رویکرد جدید امنیتی رژیم صهیونستی که مبتنی برگسترش روابط اقتصادی با همسایگان و ایجاد وابستگی متقابل برای کسب ضمانت بقا، رفعتهدیدات احتمالی و افزایش ثبات و نفوذ در آینده می باشد.
امضاءقرارداد صادرات گازی میان مصر و رژیم صهیونیستی در 22 فوریه 2018 (1 اسفند 1396)خبر مهم سیاسی – اقتصادی و امنیتی حائز اهمیتی است که این روزها در لابلای تحولات منطقه کمتر به چشم آمده است. بر طبق این قرارداد ۶۴ میلیارد متر مکعبگاز از میادین مدیترانه ای رژیم صهیونیستی در طول 10 سال به مصر ارسال خواهد شد.ارزش این قرارداد 15 میلیارد دلار تعیین شده است. با کشف میادین جدید گازی شرقدریای مدیترانه، توانمندی استراتژیک اقتصادی اسرائیل به شکل فزآینده ای تحول یافتهاست. تل‌آویو توانسته است در سالهای اخیر حدودا 10 حوزه نفتی را در سواحل حیفا وتل‌آویو و غزه کشف و تعدادی از آنها را به بهره برداری برساند. بخش زیادی از اینحوزه‌های اکتشافی خارج از آب‌های سرزمینی مناطق اشغالی بوده و این رژیم دست‌اندازیبه حریم آبی کشورهای دیگر پرداخته است.
براساس گزارش خبرگزاری دویچه وله آلمان، حجم ذخایر گازی اسراییل بیش از 800 میلیاردمتر مکعب است و میدان گازی «تمار» به تنهای با دارا بودن ۲۴۰ میلیارد متر مکعبگاز، استقلال نسبی انرژی برای اقتصاد این رژیم را به ارمغان آورده است. این مهمباعث شده اسراییل از وارد کننده گاز طبیعی از مصر به صادر کننده گاز طبیعی بهاردن، مصر و حتی ترکیه تبدیل شود. قرارداد بزرگ گازی را دو شرکت دکل گروپ و شرکتدولفینوس امضا کرده‌اند.
اهدافاسرائیل در حوزه صادرات منابع گازی را می توان در این موارد دید:
1-دستیابی به استقلال در حوزه انرژی و عدم وابستگی به واردات گاز مصر،
2-وابسته کردن هر چه بیشتر کشورهای همسایه اش به انرژی صادراتی خود بویژه مصر واردن؛
3-سرعت بخشیدن به روند عادی سازی روابط چند ساله خصومت آمیز با این کشورها اطرافش؛
4-مقابله با افزایش نفوذ و ابستگی کشورهای منطقه به گاز و نفت کشورهای حوزه خلیجفارس؛
5-مورد و مهمترین آن افزایش قدرت و امنیت در راستای تداوم بقا ثبات آتیاسرائیل می باشد.
اما نکته مهم درباره این قرارداد این است که مصر چندیپیش اعلام کرد که با همکاری شرکت ایتالیایی «اینی» توانسته است میادین گازی بزرگیرا در محدوده آب های سرزمینی خود کشف کند که قادر است قاهره را از وارد کننده گازبه صادرکننده انرژی مبدل سازد. در این این شرایط انعقاد این قرارداد شبه برانگیزمی‌نماید. در باب دلایل این موضوع می‌توان از یک احتمال مهم خبر داد آن هم انگیزهقاهره برای تبدیل به واسطه فروش گاز این رژیم به سایر کشورهای عربی منطقه می‌باشد.از آنجایی که رژیم صهیونیستی برای فروش گاز خود محدودیت زیادی همچون نبودن امکانارسال گاز به اروپا در آینده نزدیک و عدم روابط اقتصادی با بسیاری از کشورهایهمسایه می‌باشد، در این ظرایط مصر آماده است تا گاز این رژیم را خریده و سپس گازاستخراجی خود را به سایر کشورهای عربی حتی عربستان سعودی که به واردات گاز نیازداشته و روابط اقتصادی و سیاسی خود با قطر را قطع کرده است، به فروش برساند.
ازبعدی دیگر همانگونه که گفته شد این اکتشافات عمدتاً خارج از محدوده سرزمینی اینرژیم و در محدوده آب‌های کشورهای همسایه بویژه لبنان قرار گرفته است لذا یکی ازموانعی که می تواند در مقابل اجرایی شدن این قرارداد قرار گیرد، اختلاف اساسی میانلبنان و اسرائیل بر سر میادین مشترک و هم مرز در شرق دریایی مدیترانه است. بیروتنسبت به اقدامات تلاویو معترض بوده و تلاویو نیز از احتمال تهاجم نظامی برای تصرفمناطق گازی لبنان در دریای مدیترانه سخن گفته است. در این شرایط حزب الله لبنان باتوجه به توانایی های موشکی و نظامی اش می تواند هم از منافع لبنان دفاع کند و همبا حمله نظامی پراکنده و یا حساب شده و موقت بر سر راه صادرات گاز تل آویو مانعاساسی ایجاد نماید و حتی صنایع دیگر رژیم صهیوینستی را مورد تهدید اساسی قرار دهد.سید حسن نصرالله دبیر کل حزب‌الله لبنان در سخنان یک هفته پیش خود صریحاً به مسئلهمیادین مشترک گازی و اختلافات گسترده فی مابین کشورهای منطقه اشاره کرد: وی گفتهبود: ” به نظر می‌رسد کل منطقه در کانون جنگ نفتی و گازی قرار گرفته است.دشمن اسرائیلی دنبال فرصتی مثل حضور دونالد ترامپ در رأس قدرت در آمریکا می‌گشت تاجولان را به خاک فلسطین اشغالی الحاق کند. جولان دیگر فقط مسئله امنیت ملی نیستبلکه منبع بزرگی برای آب، نفت و گاز است.” حماس نیز به شکل واقعی تواناییحملات موشکی را به صنایع و لوله های صادراتی گاز دارد که خود می تواند دیگر عاملتهدید کننده اصلی صادرات گاز اسرائیل باشد.
حمایتهای گسترده و تمام قد از رژیم صهیونیستی به وسیله آمریکا و کشورهای غربی در صورتبروز جنگ در منطقه و نیز حضور شرکت های گازی و نفتی حتی روسی در صنایع هیدروکربنیاین کشور و همچنین نیاز کشورهای همسایه این رژیم به انرژی ارزان بویژه گاز از سویاردن، مصر و حتی ترکیه موارد مهمی هستند که سبب گسترش فعالیت ها و هر چهبیشتر جسور شدن سیاستهای گازی و انرژی اسرائیل حتی در دست اندازی به منابع مشترکلبنان شده است.
درپایان واقعیت آن است جبهه مقاومت و کشورهای اسلامی باید با دقت سیاستها وسناریوهای جدیدی را تعریف و اجرای نمایند تا با رویکرد جدید امنیتی رژیم صهیونستیکه مبتنی بر گسترش روابط اقتصادی با همسایگان و ایجاد وابستگی متقابل برای کسبضمانت بقا، رفع تهدیدات احتمالی و افزایش ثبات و نفوذ در آینده می باشد.
منبع : الوقت ، 12/12/1396
