به دلیل ادامه بمباران‌های مستمر رژیم صهیونیستی علیه نوار غزه از 7 اکتبر گذشته تاکنون علاوه بر احتمال مرگ افراد، بیماران و مجروحان این منطقه با کمبود شدید دارو و ملزومات پزشکی مانند اکسیژن و انسولین مواجه بوده و زندگی آنان را تهدید می‌کند.
به گزارش مرکز اطلاع رسانی فلسطین زندگی هزاران نفر از مردم غزه که از بیماری‌های مزمن رنج می‌برند یا در حملات اشغالگران مجروح شده‌اند در معرض خطر قرار دارند چرا که خدمات پزشکی و بهداشتی به دلیل کمبود سوخت در تعداد محدودی از بیمارستانها و مراکز درمان نوار غزه متوقف شده است. این شرایط به دلیل ناتوانی مقامات بهداشتی این منطقه برای ورود سوخت جهت ادامه فعالیت دستگاههای اکسیژن ساز و همچنین خنک سازی برخی داروهای ضروری به ویژه انسولین برای بیماران دیابتی رخ داده است.
تعداد افرادی که هر روز از خدمات دستگاههای تنفس مصنوعی استفاده می‌کنند صدها نفر است، وزارت بهداشت اعلام کرده است هر هفته هزاران نفر خدمات درمانی و بهداشتی در بیمارستانها و مراکز درمان دریافت می‌کنند. از حدود 60 هزار بیمار دیابتی ثبت شده نزد وزارت بهداشت غزه و آژانس امداد رسانی و کاریابی برای آوارگان فلسطینی (آنروا) بیش از 20 هزار نفر از آنان به انسولین نیاز داشته که قطعی جریان برق آنها را در معرض فساد قرار می‌دهد. اما بسیاری از نهادهای بهداشتی و درمانی نوار غزه از جمله نهادهای بین المللی از وارد کردن سوخت به این منطقه برای نگهداری از این داروها عاجز مانده‌اند.
عایشه رضوان یک زن 60 ساله است که در بیمارستان شهدای الاقصی با استفاده از دستگاه تنفس مصنوعی زندگی می‌کند چرا که با کمبود اکسیژن در تنفس مواجه شده است. وی در روزهای اخیر بیهوش شده و در این بیمارستان به طور مستمر تحت درمان قرار دارد در حالی که اتاق‌های این بیمارستان مملو از بیمار بوده و توانایی تنفس مناسب ندارد. وی برخی اوقات برای 6 ساعت مداوم نیازمند اکسیژن بوده و نگرانی زیادی در خصوص کمبود سوخت و در نتیجه قطع شدن جریان اکسیژن وجود دارد.
فرزندان رضوان اجازه نداده‌اند مادرشان از بحران سوخت که درمان وی را تهدید می‌کند اطلاع پیدا کند. مصطفی پسر 34 ساله این زن فلسطینی اعلام کرد همه در مورد آنچه در اخبار و بخش‌های مختلف بیمارستان وجود دارد سخن می‌گویند. هر چقدر هم که بخواهند اخبار را پنهان کنند شلوغی بی‌سابقه بیمارستانها باعث می‌شود همه خبرها شنیده شده و در اضطراب به سر برند. مصطفی می‌گوید: مادرم از کمبود اکسیژن رنج می‌برد پزشک نیز این را به ما اطلاع داده است و همین شرایط مادرم را دچار کمبود اکسیژن خون و سختی تنفس کرده است. مادرم با افرایش ضربان قلب به ویژه در زمان جابجایی مواجه است و همین مساله بیهوشی ناشی از مشکلات ریوی را در پی داشته است و شرایط جسمانی وی به شدت رو به وخامت نهاده است.
وی افزود: مادر من در بخشی تحت درمان قرار دارد که 20 بیمار دیگر در آن وجود دارند در حالی که این بخش در شرایط عادی تنها پذیرای 5 بیمار است. پزشک به ما گفت که باید روحیه بیمار را حفظ کنیم چرا که در این شرایط و محدودیت دارو و دیگر مشکلات درمان کیفیت خوبی نخواهد داشت. ما با کمبود حداقل 3 نوع داروی مورد نیاز مواجهیم و مادر من از ابتدای این جنگ به این بیماری مبتلا شده است.
بیمارانی که از محل سکونت خود آواره شده‌اند در مناطقی که هم اکنون حضور دارند تحت فشار زیادی قرار داشته چرا که مشکلات زیادی در تامین ملزومات درمان وجود دارد، به ویژه بیماران مزمن و مجروحان که نیازمندی شدید به دستگاههای تنفس مصنوعی دارند. چنانچه بیماران دیابتی با کمبود انسولین مواجه بوده و برخی از آنان در ماه تنها دو شیشه انسولین دریافت کرده و برخی از این افراد مانند سمیر صبیح 54 ساله در ماه اخیر تنها یک شیشه از این دارو دریافت کرده است.
صبیح نمی‌تواند انسولین را در جای خنک نگهداری کند و کاملاً از خطرات آن با خبر است اما مجبور است آن را در چادری قرار دهد که درجه حرارت آن بالاست. این شرایط ده‌ها هزار بیمار دیابتی است که در چادرهای منطقه المواصی در غرب شهر خانیونس و غرب شهر دیر البلح زندگی می‌کنند. صبیح می‌گوید: درگیر بیماری دیابت هستم و در دو هفته گذشته برای درمان مشکل داشتم. من همچنین بیماری فشار خون نیز دارم. سوء تغذیه و گرمای شدید مرا به سرگیجه دچار کرده است، می‌دانم اگر انسولین به من نرسد با خطر مواجه می‌شوم.
وی افزود: من هم اکنون به جای تزریق هر روزه، هر دو روز یکبار تزریق انسولین انجام می‌دهم تا به زندگی خود ادامه دهم. از دو هفته پیش سرگیجه شدید دارم زیرا دارو کمتر تزریق می‌کنم. با توجه به گرم شدن هوا نمی‌توانم از انسولین به خوبی نگهداری کنم.
رژیم صهیونیستی تاکنون ده‌ها ایستگاه تولید اکیسژن را در منطقه شمالی نوار غزه منهدم کرده است. با ادامه عملیات نظامی محمد نوفل پزشک فلسطینی که یکی از کادر پزشکی فنی ناظر بر عملکرد یکی از اکسیژن‌سازها در بیمارستان الشفا است تاکید دارد زندگی هزاران نفر از کسانی که به دستگاههای تنفسی نیاز دارند در معرض خطر است.
هم اکنون یک اکسیژن‌ساز در منطقه شمالی و دو اکسیژن‌ساز در منطقه جنوبی غزه همچنان فعال است. نوفل ادامه داد اکسیژن‌ساز بیمارستان الشفا پیش از حملات رژیم صهیونیستی و ویرانی گسترده ساختمان‌های آن در ماه مارس بزرگترین واحد تولید اکسیژن در نوار غزه بود، علاوه بر آنکه اکسیژن‌ساز بیمارستان شهید محمد الدوره نیز در شرق غزه بسیار مهم است.
نوفل افزود به دلیل فقدان سوخت تنها 3 ساعت در روز دو دستگاه اکسیژن‌ساز کار می‌کند و این برای بیماران ناکافی است. این پزشک فلسطینی ادامه داد: ما دچار کمبود سوخت هستیم، از یک ماه قبل حتی یک لیتر سوخت دریافت نکرده‌ایم. در مقابل، یخچال‌ها نیز برای نگهداری برخی از داروها و انسولین‌ها به صورت محدود فعال هستند و ما مجبوریم پس از قطع برق برای حفظ برودت درب آنها را باز نکنیم.
در بیمارستان المعمدانی نیز بیماران تنها ساعاتی کمی از روز اکسیژن دریافت می‌کنند. اسامه یحیی از پزشکان این بیمارستان گفت: تولید انرژی از حقوق اساسی بیمارستانها در سراسر جهان محسوب می‌شود اما نوار غزه از این موضوع استثنا شده است. ما وارد دهمین ماه جنگ شده‌ایم اما شاهد 10 روز درمان واقعی و بی دردسر و بدون دارو و ملزومات پزشکی نبوده‌ایم.
وی افزود: همه می‌دانند که وقتی شیشه انسولین باز می‌شود نباید در حرارت بیش از 30 درجه قرار گیرد اما مهیا کردن چنین شرایطی در چادرهای نوار غزه غیر ممکن است چرا که برخی مواقع حرارت تا 37 درجه افزایش پیدا می‌کند.
