رژیم صهیونیستی در دو طرف کمربند سبز امنیتی که طبق قطعنامه های بین المللی فلسطین تاریخی را به کشور اسرائیل و کشوری برای فلسطینیان در مرزهای چهارم ژوئن سال 1967 تقسیم می کند، پروژه ای را برای توسعه شهرک سازی برای صهیونیست ها و مصادره اراضی فلسطینیان به راه انداخته تا بر خلاف قوانین و قطعنامه های بین المللی، حکومتی برای شهرک نشینان صهیونیست در این منطقه ایجاد کند.
پروژه شهرک سازی در اراضی فلسطینی در دو طرف کمربند سبز امنیتی از زمان نکبت فلسطین در سال 1948، همواره تحت حمایت دولت های پی در پی رژیم صهیونیستی پیش برده شده است. این سیاست پس از اشغال کرانه باختری و قدس در سال 1967 نیز ادامه یافت و محافل رسمی اسرائیلی یهودیان را به انتقال به این مناطق و سکونت در آن تشویق کردند.
آمارها و گزارش های رسمی دولتی نشان می دهد که رژیم صهیونیستی برای تشویق شهرک نشینان اعلام کرده که به هر اسرائیلی که حاضر به سکونت در شهرک های صهیونیستی واقع در اراضی فلسطینی باشد، سالانه بیش از 50 هزار دلار کمک خواهد کرد و در مقابل این افراد از معافیت های مالیاتی هم برخوردار خواهند بود و تسهیلات ویژه دیگری هم برایشان در نظر گرفته می شود و طرح ها و پروژه های زیادی در داخل این شهرک ها برای آنان به اجرا گذاشته می شود.
سیاست های حمایتی دولت رژیم صهیونیستی موجب شده تا بسیاری از خانواده های یهودی که درآمد پایینی دارند، به خرید خانه در شهرک های صهیونیستی ترغیب شوند. طبق تحقیقی که از سوی مرکز حقوق بشر اسرائیلی بتسیلم انجام شده، جمعیت شهرک نشینان صهیونیست در کرانه باختری نسبت به سال 2000 به میزان 222 درصد افزایش یافته است.
همچنین آمارهای اداره آمار مرکزی رژیم صهیونیستی حاکی از آن است که جمعیت شهرک نشینان صهیونیست در کرانه باختری به طور معمول هر ساله 3.2 درصد افزایش می یابد. این در حالی است که افزایش سالانه جمعیت اسرائیلی ها 1.9 درصد اعلام شده است. از سال 2010 جمعیت شهرک نشینان صهیونیست به میزان 42 درصد افزایش یافته است. در کنار این 75 تجمع شهرک نشینی جدید برای آنان در اراضی اشغالی فلسطین ایجاد شده است. مجموع تجمعات شهرک نشینی تاکنون به 150 مورد رسیده که تنها طی سال جاری دولت رژیم صهیونیستی 15 مورد از این شهرک ها را به رسمیت شناخته و رسما به اراضی تحت اشغال خود اضافه کرده است.
ساز و کارها و سیاست ها
بتسیلم در گزارش خود که با همکاری انجمن “کرم نابوت” تحت عنوان “این برای ماست و این هم برای ماست” به تشریح سیاست شهرک سازی رژیم صهیونیستی در کرانه باختری پرداخته و از ساز و کارهای مورد هدف دولت های پی در پی رژیم صهیونیستی که یهودیان را به سکونت در اراضی اشغالی فلسطین تشویق و ترغیب می کنند، پرده برداشته است.
طبق این گزارش، رژیم صهیونیستی بیش از 280 شهرک و تجمع شهرک نشینی را در کرانه باختری ایجاد کرده که بیش از 440 هزار صهیونیست در آن ها زندگی می کنند و در همین راستا بیش از دو میلیون دونم از اراضی فلسطینی را مصادره کرده است. این در حالی است که 12 شهرک نیز در قدس شرقی احداث شده که نزدیک به 222 هزار صهیونیست در آن ها سکونت دارند. این شهرک ها در مناطقی که اسرائیل به مناطق تحت نفوذ خود در قدس ضمیمه کرده احداث شدند. علاوه بر این، این رژیم چندین منطقه را هم در مرکز محله های فلسطینی در قدس شرقی به محاصره خود درآورده است.
از سوی دیگر، 16 شهرک دیگر در نوار غزه و 4 شهرک هم در شمال کرانه باختری احداث شده که سال 2005 به موجب طرح انفصال آریل شارون نخست وزیر وقت رژیم صهیونیستی تخلیه شدند.
تخریب و کوچاندن
در کنار تشویق ها و امتیازات درنظر گرفته شده برای یهودیان جهت توسعه شهرک سازی، رژیم صهیونیستی سیاست تخریب خانه های فلسطینیان در کرانه باختری و منطقه اغوار را به بهانه های مختلف از جمله نداشتن مجوز ساخت یا مصادره اراضی برای اهداف نظامی در پیش گرفته و در نهایت اراضی مصادره شده برای توسعه شهرک سازی مورد استفاده قرار می گیرند.
رژیم صهیونیستی علاوه بر تخریب خانه های فلسطینیان، سیاست کوچاندن آنان به ویژه بادیه نشینان قدس و منطقه اغوار را در پیش گرفته است و در همین راستا برای کوچاندن ساکنان منطقه خان احمر و تخلیه 44 تجمع بادیه نشینی دیگر در امتداد قدس تا بحر المیت برنامه ریزی کرده است.
ارتش رژیم صهیونیستی در منطقه اغوار نیز از رهگذر طرح الحاق تدریجی درصدد تخریب روستای حمصه و کوچاندن ساکنان آن است تا اینگونه بتواند 30 تجمع بادیه نشینی دیگر را در منطقه اغوار تخریب و ساکنان آن ها را نیز آواره کند.
رژیم صهیونیستی 95 درصد از اراضی فلسطینی در اغوار را به شیوه های مختلف تحت سیطره خود گرفته است. 42 درصد از این مناطق به عنوان مناطق آموزش نظامی و بیش از 25 درصد به عنوان بوستان ها و فضاهای سبز طبیعی و 10 درصد نیز به عنوان شهرک ها و پایگاه های ارتش تصرف شده اند.
شهرک سازی و باورهای دینی
مسئول پرونده شهرک سازی در شمال کرانه باختری اظهار داشت که علت توسعه شهرک سازی رژیم صهیونیستی در کرانه باختری و قدس به گرایش جامعه اسرائیلی به سمت راست گرایی و افراطی گری و نبود شخصیت های اسرائیلی حامی صلح و راه حل تشکیل دو کشور پس از ترور اسحاق رابین بازمی گردد.
غسان دغلس در گفتگو با الجزیره نت تصریح کرد که احزاب یهودی طی دو دهه گذشته همواره شهرک سازی را در راس اولویت ها و برنامه های سیاسی و انتخاباتی خود قرار داده اند و شهرک سازی در کرانه باختری را به باورهای دینی و توراتی ارتباط داده اند تا به پروژه شهرک سازی عینیت ببخشند.
دغلس اشاره کرد که رژیم صهیونیستی اکنون با شهرک های صهیونیست نشین همانند شهرهای اسرائیلی تعامل می کند و علاوه بر این، تسهیلات ویژه ای را هم برای جذب یهودیان برای سکونت در این شهرک ها در نظر گرفته است، از جمله اینکه وام و تسهیلات ویژه اقتصادی و تجاری در اختیار آنان قرار می دهد تا پروژه شهرک سازی در نظر یهودیان به عنوان یک پروژه اقتصادی و تجاری مطرح شود.
وی اظهار داشت که سیاست های دولت های پی در پی رژیم صهیونیستی موجب شده تا حدود 300 شهرک صهیونیست نشین در اراضی فلسطینی احداث شود و بدین ترتیب اکنون تشکیلات خودگردان و فلسطینیان تنها بر 35 درصد از اراضی کرانه باختری سیطره دارند و 65 درصد دیگر این اراضی در اختیار رژیم صهیونیستی و پروژه ها و برنامه های شهرک سازی آن است.
جمعیت شناسی و جغرافیا
اسرائیل در کرانه باختری و قدس همان سیاستی را در پیش گرفته که پس از فاجعه اشغال فلسطین در سال 1948 برای سیطره بر اراضی و املاک آوارگان فلسطینی در سرزمین های اشغالی و اعمال فشار بر آنان جهت دست کشیدن از اراضی خود و تصویب ده ها قانون برای ثبت اراضی به نام یهودیان و سلب مالکیت صاحبان اصلی آن بدان متوسل شده بود.
یکی از اساسی ترین اقدامات رژیم صهیونیستی در دو طرف کمربند سبز امنیتی در آن دوره، پروژه شهرک حریش بود که سنگ بنای آن اواسط دهه 90 در منطقه وادی عاره در مجاورت مرزهای ژوئن در شمال کرانه باختری نهاده شد.
احمد ملحم از ساکنان روستای عرعره در نزدیکی شهرک ام الفحم می گوید که در ابتدا یک پایگاه نظامی برای نیروهای گارد مرزی احداث شد که سنگ بنای شهرکی واقع در زمینی به مساحت 3500 دونم بود که امروز به شهرکی تبدیل شده که بسیار گسترده شده و شهرک های وادی عاره در فلسطین اشغالی 1948 و مرزهای چهارم ژوئن در زمین هایی به مساحت 28 هزار دونم را دربرگرفته است. طبق طرح ریخته شده برای این شهرک، قرار است حدود 250 هزار اسرائیلی در آن سکونت یابند.
ملحم که رئیس کمیته مردمی دفاع از سرزمین و مسکن است، در گفتگو با الجزیره نت به تشریح ایده پروژه استعماری حریش در منطقه و مصادره هزاران دونم از اراضی فلسطینیان در سرزمین های اشغالی 1948 پرداخت. وی تاکید می کند که 20 هزار دونم از اراضی مورد استفاده برای توسعه شهرک سازی رژیم صهیونیستی اساسا متعلق به آوارگانی است که پس از فاجعه اشغال فلسطین کوچانده شدند که این اقدامات در راستای نبرد جمعیتی و جغرافیایی رژیم صهیونیستی علیه ملت فلسطین انجام گرفته است.
وی تصریح کرد که توسعه شهرک سازی رژیم صهیونیستی در نزدیکی مرزهای چهارم ژوئن 1967 در اراضی متعلق به آوارگان فلسطینی و اراضی مصادره شده در شهرک های فلسطینی نشین واقع در سرزمین های اشغالی 1948 انجام گرفته است که هدف از آن تثبیت موجودیت باطل یهودیان و شهرک های صهیونیستی در سرزمین تاریخی فلسطین است.
