در اقدامی بی‌سابقه که عمق همدستی میان ابزارهای تحريک در فضای مجازی و ماشین قتل میدانی رژیم صهیونیستی را آشکار می‌سازد، ارتش اشغالگر “اسرائیل” تلاش کرد خبرنگار برجسته فلسطینی، “حسن اصليح” را ترور کند. این اقدام تنها چند روز پس از آغاز کمپین هدفمند تحريک علیه او در شبکه‌های اجتماعی انجام گرفت.
در این حمله که منجر به شهادت خبرنگار «حلمی الفقعاوی» و یک شهروند دیگر شد، اصليح به همراه شماری از خبرنگاران دیگر مجروح شد. ساعاتی پس از این جنایت، ارتش رژیم صهیونیستی به‌طور رسمی مسئولیت حمله را پذیرفت و با ادعایی کذب، مدعی شد اصليح «عضو مقاومت» بوده است؛ روایتی تکراری که رژیم اشغالگر همواره برای توجیه جنایاتش به آن متوسل می‌شود.
از تحريک تا ترور: وقتی کمپین‌های زرد به آتش واقعی تبدیل می‌شوند
نکته قابل‌تأمل در این جنایت، آن است که سوءقصد به جان اصليح تنها یازده روز پس از آغاز کمپینی سازمان‌یافته در فضای مجازی صورت گرفت؛ کمپینی که توسط حساب‌هایی با مواضع مشکوک و همسویی کامل با روایت‌های اسرائیلی هدایت می‌شد، از جمله «مصطفى عصفور» و «المنخل». این حساب‌ها به‌صراحت خواستار برخورد ارتش “اسرائیل” با اصليح شده بودند و او را به پوشش تحرکات مقاومت متهم کردند.
این تحريک آشکار، که واکنش‌های گسترده‌ای در میان فعالان رسانه‌ای و حقوق‌بشر به همراه داشت، عملاً مقدمه‌ای شد برای حمله‌ای که چند روز بعد رخ داد و این سؤال جدی را مطرح می‌کند که آیا تحريک در فضای مجازی، به یکی از منابع اصلی تعیین اهداف ارتش “اسرائیل” تبدیل شده است؟
خبرنگاری در تیررس، فقط به‌خاطر گفتن حقیقت
حسن اصليح، نامی شناخته‌شده در عرصه رسانه‌ای فلسطین است؛ خبرنگاری میدانی که با گزارش‌های دقیقش از جنایات ارتش اشغالگر و پوشش لحظه‌به‌لحظه وقایع غزه، به صدایی قدرتمند در جبهه روایتگری مقاومت بدل شده است.
او که در طول بیش از یک سال جنگ، بارها در دل مهلکه حضور داشته و جانفشانی کرده بود، هدف هیچ حمله مستقیمی قرار نگرفت؛ اما کمپین‌های زرد و مسموم در نهایت، چراغ سبزی برای ترورش فراهم کردند، که چند روز بعد به شکلی خونین عملی شد.
خطر بزرگ‌تر: وقتی تحریک و جوسازی داخلی به همدستی در جنایت تبدیل می‌شود
اتهامات ارتش رژیم صهیونیستی مبنی بر اینکه اصليح «عضو مقاومت» بوده، فاقد هرگونه سند و مدرک است و صرفاً به‌عنوان پوششی برای یک جنایت جنگی کامل استفاده می‌شود. اما آنچه این رخداد را خطرناک‌تر می‌کند، مشارکت برخی جریان‌های داخلی در این پروژه تحريک، چه آگاهانه و چه ناآگاهانه است. کسانی که با بازنشر و تأیید روایت‌های اسرائیلی ـ نه‌تنها از منظر اخلاقی، بلکه شاید حتی در سطح حقوقی ـ به‌نوعی همدست ریخته شدن خون هم‌وطنان خود می‌شوند .
استقامت تصویر در برابر گلوله
ترور حسن اصليح، حادثه‌ای مجزا نیست؛ بلکه بخشی از استراتژی منظم “اسرائیل” برای خاموش کردن صدای خبرنگاران و محو کردن روایت فلسطینی است. با این حال، تصویر و کلمه همچنان از گلوله قوی‌ترند؛ و خون خبرنگاران، از هر دروغ و تحریکی رساتر. این خون‌ها فراموش نمی‌شوند و جنایت‌ها با گذر زمان تطهیر نخواهند شد.
