احمد الکومی، کارشناس فلسطینی به تصمیمات سیاست زده نتانیاهو در تغییر فرماندهان ارتش و مدیران دستگاه های امنیتی «اسرائیل» پرداخت و تاکید کرد که امروز این نهادها، به جای ملاحظات امنیتی، نیازهای سیاسی کابینه را مد نظر خود قرار می دهند و بر اساس آن عمل می کنند.
ارتش و دستگاه های امنیتی صهیونیستی یکی از سخت‌ترین دوران خود را تجربه می کنند و با پیچیده ترین بحرانی مواجه هستند که فعالیت آنها را در معرض تهدید قرار می دهد. این بحران زمانی به اوج خود رسید که سطح “عدم اعتماد” میان ارتش و نخست‌وزیر به حدی بالا رفت که منجر به برکناری وزیر جنگ، رئیس ستاد ارتش، رئیس شاباک و فرماندهان مناطق کلیدی در ساختار ارتش شد. اکنون احتمال دارد که رئیس موساد نیز به عنوان قربانی بعدی در این روند قرار گیرد.
در همین حال، برای نخستین بار از آغاز جنگ، رسانه های غربی و عبری از افزایش میزان فرار نیروهای ذخیره از خدمت و اخراج یک افسر اطلاعاتی و یک خلبان خبر داده‌اند؛ آنها اعلام کرده‌اند که «در جنگی که به نفع مردم نیست شرکت نخواهند کرد.»
همواره به نهاد ارتش به عنوان آخرین سنگر رژیم صهیونیستی و نگهبان امنیت این رژیم که نباید به آن خدشه وارد شود یا وارد اختلافات داخلی گردد، نگاه می‌شده است، زیرا ارتش نماد جامعه و دولت بوده است. به همین دلیل، بازگشت به جنگ در غزه تصمیمی پرمخاطره برای تل آویو است که تهدیدات داخلی واقعی را به همراه دارد. این تصمیم بیش از آنکه پاسخی امنیتی به تهدیدات جدید باشد، یک تصمیم سیاسی است؛ به‌ویژه پس از گذشت ۱۵ ماه از شکست اهداف جنگ.
ارتش صهیونیستی اکنون بیشتر از گذشته بر اساس نیازهای سیاسی حرکت خواهد کرد، چرا که نتانیاهو کنترل امور را به دست گرفته و رابطه جدیدی میان سطح سیاسی و نظامی در اسرائیل ایجاد کرده است.
