امروز چهارشنبه 38امین سالروز جنایت صبرا و شاتیلا است که در تاریخ 16 سپتامبر سال 1982 در اردوگاه‌های صبرا و شاتیلا در لبنان به وقوع پیوست.
جنایت صبرا و شاتیلا علیه ساکنان این دو اردوگاه به مدت 3 روز (روزهای 16، 17 و 18 سپتامبر) طول کشید و در جریان آن شمار زیادی از ساکن آنها؛ اعم از مرد و زن و کودک و سالخورده به شهادت رسیدند که اکثر آنها فلسطینی و تعدادی نیز لبنانی بودند.
در آن زمان شمار شهدای این جنایت 3500 الی 5000 نفر از مجموع 20 هزار ساکن اردوگاه‌های صبرا و شاتیلا اعلام شد. این جنایت پس از آن آغاز شد که ارتش صهیونیستی به فرماندهی “آریل شارون” وزیر جنگ وقت این رژیم و رافائیل ایتان این دو اردوگاه را به محاصره خود درآورد و به دور از چشم رسانه‌های گروهی با استفاده از سلاح‌های سرد و غیره ساکنان این اردوگاه را به خاک و خون کشید.
در جریان این جنایت، ارتش جنوب لبنان نیز با ارتش صهیونیستی در محاصره اردوگاه های صبرا و شاتیلا همکاری کرد و سپس صدها نیروی مسلح به بهانه جستجوی مبارزان فلسطینی وارد این دو اردوگاه شدند. این در حالی بود که در این اردوگاه جز زنان و کودکان و سالخوردگان کسی نبود، اما عناصر مسلح زنان و کودکان را به خاک و خون کشیدند و اکثر جنازه‌ها را در خیابان‌های این اردوگاه‌ها ریخته بودند، اما در ادامه بولدوزرهای صهیونیستی وارد ماجرا شدند تا این اردوگاه و منازل داخل آنرا تخریب کرده و صحنه جنایت را کاملا از بین ببرند.
جنایت مذکور انتقامی از فلسطینیان بود که طی سه ماه محاصره، در برابر ماشین جنگی رژیم صهیونیستی ایستادگی کرده بودند و جامعه بین‌الملل ضمانت داده بود که پس از خروج مقاومت فلسطین از بیروت، از ساکنانب ی‌پناه اردوگاه‌های فلسطینی حمایت کند، اما کشورهای ارائه دهنده این ضمانت‌ها به وعده‌ها و تعهدات خود عمل نکردند و ساکنان بی‌گناه این اردوگاه‌ها را در برابر جنایت متجاوزان تنها گذاشتند.
هدف از این جنایت، ایجاد رعب و وحشت در میان فلسطینیان به منظور مجبور کردن آنها به ترک خاک لبنان و ایجاد فتنه داخلی در این کشور در ادامه تجاوز سال 1982 اسرائیل به لبنان و نیز تحریک فلسطینیان به شورش علیه مقامات فلسطینی بود.
