یازده روز از تجاوز ارتش صهیونیستی و حامیان خارجی آن به اراضی فلسطینی از غزه گرفته تا کرانه باختری و قدس و حتی اراضی اشغالی ۴۸ می گذرد…
یازده روز از تجاوز ارتش صهیونیستی و حامیان خارجی آن به اراضی فلسطینی از غزه گرفته تا کرانه باختری و قدس و حتی اراضی اشغالی ۴۸ می گذرد در حالی که ابعاد جنایات این رژیم چنان گسترده است که عفو بینالملل از آن با عنوان جنایت جنگی یاد کرده است. در نقطه مقابل اما فلسطینیها با جان خویش در برابر اشغالگران ایستادهاند که حلقه تکمیلی آن را نیز پاسخهای موشکی مقاومت فلسطین در دفاع مشروع از سرزمین و مردم سرزمینش تشکیل می دهد. جنگ اخیر فلسطین در حالی ادامه دارد که بسیاری از ناظران سیاسی بازنده نهایی این جنگ را رژیم صهیونیستی میدانند. حال این سوال مطرح است که به رغم برتری نظامی صهیونیستها در آمار و ارقام و حمایت کشورهای اروپایی و آمریکایی از این رژیم و آمار تلفات بالای فلسطینیهای، پیروز جنگ مقاومت فلسطین عنوان میشود؟ پاسخ به این پرسش در چند بعد قابل توجه است.
نخست آنکه هر چند که رژیم صهیونیستی از نظر نظامی برتری محسوسی به فلسطینیها دارد اما اوج گیری مقاومت فلسطینیها در اراضی اشغالی و تحت سلطه صهیونیستها و قدس یعنی گسترش حریم سرزمینی مقاومت فلسطین که دستاوردی بزرگ برای مقاومت است. دوم آنکه فلسطینیها توانسته اند موازنه وحشت را چنان گسترش دهند که ۶ میلیون صهیونیست به پناهگاهها رفته و جرات بیرون آمدن ندارند. این امر یعنی ناتوانی عمیق رژیم صهیونیستی در اقنا سازی ساکنان اراضی اشغالی مبنی بر تواناییاش برای تامین امنیت آنها. نکته مهم آنکه سیستم گنبد آهنین رژیم صهیونیستی با میلیاردها دلار هزینه نتوانستهاند مقابل توان موشکی ساده فلسطینیها ایستادگی نماید و عملا آسیب پذیری شدید این سیستم اشکار شده است در حالی که صهیونیستها بارها تلاش کردهاند تا با نمایش قدرت این سامانه، آن را به مولفهای تجاری برای فروش به کشورهای دیگر مبدل سازمد که این امر با ناکامی همراه شده است. سوم آنکه رژیم صهیونیستی در حوزه اطلاعاتی و برآوردهای نظامی از توان مقاومت غزه و حتی آمادگی فلسطینیهای سایر اراضی فلسطینی برای مقابله با اشغالگران ناکام بوده چنانکه هر روز این رژیم با غافلگیری جدیدی از سوی مقامومت مواجه شده است. رسانههای صهیونیستی رسما بر شکست این رژیم در این عرصه تاکید کردهاند. چهارم آنکه رژیم صهیونیستی با مدیریت رسانه ها و به کمک رسانههای و دولتهای خارجی توانسته بوده مدیریت رسانهای جنگ ها را تحت کنترل داشته باشد حال آنکه خروش جهانی در حمایت از فلسطین حتی در اروپا و آمریکا بیانگر ناتوانی این رژیم در حوزه مدیریت افکار عمومی جهان است که شکستی بزرگ برای این رژیم ارزیابی می شود.
با توجه به این حقایق میتوان گفت که رژیم صهیونیستی شاید در آمار گرفتن تلفات انسانی و ویران سازی فلسطین دست برتر را داشته باشد اما در نهایت بازنده جنگ خواهد بود چرا که جنگ کنونی فروپاشی بسیاری از مولفههای قدرت این رژیم را آشکار ساخت که دامنه آن در آینده نیز ادامه خواهد یافت و فروپاشی این رژیم از درون را تسریع خواهد نمود.
منبع : سیاست روز ، قاسم غفوری ، 29/02/1400