رژیم صهیونیستی در حال دست و پنجه نرم کردن با یک بحران سیاسی-امنیتی است که ریشه در اختلافات فزاینده بین دو نهاد قدرتمند دارد: شاباک (سازمان امنیت داخلی اسرائیل) و کابینه ائتلافی به رهبری بنیامین نتانیاهو. این بحران که در ظاهر تحت الشعاع جنگ غزه قرار گرفته بود، اکنون آشکار شده و ثبات سیاسی و کارآمدی سیستم امنیتی رژیم صهیونیستی را به چالش می‌کشد.
نقطه شروع این تنش‌ها پرونده «قطر گیت» بود. شاباک نقش محوری در افشای این پرونده ایفا کرد که به اتهام لابی‌گری غیرقانونی مشاوران نزدیک نتانیاهو برای دولت قطر مربوط می‌شد. اتهام این بود که این مشاوران در ازای دریافت پول از قطر، برای پیشبرد منافع دوحه در سرزمینهای اشغالی تلاش کرده‌اند. این اقدام شاباک، به عنوان سازمانی که وظیفه‌اش حفظ امنیت داخلی است، خشم و نارضایتی شدید بنیامین نتانیاهو و حلقه نزدیکانش را برانگیخت.
در پی این ماجرا، نتانیاهو تلاش کرد رونن بار، رئیس شاباک را برکنار کند. این اقدام نشان‌دهنده تلاش نتانیاهو برای اعمال کنترل بیشتر بر شاباک و یا مجازات این سازمان به دلیل افشای پرونده حساس قطر گیت بود. با این حال، تلاش نتانیاهو با مقاومت دیوان عالی روبرو شد. دیوان عالی با صدور حکمی، اعلام کرد که کابینه نتانیاهو حق ندارد رئیس شاباک را برکنار کند و از استقلال شاباک در برابر فشارهای سیاسی حمایت کرد. این حکم، یک شکست سیاسی برای نتانیاهو محسوب شد و محدودیت‌های قدرت اجرایی دولت را یادآوری کرد.
نتانیاهو پس از ناکامی در برکناری رئیس شاباک، به اقدامات تلافی‌جویانه روی آورد. او رونن بار را از جلسات کابینه امنیتی کنار گذاشت. این اقدام بی‌سابقه، نشان از عمق خصومت بین نخست‌وزیر و رئیس شاباک داشت و می‌توانست بر هماهنگی و کارآمدی تصمیم‌گیری‌های امنیتی این رژیم تاثیر منفی بگذارد. همزمان، متحدان نتانیاهو با رسانه‌ای کردن پرونده نشت اطلاعاتی شاباک، تلاش کردند تا به اعتبار این سازمان ضربه بزنند و افکار عمومی را علیه آن بسیج کنند. گزارش‌ها حاکی از آن بود که نتانیاهو شخصاً در تلاش است تا تحقیقات این پرونده را به سمت بازجویی از رونن بار هدایت کند.
در پاسخ به این حملات، یک کانال تلگرامی اسرائیلی که به نظر می‌رسد به شاباک نزدیک باشد، اقدام به افشاگری متقابل کرد و مدعی شد که سارا نتانیاهو، همسر نخست‌وزیر، اطلاعات حساس و طبقه‌بندی شده‌ای را با دوستانش به اشتراک گذاشته است. این افشاگری جنجالی، خانواده نتانیاهو را به طور مستقیم در مرکز بحران قرار داد و سطح بالای تنش و بی‌اعتمادی بین طرفین را نشان داد.
در این میان، ایتمار بن گویر، وزیر امنیت داخلی، با حمایت قاطع از نتانیاهو، به شدت به شاباک و رئیس آن حمله کرد. بن گویر در اظهاراتی تند و بی‌سابقه، رونن بار را «رئیس مافیا» خطاب کرد و به پلیس این رژیم، تحت فرماندهی وزارت امنیت داخلی، دستور داد تا تحقیقاتی از رئیس سابق شاباک به اتهام تهدید نتانیاهو آغاز کند. این دستور، بسیار مناقشه‌برانگیز بود و نگرانی‌ها درباره استفاده ابزاری از پلیس برای اعمال فشار بر شاباک را افزایش داد.
همزمان، رسانه‌ها گزارش‌هایی درباره جذب بی‌ضابطه افراد نزدیک به بن گویر با ایدئولوژی راست افراطی در وزارت امنیت داخلی منتشر کردند. این گزارش‌ها، نگرانی‌ها درباره تلاش بن گویر برای سیاسی کردن وزارت امنیت داخلی و استفاده از آن برای پیشبرد اهداف ایدئولوژیک را تقویت کرد.
بحران کنونی در “اسرائیل”، فراتر از یک اختلاف نظر سازمانی است و نشان‌دهنده شکاف‌های عمیق سیاسی، ایدئولوژیک و شخصی در جامعه صهیونیستی است. این بحران می‌تواند پیامدهای جدی داشته باشد، از جمله:
تضعیف نهادهای امنیتی: بی‌اعتمادی و تنش بین شاباک و دولت می‌تواند کارآمدی شاباک را در مقابله با تهدیدات امنیتی کاهش دهد.
بی‌ثباتی سیاسی: اختلافات عمیق می‌تواند ائتلاف حاکم را تضعیف کرده و منجر به بی‌ثباتی سیاسی و احتمالاً انتخابات زودهنگام شود.
افزایش آسیب‌پذیری امنیتی: بحران داخلی در شرایط تهدیدات خارجی می‌تواند توانایی “اسرائیل” در مقابله با این تهدیدات را کاهش دهد.
قطبی‌تر شدن جامعه: درگیری بین نهادهای قدرتمند و اتهامات متقابل می‌تواند به تشدید اختلافات و قطبی شدن بیشتر جامعه رژیم صهیونیستی منجر شود.
