هفته‌نامهنظامی رژیم صهیونیستی نوشت: تصمیم هند در بومی‌سازی صنایع نظامی موجب بروز نگرانی‌هایفزاینده در تل‌آویو در زمینه لغو مناقصه‌های نظامی شده است. به نوشته هفته‌نامه«اسرائیل دیفنس» در حالی‌که پیرامون شکوفا شدن روابط نظامی اسرائیل و هند به دنبالدیدار نخست وزیر هند در ماه ژوئیه 2017، از تل‌آویو سخنان زیادی گفته شده و درحالی که توافق‌نامه‌های زیادی در زمینه همکاری‌های نظامی بین دو طرف صورت گرفتهاست، اما صنایع تسلیحاتی اسرائیل با توجه به روند افزایش بومی‌سازی شرکت‌های هندیو با توجه به سیاست «ساخت هند» با برخی اخبار بد روبرو است. در این جستار به بررسیروابط روابط میان هند و اسرائیل می‌پردازیم و مؤلفه‌هایی را که موجب نزدیک شدن ایندو به یکدیگر تا پیش از این لغو قرار شده است، مورد بررسی و کنکاش قرار می‌گیرد:
الوقت- دراوایل سال جاری میلادی، خبری مبنی بر انعقاد یک قرارداد دو میلیارد دلاری بین هندو صنایع هوافضای رژیم صهیونیستی بر روی خروجی رسانه‌ها قرار گرفت که در تاریخروابط هند با این رژیم، رقمی بی‌سابقه محسوب می‌شد. این خبر و اخباری از این دست،این سؤال را ایجاد می‌کند که چه عواملی هند را به عنوان کشوری که از شناسایی فوریرژیم صهیونیستی در بدو تشکیل آن امتناع و با عضویت آن در سازمان ملل متحد مخالفتمی‌نماید؛ به مرحله‌ای می‌رساند که رژیم اشغال‌گر قدس را بهعنوان شریکی راهبردیانتخاب نماید؟
شکل‌گیریروابط هندوستان و اسرائیل از مؤلفه‌های مختلفی برخوردار است و از دیدگاه دو طرف بهعنوان اقدامی سودمند که منافع طرفین را تأمین می‌کند به آن نگریسته می‌شود.اسرائیل به بازار گسترده و رو به رشد تسلیحاتی در هندوستان و فروش اقلام و فرآورده‌هاینظامی خود، چشم دوخته است. تحول مهم در سیاست خارجی هند، تعمیق روابط با اسرائیلاست. البته برقراری روابط گسترده با اسرائیل نیز از تبعات رشد ملی‌گرایی هندو وتمایل به منظور ارتقاء جایگاه این کشور در مناسبات بین‌المللی می‌باشد.
اسرائیل باهند، رابطه ویژه‌ای ایجاد کرده است. این رابطه از طریق توافقات همکاری در زمینه‌هایتکنولوژی اطلاعات، موشک‌های بالستیک، همکاری در برنامه‌های فضایی و صنعت اسلحهسازی است. براساس اطلاعات موجود، موساد (سازمان جاسوسی اسرائیل) هم اینک در دهلی‌نو،پایتخت سیاسی هند، در بنگلور، پایتخت صنعتی این کشور و شهر بمبئی به عنوان بندراصلی و مرکز مهم تجاری هند استقرار کامل یافته است.
باتوجه بهسرعتی که روابط هند و رژیم صهیونیستی طی بیست و پنج سال گذشته پشت سر گذاشته است،افزایش سطح همکاری‌ها و ارتقای روابط هند با این رژیم در آینده نیز دور از انتظارنیست. طی بیست و پنج سال گذشته، سنگ بنا و موتور محرک اصلی روابط دو طرف را،خریدهای تسلیحاتی و همکاری‌های نظامی آن‌ها شکل داده و همین عامل، می‌تواند درآینده نه‌چندان دور نیز به دیگر حوزه‌های روابط سرریز نماید. باید توجه داشت کهعامل اصلی تصمیم‌گیری در سیاست خارجی هند، سیستم هزینه فایده مادی این کشور است وهرچه سود بیش‌تری از رابطه با این رژیم نصیب هند شود، باید منتظر افزایش روابط وارتقای سطح همکاری‌ها بود. علاوه بر قراردادهای تسلیحاتی، حوزه دیگری که احتمالاًدر آینده نه چندان دور همکاری‌های بیش‌تری بین طرفین حول آن شکل خواهد گرفت،فناوری‌های فضایی و پرتاب ماهواره است؛ چنان که این همکاری‌ها از سال ۲۰۰۲ آغاز شدو چنان پیش رفت که در سال ۲۰۰۸، ماهواره جاسوسی رژیم صهیونیستی (TecSAR)توسط یک ماهواره‌بر هندی به فضا پرتاب شد.
باتوجه بهموقعیت راهبردی هندوستان در اقیانوس هند و باتوجه به تمایل صهیونیست‌ها برای بازکردن پای خود در این اقیانوس و افزایش عمق راهبردی خود، دیگر حوزه‌ای که احتمالافزایش همکاری‌ها در آن زیاد به نظر می‌رسد، حوزه دریانوردی و همکاری‌های مشترکنظامی در اقیانوس هند است. همان‌طور که در سال ۲۰۰۰ زیردریایی‌های صهیونیستی اقدامبه پرتاب موشک‌های کروز با قابلیت حمل کلاهک هسته‌ای نمودند؛ اقدامی که بعید بهنظر می‌رسد بدون اطلاع هند و جلب رضایت این کشور بوده باشد.
نکته‌ای کهدر تحلیل آینده روابط هند و رژیم صهیونیستی، علی‌الخصوص در حوزه خریدهای تسلیحاتیو همکاری‌های نظامی، باید در نظر داشت، این است که این رژیم در روابط خارجی وقراردادهای تسلیحاتی خود، هیچ ملاحظه حقوقی و انسانی ندارد و به هیچ قانون وکنوانسیون بین‌المللی راجع به محدودیت‌های فروش تسلیحات پایبند نیست. پس از جنگسرد سیاست خارجی هند، روابط منفعت‌مدار را به تعامل ایدئولوژی‌مدار، ترجیح دادهاست. لذا افزایش حجم و کیفیت این قراردادهای تسلیحاتی، در آینده نیز مورد انتظاراست و بعید به نظر می‌رسد از سوی طرف ثالثی محدود شود. نیاز به کسب مشروعیت از سویرژیم صهیونیستی ودسترسی آسان به تسلیحات پیشرفته‌ی غربی برای هند از سوی این رژیم،عوامل اصلی ارتقای روابط طرفین در این حوزه است.
منبع :الوقت ، 17/05/1396
