نگاهی به عمق طرح الحاق کرانه باختری توسط صهیونیستها نشان می دهد که مقامات این رژیم به دنبال ایجاد یک مجمع الجزایر در این کرانه هستند.
طرح الحاق کرانه باختری (خطة الضّم) کهمدتهاست توسط رژیم صهیونیستی و متحدان آمریکایی آنها مطرح شد، قرار است دریکم ژوئیه (۱۱ تیرماه) اجرایی شود. البته برخی خبرهای ضد و نقیض پیرامون بهتعویق افتادن زمان اجرای این طرح خصمانه وجود دارد. به هرحال تاکنون خبردقیقی پیرامون تعویق زمان اجرای این طرح منتشر نشده است.
در حقیقت، طرح الحاق کرانه باختری به دنبالرسمی کردن الحاق شهرک‌های صهیونیست نشین در بخش‌های کرانه باختری فلسطین بهاراضی تحت اشغال تل آویو است. طبق آخرین برآوردها، طرح مد نظر صهیونیستها۶۰ درصد از اراضی کرانه باختری را شامل می‌شود. این ۶۰ درصد از اراضیکرانه باختری ۵ منطقه را در بر می‌گیرند که رژیم صهیونیستی به دنبال الحاقآنها به اراضی تحت سیطره خود است.
شهر قدس از محور شرقی تا منطقه «النبیموسی»، دامنه شرقی و منطقه اغوار که ۲۲ درصد از مساحت کرانه باختری را شاملمی‌شود، منطقه پشت دیوار حائل که ۱۰.۵ درصد از کرانه باختری را در برمی‌گیرد، شهرک‌های صهیونیست نشین که ۹.۶ درصد را شامل می‌شوند و دیگر مناطقدسته بندی شده ذیل مناطق موسوم به «ج» ازجمله محورهایی هستند که تل آویوبه دنبال الحاق آنها به اراضی تحت اشغال خود است.
اکنون سؤالی که وجود دارد، این است که مناطقموسوم به مناطق «ج» چیست؟ برای درک بهتر نحوه تقسیم بندی مناطق در کرانهباختری می‌بایست نگاه دقیق‌تری به توافق «اسلو» داشته باشیم. در جریانتوافق «اسلو» کرانه باختری فلسطین به ۳ منطقه یعنی «الف»، «ب» و «ج» تقسیمشد.
نقشه نتانیاهو برای الحاق کرانه باختری
مناطق «الف» که تنها ۲۰ % از کرانه باختریرا شامل می‌شوند، مناطقی هستند که مدیریت سیاسی و امنیتی آن به صورت کاملبا تشکیلات خودگردان است. البته حتی در این مناطق طرف فلسطینی حق داشتنارتش ندارد. مناطق دسته دوم در تقسیم بندی کرانه باختری براساس توافق اسلومناطق «ب» هستند که حدود ۲۰ % از مساحت کرانه باختری را تشکیل می‌دهند. اینمناطق از نظر سیاسی تحت مدیریت طرف فلسطینی است اما کنترل امنیتی آن باحضور تل آویو انجام می‌شود.
افزون بر این، براساس توافق «اسلو» مناطقسومی در کرانه باختری وجود دارند که به مناطق «ج» مشهور هستند و نزدیک به۶۰ درصد از کل کرانه را هم شامل می‌شوند. این مناطق در کنترل اداری وامنیتی تل آویو قرار گرفته اند. هرچند که قرار بود رژیم صهیونیستی پس ازمدتی از تمامی کرانه باختری و نوار غزه عقب نشینی کند اما این مهم تاکنونمحقق نشده است.
همانطور که پیشتر گفته شد، در طرحالحاق کرانه باختری، انضمام مناطق دسته «ج» به اراضی تحت اشغال رژیمصهیونیستی نیز به چشم می‌خورد. اگر صهیونیستها موفق شوند این مناطق را بهاراضی تحت سیطره خود منتقل سازند بنابراین توانسته اند کنترل ۶۰ درصد ازمساحت کرانه باختری را به دست گیرند. افزون بر این، منطقه اغوار (از کرانهباختری تا رود اردن) در مرزهای شرقی اراضی اشغالی نیز بیش از ۲۰ درصد ازمساحت کرانه باختری را شامل می‌شود. این منطقه از «بیسان» تا «صفد» در شمالاراضی اشغالی امتداد پیدا می‌کند.
منطقه غور اردن (مناطقی که صهیونیستها می‌خواهد آنها را به اراضی تحت اشغال تل آویو الحاق کند
در محور جنوبی نیز این منطقه از«عین جدی» تا «النقب» امتداد می‌یابد. از غرب نیز منطقه مذکور از میانه روداردن تا دامنه‌های شرقی کرانه باختری امتداد می‌یابد. از زمان اشغال منطقهاغوار در سال ۱۹۶۷ میلادی رژیم اسرائیلی ۹۰ پایگاه نظامی در آنجا ساختهاست. علاوه بر این ۳۶ شهرک صهیوینست نشین در این منطقه احداث شده است.درحال حاضر حدود ۱۰۰۰ شهرک نشین در منطقه اغوار زندگی می‌کنند.
این منطقه از اهمیت استراتژیکینیز برخوردار است. به عنوان نمونه، منطقه اغوار از لحاظ اقتصادی اهمیت ویژهای دارد چراکه اراضی کشاورزی بسیار حاصلخیزی در آن دیده می‌شود؛ کما اینکهبا «بحر المیت» نیز در ارتباط است. افزون بر این، تسلط بر منطقه اغوار بهمعنای آن است که فلسطینیان مرزهای خارجی خود را از دست می‌دهند. اما اینپایان ماجرا نیست، چراکه تسلط صهیونیستها بر اغوار موجب می‌شود تا ۴میلیون متر مکعب از رود اردن نیز از دست فلسطینیان خارج شده و بهصهیونیست‌ها برسد.
در رابطه با اهمیت اقتصادی منطقهاغوار باید گفت که بیشترین درآمد مردم کرانه باختری از این منطقه به دستمی‌آید؛ کما اینکه ۵۰ درصد از فعالیت‌های کشاورزی در منطقه مذکور انجاممی‌گیرد. بنابراین، تسلط بر آن ضربه سختی به فلسطینیان و لقمه سهلی برایصهیونیست‌ها خواهد بود. از سوی دیگر، بر اساس طرح الحاق، اتصال کرانهباختری با غزه به وسیله تونلی ۲۴ کیلومتری صورت می‌پذیرد. تأمین امنیت تمامکرانه باختری در اختیار ارتش اسرائیل قرار خواهد گرفت.
تونلی که کرانه باختری را به غزه متصل می‌کند
در همین حال، رژیم صهیونیستیتاکنون ۱۰ مجموعه از شهرک‌های صهیونیست نشین را در کرانه باختری احداث کردهاست. این شهرک‌ها در فاصله‌های معینی از شهرها و استان‌های کرانه باختریساخته شده‌اند و برخی از آنها بر روی خط سبز قرار گرفته اند. فاصله میاناین مجموعه‌ها از شهرک‌های صهیونیست نشین به گونه‌ای است که زمینه برایالحاق بیشترین مساحت از اراضی استراتژیک کرانه باختری به آنها را فراهممی‌کند. ازجمله این مجموعه از شهرک‌ها می‌توان به «گوتش عتصیون»، «ارائیل»در شمال»، «معالیه ادومیم» در شرق و… اشاره کرد.
علاوه بر تمامی آنچه که گفته شد،کرانه باختری دیگر مرزی با رود اردن و بحر المیت نخواهد داشت. تنها راهارتباطی کرانه باختری با دنیای بیرون دو پلی است که آنها را به اردن متصلمی‌کند و از مناطق صهیونیستی خواهد گذشت.
قطع ارتباطات مرزی کرانه باختری و احداث پل‌های «الامیر محمد» و «الملک حسین»
نکته قابل تأمل در خصوص الحاقکرانه باختری این است که «بنیامین نتانیاهو» نخست وزیر رژیم صهیونیستی مدعیشده است که «أریحا» به عنوان شهری در داخل غور اردن، مشمول طرح الحاقنمی‌شود. این درحالی است که اگر طرح خصمانه الحاق کرانه باختری محقق شود،شهر اریحا عملاً از دیگر نقاط کرانه باختری جدا می‌شود. از همین روی، پرواضح است که این شهر نیز از پیامدهای اجرای طرح الحاق در امان نخواهد ماند.
شهر «أریحا» در کرانه باختری
علاوه بر آنچه که گفته شد، یکی ازطرح‌هایی که در اشغال کرانه باختری و تحقق طرح الحاق به صهیونیستها کمکفراوانی کرده است، طرحی است که صهیونیستها از آن با عنوان قدس بزرگ یادمی‌کنند. صهیونیستها براساس طرح قدس بزرگ اقدام به ساخت مجتمع‌های شهرکیبزرگ با ظرفیت‌های چند هزار مجتمع مسکونی کرده‌اند. این مجتمع‌های بزرگپیرامون قدس را فراگرفته‌اند. این‌ها مجموعه‌هایی هستند که مهمترین آنهاتحت عنوان پروژه E۱ و آریئل شناخته می‌شوند از مرزهای اردن و قدس شرقی درحال اتصال به یکدیگر هستند و در عین حال، کرانه باختری را به دو قسمت تقسیممی‌کنند.
گسترش شهرک‌سازی‌ها در قدس اشغالی در راستای طرح «قدس بزرگ»
به طور کلی باید گفت که رژیمصهیونیستی به دنبال ایجاد یک مجمع الجزایر در کرانه باختری است؛ به گونه‌ایکه هیچ وحدت و یکپارچگی در اراضی کرانه باختری به چشم نخورد. به همینمنظور، صهیونیستها تاکنون اقداماتی را نیز صورت داده اند. درحال حاضر،شهرک‌های صهیونیست نشینی در کرانه باختری ساخته شده اند که به وسیلهجاده‌هایی به یکدیگر متصل می‌شوند. این جاده‌ها، در واقع همان جاده‌هاییهستند که از میان اراضی فلسطینیان عبور می‌کنند.
جاده‌هایی که صهیونیستها برایاتصال شهرک‌های خود به یکدیگر از آنها استفاده می‌کنند تنها مختص عبور شهرکنشینان بوده و کنترل آن نیز به دست ارتش این رژیم است. بنابراین، اینمسأله نشان می‌دهد که اراضی فلسطینیان و مناطق آنها از یکدیگر جدا می‌شوندو به صورت جزایر جداگانه درمی آیند. در پایان نیز باید گفت که بسیاری ازاقدامات صهیونیستها برای تحقق طرح الحاق طی سالهای اخیر انجام شده است وآنها اکنون تنها به دنبال آن هستند تا به اشغال کرانه باختری رسمیت بخشیده وآن را قانونی جلوه دهند.
منبع : خبرگزاری مهر، رامین حسین آبادیان ، 11/04/1399
