این حملات درحالی صورت گرفته که حکومتاسد در سپتامبر 2013 در برابر مسکو متعهد شد که تمام ذخایر سلاح‌های شیمیایی خودرا به عنوان بخشی از توافقی گسترده‌تر با ایالات متحده و جامعه بین‌الملل نابودکند.
دیپلماسیایرانی: مسکو چگونه به اتهام حمله اسرائیل بهتاسیسیاتی در شمال غرب روسیه واکنش نشان خواهد داد؟ براساس گفته اسرائیلی ها دراین تاسیسات سلاح های شیمیایی و انبار موشک های بشار اسد قرار داشت. تحلیلگران درمورد واکنش های احتمالی روسیه درباره حمله به پایگاه ماسایف نزدیک حماه که اوایلصبح پنج شنبه رخ داد بحث می کنند. بسیاری بر این عقیده اند که روسیه نمی تواند اینحمله را نادیده بگیرد چرا که این حمله در حدود 70 کیلومتری پایگاه نیروی هواییهمیمیم در سوریه رخ داده است. با این وجود به نظر می رسد که روسیه دلایلی برای چشمپوشی از این حمله دارد همانطور که در گذشته این کار را انجام داده است.
روس ها قطعاعلاقه دارند که کنترل خود را بر اسد حفظ کرده و از پیروزی او در برابر نیروهایمخالف اطمینان حاصل کنند. به این دلیل، روس ها حتی حاضرند حملات شیمیایی بهغیرنظامیان را نادیده بگیرند. همچنین برای روسیه نشان دادن برتری اش در این مناطقبسیار مهم است. حملاتی که به اسرائیل نسبت داده می شود به چالش کشیدن مناطقی استکه در کنترل روسیه است. با این حال روس ها درک کرده اند که آوردن سلاح هایغیرمتعارف به منطقه یا سلاح هایی که اسرائیل آن را تغییردهنده جریان بازی درنظر میگیرد، می تواند نتیجه ای متفاوت از آنچه مسکو در سوریه به دنبال آن است، داشتهباشد.
به جای ثبات،چنانچه روس ها اجازه رویارویی اسرائیل با سوری ها و ایرانی ها را بدهند آن گاهعناصر بی ثبات کننده ای را در منطقه خواهند دید. دلیل احتمالی دیگری که روسیهترجیح می دهد حملات اسرائیل را نادیده بگیرد به گزارش سازمان ملل متحد برمی گردد.محققان جنایات جنگی سازمان ملل گفته اند که شواهدی مبنی بر دست داشتن نیروهایدولتی اسد در حملات شیمیایی خان شیخون در ماه آوریل به دست آورده اند و طی ماهمارس تا پایان ماه جولای هفت حمله مشابه انجام شده است.
این حملاتدرحالی صورت گرفته که حکومت اسد در سپتامبر 2013 در برابر مسکو متعهد شد که تمامذخایر سلاح های شیمیایی خود را به عنوان بخشی از توافقی گسترده تر با ایالات متحدهو جامعه بین الملل نابود کند. ممکن است که سوری ها با استفاده از سلاح های شیمیاییروس ها را نیز در کنار باقی جهان فریب داده باشند. اگرچه اسرائیل نقش خود در حملهصورت گرفته در روز پنج شنبه را تایید نکرده اما این حملات به طور گسترده ای بهاسرائیل نسبت داده شده است و براساس دریافت تحلیلگران سلاح هایی که در آن پایگاهذخیره شده بود از خط قرمز اسرائیلی ها عبور می کرد.
تفاوت ها باحملات پیشین
اسرائیل درسال های اخیر حملاتی به سوریه برای نابود کردن اهدافی مختلف را ترتیب داده است. درماه آگوست، یک فرمانده سابق نیروی هوایی اسرائیل اعلام کرد که در طی پنج سال گذشتهحملاتی را به مواضع حزب الله انجام داده است. این اظهارات از سوی ژنرال امیر اشلصورت گرفت درحالی که هیچ کدام از این حملات به تایید یا تکذیب نیروی هوایی اسرائیلنرسیده است. حمله روز پنج شنبه اما متفاوت بود. این بار هدف مهم تر، باارزش تر وعملیات خطرناک تر بود.
ابتدا موقعیترا باید در نظر گرفت: حماه، در شمال دمشق در عمق خاک سوریه قرار دارد و از موقعیتپایگاه نظامی روسیه چندان دور نیست.
دوم مسالهزمان را باید دید: همان طور که جنگ داخلی سوریه رو به پایان است برای اسرائیلغیرممکن خواهد بود که چنین حملاتی را به سوی گروه های مخالف ترتیب دهد. علاوه براین، این حملات یک روز پس از دهمین سالگرد حمله ناگهانی اسرائیل که به رآکتور هستهای دیرزور صورت پذیرفت. این حمله به نابودی رآکتور ساخت کره سوری ها منجر شد.
هدف مسالهسوم است: این تاسیسات مرکز مطالعات و تحقیقات علمی سوریه بود که در واقع اسرائیلیها این مرکز را پوششی برای تولید سلاح های مخفی، شیمیایی و غیرشیمیایی و موشک هایسوریه می دانند. حمله به این تاسیسات آن هم در این زمان و مکان اگر باور کنیم کهتوسط اسرائیلی ها انجام شده باشد در واقع پیامی روشن به ایران و سوریه است: اگر ازخطوط قرمز اسرائیل (مانند موشک های دقیق یا تاسیسات ایرانی از جمله پایگاه هوایییا بندر) عبور کنید، اسرائیل دست به اقدام خواهد زد.
این حملهممکن است باعث نشود که روس ها به سرعت تلاشی برای پایان دادن به برنامه های ایرانو سوریه کنند اما ممکن است باعث شود که تهران در برنامه های بلندپروازانه خودبازبینی کند. اگر چنین اتفاقی نیفتد، آن گاه می توان درگیری های خونینی را میاناسرائیل، سوریه و متحد اصلی اش ایران متصور شد.
منبع :دیپلماسی ایرانی ، 20/06/1396
