«رفعت سیداحمد» تحلیلگر برجسته مصری:آنچه مانع اجرای طرح‌های صهیونیستی است، فقط ملت هوشیار و بیدار فلسطین است کهچنین راه حل‌هایی را نمی‌پذیرد و هرگز وطن جایگزین را قبول نمی‌کند.
«رفعتسید احمد» اندیشمند و تحلیلگر مصری و رئیس مرکزمطالعاتی یافا در قاهره در تحلیلی خاطر نشان کرد : در حالی که گروه‌های تروریستیهمپیمان اسرائیل اعم از داعش، القاعده، جبهه النصره و گروه‌های دیگر به خونریزی ازدمشق تا حمص و دیرالزور می‌پردازند و در سایه هشدارهای سید حسن نصرالله دبیرکل حزبالله و شرافتمندان مقاومت درباره توطئه‌های جدیدی که به صورت سری علیه مسئلهفلسطین طراحی می‌شود و در سایه اظهارنظرها درباره آشتی فلسطینی فلسطینی(حماس وفتح) که بخشی از آن میان فتح و حماس اخیرا توسط سازمان اطلاعات مصر محقق شده است ومردان اوسلو عملا به غزه بازگشتند(اشاره به بازگشت دولت تشکیلات خودگردان به ریاستفتح به نوار غزه) ، در چنین شرایطی، درخواست‌هایی در رژیم صهیونیستی برای احیایپروژه ازسرگیری اسکان فلسطینی‌ها در سیناء مطرح شده است ، به ویژه پس از آنکهحماس، شروط سیاسی ابومازن را پذیرفت. شروطی که از انحلال کمیته های اداری آغاز شدو ممکن است به خلع سلاح مقاومت در غزه برسد . با توجه به اینکه ابومازن پدرخواندهپیمان اوسلو است بر تمام مفاد این توافق بیهوده و بی‌نتیجه که سال‌هاستاز مرگ و تاریخ انقضای آن گذشته، پافشاری می‌کند.
در سایهموارد گفته شده در کنار عقب‌نشینی گروه‌های مقاومت فلسطینی و در راس آنها، حماس وفشارهایی که به ویژه از سوی کشورهای مرتبط با رژیم صهیونیستی بر این جنبش وارد می‌شود،بار دیگر در مراکز تصمیم‌گیری اسرائیلی این مسئله مطرح می‌شود که زمان برای طرحآنچه به «معامله قرن» موسوم است، زمان مناسبی است. این معامله در واقع یک پروژهصهیونیستی قدیمی است که بر ازسرگیری اسکان بخشی از ملت فلسطین در سیناء پس ازموافقت مصر مبتنی است. سوال این است که آیا این مسئله محقق شده و ما دربرابر واقعیت جدیدی قرار گرفته‌ایم؟ واقعیتی که نه تنها برای مصر و جغرافیایمصر بلکه برای تمام مسئله فلسطین خطرناک است.
بر اساسگزارش المیادین، در ادامه این تحلیل آمده است : اجازه دهید به این سوالات باگشودن این پرونده از ریشه‌های تاریخی‌اش پاسخ دهیم :
اسنادموجود در منطقه تاکید می‌کند که یکی از مهمترین عوامل تهدید امنیت ملی مصر پس ازانقلاب‌های 25 ژانویه 2011 و 30 ژوئن 2013 میلادی،طرح اسرائیل برای اسکان فلسطینی‌هادر سینا از طریق توطئه یا مسائل اغواکننده بوده است، پیشینه این طرح به دهه پنجاهبرمی‌گردد که تا امروز ادامه دارد، بر اساس اسناد موجود، این طرح از سال 1953میلادی آغاز شد که جمال عبدالناصر آن را نپذیرفت، این طرح به طور کامل در کتابی بانام «خنجر اسرائیل» ذکر شده، کتابی که دربرگیرنده اظهارات موشه دایان وزیر جنگ وقتاسرئیل درباره طرح وی برای تجزیه کشورهای عربی و اشغال آن است.
در سال1955 میلادی، سازمان آنروا(سازمان امدادرسانی به آوارگان وابسته به سازمان ملل)تلاش کرد به بهانه‌های به ظاهر انسانی، عبدالناصر را فریب دهد و از وی خواست 230هزار فدان(واحد شمارش مساحت و هر فدان معادل 4200 متر مربع است) را برای اجرایپروژه‌هایی برای اسکان فلسطینی‌های رانده شده از مناطق اشغالی اختصاص دهد، اما ویاین مسئله را نپذیرفت.
در سال1967 میلادی، آریل شارون که در آن زمان فرمانده نظامیان اسرائیلی در نوار غزه بود،طرح خود را که نسخه جدید طرح سابق بود، ارائه کرد، توجیه شارون این بود که هدف ازاین طرح، فقط کاهش تراکم جمعیتی در نوار غزه شلوغ و پرجمعیت است، اما وی در ادامهطرحی را ارائه کرد که منجر به تخریب هزاران منزل فلسطینی برای احداث جاده‌هایی دراردوگاه‌های اصلی نوار غزه شد که در حقیقت برای تسهیل عبور و مرور نظامیاناسرائیلی به این اردوگاه‌ها احداث کرد، فلسطینی‌هایی که منازلشان ویران شد و بهاردوگاه کندا در داخل اراضی مصر منتقل شدند، اما پس از امضای توافقنامه صلح بامصر، اسرائیل با بازگشت این افراد به اراضی فلسطینی مخالفت کرد تا پروژه آریلشارون به موفقیت‌آمیزترین طرح اسرائیلی تبدیل و مقدمه طرح‌های بعدی این رژیم شود.
در سال2003 میلادی، نشریه وزارت دفاع آمریکا اقدام به انتشار نقشه‌های تجزیه کشورهایعربی کرد که «برنارد لویس» یهودی آن را وضع کرده بود. در سال 2010 میلادی ، خطرناک‌ترینسند اسرائیلی در این زمینه در 38 صفحه از سوی «گیورا ایلاند» مشاور امنیت داخلیسابق رژیم صهیونیستی ارائه شد که در این سند آمده است که اردن، کشور فلسطینی‌هاستو با وضعیت جدیدش، متشکل از سه ایالت شامل کرانه غربی و شرقی و غزه بزرگ خواهد بودکه بخشی از خاک مصر را هم در برمی‌گیرد.
ایلاند دراین زمینه گفته است اسرائیل با تلاش‌های سری خود موفق شد به ویژه ایالات متحدهآمریکا را متقاعد کند تا بر اعراب فشار وارد کند تا در راه حل منطقه‌ای مناقشهفلسطینی اسرائیلی مشارکت کنند که این راه حل مبتنی بر ادامه سیطره اسرائیل بر بخش‌هایوسیعی از کرانه باختری در مقابل دادن غرامت به فلسطینی‌ها باشد، و اینکه بخش‌هاییاز اراضی شبه جزیره سیناء برای ایجاد دولت فلسطینی باثبات و قادر به رشد و رقابتاختصاص یابد.
با این حالمصر همچنان همانند گذشته با این طرح مخالفت می‌کند، زیرا میزان خطرات طرح‌هایاسرائیلی بر امنیت ملی مصر را درک می‌کند.
پیشنهاد اسرائیلبر موارد زیر مبتنی است :
1-اینکهمصر، مناطقی را به وسعت حدود 720 کیلومتر مربع به غزه اختصاص دهد. این منطقه شاملبخشی از نوار امتداد یافته به طول 24 کیلومتر در امتداد ساحل دریای مدیترانه ازرفح در غرب تا العریش و همچنین نواری که در غرب گذرگاه کرم ابو سالم قرار می‌گیرد، می شود. این مسئله سبب سه برابر شدن مساحت نوار غزه می‌شود که در حال حاضر، 365کیلومتر مربع است.
2-مساحت720 کیلومتر مربعی معادل حدود 12 درصد از اراضی کرانه باختری است که در مقابلافزایش مساحت غزه، فلسطینی‌ها باید از 12 درصد اراضی کرانه باختری چشم پوشیکنند تا این اراضی به اسرائیل ملحق شود.
با اینحال، هم فلسطینی‌ها و هم مصری‌ها با توجه به تجارب حکومتی از زمان عبدالناصر تازمان السیسی این طرح اسرائیلی را رد کرده‌اند، هر چند فشارها برای اجرای آن همچناناز سوی آمریکا، اسرائیل و اتحادیه اروپا و نیز برخی کشورهای منطقه‌ای ادامه دارد،کشورهایی که روابط راهبردی نفتی و نظامی با اسرائیل دارند که منظورمان به طورمشخص، قطر، ترکیه و عربستان است(که روابط راهبردی نفتی ونظامی با رژیم صهیونیستیدارند) و امروز اسرائیل بار دیگر درباره این مسئله در چارچوب شروط «معامله قرن»صحبت می‌کند و پس از دیدار نتانیاهو و عبدالفتاح السیسی در سازمان ملل و مصافحهمشهور نتانیاهو با وی و بعد از دستیابی مصر به توافق آشتی گروه‌های فلسطینی واشاره برخی مسئولانش به احتمال اینکه نقش میانجی را میان رژیم صهیونیستی و فلسطینی‌هاایفا کنند، در اینجاست که کارشناسان صهیونیستی که به این طرح اهتمام دارند، تاکیدمی‌کنند که گام بعدی، احیای مجدد طرح به این بهانه است که حماس، جنبشی که یک جنبشمقاومت مسلح بود، اکنون در آغوش و تحت فشار «نوکران اوسلو»(ابومازن و تیم وی) قراردارد که این افراد در حقیقت نوکران و مهره‌های اسرائیل در کرانه باختری و اکنون درنوار غزه هستند، اما آنچه مانع این طرح‌های صهیونیستی قدیمی که مجددا مطرح شده،فقط ملت هوشیار و بیدار فلسطین است که چنین راه حل‌هایی را نمی‌پذیرد و هرگز وطنجایگزین را قبول نمی‌کند، ما بر این باوریم که مردم فلسطین که طی یکصد سال فداکاریو جانفشانی و نبرد خونین صدها هزار نفر ازفرزندانش را ازدست داده است، هرگز نمی‌تواندوطن جایگزین را بپذیرد و تنها این ملت قادر است تمام این زباله‌های سیاسی اسرائیلیبه همراه دوستان عرب و فلسطینی رژیم و معامله‌های موسوم به قرن را در زباله‌دانبیندازد، معتقدیم که ارتش و مردم مصر هم با این طرح و نقشه اسرائیلی تحت عناوینمختلف یا پیشنهادهای اغواکننده مخالفت می‌کنند، اما این مخالفت کلی فلسطینی و مصریباید استمرار داشته باشد، زیرا توطئه علیه فلسطین، توطئه بزرگ و خطرناکی است که به برخی از موارد نگران کننده آن اشاره شد.
منبع: قدس ، 19/07/1396
