امروز جمعه مصادف است با 21امین سالروز انتفاضه قدس و مسجد الاقصی در فلسطین اشغالی 1948 که طی 8 روز تظاهرات و درگیری فلسطینیان با پلیس رژیم صهیونیستی، 13 نفر به ضرب گلوله نیروهای گارد مرزی و تک‌تیراندازان اسرائیلی به شهادت رسیدند.
به گزارش مرکز اطلاع رسانی فلسطین، انتفاضه الاقصی روز یکم اکتبر سال 2000 پس از تعرض آریل شارون رئیس وقت جریان اپوزیسیون رژیم صهیونیستی با موافقت ایهود باراک نخست وزیر وقت این رژیم تحت حمایت صدها نیروی امنیتی شعله‌ور شد و موجب درگیری‌های شدید و خونین در این مسجد شد.
در پی تعرض شارون به مسجد الاقصی، کمیته عالی پیگیری امور فلسطینیان ساکن سرزمین‌های اشغالی 1948 در الجلیل، المثلث و النقب اعلام اعتصاب سراسری کرد اما پلیس رژیم صهیوینستی در پی موفقیت این اعتصاب، با خشونت و سرکوبگری و شلیک گلوله به استقبال تظاهرات و اعتراضات رفت و در همان روز اول 3 فلسطینی به شهادت رسیدند. پس از آن اعتراضات و درگیری‌ها بین فلسطینیان و اشغالگران اسرائیلی به مدت 8 روز ادامه یافت و طی آن فلسطینیان جاده‌های اصلی به ویژه خیابان وادی عاره را بستند.
ایهود باراک نخست وزیر وقت رژیم صهیونیستی و “شلومی بن عامی” رئیس پلیس این رژیم خواستار بازگشایی جاده‌های مسدود شده تحت هر شرایطی شدند که به دنبال آن پلیس رژیم صهیونیستی به طرز وحشیانه‌تری معترضین را مورد حمله قرار داد و اقدام به تیراندازی به سمت آنان کرد.
در نهایت طی 12 روز اعتراضات و درگیری، 12 فلسطینی در سرزمین‌های اشغالی 1948 و یک نفر هم در دیر البلح به ضرب گلوله نظامیان اسرائیلی به شهادت رسیدند.
دولت باراک برای سرپوش گذاشتن بر این جنایت دستور تشکیل یک کمیته تحقیق را داد اما فلسطینیان ساکن سرزمین‌های اشغالی 1948 نپذیرفته و خواستار تشکیل یک کمیته حقیقت‌یابی رسمی شدند که بعدا دولت صهیونیستی کمیته‌ای را به ریاست قاضی “تئودور اور” تشکیل داد اما این کمیته هم پس از دو سال تحقیق، 3 نفر از رهبران فلسطینی اراضی اشغالی 1948 را به تحریک اعتراضات متهم کرد که این 3 نفر عبارت بودند از: عزمی بشاره اندیشمند سرشناس و رهبر حزب “تجمع ملی دمکراتیک”، شیخ رائد صلاح رهبر جنبش اسلامی در شمال فلسطین اشغالی 1948 و عبدالمالک دهامشه رهبر جنبش اسلامی در منطقه جنوب.
به موازات این، انتفاضه الاقصی نقطه تحولی مهم در زندگی فلسطینیان ساکن سرزمین‌های اشغالی 1948 بود و همچون روز زمین، عامل مهمی در مسیر روشنگری هویت فلسطین به ویژه برای نسل‌های جدید بود.
دولت‌های رژیم صهیونیستی تدابیر گسترده‌ای را برای تعقیب و پیگرد جنبش ملی و جریان اسلامی در فلسطین اشغالی 1948 اتخاذ کردند و در همین راستا، برای عزمی بشار اندیشمند سرشناس یک پرونده امنیتی تشکیل دادند و او را ناچار به ترک فلسطین کردند. کما اینکه حزب “تجمع ملی”، جنبش “فرزندان این سرزمین” و جنبش اسلامی به رهبری شیخ رائد صلاح را هم در نوامبر سال 2015 غیرقانونی اعلام کردند.
