جنوب لبنان، تمامفلسطینیهای مبارز را به تونس تبعید کرد. در نتیجۀ این تبعید، مسئلۀ تشکیل جهاداسلامی و جنبش حماس مطرح میشود.
وی افزود: فلسطینتاکنون چهار انتفاضه داشته است که عبارتند از: انتفاضۀ اول در سال ۱۹۸۸،انتفاضۀ دوم یا انتفاضه خندق در سال ۱۹۹۶، انتفاضۀ سوم در سال ۲۰۰۰ وانتفاضۀ چهارم که حدود دوسال است که جریان دارد.
بهرامی در پایان بااشاره به وضع موجود در فلسطین گفت: میتوان به این نتیجه رسید که فلسطینیان ازاشغال سرزمینشان راضی نیستند که همین نارضایتی سبب تداوم آرمان و مبارزۀ فلسطینانشده است