نتایج اولیه انتخابات رژیم صهیونیستی که دیروز سه شنبه برگزار شد، حاکی از برابری آرای حزب لیکود و “کحول لفان” است؛ به طوری که هر کدام از آنها 35 کرسی کسب کرده اند و بدین ترتیب، احزاب اردوگاه راستگرایان توانستند 65 کرسی در برابر 55 کرسی احزاب میانه رو، چپگرا و عرب ها کسب کنند.
به گزارش مرکز اطلاع رسانی فلسطین، این نتایج نشان می دهد که “بنی گانتس” رئیس سابق ستاد مشترک ارتش صهیونیستی نمی تواند دولتی برخوردار از اکثریت کرسی های کنست تشکیل دهد و از همین رو، پیش بینی می شود که ائتلاف دولتی به ریاست بنیامین نتانیاهو تشکیل شود که تا حدودی شبیه همین ائتلاف دولتی کنونی خواهد بود.
اما تشکیل چنین ائتلاف دولتی جدیدی به ریاست نتانیاهو چه تاثیری می تواند بر کل مسائل فلسطین مانند مذاکرات با تشکیلات خودگردان فلسطین، پرونده نظامیان اسیر و آرام سازی اوضاع در غزه داشته باشد؟
کرانه باختری… نتانیاهو و سیاست وضعیت موجود
نتانیاهو در گرایش های سیاسی اش که بیانگر مواضع راستگرایانه افراطی علیه فلسطینیان و به ویژه روند سازش است، چندان تغییری نکرده ا ست.
در صورتی که بنیامین نتانیاهو برای پنجمین بار مامور تشکیل دولت شود، این دولت تقریبا با همان ترکیب دولت قبلی شکل خواهد گرفت و این بدین معناست که احزاب راستگرای افراطی و احزاب مذهبی حریدیم ستون های اصلی دولت وی را تشکیل خواهند داد و از همین رو، نتانیاهو عجله ای برای مذاکره با تشکیلات خودگردان فلسطین نخواهد داشت و سازش مسالمت آمیز جایی در اولویت های وی نخواهد داشت.
به موازات اعلام الحاق مناطق کرانه باختری به اراضی اشغالی رژیم صهیونیستی (که در تبلیغات انتخاباتی وی هم به آن اشاره شده بود) و اعمال حاکمیت این رژیم بر شهرک های بزرگ صهیونیست نشین در قدس و کرانه باختری، نتانیاهو به نقش آمریکا در عرصه سیاسی در قبال تشکیلات خودگردان فلسطین چشم خواهد دوخت تا بتواند از لحاظ امنیتی، وضعیت موجود در کرانه باختری را حفظ کند.
لذا، نمی توان انتظار وقوع هر گونه تحول سیاسی جدیدی از سوی دولت آتی نتانیاهو در زمینه مذاکرات، و روند سیاسی سازش با تشکیلات خودگردان فلبسطین در کرانه باختری را داشت.
آرام سازی اوضاع در نوار غزه و پرونده نظامیان اسیر
درباره باریکه غزه نیز شاید نتانیاهو از تفاهمات اخیر به دست آمده با گروه های فلسطینی و در راس آنها؛ جنبش مقاومت اسلامی “حماس” در نوار غزه که با کمک مصر؛ البته نه به خاطر اهتمام به برقراری آرامش در منطقه جنوب، بلکه در تلاش برای پایان دادن به پرونده نظامیان اسیر، دست برندارد.
نتانیاهو تنها کسی است که می تواند مبادله جدیدی مانند “مبادله شالیت” امضا کند و از حمایت کافی احزاب در کنست برای تصویب چنین مبادله ای برخوردار است؛ اما این بار وی تلاش خواهد کرد از جنبش حماس و گروه های فعال در غزه برای امضای مبادله اسرا در قبال امتیازات سیاسی باجگیری کند.
نتانیاهو تلاش خواهد کرد اجرای تمامی تفاهمات را به پرونده نظامیان اسیر گره بزند و از همین رو، در صورت تشکیل دولت جدید توسط نتانیاهو، شاید شاهد به جریان افتادن آب های راکد در پرونده آرام سازی و نظامیان اسیر باشیم.
دولت نتانیاهو در جامعه راستگرا
پیروزی نتانیاهو و کسب 35 کرسی توسط وی در کنست که باعث تصاحب 65 کرسی توسط احزاب راستگرا؛ از جمله کسب 6 کرسی توسط حزب کار در کنست شده است و در مقابل، احزاب جناح چپ و میانه روها 55 کرسی کسب کرده اند که 10 کرسی از آنها متعلق به عرب هاست، به وضوح نشان می دهد که جناح چپ یا میانه رویی در جامعه صهیونیستی وجود ندارد.
دولت آتی به نخست وزیری نتانیاهو باعث حرکت به سمت راستگرایی در جامعه صهیونیستی و شکل گیری افراطی گری علیه عرب ها، اسلام ستیزی، تمایل به جنگ و کوچاندن و اخراج عرب ها از خانه و کاشانه خود خواهد شد.
در نتیجه نمی توان انتظار اتخاذ سیاست های جدیدی از سوی دولت آتی نتانیاهو در قبال عرب ها و به ویژه فلسطینی ها داشت و وی صرفا در مسیر عادی سازی روابط با کشورهای عربی حرکت خواهد کرد تا منافع اقتصادی و امنیتی رژیم صهیونیستی محقق شود.
خلاصه کلام… دولت نتانیاهو و افراطی گری آشکار
پس از این نتایج اولیه و دستیابی احزاب راستگرا به بالاترین آراء در جامعه صهیونیستی، دولت آتی نتانیاهو سرمست از پیروزی خواهد بود و بر مشروعیت سیاست های افراطی گرایانه خود در قبال عرب ها و فلسطینی ها تاکید خواهد کرد.
در نتیجه، این دولت تلاش خواهد کرد قوانین نژادپرستانه جدیدی تصویب کرده و اقدامات سیاسی افراطی گرایانه تر جدیدی علیه عرب های ساکن اراضی اشغالی سال 1948 فلسطین و فلسطینیان ساکن کرانه باختری و غزه در پیش بگیرد و شاید هم دست به اقدامات افراطی گرایانه تری در قبال مسجد الاقصی و دیگر مساجد فلسطین اشغالی بزند و حتی شهرک های صهیونیست نشین و برخی مناطق دیگر را به اراضی تحت اشغال خود ملحق کند و یا حتی شعله جنگ جدید را در نوار غزه روشن کند.
