کشاورزان جنین آواره یک لقمه نان

کشاورزان فلسطینی ساکن استان جنین که در اراضی اشغالی 48 کار می کنند باید برای یافتن یک لقمه رنج و مشقت های زیادی را تحمل می کنند.  

با فرا رسیدن فصل تابستان و موسم برداشت محصولات ده ها هزار تن از این کشاورزان به همراه خانواده هایشان رهسپار اراضی اشغالی 48 می شوند و در باغات خیار، زیتون و مرکبات طمره، الجلیل، طبریا، المجدل و غیره مشغول کار می شوند. مسئولان رژیم صهیونیستی در اراضی اشغالی برای برداشت محصولاتشان بیشتر از کشاورزان کرانه باختری استفاده می کنند و به رغم نیاز مبرم شان به این کشاورزان، ولی از اعطای مجوز کار به این کشاورزان خودداری می کنند تا عرصه زندگی برای آنان تنگ کنند.

سفرهای پر رنج و مشقت

این کشاورزان به همراه خانواده شان که شامل کودکان، زنان و افراد سالخورده یا جوان است از لحظه خارج شدنشان از جنین تا رسیدن به محل کارشان مشکلات و مشقت های زیادی تحمل می کنند.

کاملا بدیهی است که کار کشاورزی بر خانواده به عنوان واحد کار استوار است؛ به گونه ای که تمامی اعضای خانواده از پدر گرفته تا مادر و کودکان دنبال یک لقمه نان باشند.

قاسم ضراغمه از شهرک طوباس گفت که با پایان یافتن سال تحصیلی بسیاری از این خانواده ها به خاطر یافتن یک لقمه نان بار سفر را می بندند و راهی داخل اراضی اشغالی می شوند.

آغاز سفر با دلالان راه آغاز می شود به گونه ای که انتقال یک خانواده 5 نفره به داخل اراضی اشغالی 48 در ایام برداشت محصول 2000 شیکل هزینه بر می دارد.

وی در تشریح علت سرسام آور بودن نرخ ها و هزینه های ترابری و حمل و نقل که در هیچ جای دنیا نظیر آن را نمی توان سراغ داشت گفت که رانندگان به خاطر رساندن این خانواده ها به مقصد جان خود را به خطر می اندازند و آنان را به صورت قاچاقی از پست های بازرسی عبور می دهند.

ضراغمه خاطر نشان ساخت که علاوه بر سرسام آور بودن هزینه های حمل و نقل جاده ها ناامن هستند و به همین خاطر بسیاری از این کارگران طعمه سربازان درنده خوی “اسرائیل” می شوند.

سربازان صهیونیستی در جاده ها کمین می زنند، البته رانندگان پیشاپیش دستمزدشان را می گیرند و برخی از آنان بازداشت و برخی دیگر جریمه می شوند و این رانندگان بیرحم و شفقت این خانواده ها را شبانه در صحراء رها می کنند و آنان را از همان جائی که سوار کرده اند به همان جا بر می گردانند و بخشی دیگر هم به محض رسیدن به محل کارشان بازداشت می شوند.

وائل حامد یکی دیگر از شهروندان از جنین می گوید که بنده امسال به منظور برداشت محصول خیار به اتفاق خانواده ام به طمره رفتیم یک سالی بود که یک شیکل به دست نیاورده بودم، ما را با خودرویی به این منطقه انتقال دادند و 20 تن را سوار آن کردند راننده گفت که تمامی سرنشینان آن کودکان و زنان باید طول مسیر سینه خیز باشند و کسی سرش را بلند نکند تا کسی آنان را نبیند بارها ما از خودروی خود پیاده کردند و سوار خودروی دیگر کردند.

حامد می افزاید که موفق شدم به همراه خانواده ام با هزار مصیبت از این جاده صعب العبور گذر کنیم و وارد اراضی اشغالی 48 شویم، اما به هنگام ورود به شهر شفاعمرو که نیم ساعت با شهر طمره فاصله دارد ناگهان خودروی پلیس اسرائیلی جلوی ما را گرفت و نیروهای پلیس و یگان گارد مرزی رژیم صهیونیستی تمامی وسایل همراهمان را بر هم زد و سپس ما را به یک منطقه نامشخصی انتقال دادند و یک شب کامل را در آنجا سپری کردیم و سپس ما را در پست بازرسی الجلمه پیاده کردند.

تعقیبات پی در پی

رنج و محنت و مشکلات کشاورزان فقط به همین حد محصور نمی شود، پس از این که این کارگران وارد منطقه کار خود می شوند نظامیان و نیروهای پلیس اسرائیل شبانه به آنان حمله می کنند و آنها می ربایند یا آنان را در بین درختان تحت تعقیب قرار می دهند.  

در صورتی که آنان به دست نیروهای پلیس می افتادند باید جریمه های سنگینی را پرداخت می کردند و بیشتر کارگران از نظر رژیم صهیونیستی غیر قانونی بودند و از سوی دیگر، کارآفریانانشان از این کارگران بهره کشی و سوء استفاده می کردند و این وضعیت برای خیلی از آنان تکرار می شد.

اقدامات اهانت آمیز در پست های بازرسی

کسی که به خاطر نداشتن برگه تردد و پروانه کار در اراضی اشغالی این چنین مورد بی حرمتی و اهانت قرار می گیرد و حتی کسانی که این مجوزها را داشته باشد وضعیت بهتری ندارد.

در گذرگاه الجلمه به کارگران دارنده برگه ها و مجوزهای تردد اجازه داده می شد تا وارد اراضی اشغالی 48 شوند و شرکت ها و کمپانی های امنیتی این گذرگاه را مدیریت می کنند و نظامیان صهیونیست مستقر در این گذرگاه فلسطینیان را به طرز فجیعی در این گذرگاه مورد ضرب و شتم و شکنجه و اهانت قرار می دهند و آنان را مجبور می کنند تا لباس هایشان را بکنند.

محمد السعدی از جنین می گوید که هر روز که از پست بازرسی الجلمه می گذرد نظامیان صهیونیست او را بازداشت و شکنجه می کنند و به رغم این که ما از درب الکترونیکی عبور می دهند و به هنگام عبور از آن ما را بازداشت می کنند، ولی باز هم از ما می خواهند تا لباس هایمان را درآوریم و هر کس از این خواسته بی شرمانه سرباز بزند او را مورد آزاد و اذیت قرار می دهند.

از سوی دیگر، مفید جرار گفت که طی چند روز گذشته عناصر شرکت های امنیتی متولی اداره این گذرگاه دست به اقدامات اهانت آمیز علیه فلسطینیان می زنند و روزانه سه بار ما را تفتیش می کنند؛ به گونه ای که ما را مجبور می کنند تا وارد یک اتاق کاملا بسته ای وارد شویم و لباس هایمان را بکنیم و در مقابل دروبین ها لخت و عریان ظاهر شویم.

دلالان فروش کارت های ورود

مسئولان رژیم صهیونیستی فقط به تعداد اندکی از کارگران مجور کار ارائه می کنند و این مسئله باعث شده است که تعداد زیادی راه های قاچاقی را در پیش بگیرند و تعدادی از متقاضیان کار مجبورند از طریق دلالان و مزدور اسرائیل این کارت ها را به دست آورند و بابت هر کارت 1000 دلار پرداخت کنند.