احمد الکومی، نویسنده و تحلیلگر فلسطینی در یادداشتی نوشت: در رسانه‌های اسرائیلی و میان نخبگان، اکنون پس از گذشت بیش از ۱۸ ماه از جنگ در غزه، پرسشی اساسی مطرح شده است؛ پرسشی که هنوز پاسخی برای آن وجود ندارد: در روز ۷ اکتبر، نتانیاهو کجا بود؟
به گزارش مرکز اطلاع رسانی فلسطین، الکومی افزود: در حالی که اختلافات شدید میان بنیامین نتانیاهو و رونین بار رئیس سرویس امنیت داخلی (شاباک) شدت گرفته و این اختلافات به تبادل شهادت‌ها در دیوان عالی و همچنین به اتهام‌زنی‌های رسانه‌ای پیرامون چندین پرونده کشیده شده، مسئله اصلی همچنان در مورد بزرگ‌ترین شکست اطلاعاتی در تاریخ “اسرائیل” باقی است. رئیس شاباک اعتراف کرده که درباره اصل مسئولیت اختلافی وجود ندارد. اما پرسش اسرارآمیز و اساسی اینجاست: «نتانیاهو آن روز کجا بود؟»
وی گفت: نتانیاهو می‌کوشد تمام مسئولیت را متوجه شاباک، رئیس آن، ارتش، رئیس ستاد کل و هیئت فرماندهی کند؛ با این حال، اگر واقعاً آن‌ها مسئول‌اند، چرا نخست‌وزیر از تشکیل کمیته‌ی تحقیق رسمی سرباز می‌زند؟ همان‌گونه که یکی از نویسندگان اسرائیلی پرسیده: «چرا کسی باید برای جلوگیری از تشکیل کمیته‌ای که می‌تواند بی‌گناهی‌اش را ثابت کند، خود را به آب و آتش بزند؟»
این تحلیلگر فلسطینی تصریح کرد: نزاع میان نتانیاهو و رئیس شاباک موجی از پرسش‌ها را به‌سوی نخست‌وزیر روانه ساخته و او را در برابر افکار عمومی قرار داده؛ مردمی که در میان انبوهی از دروغ‌ها، به‌دنبال پاسخی صادقانه و بنیادی‌اند.
به گفته الکومی، اهمیت ماجرا در این است که این درگیری، عمق دغدغه‌های شخصی نتانیاهو را برملا ساخته؛ دغدغه‌هایی که پیرامون طفره رفتن، فریب دادن، بهره‌برداری از دیگران برای حفظ منافع شخصی و تضمین موقعیت خود می‌چرخد.
او نتیجه می‌گیرد که صرف‌نظر از گوناگونی موضوعات و سطح اختلافات، ۷ اکتبر همچنان خطرناک‌ترین پرونده‌ای است که در آن، همه در مظان اتهام قرار دارند.
