شنبه 21/سپتامبر/2024

استیصال اسرائیل در برابر شکم‌های خالی

یکشنبه 21-می-2017

مقاماتزندان‌های رژیم صهیونیستی دو قطعه ویدئو را پخش کردند که در آنها نشان داده می‌شود«مروان البرغوثی»، رهبر زندانیان اعتصاب‌کننده فلسطینی، مشغول خوردن تکه‌هایی ازکیک یا یک نوع غذای آماده است. هدف صهیونیست‌ها این بود که به فلسطینی و همهجهانیان بگویند رهبر اعتصاب‌کننده‌شان به صورت پنهانی مشغول خوردن کیک بوده و درهمان حال بقیه زندانیان را به اعتصاب غذا تحریک می‌کند! این عمل شرورانه که درعین‌حالعمق استیصال رژیم اسرائیل را در برابر اعتصاب غذای زندانیان فلسطینی نشان می‌داد،بازتاب‌های گسترده‌ای به همراه داشت. «فدوی برغوثی»، همسر مروان، در گفت‌وگویی با «فرانس‌پرس»این عمل شنیع را نکوهش کرد و گفت چنین توطئه‌هایی نمی‌تواند اراده زندانیان رابرای ادامه راه‌شان خرد کند. «قدوره فارس»، رئیس باشگاه اسرای فلسطینی، نیز بامحکوم‌کردن چنین رفتاری تهیه فیلم‌هایی از این دست را کاملا ساختگی دانست و گفت چهکسی توانسته است در آن شرایط امنیتی سخت برای برغوثی که در یک انفرادی به‌شدتکنترل‌شده و بدون ملاقات به سر می‌برد به صورت پنهانی کیک ببرد.
٢٦ روزپیش نزدیک به ٩٠٠ زندانی فلسطینی در زندان‌های اسرائیل دست به اعتصاب غذا زدند. معمولایک زندانی وقتی دست به اعتصاب غذا می‌زند که راهی برای تظلم‌خواهی نداشته باشد وبه تعبیری روشن‌تر از همه جا نومید و به آخر خط رسیده باشد. زندانیان فلسطینیخواسته‌های متعددی دارند که یک قلم آن اجازه ملاقات منظم با خانواده‌هایشان است.ده‌ها زندانی فلسطینی باوجود گذراندن سال‌ها زندان و شکنجه هنوز محاکمه نشده‌اند.تقریبا روزی نیست که اسرائیل چند فلسطینی را بازداشت نکند. بخش عمده‌ای از اینبازداشتی‌ها را کودکان زیر ١٨ سال تشکیل می‌دهد که آنها نیز بدون محاکمه در زندانبه سر می‌برند و جرم‌شان برای مثال پرتاب‌کردن سنگی به سوی یک خودروی نظامیاسرائیلی است.
مروان برغوثی که از رهبران برجستهجنبش فتح است در ابتدای کار با نوشتن مقاله‌ای (که نسخه‌ای از آن در روزنامهنیویورک‌تایمز نیز منتشر شد)، توضیح داد چرا زندانیان دست به این کار زده‌اند. اوگفت ما به جایی رسیده‌ایم که هیچ چاره‌ای جز این برایمان باقی نمانده است. برغوثی٥٧ساله خود به پنج‌بار حبس ابد به اتهام شروع به قتل، تحریک به قتل و عضویت در یکسازمان تروریستی (فتح) محکوم شده است؛ کسی که از او به‌عنوان شایسته‌ترین فرد برایجانشینی «محمود عباس»، رئیس تشکیلات خودگردان، یاد می‌کنند. برغوثی در انتفاضه اولیا همان انتفاضه سنگ بود که درخشید. اتفاقا او در آن زمان یکی از رهبرانی بود کهمی‌گفت «انتفاضه نباید مسلح شود» اما بودند کسانی که پافشاری می‌کردند باید حتماجوانان فلسطینی مسلح باشند و حتی دست به عملیات انتحاری بزنند؛ همان‌هایی که امروزبا انتشار سند جدید بخشی از ادعاهای گذشته خود را پس گرفته‌اند.
در این ٢٦ روز گفته می‌شود بخش دیگریاز زندانیان نیز به اعتصاب‌کنندگان پیوسته و اکنون تعدادشان فراتر از هزارو ٨٠٠زندانی است. ابتدا مقامات اسرائیلی این حرکت فلسطینی‌ها را به تمسخر گرفتند. بعدبر آن شدند تا زندانیان اعتصاب‌کننده را از بندهای عمومی به سلول‌های انفرادیبفرستند. در مرحله سوم تصمیم گرفتند رهبران اعتصاب‌کننده را به زندان‌های دیگریمنتقل کنند و در چهارمین مرحله با اعزام تیم‌های پزشکی به زندان تلاش کردند بهصورت غیرقانونی و از طریق سرنگ به زندانیان غذا خورانده یا با مشاوره‌های روان‌شناسیبه‌گونه‌ای زندانیان را تحت‌تأثیر قرار دهند تا دست از اعتصاب غذای خود بکشند.سازمان‌های حقوق‌بشری این اقدام را خود نوعی «شکنجه روحی و روانی» توصیف کرده ومحکوم كردند. حال اسرائیلی‌ها در اوج استیصال با تهیه فیلم‌هایی از این دست می‌کوشندروحیه زندانیان را در هم شکسته و بین‌شان تفرقه بیندازند؛ ترفند‌هایی که تا به حالنتیجه معکوس داشته و نتوانسته است خللی در اراده پولادین زندانیان وارد کند.
شگفت اینکه در این ٢٦ روز سازمان‌هایمدافع حقوق‌بشری غربی واکنشی جدی از خود نشان نداده‌اند و شگفت‌تر اینکه رهبرانکشورهای اسلامی و عربی دست روی دست گذاشته و به تماشای یک فاجعه انسانی نشسته‌اندتا این دو ‌هزار زندانی اعتصاب‌کننده جان به جان آفرین تسلیم کنند و بعد مدعیاندفاع از اسلامیت، عربیت و فلسطین به هیئت پرندگان مردارخوار قدم جلو گذاشته و مثلهمیشه به جای کمک به رهایی ملت فلسطین سهم خود را از این مصیبت تاریخی طلب کنند.این در حالی است که اتحادیه اروپا واکنش نشان می‌دهد و برای مثال فلان اسقف مسیحیفلسطینی یا فلان سیاست‌مدار مسیحی لبنانی در هماهنگی با زندانیان دست به اعتصابغذا می‌زند و فلسطینی‌های بخت‌برگشته ساکن غزه و رام‌الله با آن همه مشکلات دست بهاعتصاب عمومی می‌زنند و مغازه‌هایشان را می‌بندند تا شاید به این وسیله بتوانند بهصدای درگلوشکسته زندانیان پژواک بیشتری بخشند. شاید کسی در جایی فریادی برآورد.

منبع: شرق ، محمدعلی عسگری ، 23/02/1396

لینک کوتاه:

کپی شد