هزاراننفر در تلآویو و قدس در اعتراض به فساد مالی در کابینه رژیم صهیونیستی به خیابانهاآمدهاند و خواستار شفافسازی و مسئولیتپذیری مقامات ارشد این رژیم شدهاند.
این روزهاصحنه سیاسی و اجتماعی سرزمینهای اشغالی شاهد تنش و اعتراضات گوناگونی حول فسادهاینتانیاهو است. هزاران نفر در تلآویو و قدس در اعتراض به فساد مالی در کابینه رژیمصهیونیستی به خیابانها آمدهاند و خواستار شفافسازی و مسئولیتپذیری مقامات ارشداین رژیم شدهاند. این اعتراضات در حالی انجام میشود که ماه گذشته هم شهرهای قدساشغالی و تلآویو شاهد اعتراض حریدی ها بود.
در این میان، اظهارات برخی سیاسیونصهیونیستی بسیار حائز اهمیت بوده است و بازتاب وسیعی در رسانههای عبری داشته است.تامیر پاردو رئیس سابق دستگاه اطلاعات خارجی رژیم صهیونیستی یا همان موساد درسخنانی تاکید کرده است: «جنگ داخلی بزرگترین تهدید برای موجودیت این رژیم به شمارمیرود. بروز اختلافات داخلی، آشوب و جنگ داخلی را خطراتی به مراتب بزرگتر ازتهدید ایران و حزبالله و یا گروههای فلسطینی برای اسرائیل به همراه دارد.»[1]رئیس پیشین موساد حدود یک سال پیش هم در اولین حضور رسانهای خود پس از کنارهگیریاز ریاست موساد گفته بود: «ایران تهدیدی برای اسرائیل نیست، بلکه رشد تضاد داخلیمیتواند به نابودی اسرائیل منجر شود. هیچ عامل خارجی قادر به مقابله با اسرائیلنیست. تنها تهدید واقعی تضاد در داخل اسرائیل است. اختلافات داخلی ما نتیجهای جزجنگ داخلی ندارد؛ مسیری که ما در حال حاضر بهسوی آن در حرکت هستیم. اگر یک جامعهاز خط تفرقه و نفرت خود عبور کند، احتمال وقوع پدیدهای به نام جنگ داخلی قوت میگیرد.این مسئولیت بر عهده همه است تا از بروز اختلاف جلوگیری کنند.»[2]
شکافاجتماعی و جنگ هویتی
یکی ازچالشهای جدی و درونی جامعه جعلی صهیونیستها، عدم وجود هویتی یکسان و واقعی است.پایه و اساس جامعه سرزمینهای اشغالی بر یک آرزوی دروغ به نام «اسرائیل بزرگ» براساس صهیونیسم و اصول آن بنا نهاده شد و سعی شد جامعه یهودی با هویت و فرهنگهایگوناگون از سراسر جهان را دور هم نگه دارند. این جامعه ساختگی همواره با جنگ هویتیروبرو بوده است.
رئیس رژیم صهیونیستی در سخنانی درکنفرانس هرتزلیا در سال 2016 به صراحت نگرانی خویش را از این تکثر هویتی و مذهبیدر میان جامعه خود مطرح مینماید. رئیس رژیم صهیونیستی بهعنوان یکی از سخنراناناصلی در کنفرانس مشهور هرتزلیا به وجود شکاف و تفرقه گسترده در جامعه این رژیماذعان کرد که تهدیدی خاموش برای صهیونیستها به شمار میآید. وی در اینکنفرانس گفت: «جامعه اسرائیل چهره خود را تغییر میدهد. این تغییر، هویت ما را بهعنوان اسرائیلی تغییر خواهد داد و تأثیر عمیقی بر مسیری دارد که ما از طریق آنخودمان و وطن ملی خود را میشناسیم… شاید هنوز بسیاری در جامعه اسرائیل، دررسانهها و نظام سیاسی اسرائیل فکر میکنند جامعه اسرائیل همین شکل را دارد؛ امااز آن زمان تاکنون واقعیت بهطور اساسی تغییر کرده است. هماکنون کلاس اولیهای ماشامل 38 درصد صهیونیستهای سکولار، 15 درصد صهیونیستهای ملیگرا و مذهبی، 25 درصدعرب و حدود 25 درصد نیز ارتدوکس افراطی (حریدی) هستند. در هر حال، روند تغییر بافتجمعیتی واقعیتی است که چهره جامعه اسرائیل را شکل میدهد. این در حالی است که درسال 1990، 52 درصد سکولار، 16 درصد صهیونیستهای ملیگرا و مذهبی، 23 درصد اعراب و9 درصد ارتدوکسهای افراطی (حریدیها) بودند.» ریولین رئیس این رژیم در پایان بحثخود موضوعی چالشی تحت عنوان طرح یکسانسازی «هویت مشترک اسرائیل» را مطرح میکند.[3]
بخش زیادیاز جنگ داخلی و تضادی که رئیس پیشین موساد به آن اشاره میکند، ناشی از همین تکثرهویتی است. تفاوت آرمان، عقیده، مذهب و اصول سیاست همواره عاملی برای تقابل ودرگیری داخلی بوده است.بهطور نمونه میتوان به جنگ میانحریدی ها و سکولارها اشاره کرد. حریدی ها درحالی به احکام خاص دینی اعتقاد دارندکه دستورات تلمود در حوزه آموزش، کار، اقتصاد و … را هم الزامی میدانند. درحالی که جامعه سکولار بسیار با این فضا فاصله دارد و برخی از آنان حریدی ها رامشکل اصلی رژیم صهیونیستی معرفی میکنند. به طور نمونه میتوان به یادداشت جنجالیروزنامه هاآرتص اشاره کرد که در یادداشتی گفته بود: «طرفداران جریان مذهبی ـ ملی (اسرائیل)بسیار خطرناکتر از حتی جنبش حزبالله هستند و شاید بتوان عربها را کشت، اما طرفداراناین جریان را نمیتوان کشت.[4]» سخنانی که با واکنش برخی اعضای مذهبی و تندروکابینه نتانیاهو هم همراه بود.
فسادسیستمی و اقتصادی؛ چالشی که رساتر بیان میشود
اکنوننتانیاهو با چهار پرونده فساد اقتصادی روبروست. پروندههای نتانیاهو بهانهای شدهاست که برخی سیاستمداران اسرائیلی این موضوع را یادآوری نمایند که چالششان درونیاست و تهدید نمایی مقاومت نوار غزه، مرزهای جولان و ایران هستهای تنها بهانههاییاز سوی نتانیاهو برای حفظ قدرت است.
برخی سیاستمدارانمعتقدند نتانیاهو علیرغم فسادهای فراوان که بخشی از آنان ناشی از تبعیض نژادی وساختار سیاسی غیر شفاف و دموکراسی غیرواقعی کنست (مجلس) است، به این دلیل توانستهاست طی یک دهه در راس قدرت باقی بماند که پشت جنجالِ دشمن هراسی و ایران هراسیپنهان شده است.
مارک شولمندر سایت مشهور نیوزویک این سؤال را مطرح میکند که چرا فساد در رژیم صهیونیستیبالاست؟ او در یادداشت خود لیستی از فساد در میان سیاستمداران و صاحبان شرکتهایاقتصادی را مرور میکند. وی در بخشی از یادداشت خود میگوید: «من سالهاست بحثیطولانی را با دوستی آغاز کردهام که جزء مقامات بلندپایه دولت بود: آیا امروز فساددر اسرائیل بیشتر شده یا اینکه این فساد از قبل وجود داشت و پلیس این روزها کارخود را بهتر انجام میدهد؟ رویدادهای سال گذشته این بحث را به سرانجام رساند. امروزفساد بیشتری وجود دارد. پس این سؤال به وجود میآید: چرا؟[5]»
موشهیعلون، وزیر جنگ پیشین رژیم صهیونیستی که در اعتراضات اخیر هم حضور پررنگی داشتهاست در سخنانی قابل تامل در انتقاد به نتانیاهو گفته است: «رهبری کردن اینگونهنیست، رهبری باید متحد باشد. این در حالی است که سیاستمداران مسائل را به دو جبههراست و چپ تقسیمبندی میکنند. اگر در گذشته کسی از من سوال میکرد که چه چیز باعثمیشود شبها بیدار بماند، انتظار میرفت که بگویم ایران اما اکنون میگویم فسادمالی…فساد مالی اکنون سبب شده تا شهروندان ما اعتماد و اعتقاد خود را به رهبریاسرائیل از دست بدهند. این خطری بزرگتر از تهدید ایران، حزبالله، حماس یا داعشاست.»[6]
در خصوصمیزان حجم فساد در سرزمینهای اشغالی آمار رسمیای منتشرنشده است؛ اما حجم اتهاماتو بازجوییهای نتانیاهو و اطرافیانش، اخبار قاچاق سلاح در ارتش و … نشان دهندهوجود فسادی جدی در سرزمینهای اشغالی است. پایگاه عبری زبان واللا در گزارشی نوشتهاست: «بنیامین نتانیاهو تنها نخست وزیر رژیمصهیونیستی نیست که در پروندههای فساد دست دارد، بلکه 7 نخست وزیر قبلی این رژیمهم در پروندههای فساد مختلف دست داشتند، اما بهجز اولمرت، علیه هیچکدام از آنهاکیفرخواست ارائه نشد و وی پس از تحمل یک سال و نیم حبس، اخیراً از زندان آزاد شد. دیویدبن گوریون اولین نخست وزیر اسرائیل بود که از سمت خود برای دفاع از پسرش عاموس کهجانشین فرمانده پلیس این رژیم بود و به فساد متهم شده بود، سوء استفاده کرد و درنهایت خودش نیز محاکمه شد، اما دادگاه وی را از اتهامات وارده تبرئه و به وی غرامتپرداخت کرد.[7]»
اندیشکدهصهیونیستی «Israel DemocracyInstitute» در گزارش مفصل خود در پایان سال 2016،میزان رضایت مندی مردم از قوه قضائیه رژیم صهیونیستی را 57 درصد اعلام میکند. ایندرحالی است که این مقدار در سال 2012 حدود 73 درصد بوده است.[8]
جمع بندی
ریشه فسادسیاسی و اقتصادی و جنگ هویتی در سرزمینهای اشغالی را باید در ماهیت جعلی این رژیمجستجو کرد. خودبرتربینی، ریشه نژادپرستی صهیونیسم، مادیگرایی یهود تلمودی و عدموجود هویتی مشترک علیرغم ادعاها و تلاشهای فراوان همگی بخشی از چالش جنگ هویتی وداخلی سرزمینهای اشغالی است. در ماههای اخیر مخالفان سیاسی نتانیاهو برای کنارزدن وی از قدرت پس از یک دهه با صراحت بیان بیشتری از فساد و چالش هویتی و مدیریتیرژیم صهیونیستی سخن میگویند.
منبع : فارس ، محمدمحسن فایضی ، 06/10/1396