روز نکبت امسال همزمان شده است با عملیات شمشیر قدس و موشک هایی که صهیونیستها را به فکر فرار از اراضی اشغالی و رفتن به کشورهایی که از آن آمده اند، سوق داده است.
«نکبة» کلمه عربی و به معنایمصیبت است. فلسطینی‌ها بطور عادی کلمه «نکبت» را برای توصیف حوادث فاجعهباری که در پی اشغال سرزمینهای اشغالی به همراه داشته، به کار میبرند.
یوم النکبه یا روز مصیبت، اشارهبه روز نکبتی دارد که در آن روز یعنی ۱۵ ماه مه ۱۹۴۸، رژیم صهیونیستی تاسیسشد. هر ساله در روز پانزدهم ماه می، فلسطینی‌ها با برگزاری تظاهرات وتجمعات اعتراضی، از سالگرد این رویداد به عنوان سالگرد نکبت یاد میکنند.
از نظر فلسطینی‌ها این روز یادآورروزهای تلخ یعنی اشغال سرزمینشان و مصادره اراضی و اولین موج آوارگی واخراج بیش از ۸۰۰ هزار فلسطینی از خانه و کاشانه شان است.
تاریخچه اشغال
گرچه رژیم صهیونیستی تنها یک روزپس از خروج آخرین نظامی انگلیسی از فلسطین تشکیل شد، اما این اقدام زمینهها و ریشه هایی داشت که به گذشته ها و افکار نامقدس باز می گشت. زمینهسازی برای تشکیل این رژیم به نیم قرن قبل از روز اعلام تشکیل این رژیم یاروز نکبت باز می گردد.
پس از برپایی نخستین کنگرهصهیونیسم در شهر بال سوئیس و تصویب تشکیل دولت یهود در سرزمین فلسطین،مهاجرت صهیونیستها به این سرزمین تحت حمایت استعمارانگلیس توسط سازمانجهانی صهیونیسم آغاز گردید.
چهار سال پس از این تاریخ سازمانجهانی صهیونیسم با هدف تسریع در روند مهاجرت یهودیان، شرکتی تحت عنوانصندوق ملی یهود تشکیل داد تا برای سکنی گزیدن یهودیان مهاجر در فلسطینزمین بخرد. زمینهای خریداری شده توسط این صندوق به عنوان دارایی غیر قابلانتقال مردم یهود محسوب می شد.
پس از پایان جنگ جهانی اول،مهاجران یهودی به سمت فلسطین روانه شدند. در این تاریخ آژانس یهود برایهماهنگ سازی و تسریع در روند مهاجرت یهودیان تشکیل شد.
با روی کار آمدن هیتلر در آلمان،نازیسم بهانه ای شد تا روند مهاجرت یهودیان به فلسطین شدت یابد به گونه‌ای که شمار یهودیان ساکن در فلسطین افزایش یابد این در حالی بود که تنها ۱۲درصد از خاک اشغالی فلسطین در تصرف یهودیان بود. از این زمان به بعد باحمایت علنی استعمار انگلیس خشونت برنامه ریزی شده صهیونیسم با هدف فراریدادن فلسطینی ها و اسکان یهودیان مهاجر آغاز گردید.
سازمان ملل که تازه توسط طرفهایپیروز جنگ جهانی تشکیل شده بود و کاملاً دراختیار آنان قرار داشت قطعنامهای صادر کرد و سرزمین فلسطین را به دو بخش یهودی و فلسطینی تقسیم کرد.
کشتارهای خونین جوخه های ترور رژیم صهیونیستی
بلافاصله پس از صدور قطعنامه ۱۸۱،کشتارهای خونین گروههای ترور صهیونیستی آغاز شد. در این قتل عامهاهزاران فلسطینی اعم از مرد و زن و پیر و جوان کشته شدند و صدها هزار نفر ازساکنان بی پناه فلسطینی مجبور به رها کردن خانه و کاشانه خود شدند.تنهادر کشتار دیریاسین که توسط دو گروه ایرگون و اشترون انجام شد ۲۵۴ تن ازافراد غیر نظامی کشته شدند.
سرانجام در چهاردهم ماه می میلادیانگلستان استعمارگر از حضور خود در فلسطین چشم پوشید و همزمان با خروجکمیسر عالی انگلیس از فلسطین، صهیونیستها به سرکردگی دیوید بن گوریونموجودیت رژیم غاصب و جعلی صهیونیستی را با نام اسرائیل اعلام کردند و ساعتیبعد از این اقدام آمریکا و شوروی سابق این رژیم را به رسمیت شناختند وآژانس یهود نیز از قطعنامه ۱۸۱ سازمان ملل متحد به عنوان سند شناسایی اینرژیم نام برد.
در واقع تنها نمی توانصهیونیستها را عامل توطئه اشغال و آوارگی ملت فلسطین دانست. بلکه باید اینحقیقت را هم در نظر گرفت که اشغال فلسطین نتیجه توطئهای شوم بود که درشهر بال سوئیس شروع شد و طی مراحلی با قیمومیت انگلستان بر فلسطین و صدوراعلامیه شوم بالفور در سال ۱۹۱۷ میلادی (۱۲۹۶ ه. ش) مقدمات حضورصهیونیستها در فلسطین و واگذاری این سرزمین به آن‌ها فراهم شد تا اینکهسازمان ملل متحد یک سال قبل از وقوع فاجعه دردناک اشغال فلسطین در سال۱۳۲۷، قطعنامه شماره ۱۸۱ خود را در مورد فلسطین صادر کرد و این کشور رامیان یهودیها و عربها تقسیم کرد. ۳۳ کشور از جمله آمریکا و انگلیس وکشورهای اروپایی به این قطعنامه رای مثبت دادند و ۱۳ کشور به آن رای مخالف و۱۰ کشور هم رای ممتنع دادند.
این زمان بود که توطئه اشغال قلبجهان اسلام توسط مجامع بین المللی شکل آشکارتری به خود گرفت و قطعنامه ۱۸۱در سازمان ملل مهر تأییدی بود بر وجود یک توطئه جهانی برای اشغال فلسطین وجدا کردن این منطقه مهم و حیاتی از پیکره کشورهای اسلامی و عربی و واگذاریآن به مهاجران یهودی.
به این ترتیب در آن زمان، سازمانملل با تصویب این قطعنامه زمینه اشغال فلسطین و آواره شدن میلیونهافلسطینی بیگناه را فراهم کرد و عملاً پا به عرصه توطئه شوم واگذاری فلسطینبه یهودیان گذاشت.
جالب اینکه در آن زمان حتی خودصهیونیستها با این قطعنامه مخالفت کردند، علت مخالفت آن‌ها با این قطعنامهبه زیادهخواهی صهیونیستها باز میگشت. آن‌ها معتقد بودند که پس از تصویباین قطعنامه تنها صاحب نزدیک به نیمی از مساحت فلسطین م یشوند در حالی کهبه دنبال کل فلسطین بودند تا از آن پلی برای تحقق رویای دیرینه صهیونیسمیعنی تشکیل اسرائیل بزرگ از نیل تا فرات بسازند.
این گونه بود که درست نزدیک به یکسال بعد از این قطعنامه، فلسطین بطور کامل به اشغال صهیونیستها در آمد وفاجعه آوارگی و بی خانمانی ملتی در تاریخ نوین که شعار دمکراسی وآزادیخواهی را سر می دهد، شکل گرفت که مجامع جهانی، سازمان ملل، کشورهایاروپایی و غربی در این جنایت شریک صهیونیستها بودند.
روز نکبت سال ۲۰۲۱ متفاوت باسالهای قبل است، زیرا از سویی بحران سیاسی رژیم صهیونیستی را در آستانهفروپاشی قرار داده است و از سوی دیگر عملیات شمشیر قدس، صهیونیستها رامستاصل کرده است و آنرا به فکر فرار از اراضی اشغالی انداخته است.
صهیونیستها در حال حاضر بیش از هرزمان دیگری به فکر بازگشت به کشورهایی هستند که از آن آمده اند زیرا دیگرامنیتی در اراضی اشغالی خود نمی بینند.اگر در جنگ‌های گذشته رژیمصهیونیستی، موشک‌های حماس تنها موجب وحشت شهرک نشینان اطراف غزه می‌شد،امروز تل آویو، دیمونا و تاسیسات راهبردی در سراسر فلسطین اشغالی در تیررسموشک‌های مقاومت قرار دارد.
امروز فلسطینیان ساکن داخلسرزمین‌های اشغالی هم بیش از گذشته علیه اشغالگری به خروش درآمده اند و اینرژیم با موج فزاینده اعتراضات در شهرهای مختلف فلسطین مواجه و کار بهتقابل مسلحانه کشیده شده به گونه‌ای که این رژیم دست کم ۳۰ هزار شهرک نشینرا برای مقابله با فلسطینیان مسلح کرده است.
ارتشرژیم صهیونیستی که افسانه پیروزی شش روزه آن بر ارتش کشورهای عربی خود راارتشی شکست ناپذیر می‌دانست امروز حتی جسارت تهاجم زمینی به باریکه غزه راهم ندارد و در برابر تهدید حماس مبنی بر اینکه اگر نظامیان شما وارد غزهشوند یا کشته می‌شوند یا اسیر، سکوت کرده و هرگونه تهاجم زمینی را تکذیبمی‌کند.
حالادر یوم النکبه ۲۰۲۱ در هفتادو سومین سالگرد تاسیس رژیم نامشروع رژیمصهیونیستی این رژیم با بی سابقه‌ترین بحران موجودیتی خود مواجه است اینرژیم هم در جبهه داخلی هم در جبهه منطقه‌ای و هم در جبهه بین المللی، آسیبپذیرترین شرایط را پیش روی خود دارد، رژیم نژاد پرستی که حتی در میانحامیان راهبردی خود نیز جایگاه گذشته را ندارد.
رژیمی که با رویای سیطره از نیلتا فرات را داشت حالا در پشت دیوارهای بتنی ۱۰ متری محصور شده است وتاسیسات راهبردی آن در تیررس موشک‌های مقاومت است، ناوگان تجاری این رژیمکه ۹۰ درصد تجارت بین المللی آن‌ها در بستر ان انجام می‌شود با ناامنیفزاینده مواجه است و تاسیسات نفتی این رژیم در آب‌های مدیترانه در تیررسموشک‌های مقاومت است.
منبع : مهر ، 25/02/1400
