هنگامی که مردم بحرین به برگزاری کنفرانس نابودی مساله فلسطین در منامه، با تبدیل کردن پایتخت به صحنه‌ای پر از پرچم‌های فلسطین واکنش نشان می‌دهند، هنگامی که اکثر کشورهای عربی این کنفرانس را تحریم می‌کنند و حضورشان تنها به نمایندگان دولت‌های ائتلاف “ناتوی عربی” محدود می‌شود، این مساله در واقع حقیقت احساسات مردمی را در قبال این توطئه آمریکایی نشان می‌دهد؛ توطئه‌ای که رویکرد دولت کنونی این کشور بوده و عامدانه ملت عرب را تحقیر و خوار کرده و از طرفی هم به بیداری در آینده برای پایان دادن به سریال تسلیم شدن و تن دادن‌ها بشارت می‌دهد.
به گزارش ایسنا، عبدالباری عطوان تحلیلگر معروف عرب در تحلیلی در روزنامه رای‌الیوم آورده است: ” انتظار برای اعلام اسامی کشورهای مشارکت‌کننده در کنفران اقتصادی از سوی کشور دعوت کننده (آمریکا) یا کشور میزبان (بحرین) تا زمان آغاز نشست، قرار گرفتن کوشنر پشت تریبون و آغاز سخنرانی‌اش و تبیین تجارب خود در امور املاک در برابر حاضران به درازا کشید، حاضرانی که برای شنیدن سخنانش و اطلاع از ابزارهای تبیینش جمع شده‌اند و در عین حال اجازه ورود به دوربین‌ها ندادند تا رسوایی‌شان را مستند سازی نکنند.
در این لحظات حساس در تاریخ ملت‌ها، ظرفیت مردان آشکار شده و ارزش‌های شرف، کرامت و وطن پرستی به تصویر کشیده می‌شود، می‌بینیم کسانی که این تله خیانت را تحریم کردند، همان گروه منجی هستند که از این اهانت تبرئه شده و ترجیح دادند از آلوده شدن کاملاً دور بمانند.
با اظهارات قدرتمند کوشنر در سخنرانی‌اش موافق هستیم که گفت: طرح معامله قرن در واقع فرصت قرن است. آری، فرصت قرن است، کوشنر می‌خواهد این طرح نقطه آغازی برای این مساله باشد که نابودی مساله فلسطین به دست کشورهای عربی انجام شود. طرحی که ترامپ، گروهی از یهودیان صهیونیست و ارشد آنها که به این یهودیان نژادپرستی، ظلم و ستم، قتل و تجاوز را آموزش داده است، یعنی بنیامین نتانیاهو آن را رهبری می‌کنند.
کوشنر در سخنرانی خود از عبارت دولت فلسطین استفاده کرد، او در اشاره به ساکنان غزه و کرانه باختری از واژه “مردم” استفاده کرد، گویی مقصودش این بود که اینها ملت نیستند بلکه مردمانی بی‌هویت و بدون اسم هستند که باید با آنها تنها به این صورت برخورد کرد اما سروران و جنس پاک همان اسرائیلی‌ها هستند و تعجب است که چرا حضار در قبال این اظهارات برایش دست نزدند.
به ذهن هیچ روزنامه‌نگاری هم خطور نکرده بود که روزی روزنامه‌نگاران اسرائیلی با آزادی هرچه تمام‌تر و در امنیت در پایتخت بحرین جولان دهند. ناراحتی در اثر این مساله زمانی افزایش می‌یابد که روزنامه‌نگاران اسرائیلی با گذرنامه‌های خود در برابر دوربین‌های فیلم‌بردارانشان به خود می‌بالند، گویی به اصحاب رسانه فخر می‌فروشند.
حضور تونی بلر، نخست وزیر اسبق انگلیس در صفوف نخست کنفرانس، کسی که هنوز اثرات خون سه میلیون کودک عراقی و زنان و مردان بی‌گناه بر روی دستانش باقی است، برای درک اهداف اصلی طرح آمریکایی اسرائیلی کفایت می‌کند که قطار خود را از مبدا منامه به سمت مقصد اسرائیل بزرگتر به حرکت درآورده است تا منطقه عربی را به قیمومت اسرائیل درآورد.
کوشنر در مصاحبه با شبکه الجزیره، با حقارت تمام با طرح صلح عربی برخورد کرد، او گفت، طرح صلح عربی نتوانست به صلح مورد نظر بین فلسطینی‌ها و اسرائیلی‌ها ختم شود و باید موضعی میانه بین طرح عربی و موضع اسرائیلی وجود داشته باشد. گویی کوشنر دلیل شکست طرح عربی را عملکرد کسانی می‌داند که جزئیات طرح معامله قرن را افشا کردند اما وی تصریح نکرد که این موضع اسرائیل همان بلعیدن کل فلسطین، بیرون راندن مردمش و محو ابدی این کشور از نقشه منطقه است.
نمایندگان دولت‌های عرب چگونه در این کنفرانس حضور می‌یابند و کوشنر به آنها می‌گوید اسرائیل “کشوری” با تمامیت ارضی است و حق دارد پایتخت خود را مشخص کند، گویی این پایتخت (قدس) هیچ ارزش دینی، معنوی یا ملی در نزد اکثر این مشارکت‌کنندگان ندارد.
کسانی که در کنفرانس منامه شرکت کرده‌اند، حضورشان برای قدس یا فلسطین یا یاری هیچ مساله عربی یا اسلامی نیست بلکه فقط به خاطر اعلام وفاداری به ترامپ و دامادش و اعلام حمایت از جنگ‌های قریب‌الوقوع ترامپ است که پیش از نابودی کشوری اسلامی به نام ایران، همین جنگ‌ها کشورهایشان را با خاک یکسان خواهد کرد و این مقامات از برجسته‌ترین طرف‌هایی هستند که در کنار دوست جدید خود یعنی دولت اشغال‌گر اسرائیل هدف این جنگ قرار می‌گیرند.
حق عربی اسلامی با صدور اعلامیه بالفور از بین نرفت و از زمان آغاز روز “نکبة” (تشکیل رژیم صهیونیستی) در سال ۱۹۴۸ و روز “نکسة” (جنگ شش روزه رژیم صهیونیستی علیه اعراب) در سال ۱۹۶۷ هم پاک نشد و معامله قرن کوشنر و همه همدستان عرب آنکه به یک اشاره به منامه شتافتند، این حق را از بین نخواهند برد. حق عربی استوار باقی خواهد ماند و به دست میلیون‌ها مردان شریف یاری خواهد شد.
ملت فلسطین که در نوار غزه، کرانه باختری و اردوگاه‌های آوارگان در کشورهای همسایه محاصره شده و گرسنه مانده‌اند، هرگز این رشوه مسموم را نمی‌پذیرند و کل پول جهان هم نخواهد توانست این ملت را وسوسه کند تا از یافا، حیفا، قدس، عسقلان و دیگر شهرها و روستاهای فلسطینی چشم بپوشند. آنها با همه اشکال مقاومت به میادین ایستادگی و استواری وارد خواهند شد و خون‌ها خواهند داد، همان کاری که جوانان و نیاکانانشان در قدس، نابلس، جنین و غزه کردند. کسانی که در کنفرانس منامه حضور دارند، این ملت را نمی‌شناسند اما به زودی به اذن خداوند خواهند شناخت.
قیام فلسطین به خاطر نیروگاه برق یا کارخانه آب‌شیرین کن یا پروژه‌های ایجاد اشتغال یا کاهش میزان فقر همانطور که کوشنر گفت، شکل نگرفته بلکه به خاطر اصول بازگشت و آزادی سراسر فلسطین است.
اکنون زمان بیداری، آگاهی و ایستادگی در سنگر مقاومت است، خطر بعدی برای ملت عرب و اسلامی بسیار خطرناک است و نمی‌توان با نام عقل گرایی در مقابل این طرح سر تسلیم فرود آورد و راه حل‌های جزئی را پذیرفت، در حالی که یهودی سازی مقدسات و سرزمین در مقابل چشم ما صورت می‌گیرد.”
منبع : ایسنا ، 05/04/1398
