شنبه 10/می/2025

حجم بمب‌های استفاده شده در غزه از جنگ جهانی دوم فراتر رفته است

جمعه 7-ژوئن-2024

یک گزارش مشترک تهیه شده توسط دیده‌بان حقوق بشر اروپا – مدیترانه، روزنامه نیویورک تایمز و دانشگاه هامبورگ اشاره به آن دارد که تعداد بمب‌های استفاده شده علیه نوار غزه توسط اشغالگران صهیونیست از تعداد بمب‌های مورد استفاده در جنگ جهانی دوم بیشتر شده است.
به گزارش مرکز اطلاع رسانی فلسطین این گزارش حاکی از آن است که رژیم صهیونیستی با بیش از 70 هزار تُن بمب نوار غزه را هدف قرار داده است. این میزان بمب از اکتبر گذشته علیه این منطقه استفاده شده که از تمام بمب‌های مورد استفاده در جریان جنگ جهانی دوم بیشتر است.
در این گزارش مقدار بمب‌های استفاده شده به شرح ذیل آمده است:
نوار غزه: 70000 تن
لندن: 18300 تن (1940-1941)
هامبورگ: 8500 تن (1943)
درسدن: 3900 تن (1945)
رابرت اوپنهایمر فیزیک دان آمریکایی که رسانه‌ها از وی به عنوان پدر بمب اتمی یاد می‌کنند برای تولید این بمب و فاجعه رخ داده توسط آن عذرخواهی کرد زیرا استفاده از آن در پایان جنگ جهانی دوم باعث کشته شدن 140 هزار نفر در هیروشیما و 80 هزار نفر در ناکازاکی شد و آثار زیست محیطی مخربی بر جای گذاشت.
نیمی از این تعداد در همان روز بمباران جان خود را از دست دادند که 15 تا 20 درصد آنان به دلیل شدت جراحات یا سوختگی‌، صدمات مختلف یا شدت تابش‌های اورانیوم جان دادند.
در این گزارش آمده است: وضعیت کنونی نوار غزه نیز این چنین است چرا که از 7 اکتبر تاکنون ده‌ها هزار بمب، موشک و خمپاره به سمت این منطقه شلیک شده و ده‌ها هزار ساختمان را ویران گرده است که بر وضعیت زیست محیطی این منطقه تاثیرگذار بوده است.
وزارت بهداشت نوار غزه در گزارشی در فوریه گذشته از نتایج بررسی نمونه‌هایی از قربانیان جنگ خبر داده و تاکید کرد در اجساد آنها مواد سمی سنگین مانند اورانیوم مشاهده شده است که پیامدهایی مانند مسمومیت جنین و بد شکلی آن و احتمال عقیم شدن مرد یا زن خواهد داشت. این شرایط در پی استفاده اشغالگران صهیونیست از سلاح‌های ممنوعه بین المللی در جنگ علیه نوار غزه پدید آمده است.
این وزارتخانه همچنین تاکید کرد نوار غزه با خطر آلودگی آب به میزان 97 درصد مواجه شده که نتیجه آن شیوع بیماری‌های خطرناک به ویژه بیماری‌های کلیوی است. در همین رابطه سامی لبد رئیس بخش محیط زیست وزارت بهداشت فلسطین اعلام کرد: آلودگی آب را باید به دو بخش تقسیم کرد، یکی آلودگی شیمیایی و دیگری آلودگی میکروبیولوژیک. آلودگی شیمیایی ناشی از افزایش عنصر کلراید، نیترات و شوری بیش از حد بوده که نیترات از همه آنها خطرناک‌تر است.

 

لینک کوتاه:

کپی شد