محمود عباس، رئیس تشکیلات خودگردان فلسطینی در نشست یک شنبه شب در شهر رام‌الله از جو بایدن رئیس‌جمهور امریکا خواست کنسولگری امریکا را در بیت‌المقدس بازگشایی کند و علاوه بر این، از بایدن خواست اجازه بازگشایی دفتر نمایندگی سازمان آزادیبخش فلسطین (ساف) را در واشنگتن بدهد و به قطع کمک‌های مالی که دولت رئیس‌جمهور پیشین امریکا دونالد ترامپ از فوریه ۲۰۲۰ کلید زده بود، پایان دهد. در واقع، بسته شدن کنسولگری امریکا در قدس اشغالی، دفتر ساف در واشنگتن و قطع کمک‌های مالی در پی حمایت‌های یکجانبه دولت ترامپ از رژیم اسرائیل اتفاق افتادند و هرچند که دولت بایدن در ظاهر لفاظی متفاوتی از ترامپ دارد، اما همان حمایت‌ها ادامه یافته و به نظر می‌رسد که درخواست محمود عباس چیزی جز عقب‌نشینی آشکار از مواضعش در بیش از یک سال و نیم پیش نیست.
عباس در اول فوریه ۲۰۰۲ و در اعتراض به ادامه شهرک‌سازی‌های رژیم اسرائیل، انتقال سفارت امریکا از تل‌آویو به بیت‌المقدس و مخصوصاً طرح صلح ترامپ مشهور به معامله قرن، روابط خود را با رژیم اسرائیل و امریکا قطع و اعلام کرد که تشکیلات تحت ریاست او دیگر هیچ‌گونه رابطه‌ای با این دو از جمله در زمینه مسائل امنیتی نخواهد داشت. هرچند که شرایط نسبت به آن زمان تغییر قابل‌توجهی نکرده، اما حالا عباس به دنبال این است که دوباره روابط خود را از سر بگیرد و درخواست بازگشایی کنسولگری امریکا و دفتر ساف را کرده است. به عبارت دیگر، او در حالی این درخواست‌ها را از بایدن کرده که رژیم اسرائیل همچنان به شهرک‌سازی غیرقانونی خود ادامه می‌دهد و برنامه ساخت و ساز هزار و ۳۵۵ واحد مسکونی جدید را در کرانه باختری در دستور کار قرار داده است. از سوی دیگر، بایدن و وزیر خارجه‌اش آنتونی بلینکن بار‌ها و به صراحت تأکید کرده‌اند که قصدی برای تغییر سفارت امریکا در بیت‌المقدس ندارند و کاری را تأیید کرده‌اند که ترامپ با وجود مخالفت جهانی انجام داد و سفارت امریکا را از تل‌آویو به بیت‌المقدس آورد. بنابراین، عباس بدون به دست آوردن کوچک‌ترین امتیازی از اقدام خود در نوامبر ۲۰۲۰ عقب‌نشینی کرده و حتی با لحنی ملتمسانه از بایدن می‌خواهد قطع رابطه را نادیده بگیرد و به درخواست‌هایش پاسخ مثبت بدهد.
به نظر می‌رسد که التماس عباس از امریکا به دلیل نگرانی‌ای است که از استیلای عباس و همدستانش بر ساف و تشکیلات خودگردان ایجاد شده و نشانه آن با بحرانی دیده شد که از سوی دو جریان اصلی در ساف به نام جبهه دموکراتیک آزادسازی فلسطین و حزب الشعب پیش آمد. این دو گروه اعلام کرده بودند که دیگر در نشست کمیته اجرایی ساف شرکت نخواهند کرد و بازگشت آن‌ها مشروط بود. از مذاکرات نمایندگان سازمان فتح با نمایندگان جبهه دموکراتیک و الشعب معلوم شد که دلیل تهدید این دو گروه قطع بودجه آن‌ها توسط عباس از ژوئن تا سپتامبر بود و البته مسئله قتل نزار بنات، مخالف سیاسی عباس، و سرکوب شدید معترضان را نیز مطرح کرده بودند تا اینکه اعتراض‌شان تنها محدود به مسئله مالی نباشد. با این حال، معلوم بود که قطع بودجه علت اصلی تهدید آن‌ها بود و نمایندگان فتح با وعده پرداخت بودجه آن چهار ماه توانستند این دو گروه را راضی به نادیده گرفتن تحریم نشست‌های کمیته اجرایی ساف کنند. به این ترتیب، قطع کمک مالی امریکا مایه نگرانی عباس شده که دیگر نتواند گروه‌های متحدش در ساف را مثل گذشته در کنار خود داشته باشد و این موضوع می‌تواند باعث سقوط او و دستگاهش بشود به خصوص اینکه حماس بعد از جنگ ۱۲ روزه ماه مه محبوبیت حماس و جهاد اسلامی را در کرانه باختری به نحو قابل توجهی افزایش داده است. به عبارت دیگر، محمود عباس بدون کمک‌های مالی امریکا در بد‌ترین شرایط در مقابل رشد محبوبیت حماس و جهاد اسلامی قرار گرفته و به همین جهت نیز به سمت بایدن خیز برداشته تا با کسب حمایت مالی از او به وضعیت آشفته‌اش سر و سامانی بدهد بدون اینکه کوچک‌ترین امتیازی از قطع رابطه با امریکا و رژیم اسرائیل به دست آورده باشد.
منبع: روزنامه جوان ، 03/08/1400
