کمبود شدید منابع و مستلزمات زندگی و کاهش ذخیره کالاها در نوار غزه مشکلی است که ساکنان نوار غزه در کنار افزایش سرسام آور قیمت ها با آن دست و پنجه نرم می کنند و همین مساله باعث شده است که برخی از آنها به فروش اموال و دارایی های خود برای تامین غذا و قوت لایموت فرزندان شان در سایه تداوم تجاوزات رژیم صهیونیستی علیه نوار غزه روی بیاورند.
به گزارش مرکز اطلاع رسانی فلسطین، برخی خانواده های فلسطینی ساکن باریکه غزه دیگر قادر به تحمل هزینه های سنگین زنده ماندن نیستند؛ چرا که در سایه تجاوز رژیم صهیونیستی به این منطقه دیگر هیچ منبع درآمدی ندارند و به دنبال فروش اثاثیه ارزشمند منزل خود به منظور تامین نیازهای زندگی شان هستند.
امانی عیسی (42 ساله) یکی از ساکنان نوار غزه در گفتگو با «العربی الجدید» اعلام کرد که انتظار نداشت که روزی جواهرات خود را برای خرید مقادیر اندکی غذا بفروشد. وی که خانه خود را در اردوگاه البریج پس از تخریب توسط جنگنده های صهیونیستی رها کرده و به دیرالبلح آمده است، خاطر نشان می کند که در فروش جواهرات خود برای تامین خوراک بچه هایشان شک و تردیدی به خود راه نداده است و این اموال را برای تامین غذا و سرپناه برای خانواده اش فروخته است.
عیسی در ادامه تاکید کرد که «من این جواهرات را برای آینده فرزندانم جمع کرده بودم تا رویاهایشان را که در غزه نقش بر آب شد، به واقعیت تبدیل کنم، اما امروز هر چه را دارم، صرف خوردن و آشامیدن آنها می کنم. امیدواریم که جنگ تمام شود و ما به زندگی مان ادامه دهیم. من تنها کسی نیستم که مجبور به فروش جواهراتم شده ام، بلکه افراد زیادی مانند من هستند که هر چه داشتند، فروختند تا زنده بمانند.»
«عبد الله حمص» (47 ساله) اهل اردوگاه النصیرات نیز شهروند دیگری است که با تداوم فقدان منابع درآمدی در سایه تداوم جنگ در غزه خودرویش را که تنها منبع درآمد خانواده اش به شمار می رفت، فروخته است. وی با این خودرو در یکی از آژانس ها کار می کرد، اما به خاطر بسته بودن خیابان ها و عدم ورود سوخت به نوار غزه، کارشان تعطیل شده است و همه رانندگان از این مساله متضرر شده اند.
وی خاطر نشان کرد که پس از تمام شدن تمامی اموالم، با جدیت به فکر فروش خودرویم افتادم و نمی توانستم منتظر مرگ بچه هایم از شدت گرسنگی و در سایه گرانی سرسام آور قیمت های مواد غذایی باشم و برای همین، مجبور شدم حتی خودرویم را با قیمت پایین تر از قیمت واقعی اش بفروشم.
«علا محمود» (38 ساله) که همراه خانواده اش از غزه به یکی از اردوگاه های آوارگان در شهر رفح مهاجرت کرده است و در یک خیمه پلاستیکی زندگی می کند که جلوی سرمایه شدید را نمی گیرد و همین امر چندین بار باعث بیماری فرزندانش شده است، می گوید که برای تامین غذای فرزندانش در شرایط سخت ناشی از آوارگی که بسیاری از شهروندان با آن روبرو هستند، مجبور شده است لپ تاپش را بفروشد.
محمود که در زمینه بازاریابیی در شبکه های اجتماعی فعالیت می کرد، خاطر نشان می کند که «این دستگاه، تنها منبع درآمد من در سایه شرایط سخت اقتصادی بود، اما نیاز مالی ام باعث شد که با وجود قیمت های پایین پیشنهادی آنرا به 1500 شکل (تقریبا 400 دلار) بفروشم و این در حالی است که قیمت آن قبل از جنگ تقریبا 3500 شکل (نزدیک به 1000 دلار) بود.
«هدی مشارفه» (52 ساله) یکی دیگر از فلسطینی های ساکن شهر رفح در جنوب غزه است که برای تامین هزینه های خوراک خانواده اش مجبور شده است برخی تجهیزات برقی منزلش را بفروشد. وی می گوید: به خاطر قطعی جریان برق و عدم استفاده از وسایل اساسی منزلش، تصمیم به فروش آنها در شبکه های اجتماعی به قیمت ناچیز شده است.
مشارفه تاکید کرد که وضعیت بسیار سخت است و افراد کمی قادر به تامین غذای خانواده هایشان هستند. هدف اصلی و اساسی من در این روزهای سخت، تامین غذا و نوشیدنی ها برای فرزندانم است و پس از جنگ می توانیم همه چیز را جبران کنیم. برخی خانواده ها پنل های خورشیدی دارند و یکی از آنها ماشین لباسشویی مرا خرید. اما در کل، در سایه تداوم جنگ اوضاع خیلی وخیم شده است.
