“آلوف بن” خبرنگار روزنامه هاآرتص در یک تحلیل برای این روزنامه به بررسی انتقادی وضعیت مخالفان بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر رژیم صهیونیستی پرداخته است. بن در این مقاله می‌نویسد: مجموعه اپوزیسیون برای به چالش کشیدن نتانیاهو با چند محدودیت اساسی روبه‌رو هستند.
بن معتقد است که اپوزیسیون، بجز دو درخواست بازگرداندن اسیران و تشکیل کمیته حقیقت‌یاب شکست‌های 7 اکتبر 2023، هیچ چشم‌انداز روشنی برای آینده پس از جنگ برای جامعه “اسرائیل” ترسیم نمی‌کند.
در حالی که جناح راست به رهبری نتانیاهو با شعارهای قاطع و رادیکال مانند “اعراب نازی هستند” و “اخراج فلسطینی‌ها تنها راه حل است” به دنبال بسیج رای‌دهندگان است، اپوزیسیون میانه رو و چپ‌گرا هیچ پیام جایگزین و منسجمی ارائه نمی‌دهد. حتی چهره‌هایی مانند یائیر گولان، که یک چپ‌گرای کهنه‌کار به حساب می‌آید نیز صراحتاً سخنی از «کشور فلسطین» یا حتی «تشکیلات خودگردان فلسطین» به میان نمی‌آورد.
مشکلات اصلی مخالفان نتانیاهو
- کاهش شمار رای‌دهندگان: بسیاری از رای‌دهندگان مخالف نتانیاهو، قبل و حین جنگ، سرزمین‌های اشغالی را ترک کرده‌اند و بخش بزرگی از آنان هنوز تمایلی به بازگشت برای رای دادن ندارند. این امر به نفع نتانیاهو است که ممکن است به دنبال برگزاری انتخابات زودهنگام باشد.
- فقدان پیام و چشم‌انداز: اپوزیسیون به جای ارائه یک برنامه مشخص برای آینده، به خواسته‌هایی محدود مانند بازگرداندن اسیران و تحقیق در مورد شکست‌های 7 اکتبر بسنده کرده است. آنها فاقد یک پیام قوی و جایگزین برای شعارهای رادیکال راست هستند.
- ترس از صحبت درباره صلح و راه‌حل دو دولتی: اپوزیسیون از مطرح کردن ایده‌هایی مانند «کشور فلسطینی» یا همکاری با «تشکیلات خودگردان فلسطین» هراس دارد، که باعث می‌شود در مقابل شعارهای قاطع راست، ضعیف و بی‌برنامه به نظر برسند.
- عدم بازگشت به اصول لیبرالیسم اسرائیلی: اپوزیسیون از بازگشت به بنیان‌های ایدئولوژیک صهیونیسم لیبرال، یعنی «تشکیل کشور فلسطین مستقل» و «برابری کامل برای غیر یهودیان با یهودیان»، غفلت کرده است. این اصول می‌توانند یک جایگزین اخلاقی و ایدئولوژیک برای رویکرد پاکسازی قومی جناح راست باشد.
- امید بستن به چهره‌های شکست‌خورده: برخی از مخالفان نتانیاهو به رهبرانی مانند نفتالی بنت امید بسته‌اند، در حالی که بنت نیز فاقد یک پیام روشن و جدید است و ممکن است صرفاً نسخه معتدل‌تری از جناح راست کنونی باشد که همچنان برای رای‌دهندگان هوادار ایده «هر کسی جز بی بی» قابل هضم‌تر باشد.
به طور خلاصه، مقاله معتقد است که اپوزیسیون نتانیاهو در حال حاضر در یک بحران ایدئولوژیک و استراتژیک و گفتمانی به سر می‌برد. آنها فاقد یک پیام جذاب و منسجم برای آینده هستند و به جای ارائه یک جایگزین واقعی، به واکنش به شعارهای راست بسنده کرده‌اند. این امر باعث می‌شود که آنها در رقابت با نتانیاهو، که با شعارهای رادیکال و قاطع به دنبال بسیج رای‌دهندگان است، در موقعیت ضعف قرار بگیرند.
