دکتر لوی شبانه رئیس مرکز آمار فلسطین از اعلام نتایج نهایی سرشماری در کرانه باختری خبر داد و گفت که بر پایه سرشماری سال 2007، تعداد ساکنان کرانه باختری به 2350583 نفر می رسد که 1193244 تن از آنان مرد و 1157339 تن دیگر مرد هستند.
وی افزود که این نتایج نشان می دهد که تعداد ساکنان کرانه باختری در سرشماری نخست در سال 1997 به 1873476 تن رسید که 951693 تن از آنان مرد و 921783 تن دیگر زن بودند.
این مرکز طی بیانیه ای که نسخه ای از آن به مرکز اطلاع رسانی فلسطین ارسال شد، اعلام کرد که جمعیت فلسطینیان ساکن کرانه باختری در بازه زمانی 1997 تا 2007 از نظر بافت و میزان و میانگین رشد تغییر جوهری پیدا کرد.
در بخش دیگر این بیانیه آمده است که سرشماری نفوس و مسکن در سال 2007 دومین سرشماری فراگیر به شمار می رود که به دستور یک مقام مستقل فلسطینی صورت گرفت و هدف از آن تهیه فرم های اطلاعات خانواره جهت برنامه ریزی و اجرای طرح های توسعه اقتصادی و اجتماعی بود و این امر یکی از عمده ترین مولفه های نظام سرشماری رسمی به شمار می رود و با توجه به این مسئله چنین کاری نیازمند تلاش پیگیر تمامی قشرهای جامعه و نهادهای دولتی است باید با گروهی که مسئول برنامه ریزی و اجرای سرشماری است به نحو احسن و به هر شیوه ممکن همکاری کرد.
میزان جنس
دکتر شبانه خاطر نشان ساخت که میزان جمعیت در کرانه باختری در بازه زمانی 1997 تا سال 2007 شاهد یک ثبات کامل بوده است و میانگین رشد زنان طی این مدت به جزء در استان قدس که اسرائیل آن را پس از اشغال جائرانه کرانه باختری در سال 1967 به تصرف خود درآورد، 6/2 درصد در سال بوده است.
با توجه به این داده، با فرض این که طی چند مدت آتی همین روند تداوم داشته باشد 27 سال زمان می طلبد تا جمعیت کرانه باختری دو برابر شود و علت این مسئله به دو امر عمده بر می گردد یکی کاهش میانگین بارداری و دیگر مهاجرت است.
تعداد خانوارها
رئیس مرکز آمار فلسطین خاطر نشان ساخت که نتایج نهایی سرشماری سال 2007 نشان می دهد که تعداد خانوارهای کرانه باختری 427097 خانوار بود و با توجه به این مسئله میانگین حجم خانواده های کرانه باختری به 5/5 فرد رسید. این اقدام در حالی صورت می گیرد که تعداد خانوارهای ساکن کرانه باختری در سال 1997 به 307624 خانوار رسید، حال آنکه ملاحظه می شود که میانگین حجم خانوارها بین دو سرشماری از 1/6 فرد در سال 1997 به 5/5 فرد در سال 2007 کاهش یافت، مسئله ای که از یک طرف حکایت از کاهش بارداری دارد و از طرف دیگر نشان می دهد که خانواده ها رو به کم جمعیتی گذاشته است و این امر به ضرر خانواده های پرجمعیت است.
بر مبنای این سرشماری، میزان خانواده های فلسطینی کم جمعیت در سال 2007 به 2/83 درصد رسید، حال آنکه این میزان در سال 1997 در کرانه باختری 74 درصد بود و میزان خانواده های فلسطینی پرجمعیت از 7/21 درصد در سال 1997 به 4/12 درصد در سال 2007 کاهش یافت و این امر نشانگر افزایش میزان خانوارهای کم جمعیت به ضرر خانواده های پرجمعیت است و میزان خانواده های فلسطینی یک نفره افزایش ناچیزی پیدا کرده است؛ به گونه ای که این تعداد از 8/3 درصد در سال 1997 به 2/4 درصد در سال 2007 افزایش یافت، اما در مورد دیگر خانواده ها مثل خانواده های گسترده از 6/0 درصد در سال 1997 به 2/0 درصد در سال 2007 کاهش یافت.
بافت سنی
در مورد بافت سنی دکتر شبانه یاد آور شد که نتایج نهایی سرشماری مذکور نشان می دهد که جامعه فلسطینی در کرانه باختری همچنان جامعه ای جوان است و در قیاس با سرشماری سال 1997 مشاهده می شود که طی ده سال گذشته تعداد کودکان بین 0 تا 14 ساله کاهش پیدا کند؛ به گونه ای که میزان آنها از 1/45 درصد در سال 1997 به 3/41 درصد در سال 2007 کاهش یافت و در عوض میزان افرادی قرار گرفته در رده سن کاری بین 15 تا 64 افزایش چشمگیری داشت؛ به گونه ای که میانگین این افراد از 1/51 درصد در سال 1997 به 3/55 درصد افزایش یافت و به رغم این که جامعه فلسطینی در قیاس با جوامع دیگر یک جامعه جوان است، ولی میزان خردسالان و جوانان به مرور زمان کاهش پیدا می کند و علت این مسئله به کاهش میانگین بارداری بر می گردد؛ به گونه ای که میزان بارداری در سال 2007 در کرانه باختری به 6/4 نوزاد رسید، حال آنکه این میزان در سال 1997 6/5 نوزاد بود.
رئیس این مرکز یادآور شد که کاهش میزان افراد زیر 15 سال ساکن کرانه باختری به منزله افزایش تعداد نیروی انسانی است، به نحوی که میزان عایله مندی از 6/95 در سال 1997 به 9/80 در سال 2007 کاهش یافت و این امر ناشی کاهش میانگین بارداری است که به کاهش میزان افراد زیر 15 سال و کم جمعیت شدن خانواده ها انجامیده است.
از سوی دیگر، میزان دیگر ساکنان کرانه باختری یعنی افرادی که میانگین عمرشان بیش از 65 سال است به 4/3 درصد در کرانه باختری در سال 2007 می رسید، حال آنکه میانگین آنان در سال 1997 در کرانه باختری 8/3 درصد بود؛ به گونه ای که ملاحظه می شود میانگین سالخوردگان به طور ناچیز کاهش یافت و بر عکس پیش بینی های جمعیتی که نشان می دهد هر چه میزان بارداری کاهش یابد تعداد سالخوردگان افزایش پیدا می کند و یعنی این که تحول جمعیتی در افزایش میزان ساکنان 15 تا 64 سالگی نمود پیدا کرده است هنوز در بزرگسالان نمودی نداشته است.
از کار افتادگی
اما در خصوص میزان از کار افتادگی و مشکلات هیچ وجهی جهت قیاس بین دو سرشماری وجود ندارد، زیرا روش ها و ارزش ها با یکدیگر همسانی ندارد، اما خاطر نشان می شود که میانگین ساکنانی که دستکم یک فرد کار افتاده دارند 3/5 درصد است، حال آنکه تعداد معلولان و از کارافتاده در سرشماری سال 1997 میلادی 9/1 درصد بود. افرادی که مشکل دارند بر اساس نوع معلولیت به 60041 تن می رسد که 9/2 درصد آنان با مشکل بینایی مواجهند و28658 تن یعنی 4/1 با مشکل شنوایی روبرو هستند و 42181 تن یعنی 1/2 درصد هم با مشکل حرکتی مواجهند و 4871 تن یعنی 7 درصد هم با مشکل فهم و 14959 یعنی 7 درصد هم با مشکل برقراری ارتباط مواجهند.
آموزش و بی سوادی
دکتر شبانه در خصوص میزان افراد تحصیل کرده و بی سواد گفت که به هنگام مقایسه افرادی که وارد دانشگاه شده اند به این جمع بندی می رسیم، تعداد افرادی که وارد دانشگاه و مراکز علمی شده اند از 7/37 درصد در سال 1997 به 7/42 درصد در سال 2007 افزایش یافته است.
در مورد میزان بی سوادی در کرانه باختری نتایج سرشماری نشان می دهد که تعداد افراد بی سواد 10 ساله به 8/5 درصد می رسد و در قیاس با سال 1997 می توان به این نتیجه رسید که میزان بی سوادی به 8/11 درصد می رسد در حالی که ملاحظه می شود کاهش تعداد افراد باسواد از 0/17 درصد در سال 1997 به 3/13 درصد در سال 2007 کاهش یافت و میزان ساکنان حائز مدرک دبیرستان کمتر از 9/61 درصد در سال 1997 و این رقم به 1/69 درصد در سال 2007 می رسد یعنی تعداد دارندگان مدرک لیسانس از 7/3 درصد در سال 1997 به 6/6 درصد در سال 2007 رسید.
آوارگان
بر پایه این داده ها، میزان ساکنان فلسطینی آواره در کرانه باختری در سال 2007 به 1/28 درصد رسیده است که در سال 1997 نزدیک به 6/26 درصد بود مسئله ای که حکایت از افزایش میانگین آوارگان دارد و شاید علت این مسئله به افزایش میانگین بارداری میان آوارگان ساکن اردوگاه ها یا کاهش میانگین مهاجرت در میان آنان بر می گردد.
مشارکت نیروی انسانی
از نظر میزان مشارکت اقتصادی نیروی انسانی 10 سال به بالا، برپایه این سرشماری، میزان فعالان اقتصادی بین دو سرشماری از 7/37 درصد در سال 1997 به 6/33 درصد در سال 2007 کاهش یافته اس که این امر نشانگر بحران اقتصادی ناشی از جنایات رژیم صهیونیستی و ورود به بازار کار فلسطینی طی انتفاضه الاقصی است.
در خصوص مقایسه مشاغل موجود در کرانه باختری بین دو سرشماری ملاحظه می شود که میزان و تعداد کارکنان در شغل های اساسی که رتبه نخست را در سرشماری سال 1997 به خود اختصاص داده بود از 8/26 درصد به 1/20 درصد کاهش یافته است، حال آن که میزان کارکنان در حرفه ها و پیشه های مختلف به 0/24 درصد رسیده و رتبه نخست را در سرشماری سال 2007 به خود اختصاص داد ه است، اما کارگران حرفه ای بخش کشاوزری ساکن کرانه باختری از 0/7 درصد به 7/3 درصد افزایش یافت.
ازدواج
دکتر شبانه تاکید کرد که به هنگام مقایسه موارد ازدواج افراد بین دو سرشماری مشخص می شود که میزان ازدواج کنندگان در سال 1997 در کرانه باختری 5/56 درصد بود که در سال 2007 به 5/51 درصد کاهش یافت و تعداد ازدواج کنندگان مرد در سال 1997 میلادی 5/52 و در سال 2007 میلادی 3/50 بود و میزان ازدواج کننده زن در سال 1997 میلادی 2/55 درصد و در سال 2007 میلادی 7/52 درصد بود و این به معنی کاهش میانگین ازدواج در کرانه باختری به خاطر جنایات رژیم صهیونیستی در دوره انتفاضه و بحران اقتصادی است.
وضعیت مسکن
در خصوص میانگین تعداد اعضای خانواده ساکن یک اتاق بین دو سرشماری ملاحظه می شود که تعداد اعضای خانواده از 9/1فرد در یک اتاق در سال 1997 به 55/1 نفر در یک اتاق در سال 2007 کاهش یافت و این امر نشانگر افزایش میزان سهم فرد از یک اتاق هاست و علت این افزایش به کاهش میانگین تعداد افراد خانواده فوق الذکر و افزایش میانگین تعداد اتاق های یک منزل بر می گردد.
این مسئول فلسطینی خاطر نشان ساخت که به هنگام مقایسه سبک معماری منازل مسکونی و مقایسه آنها بین دو سر شماری متوجه می شویم که تعداد آپارتمان ها از 5/44 درصد در سال 1997 به 3/53 درصد در سال 2007 افزایش یافته است، اما سبک معماری خانه های سنتی از 2/52 درصد در سال 1997 به 2/43 درصد در سال 2007 کاهش یافته است و این امر با گرایشات شهرنشینی و بافت خانواده های هسته ای (کم جمعیت) همسویی دارد.
از سوی دیگر، از نظر وصل بودن منازل به شبکه های عمومی، مقایسه سرشماری های انجام گرفته در سال ها 1997 و 2007 نشان می دهد که میزان منازل مسکونی متصل به شبکه برق از 1/94 درصد در سال 1997 به 4/98 درصد افزایش یافته است و اتصال منازل به شبکه فاضلاب از 4/24 درصد در سال 1997 به 8/35 درصد در سال 2007 افزایش یافته است، حال آنکه چندان تغییر محسوسی در میزان اتصال به شبکه های عمومی آب صورت نگرفته است، به گونه ای که از 1/79 درصد در سال 1997 به 4/81 درصد در سال 2007 افزایش یافته است.
