پس از حوادث هفتم اکتبر ۲۰۲۳، هنرمندانی که در هالیوود از حقوق فلسطینیان حمایت میکنند، تحت فشارهای شدیدی قرار گرفتهاند. این فشارها، که یادآور دوران مککارتیسم است، شامل تهدید به محرومیت شغلی، خودسانسوری و حتی حذف علنی از پروژههای سینمایی و تلویزیونی بوده است. در این وضعیت، بسیاری از هنرمندان از ترس عواقب حرفهای، از ابراز علنی حمایت خودداری کرده و تنها در پشت درهای بسته از فلسطین حمایت میکنند.
به گزارش مرکز اطلاع رسانی فلسطین به نقل از مجله «د نیشن»، فضای ایجادشده در هالیوود، یادآور دوران لیست سیاه مککارتیسم در دهه ۱۹۴۰ و ۱۹۵۰ است. در آن دوران، هنرمندانی که به داشتن عقاید چپگرایانه یا کمونیستی متهم میشدند، از کار محروم میشدند. در حال حاضر، فشارها بر هنرمندان حامی فلسطین، بسیاری از آنها را به سمت خودسانسوری سوق داده است. برخی از هنرمندان مانند بوپی لیو معتقدند که این وضعیت، با تاکتیکهای ترس و تهدید همراه است و بسیاری از افراد از ترس از دست دادن شغل، نمیتوانند حمایت علنی خود را بیان کنند.
حذف علنی و اقدامات پشت پرده
بازیگرانی مانند سوزان ساراندون و ملیسا باررا به دلیل مواضع حمایتی خود از فلسطین، از پروژههای سینمایی کنار گذاشته شدهاند. این اقدامات نشاندهنده فشارهای علنی بر هنرمندان است. با این حال، بسیاری از این سرکوبها به شکل پنهان انجام میشود. کینریک سمپسون، بازیگر و فعال اجتماعی، از تجربه شخصی خود یاد میکند که پس از بازنشر یک پست حمایتی از فلسطین، با فشارهای شدیدی مواجه شد. وی میگوید که حتی حامیان مالی و همکارانش نیز برای حذف این پست تحت فشار قرار گرفتند و او را متهم به ترویج نفرت کردند.
افزایش فشارها تحت تأثیر فضای سیاسی واشنگتن
فضای سرکوب در هالیوود همزمان با اقدامات سیاسی در واشنگتن تشدید شده است. این اقدامات شامل تهدید به لغو ویزای دانشجویان معترض، اخراج آنها از آمریکا و جلسات کنگره برای ایجاد محدودیتهای بیشتر بر حمایت از فلسطین بوده است. این سیاستها، همراه با واکنشهای شدید رسانهای، فضای کلی سرکوب را در آمریکا تقویت کرده و هنرمندان حامی فلسطین را در هالیوود هدف قرار داده است.
عدم حمایت اتحادیهها از هنرمندان حامی فلسطین
اتحادیههای بازیگری نیز در این فضا نتوانستهاند حمایت کافی از هنرمندان حامی فلسطین ارائه دهند. برای مثال، بیانیههای رسمی برخی اتحادیهها عمدتاً بر حمایت از اسرائیل تمرکز داشته و از اشاره به وضعیت فلسطینیان خودداری کردهاند. امین الجمل، یکی از اعضای اتحادیه بازیگران، تلاش کرده است اتحادیهها را به صدور بیانیههایی در حمایت از حقوق فلسطینیان وادار کند، اما این تلاشها تاکنون به نتیجه ملموسی نرسیده است.
نتیجهگیری و پیشنهادها
فضای کنونی هالیوود نشاندهنده بازگشت به سیاستهای سرکوبگرانهای است که آزادی بیان و تنوع عقاید را تهدید میکند. اگرچه هنوز شدت سرکوب به دوران لیست سیاه مککارتیسم نرسیده است، اما ترس و خودسانسوری میان هنرمندان حامی فلسطین بهشدت گسترش یافته است. برای مقابله با این وضعیت، ضروری است که اتحادیهها و سازمانهای حقوق بشری نقش فعالی در ایجاد فضایی برای بیان آزاد عقاید ایفا کنند. همچنین، شفافیت بیشتر در تصمیمگیریها و جلوگیری از اقدامات پشت پرده برای حذف هنرمندان میتواند به کاهش این فشارها کمک کند. در غیر این صورت، هالیوود از فضایی برای خلاقیت و تنوع به بستری برای انحصارطلبی سیاسی و سرکوب عقاید تبدیل خواهد شد.
