25 سال از معاهده شوم اسلو گذشت و فلسطینیان همچنان با آثار و تبعات ناگوار آن بر مسئله فلسطین و تمامی بخش های اقتصادی، سیاسی و اجتماعی زندگی خود مواجه هستند و بهای سهل انگاری مذاکره کنندگان فلسطینی که سرزمین فلسطین را بدون هیچ شرطی تسلیم رژیم اشغالگر کردند، می پردازند.
به گزارش مرکز اطلاع رسانی فلسطین، 25 سال پیش سازمان آزادی بخش فلسطین معاهده اسلو را با رژیم صهیونیستی تحت نظارت بیل کلینتون رئیس جمهور اسبق آمریکا به امضا رساند که به موجب آن این سازمان حاکمیت رژیم صهیونیستی در 78 درصد از اراضی فلسطین تاریخی را به رسمیت شناخت بدون اینکه طرف صهیونیستی حقوق ملت فلسطین را به رسمیت بشناسد.
این معاهده مرحله ای بود و قرار بود پس از 5 سال به مسائل و پرونده های نهایی رسیدگی شود اما این کار هرگز انجام نشد و رژیم صهیونیستی از این توافق همچون وسیله ای برای گسترش دامنه شهرک سازی و اشغالگری خود و نابودی کامل راهکار تشکیل دو کشور بهره برد و در نهایت سازمان آزادی بخش سال 1998 پس از سفر بیل کلینتون به نوار غزه، سند آزادی فلسطین را نیز لغو کرد.
امضای “هیچ چیز”
نویسنده و تحلیلگر سیاسی فلسطینی بیان کرد که به رسمیت شناختن رژیم صهیونیستی مهم ترین برگه ای بود که فلسطینیان در عرصه بین الملل در اختیار داشتند اما در جریان امضای معاهده اسلو، فلسطینیان این برگه را مجانی در اختیار طرف صهیونیستی قرار دادند، در مقابل آنچه صهیونیست ها شناسایی سازمان آزادی بخش به عنوان نماینده ملت فلسطین می نامند.
عبدالستار قاسم تصریح کرد که معاهده اسلو یعنی اینکه سازمان آزادی بخش شهدای فلسطینی را تروریست می داند و هرگونه عملیات مقاومتی را محکوم می کند.
قاسم تاکید کرد که معاهده اسلو کل تاریخ مبارزات ملت فلسطین را زیر سوال برد و موجب تفکیک و نابودی جامعه فلسطین شد.
وی تاکید کرد که طرف فلسطینی در حقیقت “هیچ چیز” را به امضا رساند و ایجاد تشکیلات فلسطینی از سال 1968 یک خواسته اسرائیلی بود و رژیم صهیونیستی همواره برای تشکیل تشکیلاتی فلسطینی یا عربی در کرانه باختری و نوار غزه تلاش می کرد تا از وضعیت خود به عنوان یک رژیم اشغالگر و اداره روزانه امور فلسطینیان رهایی یابد که در نهایت تشکیلات خودگردان ایجاد شد و جای رژیم اشغالگر را گرفت.
تحقق رویای رژیم صهیونیستی
وی تاکید کرد که معاهده اسلو رویای رژیم صهیونیستی را که هیچ جنگی قادر به تحقق آن نبود، محقق کرد و قرار بر این بود که یهودیان سال 1993 به خاطر حماقت و سادگی مذاکره کنندگان فلسطینی به خیابان ها آمده و خوشحالی کنند.
این نویسنده فلسطینی افزود: در معاهده اسلو، اشاره ای به تشکیل کشور مستقل فلسطین نشده است و جایی برای قطعنامه 242 شورای امنیت در رابطه با تشکیل کشور فلسطین یا بازگشت آوارگان وجود ندارد و در کل، مذاکره کننده فلسطینی در جریان امضای این معاهده، نه خواستار بازگشت آوارگان شد و نه تشکیل کشور فلسطین و تخلیه شهرک های صهیونیستی.
تشکیلاتی زیردست رژیم صهیونیستی
عبدالستار قاسم خاطر نشان کرد که به موجب این معاهده، تشکیلات خودگردان می بایست حق مبارزه و مقاومت ملت فلسطین را سلب کند و مبارزان مقاومت را تحت تعقیب و پیگرد قرار دهد، در غیر اینصورت رژیم اشغالگر نسخه آن را خواهد پیچید و در صورت نابودی آن، امتیازات خیانتکاران نیز گرفته خواهد شد که تاکنون چنین امری صورت نگرفته است، زیرا این خائنان حاضر به فروش سرزمین خود به خاطر منابع خویش هستند.
قاسم تصریح کرد که این توافق مسئله فلسطین را به خانه اول بازگرداند و موجب نابودی جامعه فلسطین و انتشار فساد و بیماری های اجتماعی شد، تا جایی که فلسطینیان به خاطر بحران های بی شمار موجود، تحمل پذیرش یکدیگر را ندارند.
آغاز دودستگی و شکاف داخلی
از سوی دیگر، تحلیلگر امنیتی تصریح کرد که معاهده اسلو سرآغاز دودستگی و اختلافات داخلی بین تشکیلات خودگردان و جنبش های مقاومت فلسطین بود.
هشام مغاری اظهار داشت که این توافق، زمینه ساز هماهنگی و همکاری امنیتی بین تشکیلات خودگردان و رژیم صهیونیستی شد و مقاومت فلسطین از زمان امضای این توافق، در محیطی بسیار خطرناک فعالیت می کند.
مغاری اشاره کرد که متاسفانه ملت فلسطین قبل از آغاز مذاکرات با رژیم اشغالگر، بسیاری از حقوق خود را از دست داد.
